44,748 matches
-
sănătății, familiei, operelor, antecedentelor. Purta totdeauna cu sine, într-o geantă voluminoasă, o listă de lucrări, în care figurau cele mai neînsemnate articole de jurnal și recenzii asupra lor, iscălite cu inițială, scrise tot de el. În fiecare an Gonzalv compunea cel puțin două articole, pe care le comunica în extras corpului profesoral de la toate facultățile existente, alegîndu-și subiectele astfel încît să poată cere calificarea și pentru altă catedră vacantă, de istorie de pildă. Când cineva scria vreun studiu ce i
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
poetice, de frică să nu surprindă pe vizitiu și pe Butoiescu. Acesta din urmă ar fi zâmbit, fără îndoială, discret, sau, mai rău, cum făcea de la o vreme încoace, spre a evita orice conflict vizual cu arhitectul, și-ar fi compus o față complet inexpresivă. La ideea aceasta, entuziasmul pentru fluturi al lui Ioanide fu stricat. Nu sunt decât două atitudini posibile, decise arhitectul: ori a admite principiul totalei gratuități a naturii, a admira cu mine franc năvălirea fluturilor, ori a
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
și unele probabil întunecoase, prin faptul că lumina le venea prin mijlocirea unui geamlâc. Pe coridoare te izbeai de cufere, lăzi înalte. Apartamentul propriu al lui Hagienuș impresionă totuși plăcut pe Ioanide și fu un fel de surpriză. El se compunea dintr-o încăpere foarte mare, căptușită mai toată cu rafturi de cărți, și dintr-o odăiță alăturată, fără ușă, slujind drept cameră de dormit. Nu era nimic de gust, la drept vorbind, acolo, ci numai câteva mobile uzate: o masă
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
aristocratic, cam dezghiocat, e drept, însă plin de decor, o mică moșie cu conac și cu siguranță avea alte mici venituri, rente, jetoane de prezență în consilii de administrație, toate în perfectă obscuritate. Personalul de serviciu al lui Gaittany se compunea în permanență din bucătăreasă și subretă și doi rândași, soții respectivelor, cu locuința într-o dependință asupra unui grajd de câteva decenii fără trăsură și cai. Pe rândași Gaittany îi folosea mai mult drept curieri pentru numeroasele sale misive și
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
dar cu timpul trebuie să renunțăm și să ne mulțumim cu meritul modest de a fi dat și noi o mică contribuție. Suntem o generație eroică! Mai târziu, când vor veni cei tineri, ajutați de sacrificiile noastre etc." Pomponescu își compuse o fizionomie așa de filozofică, încît toată lumea, afară de Ioanide, care alegea unele părți mai dure de friptură și le punea cu grijă alături pe marginea farfuriei, aprobă pe Pomponescu prin gesturi (Gonzalv, privindu-l, făcea simultan un gest detestabil: își
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
erau rari aceia care cumpărau chiar cavouri monumentale. Cererea provoca oferta acelor blazați de misticism și o dată cu asta o ridicare a prețurilor. Universul era plin la "Mica publicitate" de astfel de anunțuri. Regele Lear avu un moment fantezia de a compune un anunț pentru ziar așa: "Cavou monumental, în stilul epocii lui August, de marele arhitect de renume internațional Ioanide, cu splendid monument funerar de sculptorul Hansen, reprezentând un arhanghel ducând de mână un simbol al celor morți, se vinde numai
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
de mână un simbol al celor morți, se vinde numai cunoscătorilor." Răposata madam Hagienuș devenise, precum se vede, în ingenioasa reclamă a orientalistului, o simplă abstracțiune în stare a satisface pe oricine de ambe sexe, bătrân ori tânăr. Hagienuș chiar compusese o inscripție latină, în hexa și pentametre, ca o legendă la statuie: Fii fără teamă, iubito, nu-ți tremure pașii, poarta Când crezi că se-nchide, ea se deschide spre cer. Scandîndu-și stihurile, orientalistul clipi din ochi de emoție, ca și când
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
afla ceva. Când șantierele lui Ioanide erau în drumul său, se urca pe ele, întreba, descosea, voia să știe tot. Întors acasă la ora fixă, de frica Aurorei, ședea la masă și mânca nu excesiv, ci suculent, prânzul Aurorei fiind compus după rețete foarte savante, și bea trei sferturi dintr-un pahar cu vin mai mult dulce, turnat dintr-un clondir de cristal tăiat în fațete. După masă, Suflețel se culca o oră, apoi, sculîndu-se, lucra din nou un ceas la
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
că antipatia mea, din păcate în bună parte filozofică, pentru cărți se unește cu o indiferență tot atât de mare pentru scris. Mania de a fi autor bântuia și printre colegii mei de școală, și nu e unul care să nu fi compus măcar o poezie. La liceu, colegii scoteau și o revistă, și cred că sunt singurul care am rezistat și n-am colaborat cu nimic. Când un profesor sau un director de revistă încuraja la "Poșta redacției" pe un coleg al
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
plic. Sărmană și goală mergi, filozofie! (it.). G. Călinescu După o conferință furtunoasă cu Aurora, Suflețel se hotărî să scrie articolul. Erau în joc postul de la internat și viața lui (așa credea). Greutatea cea mare fu în fond a-l compune, pentru că Suflețel nu scria, redacta numai comentarii de texte, iar mania compilației de citate făcea compoziția lui inaccesibilă profanilor. Îi fu cu neputință să nu înceapă subtil cu un extras din Aeneis, pe care voia să-l utilizeze ca o
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
să judece cu bunul lor simț, cu sentimentul de părinți și soți, cu umanitatea lor în sfârșit. Câte erori judiciare strigătoare la cer nu s-au comis din cauza formalismului justiției, care consulta numai textele, nu și inimile! Domnul procuror a compus acuzatului, acestui tânăr în veșmânt național românesc, un portret de fiară sanguinară. Doamne, cum ne înrîuresc lecturile de specialitate! Ați văzut în ce culori sinistre și anormale ne-a evocat o copilărie așa de nevinovată, așa de suavă? Nu uitați
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
atrage atenția asupra îmbătrînirii unui individ este metamorfoza vestimentară. Femeile care se simt bătrâne renunță de bunăvoie la orice rezistență și-și fac o uniformă voluntară de senile. Bătrânii pun vată în urechi, ies cu pardesiu în mijlocul verii și-și compun o facies de valetudinari. Nu acesta era cazul lui Pomponescu. Luând ca bază o vârstă rezonabilă de maturitate, Pomponescu (evitînd juvenilizarea) păstra o ținută invariabilă, preferând de obicei haina neagră. Acum Pomponescu adoptase mici retușări. Părea evident că-și vopsea
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
află că într-adevăr, în afară de un număr stabilit de permise pentru presă, ministrul mai putea acorda câteva la intelectuali. . - Ce, eu nu fac parte din presă? Am scris articole la jurnale! pretinse Suflețel. . - Fă o cerere, propuse Gaittany. Cererea fu compusă și expediată prin șofer. Cum principalul pentru Gaittany nu era de a obține, ci de a produce plăcere, îndată ce căpăta o știre favorabilă devenea de un optimism cuceritor. Urmărind deci după agendă chestiunile pendinte, Gaittany întrebă la Ministerul Informațiilor despre
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
oglinzi. Ministrul anchetă în repetate rânduri pe Smărăndăchioaia prin raport la Ioana. . - Crezi că e satisfăcută de mine? Ce spune, cum mă vede?Zadarnic se strădui Smărăndăchioaia să smulgă de la Indolenta elementele unui portret al lui Pomponescu, aceea nu-și compusese o asemenea imagine. Într-o zi, la ceai, Pomponescu avu gust de dialog filozofic. . - Îmbătrânim, zise el zărindu-și în oglindă un fir alb înmustața insuficient tușinată. - Ești foarte bine, declară Indolenta, de unde-ți vin astfelde idei? Pomponescu se bucură
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
lume, Sultana deveni simpatică și căutată și suplini cu succes pe G. Călinescu Manigomian. Madam Pomponescu, dând o recepție acasă, îi solicită luminile, iar Sultana, împrumutînd din depozitul ei mobilele, covoarele și lustrurile de care avu nevoie, conform planului Expertului, compuse interioare feerice. Nostim este că Sultana făcu vânzări cu acest prilej. Un diplomat, văzând un covor persan, rămase entuziasmat. - Nu-i așa? Îl încurajă Gaittany. E minunat, aveți toată dreptatea. (Apoi la ureche.) Cred că e de vânzare, ha-ha-ha! Auzind
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
păru remarcabilă, mai ales în chipul de a ocoli severitățile fiscale. Află că Demirgian urmase Academia Comercială și Dreptul în timpul când era la Saferian, și-l găsi destul de cultivat. În odaia pe care o locuia la Saferian, în fundul curții, își compusese un interior sobru, dar cu gust, fără anticării, cu excepția câtorva obiecte. Citea numai romane de aventuri, alese cu grijă, și avea o motocicletă, dezideratul imediat consecutiv fiind o barcă cu motor. Convorbind din ce în ce mai strâns cu Demirgian, Sultana descoperi că idealul
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
e un naufragiat, atins de un spleen vizibil. În scurt, Ștolț este perfect umanizat. Omenirea este împărțită de Ștolț în clase: din cea dintâi fac parte eu, Ioanide, care sunt singura ființă meritând omagiile lui integrale; a doua clasă e compusă de Elvira și copii, pe care îi respectă ca persoane strâns legate de mine, cu o mică nuanță, în sensul că își dă seama că nu decid în cămin; în clasa a treia intră servitoarea, tolerată, la nevoie adulată, niciodată
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
mine. Cam astfel de informații culegea Ioanide, unele cu totul fără importanță, s-ar zice, dar care lui îi slujeau să readucă în minte o imagine. Ioanide își punea acum și alte întrebări în legătură cu personalitatea Pichii. Din ce elemente se compunea sufletul ei, având în vedere atâtea experiențe pe care nu le făcuse? Pica nu avusese prilejul să meargă în străinătate, nu văzuse Franța sau Italia. O mare parte din imaginile minții ei era compusă probabil din presupuneri și visuri. Cuvântul
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
personalitatea Pichii. Din ce elemente se compunea sufletul ei, având în vedere atâtea experiențe pe care nu le făcuse? Pica nu avusese prilejul să meargă în străinătate, nu văzuse Franța sau Italia. O mare parte din imaginile minții ei era compusă probabil din presupuneri și visuri. Cuvântul "Canada" nu trezește aceeași reprezentare unui canadian și unui european care n-a trecut niciodată Atlanticul. Canadianul își evocă sentimentul de "acasă", în vreme ce europeanul își imaginează un continent plin de lacuri solitare și de
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
om de bine să împiedice această îndrăzneală? . - Pentru ce-mi spui mie, declară sumbru Pomponescu. Cedrept am să mă amestec? Există o opinie publică. Cine are o obiecție de făcut, să și-o exprime. În urma acestei declarații, câțiva partizani solicitanți compuseră o serie de articole împotriva modernismului în arhitectură, aplicat îndeosebi la clădirile sacre, încercînd a le plasa în marile gazete. Cum nici unul din ei nu era cunoscut în presă, iar opiniile lor n-aveau nici o competență, ziarele mari refuzară a
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
cu gândul de a o expedia cu avionul celor doi polemiști francezi. N-avu însă timp să pună în aplicare acest proiect. Convocase afară de aceasta doamnele române din înalta societate, afiliate operelor ei ortodoxe, cât și exponenți ai clerului, și compusese în acest scop o moțiune drastică, cu gândul de a declara că un regim care nu ține seama de tradiția țării și persecută familiile ilustre autohtone, introducând totodată pedeapsa cu moartea, neobișnuită la noi, se pune în discordanță cu spiritul
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
făceau parte din Mișcare comunicaseră confidențial Hangerlioaicăi că ei Prostimea (fr.). G. Călinescu s-ar fi urnit, dar n-aveau ordine. Dimpotrivă, li se spusese să stea absolut liniștiți până la noi instrucții. Asta însemna, după prințesă, că Mișcarea însăși era compusă din lichele. Hangerlioaica ar fi născocit cu toate astea și alte soluții, dacă n-ar fi fost înștiințată că a doua zi de dimineață la orele opt va avea loc execuția. O înștiințare similară primi și Ioanide, care vesti că
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
mai târziu ecouri, autorul lor e în imposibilitate de a le aprecia în valoarea lor spectaculară. Ceea ce mă surprinde este că petrec aci zile plictisitoare, consumate în gânduri meschine. Aștept masa cu anume curiozitate, încercînd să ghicesc din ce se compune. Ipotezele sunt foarte limitate: supă de varză, iahnie de cartofi, mai rar fasole, o dată varză cu carne. După ce voi mânca din ultimul fel de mâncare mă vor vesti probabil că a sosit ora execuției. Acum o imagine din copilărie îmi
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
independentă. Înarmat cu moțiunea, Gonzalv începu să ceară audiență miniștrilor și secretarilor generali, care, fiindcă venea în fruntea unei delegații, îl primiră distrați și zâmbitori, promițând mecanic tot sprijinul, însă cu gândul la alte probleme mai grave. Mai mult, Gonzalv compuse în afară de moțiune și un memoriu, pe care îl înmînă, tot în delegație, șefilor de partide sau locuitorilor lor, prin care, în numele tineretului cu doctorat (A.D.Ș.L.), ruga partidele să înscrie în programul lor justele doleanțe ale acestora. Aproape numai
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
făcea loc la două-trei persoane, pe care voia să le onoreze printr-o audiență mai familiară. Un altul ar fi uitat. Însă Pomponescu poseda memorie bună, și în vreme ce la minister era absorbit în probleme grave, cu gândul la masă își compusese o listă de întrebări. Avea ambiția de a face impresie asupra tânărului și de a smulge de la el o judecată asupra persoanei sale. Văzând că nu sosește, Pomponescu întîrzie masa, puse pe directorul de cabinet să facă cercetări telefonice asupra
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]