8,653 matches
-
dacă se iau în considerație acele variabile specifice ale modului lor de a trăi religiozitatea, viața lor spirituală pare să fie mai vulnerabilă și mai puțin solidă. S-ar putea spune același lucru și referitor la fericire: chiar dacă ei sunt fericiți în vocația lor, nimeni nu pune în dubiu acest lucru, este de asemenea adevărat că, dacă le lipsește acea capacitate sănătoasă de adaptare la situațiile noi pe care trebuie să le înfrunte, fericirea lor ar putea să rezulte incompletă și
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
prinzi, iți zboară printre mâini. Există lucruri care trebuie să rămână efecte și să nu constituie obiectul atenției și a intenției. Cine încearcă să ajungă direct la efect va rămâne deziluzionat și nu va obține nimic”. Trăirea unei vieți consacrate fericite deschide inima și mintea spre tot ceea ce va fi dat „din abundență”. Iată de ce fiecare istorie umană este o istorie a fericirii, deoarece nu este rezultatul unei formule morale sau a exortațiilor pioase, ci mai degrabă o metodă de viață
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
furnica o vară întreagă. „Te comporți în mod foarte irațional,” îl avertiză furnica „când va veni iarna o să-ți pară rău”. „Voi fi destul de nefericit” replică greierul „dar mă comport în mod rațional. A fi rațional coincide cu a fi fericit, și în acest moment plăcerea mea depășește suferința viitoare. Alătură-te mie și cântă soarelui!” „După mine”, răspunse furnica, „a fi fericit înseamnă a folosi la maxim ceea ce este util pentru tot arcul existenței. Nefericirea și fericirea au o greutate
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
fi destul de nefericit” replică greierul „dar mă comport în mod rațional. A fi rațional coincide cu a fi fericit, și în acest moment plăcerea mea depășește suferința viitoare. Alătură-te mie și cântă soarelui!” „După mine”, răspunse furnica, „a fi fericit înseamnă a folosi la maxim ceea ce este util pentru tot arcul existenței. Nefericirea și fericirea au o greutate constantă. Deci, pentru a fi rațională, trebuie să mă străduiesc să adun strictul necesar pentru iarnă”. Ajunse și iarna și greierul era
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
mai apoi în nefericire. De acum, înaintată în vârstă, ea își spuse: „Este trist să nu poți face aproape niciodată ceea ce vrei ci, dimpotrivă, să ai o viață fericită îți face viața destul de dură”. Dacă efortul făcut pentru a fi fericiți se concentrează doar pe absența nefericirii, furnica a făcut o alegere bună. În schimb, dacă obiectivul este acela de a trăi bine și de a savura momentul prezent, atunci este nevoie să se accepte riscul pe care și l-a
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
poate afla, și încrezătoare în capacitatea ei creativă și pro-pozitivă în fața provocărilor existenței. Acest lucru implică obiective planificate și realizate zilnic în viața de fiecare zi, acolo unde individul este invitat să trăiască cu fidelitate și creativitate idealul unei vieți fericite în interiorul unei realități care este aceea a stării sale de creatură. Fidelitatea față de chemarea proprie nu înseamnă că această chemare este la dispoziția persoanei ca să fie folosită și consumată după bunul plac, ci că ea este parte dintr-un proiect
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
de viață și se simte pe deplin implicat în raportul cu ceilalți, mai ales dacă, în fazele precedente, a structurat bine identitatea proprie, învățând să se raporteze cu lumea și cu diferitele situațiile ce atrag dorința sa de a fi fericit. Acesta este timpul în care tânărul învață să iubească și să fie iubit, învață să intre în relație cu celălalt, dar și cu Dumnezeu, printr-o spiritualitate sănătoasă și plină de zel. Acesta este timpul în care el se relaționează
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
o experiență care poate să devină de-a dreptul formativă”. Chiar și când se ajunge la o vârstă înaintată există o fericire ce trebuie realizată, însă este o fericire cu totul și cu totul specială. Și cel vârstnic va fi fericit dacă a realizat deja ocaziile de fericire și de bunăstare pe care le-a avut în viață. Vârsta bătrâneții este un timp favorabil pentru a face o sinteză la tot ceea ce s-a trăit în fazele anterioare, pentru a integra
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
vieții, persoana face să crească în ea dorința de fericire ce trece de la entuziasmul simplu al tinereții la conștiința celui care înaintează în vârstă și este conștient că ceea ce contează este faptul că a avut un motiv pentru a fi fericit. Așa cum au făcut greierul și furnica, în fabula pe care am povestit-o la începutul acestui capitol, fiecare se întrebă la ce anume ar trebui să dea prioritate: prezentului iminent sau perspectivei viitoare? Reflecția progresivă din aceste pagini ne împinge
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
fericită». Împins de o sete profundă de satisfacție și de plinătate pe care o poartă în sufletul său, omul nu caută, în acțiunea sa, o fericire care să fie fructul plăcerii și al puterii, ci un motiv pentru a fi fericit. „Dacă există un motiv pentru a fi fericit, atunci fericirea izvorăște automat, în mod spontan. Și acesta este motivul pentru care nu este nevoie să se caute fericirea, nu este nevoie ca cineva să se preocupe pentru ea, odată ce există
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
și de plinătate pe care o poartă în sufletul său, omul nu caută, în acțiunea sa, o fericire care să fie fructul plăcerii și al puterii, ci un motiv pentru a fi fericit. „Dacă există un motiv pentru a fi fericit, atunci fericirea izvorăște automat, în mod spontan. Și acesta este motivul pentru care nu este nevoie să se caute fericirea, nu este nevoie ca cineva să se preocupe pentru ea, odată ce există un motiv pentru care cineva poate fi fericit
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
fericit, atunci fericirea izvorăște automat, în mod spontan. Și acesta este motivul pentru care nu este nevoie să se caute fericirea, nu este nevoie ca cineva să se preocupe pentru ea, odată ce există un motiv pentru care cineva poate fi fericit. Dincolo de acest lucru, fericirea nu poate fi căutată. În măsura în care este redusă la un simplu obiect al căutării din partea propriilor motivații, ea devine, în mod necesar, și obiect al atenției proprii. Și tocmai acest lucru duce la pierderea din vedere a
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
la un simplu obiect al căutării din partea propriilor motivații, ea devine, în mod necesar, și obiect al atenției proprii. Și tocmai acest lucru duce la pierderea din vedere a motivului fericirii și, astfel, însăși fericirea dispare”. De aceea, nu este fericit cel care face discursuri despre bucurie sau despre starea de bine pe care o trăiește, ci acela care își orientează viața-i proprie, acțiunile și proiectele personale spre slujirea celorlalți, regăsind în ele scopul vieții sale centrate pe iubire. Dezvoltarea
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
care se întâlnesc și care invită individul să se schimbe și să se transforme. 3. Firul roșu al fericirii: De la comuniunea cu Dumnezeu la iubirea pentru ceilalți Tocmai prin raportul cu Dumnezeu individul își modelează propriul mod de a fi fericit și, în cadrul vieții religioase, propria modalitate de a fi un consacrat fericit. „Numai în credință omul poate să avanseze spre dimensiunea cea mai înaltă «ultra-umană»”. O viață bazată pe răspunsul vocațional cere această deschidere față de Dumnezeu, care se revelează celui
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
efectul preintențional al autotranscendenței; devine însă dăunător atunci când se face din el un obiect al unei intenții precise. Și ceea ce este adevărat pentru autorealizare este la fel de adevărat atât pentru identitate cât și pentru fericire. În iubire persoana învață să fie fericită, nu numai primind de la cea care trăiește alături de ea, ci trăind împreună cu ea, deoarece iubindu-o are posibilitatea să-i recunoască propriul potențial și poate să colaboreze împreună la un proiect vocațional care le asociază. „Prin iubire persoana intră în
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
încredințată”, sau ca pe o misiune care i-a fost încredințată de Dumnezeu. În acest fel existența va fi inundată de bucurie, de fericire, de sens, sau chiar de un «ultim sens». 4. Dacă există un motiv pentru a fi fericiți... Omul este fericit cu adevărat, sau, altfel spus, își trăiește pe deplin propria existență, numai în măsura în care este orientat spre ceva și spre cineva care este mai presus de sine și care reprezintă o valoare, un ideal, un proiect plin de
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
pe o misiune care i-a fost încredințată de Dumnezeu. În acest fel existența va fi inundată de bucurie, de fericire, de sens, sau chiar de un «ultim sens». 4. Dacă există un motiv pentru a fi fericiți... Omul este fericit cu adevărat, sau, altfel spus, își trăiește pe deplin propria existență, numai în măsura în care este orientat spre ceva și spre cineva care este mai presus de sine și care reprezintă o valoare, un ideal, un proiect plin de sens. „Se simte
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
deschide numai către exterior; cine încearcă să o deschidă în sens contrar nu face altceva decât să o închidă și mai mult”. Dacă persoana se încredințează acestui sens «altruist» al fericirii, va învăța cum să găsească strada pentru a fi fericită împreună cu ceilalți, exprimându-și liber capacitățile potențiale ale propriului stil creativ. Va învăța să-și spună propriul «da» cu mult optimism, acel optimism care stă la baza vieții, cu multă încredere în sine, în ceilalți și în realitate, cu gust
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
să realizeze în mod constant valorile supreme ale dezvoltării sale, fără să regreseze la forme ambivalente de permisivitate superficială și mediocră, sau de omnipotență și de narcisism rigid. Nu se poate, deci, vorbi de vocație la fericire nici de consacrați „fericiți în mod natural”, dacă nu se îndeplinește această misiune de disponibilitate continuă pentru a deveni epifania și transparența Celui care cheamă persoana să împartă lumina adevăratei fericiri cu o lume flămândă și însetată de adevăr. De aceea, este important ca
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
în câmpul educațional, și chiar și munca clinică în contextul vieții consacrate, ne-au pus de multe ori în contact cu întrebări ce fac transparentă dorința de sens în căutarea unei anumite stări de bine de către fiecare persoană: „Aș fi fericită dacă aș putea, în sfârșit, să...” sau „cum se face că...?”. Sun întrebări pe care și le pun persoanele atunci când tind să «disocieze» conținutul valorilor de metoda prin care ele trebuie realizate: „Aș fi fericită dacă aș reuși în sfârșit
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
de către fiecare persoană: „Aș fi fericită dacă aș putea, în sfârșit, să...” sau „cum se face că...?”. Sun întrebări pe care și le pun persoanele atunci când tind să «disocieze» conținutul valorilor de metoda prin care ele trebuie realizate: „Aș fi fericită dacă aș reuși în sfârșit s-o accept pe sora aceea care are un caracter dificil”, spunea o soră făcând referință la o colegă cu care ajunsese la... conflicte destul de serioase. „Aș fi fericit dacă aș reuși să-i eliberez
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
care ele trebuie realizate: „Aș fi fericită dacă aș reuși în sfârșit s-o accept pe sora aceea care are un caracter dificil”, spunea o soră făcând referință la o colegă cu care ajunsese la... conflicte destul de serioase. „Aș fi fericit dacă aș reuși să-i eliberez pe novici de nesiguranța lor vocațională”, spunea un maestru de novici cu referință la tinerii atât de diferiți față de cei din timpurile sale. „Aș fi fericit dacă aș reuși să-l suport pe superiorul
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
care ajunsese la... conflicte destul de serioase. „Aș fi fericit dacă aș reuși să-i eliberez pe novici de nesiguranța lor vocațională”, spunea un maestru de novici cu referință la tinerii atât de diferiți față de cei din timpurile sale. „Aș fi fericit dacă aș reuși să-l suport pe superiorul meu care este atât de arogant”, spunea un frate tânăr abia ajuns într-o comunitate. Sunt întrebări care fac referință la acele contexte relaționale unde raporturile reciproce scot mai mult în evidență
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
fel ca în familie, în școală, în echipa de muncă, în parohie... De fiecare dată, când cineva își pune întrebări de acest tip, ar trebuie să aibă curajul să treacă de la iluzia unei fericiri cu sens unic („aș putea fi fericit numai dacă...”) la o fericire «în evoluție» care împinge persoanele să exploreze posibilitățile reale și să scoată ceea ce este mai bun din ele în decursul vieții. A spune „Aș fi fericit dacă aș putea...” pune pe primul loc o fericire
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
iluzia unei fericiri cu sens unic („aș putea fi fericit numai dacă...”) la o fericire «în evoluție» care împinge persoanele să exploreze posibilitățile reale și să scoată ceea ce este mai bun din ele în decursul vieții. A spune „Aș fi fericit dacă aș putea...” pune pe primul loc o fericire condiționată de ceva ce o face imposibilă; în fond, o astfel de atitudine privează însăși persoana, o face să rămână blocată în propria ei incertitudine și nu-i oferă nici o garanție
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]