4,413 matches
-
2004 Poate că precursorii acestei autenticități sînt Edouard Dujardin și James Joyce, maeștrii monologului interior, apoi Apollinaire, cel care În celebrul poem Zone renunță la semnele de punctuație. Literatura franceză contemporană numără Însă cîțiva scriitori post-avangardiști care nu se abandonează tentației de a scrie poezie, ci povestiri poe(ma)tice. Marie N’Diaye publică În 1987 cu un roman alcătuit dintr-o singură frază, Comédie classique. Există apoi un grup de prozatori de la editura Minuit, care a publicat romanul de debut
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
apoi într-o casă la țară, departe de lume și chiar și de cea mai elementară educație. Un demn predecesor al lui Rousseau, în plus cu o tentă de nebunie amintind de Frankenstein! El crede că va evita astfel orice tentație și singurătatea impusă copilei îi dă un sentiment de siguranță. Deoarece se teme de ce e mai rău, Arnolphe adoptă un demers rațional și se bizuie pe un plan teoretic. În acest proiect pe termen lung, supravegherea deține un loc privilegiat
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
a deschide într-o aceeași cameră mai multe televizoare în același timp, arată că o apucăm pe acest drum: imagini, imagini strălucitoare și diferite, mereu retransmise de mașină, sosesc de pretutindeni, și mesajele se anulează nelăsînd să supraviețuiască decît rumoarea. Tentația este mare de a ne identifica cu această rumoare, de a ne lăsa încercuit de ea, pînă la a ne forma una cu ea, pînă la mutism. Tautism ale cărui manifestări în știința cognitivă le vom vedea mai departe, școala
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
despre „pierderea centrului”, într-o celebră diatribă vizând civilizația modernă, el nu se referea la compoziție. Termenii noștri posedă profunde conotații filosofice, mistice și sociale, neîndoielnic legate de interpretarea globală a operei de artă. Chiar și așa însă am rezistat tentației de a împinge căutarea semnificației dincolo de evidența nemijlocită accesibilă ochiului. Am folosit simboluri numai în măsura în care configurațiile le evidențiau prin comportamentul lor dinamic, convins fiind că aceste manifestări perceptive directe se numără printre cei mai puternici semnificanți accesibili spiritului uman. Aș
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
alerg și nu vin" ("Vis planetar", 1964). Răsfrângerile 1 sunt, firește, niște oglinzi, sau, mai bine zis, niște convertiri ale conceptelor în imagini, ale universalului în particular, ale abstractului în concret, dar și ale umanului în himeric, poetul întreținând, prin tentația experiențelor fundamentale, un continuu dialog cu absolutul". Volumul antologic "Monada" (1968) reia doar câteva piese din fiecare volum, creând unul mal valoros în ansamblu sub raportul realizării estetice. Simțim aici trecerea treptată sub semnul tragicului: "Toate stau sub semnul rău
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
divinatorii"2. Modelul ne trimite la Barbu, dar și la Miron Radu Paraschivescu: "Umblă mai iute, sfinte Leandre/ Me polo tute/ Ta, pala mande." Cezar Baltag e un poet al neliniștii existențiale, eul poetului se consumă în trăiri telurice și tentații contemplative, întru atingerea ultimei esențe. Poetul a asimilat experiențe care ne trimit la Ion Barbu, M. R. Paraschivescu, Emil Botta, Al. Philippide, conturându-și, totuși, un profil propriu într-un peisaj fin creionat, alimentat din când în când, de un
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
incursiunea poetului străbate o lume de suferință, supusă timpului și dezrădăcinării; rugina plugurilor, aluzia biblică a nedreptății făcută fratelui mai mare indică clar tragedia dezrădăcinării, a pierderii vetrei. Ne aflăm într-o lume stranie, fantastică, supusă, cum ar spune Philippide, "tentației misterului". Dezrădăcinatul, care amintește de această dată de Goga, reapare în poemul "Schiorul": "Tot mai rar vei da pe acasă/ stâlpii de la pridvor se vor scurge în pământ/ și mama cu lacrimile spre miazănoapte". Ioan Alexandru compune tablouri în secvențe
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
bântuiți odată cu nașterea: faptul-de-a-fi-muritori. E unul din momentele în care se moare nu mai reușește să ne liniștească. * Existența unui rău este deschisă de zărirea posibilității lui; el se va realiza, mai devreme sau mai târziu, sub presiunea exercitată de tentația împlinirii oricărei posibilități. Poate acesta este sensul în care trebuie înțeles diavolul: ca ispită a posibililor noștri. Ceea ce ar însemna o suprapunere cu domeniul libertății. * Cuvintele pot ucide relații. Modul în care o relație este descrisă poate să-i șteargă
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
o abordare dintr-o perspectivă pragmatică, ce vrea să identifice sporul pe care îl aduce orice efort). Posibil răspuns: La a supraviețui! (Corolarul este: La a nu te sinucide!) Omitem deseori cât de mult ne trebuie pentru a fugi de tentația neantului. Un alt răspuns posibil, de data aceasta pretențios (într-o topică occidentală): La creșterea calității vieții! Cred că nevoia sporirii consumului va conduce la inventarea unei alte dimensiuni a vieții. Orice religie dă seama de instalarea unei comunități (geografice
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
miză a educației o constituie facilitarea unui sens propriu al existenței, împreună cu deschiderea către alte posibilități de semnificare; un fundamentalism al refuzului oricărei închideri definitive. Din păcate acesta cere un efort continuu de recompunere a identității pe fondul unei permanente tentații a odihnirii în impersonal. * Lupta, la scară mondială, împotriva terorismului are ca efect nașterea altor tipuri de identități de grup. Odată cu ea războiul împotriva altor state este înlocuit de atacul împotriva unei culturi. * După succesul pe care globalizarea l-a
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
moartea este anulată, în calitatea ei de eveniment necontrolabil, fiind supusă controlului. Astfel, ea este înlocuită de exterminare (un sfârșit calculat). Se pierde pe această cale până și bruma de sens pe care ne-o dădea propria moarte. Mă bântuie tentația unei altfel de întemeieri a limbajului, în care fiecare concept se întemeiază pe sine și nu prin trimitere la alte concepte. Este o renunțare la trimiteri ce ar sparge universalitatea circuitului, lăsând un propriu al conceptului. Singura formă de întemeiere
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
concept se întemeiază pe sine și nu prin trimitere la alte concepte. Este o renunțare la trimiteri ce ar sparge universalitatea circuitului, lăsând un propriu al conceptului. Singura formă de întemeiere ar fi pe idealul unei smulgeri din metafizică. Este tentația imposibilului?! Lumea este constituită din mai multe straturi ale realului. Chiar și virtualul a început să intre în compoziția sa. * Absența spiritului de prevedere dă seama de o anumită formă de primitivism. Problematic este însă și excesul. Trăim însă sub
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
ne îndreptăm, fiind captivi în mod definitiv în angrenajul social. S-ar putea ca pentru o fracțiune de secundă să fim bântuiți în prezența lor de ideea prețului pe care-l plătim pentru parfumul și curățenia noastră, efortul refuzului acestei tentații ideatice accentuându-ne repulsia. Să nu uităm că prin ei respingem o anumită posibilitate a libertății noastre, judecata la care-i supunem dând contururile închisorii noastre. Orice judecată constituie o adeziune reînnoită la a judeca, argumentând posibilitatea pedepsei și spectrul
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
Doar sentimentul unei fatalități, încărcat cu ceva vină pentru lipsa de străduință personală. Deși mă dor câteva din faptele conaționalilor mei, amintirea mizeriilor personale este suficientă pentru a-i simți, în mod ciudat, aproape și departe totodată, ferindu-mă de tentația trecerii de partea celor care-i judecă în speranța că acest gest îi va face să crească în ochii celorlalți. Tentația judecății morale aspre ține de speranța celui care-o practică de-a fi (considerat) de partea binelui. Avem mai
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
amintirea mizeriilor personale este suficientă pentru a-i simți, în mod ciudat, aproape și departe totodată, ferindu-mă de tentația trecerii de partea celor care-i judecă în speranța că acest gest îi va face să crească în ochii celorlalți. Tentația judecății morale aspre ține de speranța celui care-o practică de-a fi (considerat) de partea binelui. Avem mai mulți judecători decât penitenți; semn că am investim actul de a judeca cu atributele mântuirii. Mă mențin viu mai curând interogațiile
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
ce doresc să redefinească domeniul de cercetare ca o cale de a ieși în evidență (Situația ține de altfel de un firesc al cercetării, acești cercetători sporind numărul celor ce se închină la noul zeu, contribuind la întărirea noii credințe). * Tentația totalității derivă și din dorința identificării unui limbaj universal, univoc, conținând elemente cu roluri bine determinate, care ar reuși să ordoneze toate reprezentările mentale despre lume și prin asta să așeze definitiv la locul lor toate lucrurile. Tristețea oricărui totalitarism
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
nu mi-a reușit niciodată iar la a doua încă mai sper. * Conștiința morală este continuu regenerată (și în mod perseverent ruinată) prin intermediul explicațiilor. * Fragmentul presupune și capacitatea de a-ți limita abordarea unei probleme la câteva rânduri, rezistând astfel tentației unei explicații exhaustive. E în egală măsură scriere și rezistență la tentațiile scrisului. Locul în care mă despart de Gabriel Liiceanu în critica poporului român îl constituie cauza actualei stări: nu cred că numai comunismul este responsabil, ci întreaga noastră
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
Conștiința morală este continuu regenerată (și în mod perseverent ruinată) prin intermediul explicațiilor. * Fragmentul presupune și capacitatea de a-ți limita abordarea unei probleme la câteva rânduri, rezistând astfel tentației unei explicații exhaustive. E în egală măsură scriere și rezistență la tentațiile scrisului. Locul în care mă despart de Gabriel Liiceanu în critica poporului român îl constituie cauza actualei stări: nu cred că numai comunismul este responsabil, ci întreaga noastră istorie devenită între timp mod de-a fi, la care se adaugă
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
pentru insistența de a-și împlini destinul. Semn că merită sacrificată popularitatea în beneficiul idealurilor, sensul unei vieți reușind să se împlinească și în condițiile mârâielilor cotidiene. Orice judecată morală ascunde un sâmbure de afirmare personală. Am preluat de la Heidegger tentația reformării cuvintelor înspre expresia gândirii. Doar că acest demers este deseori situat dincolo de limitele corectitudinii gramaticale. * A-ți observat ciudata omofonie dintre român și rămân? De parcă numele nostru exprimă prinderea noastră în formele trecutului. * Despre idealuri și ideologie: nimeni nu
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
povară sau chiar un pericol, Întrucât ea ne oferă iluzia că „orice este posibil”, iar În această situație, uităm să prevedem riscurile și pericolele. Efectele libertății nelimitate, abuzul de libertate, determină Înlocuirea dorințelor cu regrete, deoarece libertatea poate deveni o „tentație amăgitoare”, care ignoră faptul că omul are limite, se confruntă cu situații Închise, dincolo de care nu mai poate Înainta. Orice formă a libertății stă sub semnul complexului lui Icar, al tentației necunoscutului, al dorinței de a risca din care transpare
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
Înlocuirea dorințelor cu regrete, deoarece libertatea poate deveni o „tentație amăgitoare”, care ignoră faptul că omul are limite, se confruntă cu situații Închise, dincolo de care nu mai poate Înainta. Orice formă a libertății stă sub semnul complexului lui Icar, al tentației necunoscutului, al dorinței de a risca din care transpare o formă de autodepășire. Din acest motiv, modalitatea de utilizare a libertății se impune În funcție de circumstanțe. „Cât pot fi de liber?” și mai ales, „Cum trebuie să mă port când sunt
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
apasă, Încarcă, condamnă și tulbură conștiința morală. Cine generează atât păcatul, cât și vinovăția? Ambele au la origine motive comune, deși, aparent sau formal, ele par a fi de origini diferite. O aceeași motivație psihologică și morală le este comună: tentația. Tentația este sursa Înșelătoare a Răului: „et ne inducas nos in tentationem, sed libera nos a malo” (Matei, Ev., VI, 13-14Ă. Tentația este ispita, dorința și curiozitatea de „a vedea”, de „a face” tot ceea ce este oprit, interzis. Tentația este
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
Încarcă, condamnă și tulbură conștiința morală. Cine generează atât păcatul, cât și vinovăția? Ambele au la origine motive comune, deși, aparent sau formal, ele par a fi de origini diferite. O aceeași motivație psihologică și morală le este comună: tentația. Tentația este sursa Înșelătoare a Răului: „et ne inducas nos in tentationem, sed libera nos a malo” (Matei, Ev., VI, 13-14Ă. Tentația este ispita, dorința și curiozitatea de „a vedea”, de „a face” tot ceea ce este oprit, interzis. Tentația este ceea ce
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
sau formal, ele par a fi de origini diferite. O aceeași motivație psihologică și morală le este comună: tentația. Tentația este sursa Înșelătoare a Răului: „et ne inducas nos in tentationem, sed libera nos a malo” (Matei, Ev., VI, 13-14Ă. Tentația este ispita, dorința și curiozitatea de „a vedea”, de „a face” tot ceea ce este oprit, interzis. Tentația este ceea ce mă atrage prin necunoscutul ei. Dar orice ispită sfârșește prin a mă „Închide”, obligându-mă să-mi asum responsabilitatea pentru consecința
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
comună: tentația. Tentația este sursa Înșelătoare a Răului: „et ne inducas nos in tentationem, sed libera nos a malo” (Matei, Ev., VI, 13-14Ă. Tentația este ispita, dorința și curiozitatea de „a vedea”, de „a face” tot ceea ce este oprit, interzis. Tentația este ceea ce mă atrage prin necunoscutul ei. Dar orice ispită sfârșește prin a mă „Închide”, obligându-mă să-mi asum responsabilitatea pentru consecința actelor mele. Consecința tentației este persistarea În Rău. A ceda ispitei semnifică, de fapt, acceptarea răului, a
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]