4,232 matches
-
David Minor, de pe Hawthorn(e) Street 87. O sarcină laborioasă, dar una care ar fi dat cu siguranță rezultate pozitive. Dat fiind că nu aveam această opțiune, nu puteam decât să pornesc în sens invers. Într-o duminică, am luat metroul până la Princeton Junction și mi-am petrecut douăsprezece ore în fața unui ecran de calculator, împreună cu însărcinata mea fiică și cumintele, supusul ei soț. Terrence poate nu avea cine știe ce farmec, dar era un supererou al tehnologiei și, când m-am întors
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
lipsesc... 7. A șaptea zi Omul din parc A apărut, cred, odată cu toamna. Cel puțin eu de-abia atunci am început să-l remarc. De fapt, de-abia atunci am început să renunț la mașină și să circul doar cu metroul, ca să nu mă mai enervez din cauza traficului și a mîrlăniei. La orice oră veneam, îl găseam instalat deja pe banca sa din părculețul dintre gura metroului și muzeu, înfășurat într-un impermeabil lung și incolor. Pe cap avea totdeauna o
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
de-abia atunci am început să renunț la mașină și să circul doar cu metroul, ca să nu mă mai enervez din cauza traficului și a mîrlăniei. La orice oră veneam, îl găseam instalat deja pe banca sa din părculețul dintre gura metroului și muzeu, înfășurat într-un impermeabil lung și incolor. Pe cap avea totdeauna o căciulă de blană cu clape, subțiată de atîta purtat. O clapă atîrna, bleagă, pînă pe gît, cealaltă stătea, nu știu cum, pe jumătate ridicată, precum urechile acelor cîini-lupi
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
mai aruncat o privire, iar doamna mi-a spus, într-o rusă de înrămat nu alta, dar cu o ironie elevată, că o privisem foarte decent, mai decent decât credea ea că o poate face un bărbat care circulă cu metroul. Iar eu, pentru care limba rusă de... metrou nu prea avea multe secrete, amânând coborârea, am mimat faptul că nu prea am înțeles. Doamna a coborât la prima, dar nu înainte de a-mi spune că înțelesesem foarte bine sensul celor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
gînduri. Vasăzică, Albu dispăruse și familia lui urma să plece din țară. Oare s-o fi Întors acasă? Și nevasta lui l-o fi iertat? Sau poate vagabondează pe undeva cu mintea dusă, cerșește, doarme prin tufișuri sau prin intrările metroului ca atîția alții pe lîngă ale căror drame trecem fără să le vedem. Poate nici nu mai există. Nu e prima oară că dispare, spunea nebunul ăla. Dar el era de mult dispărut din atenția celorlalți, din interesul lor, din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
celorlalți, din interesul lor, din tot ceea ce numim viață, competiție. Auzi, Marceline de Navarre, poetessă, strănepoata Marguerittei de Navarre! Ce ironie, să-și Împlinească destinul rîvnit În amintirile unui nebun... o să aștepte, o să fie cuminte, o să cumpere pîine, o să ia metroul. Iată-mă prinsă Între două forțe care mă trag În direcții opuse. SÎnt ca tîlharul legat de două cămile, una gonind spre răsărit, alta spre apus. La răsărit e un copil care culege pietricele În parcul Ioanid, un băiețel de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
Dacă l-ar fi osîndit la moarte prin spînzurătoare, Rowe ar fi găsit, sub ștreang, o scuză pentru fapta lui, dar judecătorii Îi lăsaseră o viață Întreagă pentru a-și căuta justificări. Își căuta scuze și acum, În timp ce călătorea cu metroul - pasager nebărbierit și prost Îmbrăcat - Între stațiile Stockwell și Tottenham Court Road. Făcuse un ocol foarte mare, fiindcă multe dintre stațiile metroului fuseseră blocate. Visele din ajun Îi răscoliseră sufletul. Se vedea cu douăzeci de ani În urmă - un tînăr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
Îi lăsaseră o viață Întreagă pentru a-și căuta justificări. Își căuta scuze și acum, În timp ce călătorea cu metroul - pasager nebărbierit și prost Îmbrăcat - Între stațiile Stockwell și Tottenham Court Road. Făcuse un ocol foarte mare, fiindcă multe dintre stațiile metroului fuseseră blocate. Visele din ajun Îi răscoliseră sufletul. Se vedea cu douăzeci de ani În urmă - un tînăr visător și Îndrăgostit, de care-și amintea fără duioșie, ca un biolog care face observații „pe viu“. În tinerețe, Rowe Își Închipuise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
Închise și pașii ei care se depărtau. Eram năucit, ca sub efectul unei lovituri de gong teribile. Am reușit totuși, din gară, să-i telefonez lui Azoulay. Nu-mi amintesc nimic de Întoarcerea cu trenul, nici de traseul făcut cu metroul; Azoulay m-a primit la ora opt. Nu mă puteam opri din tremurat; mi-a făcut imediat o injecție ca să mă liniștească. Am petrecut trei nopți la Sainte-Anne, apoi am fost transferat la Verrières-le-Buisson, Într-o clinică psihiatrică a Ministerului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
târg auto. Își schimbă din nou adresa. Folosește un alt nume și branțuri groase la pantofi, Își lasă barbă, Își face implanturi de burtă și chelie. Părul rămas deasupra urechilor și-l vopsește În alb, Încrețindu-l. Circulă numai cu metroul și se apucă de creșterea porumbeilor voiajori. Merge la câteva Întruniri ale Alcoolicilor Anonimi, unde Își povestește viața, episod În urma căruia ședința se mută În barul de peste drum. Depune o cerere de emigrare În Australia. E refuzat. La trei săptămâni
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
ai aruncat bățul și Încă te pândește, sperând. Cred că da. Nu știu. Dar dac-ai venit aici din proprie inițiativă? Îți dai seama că n-o să te ierte? Tonul ridicat al discuției noastre atrăsese câteva priviri furișe din jur. Metroul se apropia de stație, roțile deja scârțâiau pe șine propria variantă a pieselor cântate până nu demult de amicul meu. Doi bărbați Îmbrăcați ca niște critici literari se Îndreptau Încet spre noi. Când ușile s-au deschis, Vasea a sărit
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
-i tu, Cătă. Cătă, abrupt: - Mai știi când te-ai Întors de la Paris? Și ne-ai povestit de poezia din metrou? Mai știu, cum să nu mai știu. Le plăcuse ideea. Mici poeme tipărite pe autocolante și lipite pe ferestrele metroului. Și tot felul de zenisme. Câte o vorbă de duh, un mot, o glumiță. Prin grija municipalității. Cum că: ești la Paris, luminează-te și-n metrou. Călătorie plăcută! Cașiș zice c-a văzut așa ceva și-n Austria. Viena are
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
caleidoscopice pline de nebunia, de beția și furia pe care le-am trăit În anul acela, cînd hoinăream pe strada mare a Întunericului de la o lumină la alta, din miez de noapte pînă-n zori - am văzut un om murind În metroul orașului. A murit atît de liniștit, Încît la Început cei mai mulți au refuzat să creadă că este mort - atît de liniștit, Încît moartea lui n-a fost decît suprimarea rapidă și calmă a mișcării vieții, atît de pașnică și de firească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
se Înghesuiau și alergau mînați de dorința de a se arunca Înapoi În propriile lor celule, aceeași care-i Îndemnase să iasă pe stradă În seara aceea. Ne scurgeam, așadar, din noaptea liberă Înapoi În aerul fetid și stătut al metroului, ne Îngrămădeam și ne repezeam pe platformele de ciment cenușiu, ne Împingeam și ne Înghionteam să ne croim drum ca și cum am fi fost prinși Într-o Întrecere cu timpul, ca și cum ni se oferea o mare recompensă dacă mai cîștigam două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
sale luminoase. Atunci, În timp ce băgăm moneda În aparat și treceam printre barele rotitoare de lemn, l-am văzut pe bărbatul care avea să moară. Aici era un fel de palier, o platformă de ciment aflată cu un nivel deasupra peronului metroului, iar omul ședea pe o bancă de lemn plasată pe partea stîngă, cum coborai panta spre tunel. Bărbatul ședea acolo liniștit, la un capăt al băncii, ușor Înclinat spre stînga, sprijinindu-și cotul pe spătarul băncii, cu pălăria puțin trasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
cei lipsiți de putere și de privilegii, pe cei care nu poartă semnul distinctiv al norocului și succesului care să-i Înalțe În ochii lui. Neîndoielnic, un astfel de om fusese cel care ședea acum mort pe banca din pasajul metroului. Iar numele acelui om Îl purta o mulțime, ființa lui se repeta Într-un infinit. Pe chipul său cenușiu, pe gura sa moartă și suptă, se zărea fantoma vieții și a vorbelor sale de-abia stinse, de parcă-l auzeam vorbind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
și primitor. Numai morții cunosc Brooklyn-ul Nu există om pe suprafața pămîntului care să cunoască Brooklyn-ul cu adevărat, pentru că-ți trebuie o viață de om ca să te descurci În orașul ăsta Împuțit. Și cum vă spuneam, așteptam să-mi vină metroul, cînd Îl văd acolo pe tipul ăla voinic - nu-l văzusem niciodată În viața mea. Are o privire cam sălbatică, se vede că a-nghițit cam multe, dar Încă se ține bine; vorbește bine și merge destul de drept. Ei, și tipul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
În creștet, se vedea cît se poate de clar că n-are habar. Cu asta m-ai Încuiat, șefule. Habar n-am! Poate știe vreunul din voi? spune el Întorcîndu-se spre mine. — Bine-nțeles, răspund eu. E prin Bensonhurst. Iei metroul pentru Fourth Avenue, te dai jos la Fifty-Ninth Street, mai iei un autobuz local, te dai jos la intersecția dintre Eighteenth Avenue și Sixty-Third Street și mai mergi puțin pe jos. Asta-i tot, zic eu. — Da’ de unde! exclamă un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
priceput, pe care nu-l mai văzusem În viața mea. Ce tot spui acolo?! - zice el - ei, face și el pe deșteptul! Nu vezi că-i nebun! Îți spun eu ce să faci - Îi zice el tipului cel voinic. Schimbi metroul și te sui În linia pentru West End la Thirty-Sixth Street. Te dai jos la New Utrecht colț cu Sixteenth Avenue, zice el. Traversezi două străzi și mai mergi cîteva străzi În sus și ai ajuns, zice el. Ce mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
dar sînt destul de priceput să recunosc un șarlatan. — Serios? zice. Te crezi grozav, nu? Așa de grozav c-o să te trezești Într-o zi c-un pumn drept În nas - zice. Așa de grozav ești! Ei, noroc că-mi venea metroul, că altfel Îl pocneam pe loc, dar văzînd că-mi vine metroul i-am spus doar atît: — Ei, lasă, șmechere! Păcat că nu pot să mai stau, că-ți arătam eu ție, dar ne mai Întîlnim noi la cimitir, sper
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
grozav, nu? Așa de grozav c-o să te trezești Într-o zi c-un pumn drept În nas - zice. Așa de grozav ești! Ei, noroc că-mi venea metroul, că altfel Îl pocneam pe loc, dar văzînd că-mi vine metroul i-am spus doar atît: — Ei, lasă, șmechere! Păcat că nu pot să mai stau, că-ți arătam eu ție, dar ne mai Întîlnim noi la cimitir, sper! Așa că i-am zis tipului cei voinic, care rămăsese tot timpul pironit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
că nu era În toate mințile, avea o privire cam rătăcită cînd se uita la. tine și nu știam de ce e-n stare. Ne apropiam de o stație, nu era stația mea, dar m-am dat jos și am așteptat metroul următor. — Ei, rămîi sănătos, șefule! zic. Și fii atent!. Să te-neci! zice tipul, privind harta. Să te-neci! Doamne! De atunci m-am gîndit de sute de ori la tipul ăla și m-am Întrebat cum s-o fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
că ne-am ales un Dumnezeu ca un șef mafiot cu sirenă” (Viktor Pelevin, Mitraliera de lut) Cosmin I Cosmin se încolonează perfect în valul de mulțime care se scurge din măruntaiele stației Piața Sudului. Scara rulantă scoate din abisul metroului zeci de oameni, îi varsă chiar lângă tarabele cu banane și ciuperci, chiar lângă florăria acoperită de coroane funerare împletite din garoafe albe și negre. Urcând disciplinat spre lumină, ochii blânzi, de cerb, ai lui Cosmin privesc în gol. Mintea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
stăpân pe el. Se înfruptă fără nazuri din pui și vin, în timp ce noi ne plângem de duritatea vieții. Dă din cap și zâmbește: e bine, lasă, aveți apă caldă și rece la robinet, televizor, troilebuze și metrou. He-he! Mai ales metroul l-a impresionat. El se aștepta ca în țara asta dintre continente să găsească codri seculari și căruțe hurducându-se pe drumuri prăfuite. Prieteni, Dumnezeu e mare! Când am fost în China, ne-am hrănit două luni cu șobolani și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
mea. Ei însă îi plăcea teribil să se vânture prin capitală, mai ales cu DAF-urile, noile autobuze olandeze. Vechile polonice pe patru roți mai circulau doar la periferie. Încă îmi riscam viața ducându-mă cu ele la liceu. Cu metroul îi plăcea să călătorească pentru că o încânta programul artistic al cerșetorilor. Striga după ei: unde o ștergi, târtane? Vino să te omenesc! Își răsturna poșeta-valiză în poală și, dintre piepteni, oglinjoare, pietricele și dopuri de sticlă alegea câteva monede pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]