4,596 matches
-
elemente colonialiste și postulează încă mai clar existența, la un moment dat, a unor forțe de constrângere socială care trebuie îmblânzite sau câștigate în prealabil. Astfel, țările care n-au fost niciodată supuse sau care, deși invadate, și-au păstrat intactă demnitatea morală nu cunosc obiceiul rușinos al darului. Statele germanice, inclusiv cele anglo-saxone, din Europa, din America și din Australia, plus excepția extrem-orientală, Japonia, sunt națiuni în rândul cărora straniile reflexe otomano-levantine ar produce un firesc dezgust. Cum să-i
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
-o refuza. Arthur Golden Precum naiul lui Pan se stingea lin în umbra mai puternicei cruci, tot astfel vechea Japonie se retrage încet în adăpostul istoriei, asaltată de Occidentul agresiv și luxuriant. Câteva locuri, dosite cu grijă parcă, își păstrează intactă prospețimea: Nara, Kamakura, Kyoto. În ultimul, există încă, pentru cine știe să le caute și, mai ales, să le găsească, ucenicele gheișelor, tinerele maiko. Timp de sute de ani, frumusețea lor nu putuse fi contestată de nimeni. Shogun-i și daimyo
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
lume, nu un specific al privirii sino-niponice. Cu siguranță că așa este. Și totuși. Dacă lumea civilizată apuseană a ajuns, în urma unor lupte îndelungate, la a denunța și aboli acest tip de segregare sexuală, ce ne poate spune păstrarea ei, intactă, în chiar sânul limbii care, cel puțin de la Heidegger încoace, știm că informează esența unui popor? E drept, japonezii se preocupă prea puțin de etimologie atunci când învață ideogramele, iar, de cele mai multe ori, originea unui kanji nu este deloc transparentă. Chiar
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
pare rău. Cuțitul ăla. Nu l-aș fi folosit. M-am smucit și am coborât repede, fără o vorbă, după care am trântit portiera cu toată forța. Mi-ar fi plăcut să văd geamul făcându-se țăndări, dar a rămas intact, iar mașina a demarat încet. Am pornit spre apartamentul surorii mele, la două blocuri distanță de al nostru. Știam foarte bine că nu puteam să dau ochii cu Tudor în halul în care eram. Aveam ne voie de câteva minute
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
urechile în ultimele trei zile pocneau pe rând și deslușea dintr-odată zgomote ce fuseseră și până atunci prezente, fără ca el să le audă, până când lumea a fost iarăși ceea ce fusese, cu terorizantul gând că tot ceea ce lăsase va găsi intact la întoarcere ori și mai rău. A doua zi, plecând de la revista săptămânală, a urcat într-un autobuz prăfuit, cu câteva flori mărunte ascunse în servietă, de parcă i-ar fi fost rușine de ele, pe care le-a scos numai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
după aceea, când a vrut să-și reia pânda, ziarele din geam fuseseră înlocuite cu hârtie albastră, dar nu mai era nici un colțișor desprins, încât glasurile vagi de dincolo de geam și lumina albăstrie nu mai explicau nimic. Rămânea în el intactă dorința de-a afla, pe care o putea exprima la fel de bine și prin a tânji, fără să știe după ce anume. Treptat se acumulau în el dorințe pe care nu le putea exprima în cuvinte, nu numai dintr-o jenă socotită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
forma marginea sudică a aeroportului. În urzicile Înalte, zăcea fuselajul unui avion de luptă japonez cu un singur motor, doborît poate În timp ce Încercase să aterizeze pe pista de iarbă. Aripile, elicea și secțiunea cozii fuseseră smulse, dar cabina pilotului rămăsese intactă, iar metalul ruginit al scaunului și manetele erau albite de ploaie. Prin obloanele deschise ale radiatorului, Jim putea vedea cilindrii motorului care purtaseră avionul și pilotul acestuia prin cer. Metalul, cîndva lustruit, era acum aspru ca o piatră ponce maronie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
de aterizare. Sub tabloul de bord putea vedea legăturile mitralierelor montate pe capota parbrizului și reductorul de viteză care mergea spre arborele elicei. O atmosferă de forță plutea deasupra cabinei, singura nostalgie pe care o cunoscuse Jim vreodată fiind amintirea intactă a pilotului aflat la conducerea avionului. Unde era oare pilotul acum? Jim se prefăcu, preț de cîteva clipe că manevrează aparatele, ca și cum gestul acesta de empatie ar fi putut invoca spiritul aviatorului mort de mult. Sub unul dintre cadranele aburite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
și străbătu terasa deschisă, cercetînd terasamentul plin de urzici, În căutarea aeromodelului său. Acesta se afla la cincizeci metri mai departe, prins În sîrma unei tranșee vechi. HÎrtia de pe aripi era ruptă, dar scheletul din lemn de plută era Încă intact. Era gata să sară de pe cazemată, cînd observă un chip care se uita la el din tranșee. Un soldat japonez, Înarmat pînă-n dinți, stătea pe vine lîngă zidul dărîmat, cu pușca, banduliera și salteaua Întinse În fața lui, ca pentru a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
acolo, se mută mai departe, stînd În fiecare casă cîteva zile, adăpostit de orașul Îndepărtat și urît de zidurile Înalte și de iarba sălbăticită. Japonezii confiscaseră toate aparatele de radio și pe cele de fotografiat, dar În rest casele erau intacte. Majoritatea erau mult mai elegante decît propria lui casă - deși era un om bogat, tatăl lui Jim fusese Întotdeauna un singuratic -aveau cinematografe particulare și saloane de bal. Abandonate de proprietarii lor, Buick și Cadillacuri zăceau În garaje, pe cauciucuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Cadillacuri zăceau În garaje, pe cauciucuri dezumflate. Cu toate astea, dulapurile din cămările lor erau goale, obligîndu-l pe Jim să se hrănească doar cu gustările, rămase după cincizeci de ani de petreceri ale fostului Shanghai. Uneori, după ce găsea o cutie intactă de bomboane de ciocolată În sertarul vreunei măsuțe de toaletă, Jim se Înviora și Își amintea de părinții săi dansînd pe muzica de la radio, Înainte de masa de prînz de duminică, și de dormitorul său de pe Amherst Avenue, acum ocupat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
inventar al posibilităților acesteia; dacă aveau să rămînă În lagărul de la Woosung, Jim n-avea să-și mai găsească mama și tatăl. — Uite, Jim. Doctorul Ransome Îi dădu lui Jim cartoful lui. Mușcase doar puțin, iar miezul dulce era aproape intact. — E bun, o să-ți placă. — Zău, mulțumesc... Devoră repede cel de-al doilea cartof. Gestul doctorului Ransome Îl uimi. Japonezii erau buni cu copiii, iar cei doi marinari americani se Împrieteniseră cu el Într-un fel, dar Jim știa că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
pe sub paravan, intrînd În cămăruța lui. Trăgîndu-și sufletul, se Întinse În pat cu broasca țestoasă În cămașă. Reptila prefera propria ei companie, iar Jim Își Îndreptă atenția spre ghetele noi. Cu bombeurile lor lucioase, cu țintele strălucitoare, era o piesă intactă a lumii antebelice, la care se putea uita ore În șir, așa cum se uita doamna Vincent la filmele ei. RÎzînd În sinea lui, Jim se lăsă pe spate În timp ce lumina fierbinte a soarelui strălucea prin peretele cămăruței lui, conturînd pete
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
de parcă l-ar fi Învinuit pentru avioanele Mustang care porniseră acel raid. Era oare din cauză că Jim Învățase să se bucure de război? Jim se gîndea la asta cînd ajunseră la spital. Pe jos, lîngă treptele de bambus tocite, era conul intact al unei ghiulele antiaeriene. Îl ridică, fiind curios să vadă dacă Încă mai era cald, dar doctorul Ransome i-l luă din mînă și Îl aruncă dincolo de gardul de sîrmă ghimpată. Jim stătu pe treptele putrezite, Îndoindu-și pantofii pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
puternic străbătea pămîntul dinspre docurile de la Nantao. Un vas japonez de trupe, aplecat pe bancurile de nisip, era bombardat Întruna, pînă cînd Jim putea vedea lumina zilei prin suprastructura lui. Cu toate astea, pista de ciment de la aerodromul Lunghua rămînea intactă. Printr-un efort eroic, inginerii japonezi continuau să astupe craterele după fiecare raid, de parcă s-ar fi așteptat ca o flotilă de salvare să sosească din Insulele de Acasă. Albul pistei Îl emoționa pe Jim, suprafața ei albită de soare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
mulțumit chiar și de gustul puroiului lui, apoi rupse tulpini de plante de pe marginea drumului și mestecă frunzele acide. Un caporal japonez Îi escorta pe doctorul Ransome și pe doamna Pearce spre docuri. Debarcaderele și depozitele, care de la distanță păruseră intacte, fuseseră bombardate și erau aproape o grămadă de moloz. Fluxul clătina carcasele ruginite a două torpiloare trase lîngă digul de ciment și purta de colo-colo cadavrele marinarilor japonezi care zăceau printre trestii, la cincizeci de metri de locul unde se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Aliate. Jim cercetă cu privirea băncile peluzelor din nordul și sudul stadionului. De pe platformele de ciment fuseseră smulse scaunele, iar părți ale gradenelor erau folosite ca depozite În aer liber. Zeci de birouri și mese din mahon, cu luciul Încă intact, și sute de scaune de sufragerie erau toate adunate ca Într-un depozit de mobilă. Paturi și dulapuri, frigidere și aparate de aer condiționat erau așezate unele peste altele, ridicîndu-se ca un deal spre cer. Uriașa lojă prezidențială, de unde doamna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
motorului radial și Își plimbă mîna de-a lungul profilului deformat al elicei. Glycolul se prelinsese din radiatorul uleiului de răcire și acoperise avionul cu dungi rozalii. Jim se Îndreptă spre rădăcina aripii și se uită În cabină, la bordul intact acoperit de cadrane și butoane elegante. Imaginea regulatorului și a pîrghiei trenului de aterizare era de un patetism intens, cu niturile bătute În metal de vreo japoneză necunoscută de la linia de asamblare Mitsubishi. Jim se Învîrti printre avioanele doborîte, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Gorgonele sălășluiesc, împreună cu monștrii, la marginea lumii, lângă tărâmul întunericului, în Grădina Hesperidelor. Simboluri ale monstruozității, ele viețuiesc departe și de oameni, și de zei. Perseu retează capul Meduzei și scapă de celelalte două Gorgone, dar capul acesta își păstrează intactă puterea de a-i împietri pe cei ce-l privesc. Străine atât de lumea zeilor cerești, cât și de aceea a oamenilor, Gorgonele incarnează alteritatea puterilor legate de tenebre, ținând de categoria monstruosului. Un monstruos în care umanul se contopește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
nici vis, nici realitate. Însăși lumea reală nu este decât o iluzie, dar ale cui sunt aceste cuvinte? Ale unei fantome. Sunt cuvintele spectrului lui Kiyotsune, din a doua parte a piesei. În același timp însă, forța viselor rămâne aceeași, intactă: Ațipisem o clipă mi-am văzut dragostea de-atunci mă încred în ceea ce alții vise numesc. Iubita lui Kiyotsune reafirmă astfel puterea visului ca putere de întâmpinare a spectrului. În clipa întâlnirii cu fantoma, uluirea că o vede apărând la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
pieptul ei, în bucuria iubirii lor. Acum nu avea cu el nici măcar Biblia tradusă de Mesrop. Rămânea treaz, privind atent întunericul din cameră. Încerca să se liniștească, străduindu-se să-și amintească unele pasaje îndrăgite. De cele mai multe ori îi reveneau intacte versetele despre femeia păcătoasă. Le recitea în gând ca pe o veritabilă lecție de iubire. Acolo, în acel pasaj, îi apărea întotdeauna un alt Iisus. Nu mai era învățătorul, profetul, nici Mesia, ci un bărbat coparticipant la adorare, unind cele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
știu, răspunse șeful de birou. Mi s-a părut vocea unui negru. — Bănuiesc că așa e, spuse doamna Levy. S-a dus acum probabil să încerce să ajute alt nenorocit. Îmi face bine să știu că idealismul său a rămas intact. Domnul Levy se gândise la ceva și îl întrebă pe șeful biroului: — Cum se chema țicnitul ăla? — Reilly. Ignatius J. Reilly. — Așa? Domnișoara Trixie părea interesată. Ciudat. Mi-am închipuit întotdeauna... — Domnișoară Trixie, te rog, spuse supărat domnul Levy. Scrântitul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
Cum îndrăznea mama lui să se gândească la o căsătorie? Numai cineva naiv ca ea putea fi atât de lipsit de lealitate. Bătrânul fascist îl va hăitui cu persecuțiile lui până când nu va rămâne din el, Ignatius J. Reilly, cândva intact, decât un fragment neputincios dintr-o ființă umană. Fascistul acela bătrân ar fi depus mărturie pentru domnul Levy, sperând ca viitorul său fiu vitreg să fie aruncat în închisoare iar el să aibă mână liberă să-și satisfacă poftele perverse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
de tine, mititelule... Logan se Încruntă, privind la trupul gol al copilului, incapabil să se apropie mai mult pentru a nu contamina scena crimei. Peter Lumley nu era ca băiețelul pe care Îl găsiseră În șanț. Peter Lumley era Încă intact din punct de vedere anatomic. Toaletele deveniseră un pic cam aglomerate. Insch apăruse roșu la față și Înjurând imediat după ce doctorul de gardă și Biroul de Investigație ajunseseră. Băieții de la BI veniseră, conform instrucțiunilor, Îmbrăcați cu hainele lor proprii, lăsând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
seamănă amarul copiii ce-au să-l strângă...“ a mâzgălit Amory În caietul său. Conferențiarul bălmăjea ceva despre soliditatea lui Tennyson și cincizeci de capete se aplecau deasupra notițelor. Amory a Întors foaia și a scris În continuare pe pagina intactă: „S-au cutremurat aflând ce-nseamnă Darwin, În sfârșit, S-au cutremurat când valsul a intrat și Newman a ieșit...“ Dar valsul intrase cu mult mai devreme, așa că a tăiat partea aceea. — Și intitulat Cântec Într-o vreme a ordinii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]