6,679 matches
-
plasă, desfacem o plasă de-a ei de rafie și-o ținem de capete, și ea sare acolo, face tumbe..." Copilul crezuse, și abia aștepta să ajungă acasă. Când i-au spus că e doar o glumă, a-nceput să urle și să se tăvălească pe jos chiar acolo, pe trotuar. O-ncasase bine și doar așa se potolise. Mircișor trebuia să meargă la culcare, dar i-au mai dat voie să se joace jumătate de oră înainte să se culce
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
un zgomot inconfundabil, deși înăbușit de seîndura buretoasă. Era vâjâitul insistent, înfiorător, pe care-l auzeai când așteptai la dentist, alături de chipuri străine, răsfoind vechi reviste de modă. Știai că în curând burghiul de la capătul brațului articulat avea să-ți urle și ție în dinți și în creier. Aici huruitul era însă continuu, pulsator, și nu se-auzea nici un clinchet de instrumente, nici o voce care să spună liniștitor: "clătiți... scuipați..." Herman știa că în blestematele noastre vremi turbina dentistului fusese folosită
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
să te aperi... Copiii, săracii, cu fesurile lor roz, de hârtie creponată, pe cap, cu mmgiuțele lor cu elastic, erau striviți pur și simplu, călcați în picioare. Și o dată un scaun de la lanțuri s-a rupt și fata a zburat urlând peste mulțime și le-a căzut în cap unora. S-au făcut praf atunci patru oameni..." Ajunși în stație, lăsară să treacă trei-patru tramvaie, prea aglomerate, și până la urmă reușiră să urce și să ajungă din nou în casa de pe
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
pădure, după care rămâneai mut sau șchiop sau nătâng toată viața... " Gata, intrați!", le spuse asistentul, pe când de după cortină se auzea muzica veselă din finalul dresurii de cai. Animalele tre-cură-n goană pe lângă ele, sforăind și scuturând panașele din creștet, călăreața urlă, leoarcă de transpirație: "Grigore, ce mă-sa i-ai făcut Melodiei? Ce mă-sa are de șchioapătă?", iar în difuzoare se auzi vocea prezentatorului anunțând "numărul de neuitat al jonglerelor liliputane de la Circul Mare din Moscova". Pentru nimic în lume
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
tunel de bare metalice ducea de la menajerie până-n arenă, iar în jurul acesteia se-nălțau acum gratii înalte, pe care puiul le putu vedea, strecurîndu-se pe sub cortină. De fapt, aruncă doar o privire spre spectacolul fiarelor, lei, tigri și pantere care urlau și scuturau din cap, neîndrăznind totuși să se miște de pe postamentele lor de frica femeii voinice care le stăpânea privindu-le-n ochi și arătîndu-le că nu se teme. Era acolo și mama puiului, ghemuită ca o pisică și mârâind
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
până-n josul străzii, îi dispăruse durerea de frică. Așteptaseră vreo două ore în fața cabinetului, pe un hol întunecat. Lângă ei, pe scaune de plastic slinoase, așteptau resemnați mulți alți oameni cu figuri amărâte. Din cabinet se auzeau cei de pe scaun urlând, văitîndu-se și, din când în când, cîte-o voce de femeie isterică răstindu-se la ei: "Gura mare am zis! Ce zbieri așa? Ar trebui să-ți fie rușine, om bătrân, să-mi asurzești urechile!" Când le veni rândul, intrară, dădură
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ierbii, de la păianjenii cât bobul de strugure încremeniți în plasele lor, de la pisicile la pândă cărora, ore-n șir, nici un fir de mustață nu li se mișca. Asta-nvățai de la-nceput în ciudata meserie: că nemișcarea e agresivă, că tăcerea urlă, că mușchii de piatră așteaptă să se destindă fulgerător. Dacă turiștii ar fi știut câtă pândă, ferocitate, sete de sânge, de sex și de creier erau pecetluite de ochii goi ai clovnilor și-ai războinicilor la care căscau gura în
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
sfârșească în alte și alte deformări. Văzu, pe bolta ridicată la o distanță nemăsurată deasupra ei, o femeie goală, cu un fluture mare aproape cât ea în brațe. Fluturele se lungi într-o parte pentru a deveni o față înspăimîntată, urlând neomenesc în infern. Fața se strânse și se-nghesui, rămase în urmă și nu mai era acum decât una dintre miliardele de fețe care avuseseră vreodată ființă, fețe de muște și de păianjeni, de lipitori și de sarcopți ai râiei
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
într-un târziu. ― Nu toate, nu toate! Bătrânul a murit înainte de a-l învăța pe tata să citească... Bunicul era aproape orb și nu deosebea literele. Apoi noi nu am mai dat importanță. Pradă unei tensiuni extreme, Kasser se repezi urlând la Severus. ― Unde sunt blestematele alea de documente? Cuvintele fură rostite cu atâta tărie, încît bătrânul se trase înapoi, se împiedică și căzu pe spate. ― La munte... îngropate sub o colibă. Acolo a stat o soră de-a mea... Dar
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
sec Crey. ― Ar fi bine să mă acopere cineva. N-aș vrea să mă arăt așa, singur, în fața lor. ― Ești exasperant! N-am văzut în viața mea un soldat mai fricos ca tine, exclamă guvernatorul. Bine, hai, cheamă-ți oamenii, urlă Crey în com. Încă trei soldați i se alăturară. Când grupul se reuni, Nardar păși spre intrarea în Templu și împinse cu putere ușa. Rămase însă pironit locului, și cu un semn, îi chemă și pe ceilalți. De la distanța la
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
folosise o spumă perfect izolatoare termic. Scanerele nu aveau cum să sesizeze prezența unor oameni care nu emanau nici un pic de căldură. Dar cum de-și dăduseră seama? Crey decise că avea să se gândească la asta mai târziu și urlă în dispozitivul de comunicații. ― Retrageți-vă imediat! Abandonați șenilele. Ca și cum ordinul lui fusese auzit de clone, dintr-o extremă a malului nisipos începură să curgă râuri de clone. Soldații realizară imediat că, încă de dimineață, stătuseră îngropate în încăperi decupate
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
de femeia cu care se luptase la început. Și nu mai apucă să-și dea seama dacă gândul acela îi fusese stârnit de zgomotul familiar al razei laser care îi tăia în două tovarășii sau fusese un fel de premoniție. Urlă lung în cască, neputând să nu-și privească trupul tăiat în două. Muri repede. * * * Deși pe stația orbitală nu exista zi sau noapte, Barna simțea că trecuseră mai bine de două zile de când cuceriseră complexul. După luptele grele de pe planetă
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
informații. ― Vezi, popo, nu avem nevoie de credința ta. Poate că la oameni funcționează așa cum zici, la zeți însă... Hai să zicem că sunt convins că nu e nevoie să te crezi fiul lui Dumnezeu ca să poți... ― Ce să poți? urlă Maria, făcîndu-l pe quint să se întoarcă spre ea. În toate lunile astea am crezut c-ai înțeles. Am sperat că o să redescoperi ce înseamnă să fii om și nu o mașină infernală de luptă. După toate câte ți-am
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
cine este. Era conștient că se îndrepta spre ceea ce ar fi putut reprezenta moartea. Știuse asta încă de când îl blestemase pe Preot, care aproape că pierduse controlul pumnalului ritual cu care luase viața Zerriei sub efortul voinței lui Jorlee, care urlase furios, fără a fi capabil să se opună soartei crunte a prietenei sale din copilărie. Băiatul știa că nici unul din semenii săi nu se putea măsura cu el în măiestria susținerii obiectelor în aer, dar lupta ruuk era un meșteșug
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
cu o privire în care licărea nebunia, tânărul își proiectă la rândul lui gândurile în ann-xA Preotului. Bucuros să poată întoarce violența la care fusese supusă ea însăși, colonia de ciuperci din mantia lui străpunse toate apărările Preotului, permițîndu-i să urle în mintea speriată a adversarului său. O să te chinui așa cum ai chinuit-o și tu pe Zerri! Jorlee se aștepta ca Preotul să fie uimit și să dea pentru o clipă înapoi. Deși surpriza se putea citi în fiecare cută
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
își cuprinde capul cu ambele mâini, uitând de pumnale și încercînd să se piardă în mulțime. - E o cursă! A vrut să îl provoc pentru că are arme de care nimeni nu știe. Mi-a pătruns în minte! Nu e drept, urlă Preotul. Omorîți-i înainte de a vă omorî el pe voi. Vocea ly era asurzitoare și din vacarmul acela Jorlee înțelese că reprezentația lui, felul său de a-și lua adio de la Zerri, nu putea să mai dureze mult. Cu un efort
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
fiului său să restabilească ordinea. Se părea însă că, trezite la viață de Abație, clonele dețineau o știință a tacticii absolut remarcabilă, dar și o cantitate impresionantă de austral. - Nu trebuie să îi las! Toate astea nu s-au întîmplat, urlă Abatele ținîndu-se cu mâinile de tâmple. Ba da! S-au întîmplat, dar nu e totul pierdut! Sfinte Augustine, dă-mi puteri! Nici sosirea intempestivă pe Vechea Terra a doi quinți imperiali, Attan Vilerte și Leka Hinnedi, care aveau misiunea expresă
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
toți fără ajutorul quinților, dacă vă concentrați și voi! Gîndiți-vă la ceva frumos, la grădinile Klemplantului! strigă bătrânul împărat. Șocul atacului mental al policornilor aproape că îl dărâmă pe Abate de pe scaunul său primitiv din rand. De lângă el, Airam căzu urlând groaznic și ținîndu-se cu mâinile de cap. Refuză cât putu de mult imaginea care îi juca în fața ochilor dar, ca și cum ar fi fost scrisă pe o hârtie care îi arsese pleoapele, textul articolului acela începu să îi joace prin fața ochilor
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
timpul într-o funie groasă pe care o păstrează pentru momentul de cumpănă în care va trebui să îi mențină greutatea și să nu-l lase să cadă în genunea timpului, zâmbi sălbatic tânărul. *** Alaana își ținea fruntea în palme. Urlase în mintea băiatului când simțise că pata din mintea lui e pe cale să orbească tot restul gândirii, dar nu fusese în stare să oprească șuvoiul. Ascultase uimită vorbele lui Xtyn, cu senzația clară că se mai întîlnise cu ideile acelea
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
feroce săpa la rădăcina ochilor din care el arunca zadarnic fulgere distrugătoare. Trezește-tel Strigătul aproape că îl făcu să se prăbușească. Scutură din cap și înțelese imediat că Alaana reușise să îl facă să părăsească vocea ly. - Ce-ai făcut? urlă el disperat, făcând să tresară câțiva vecini apropiați, care își strângeau pleoapele, încercînd să se apere de atacul Ulanni. Nu e bine. Nu aveți nici o șansă. E evident că se antrenează de ceva timp pentru o asemenea luptă. V-ar
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
înainte de a vedea ce îi atacă. Jetul imens de sânge care țâșni din gâturile lor atrase preț de o fracțiune de secundă privirile celorlați, facîndu-i să ezite. Cei patru soldați care îl țineau încă de mâini pe N'Gai Loon urlară de groază și ridicară în fața ochilor cioatele însîngerate ale mâinilor. Când priviră apoi spre bătrân, strigară încă o dată, înfricoșați. Din toate degetele Maestrului ieșeau niște lame subțiri și strălucitoare care, deși păreau că au lucirea și tăișul oțelului, se încolăceau
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
măcar și pentru vestea aceea și tot merită să fie mulțumit. Cu toate asta însă, fericirea întîrzia să-i lumineze mintea. "Aprecierea pentru lucrurile vechi e rafinament dar și precauție. Poate de aceea n-am văzut niciodată un om rafinat urlând în timp ce atacă nebunește de unul singur o întreagă armată. Adevărata întrebare e ce-ar face o armată de oameni rafinați văzând că îi atacă un nebun. Răspunzând la această întrebare o să înțelegeți de ce am ales să scriu această carte." Oksana
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Curgerea era însă din ce în ce mai rapidă și Oksana văzu că se îndreaptă spre o genune de carne roșie care pulsa bolnăvicios. Râul de fiere în care se zbătea părea că se varsă în ceva care... nu... nu putea fi adevărat. Oksana urlă din toate puterile. Se trezi întinsă pe pat și înainte de a deschide ochii simți pe frunte atingerea delicată a unei mâini care avea însă pielea aspră... - Aș fi putut să te omor, copilă. Ai fost nesăbuită. Oksana preferă să țină
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
se hrăneau băștinașii și care păreau să aibă și ei un câmp mental rudimentar și inexplicabil, luminile identice ale tovarășilor lui Xtyn, strălucirea celor doi quinți... Ah, da, asta era ceva nou! Ținîndu-și ochii încă închiși, Alaana se încruntă și urlă de-a dreptul în mintea lui N'Gai Loon: Ce-ai gândit când mi-ai ascuns atâta vreme prezența unui quint în psiac? Femeia alesese din nou viziunea în care mintea ei era un dragon cu voce tunătoare, care făcea
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
făcuse decât să îl supere și mai tare pe Bella, care aflase că trebuia să aștepte ca Alaana să-i contacteze. - Spune-mi cum simți, începu el deodată privindu-i fix pe Hinnedi. Te doare capul? Simți o furnicătură, îți urlă o voce în cap sau poate ți se aprinde o lumină? - E mai degrabă ca și cum aș citi un text, Sire, răspunse calm quintul. Dar asta numai fiindcă nu am reușit niciodată să fiu la înălțimea colegilor mei. - Cum adică? se
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]