4,904 matches
-
încercări; erau gata, dintr-un fel de pudoare, doar să asculte Cehov - cu totul altceva decât zumzăiala nonșalantă din Sala Congreselor - vibra o anumită intimidare în fața subiectului care îmi dădu, brusc, o siguranță fizică și o încordare emoțională. Un om micuț, bătrâior, dar foarte luminos, intră pe scenă unde trona un pian; omul - se numea Kaminska, fără prenume, știam vag de unde să-l iau, din familia de actori evrei galițieni Kaminska - nu deschidea pianul, rămânea în picioare și începea să zică
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
finalele pe aparate ale Campionatelor Naționale Individuale de Gimnastică pentru junioare II și III, competiție impecabil organizată de Federația Română de Gimnastică, Direcția Județeană pentru Sport și Tineret Bacău și clubul S.C.M. Bacău. Cele 12 finale au fost spectaculoase, execuțiile micuțelor gimnaste smulgând în repetate rânduri ropote de aplauze spectatorilor. Iată configurația podiumurilor finalelor de sâmbătă: JUNIOARE II Sărituri 1. Ana Maria Ocolișan (CNS Cetate Deva) - 13,350 2. Andreea Rotaru (CSSG Focșani) - 13,100 3. Maria Răuță (CSSG Focșani) - 13
ANUL SPORTIV BĂCĂUAN 2010 by Costin Alexandrescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/283_a_1236]
-
minuni în trei luni, așa că să așteptăm să vedem ce va fi la anul, când sunt și campionate mondiale și europene, după care ne vom putea da seama ce va fi la olimpiadă. Rep.: În final, ai vreun sfat pentru micuțele care ar dori să se apuce de gimnastică? M.R.: Eu am făcut-o, datorită sportului sunt ceea ce sunt acum, dacă vor, să o facă, e foarte mult de muncă, dar merită sacrificiul. SIMONA AMÂNAR: “Fiecare medalie pe care am cucerit
ANUL SPORTIV BĂCĂUAN 2010 by Costin Alexandrescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/283_a_1236]
-
de la prima echipă, formația secundă a Științei MD Bacău a obținut un succes categoric în deplasarea de la Piatra Neamț, în cadrul etapei a XIIa din Divizia A la handbal masculin. Deși au intrat mai greu în meci, adaptându-se treptat la caracteristicile micuței săli din Piatra Neamț, handbaliștii pregătiți de Nicolai Gomeniuc au pus încet încet stăpânire pe joc, permițându-și să facă și spectacol în ultimele 10 minute ale întâlnirii. Remarcabilă a fost prestația portarilor Grigoraș (repriza I) și Erhan (repriza a II
ANUL SPORTIV BĂCĂUAN 2010 by Costin Alexandrescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/283_a_1236]
-
Cazul Ameliei comportă o situație aparte. Deși foarte tânără, are deja un copil, și chiar dacă acesta a apărut destul de brusc, Într-un moment incert al propriei vieții, ea Își fixează ca cea mai Înaltă prioritate creșterea și educarea adecvată a micuțului. Încă de când a primit vestea că este Însărcinată, se decide să Înceapă o nouă viață, lasând În urmă depravarea și mediul viciat În care trăise până atunci: „... după o săptămână am plecat... Cât mai departe de el, de toți... Am
Fetele nopţii : povestiri de viaţă by Daniela Mirela David () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1167_a_1953]
-
ploaia de mâncare . Minunat! exclamau întruna, iar apa și se scurgea din haine formând adevărate bazine la picioare. Ce copil frumos... și-ți vine să crezi că a-nceput musonul? Vai, și mâncarea! Ce copil! Doar Kulfi tăcea. Privea creatura micuță din brațele mele, o creatură care părea să fi venit de pe cu totul altă planetă sau care fusese găsită în pădure, ceva străin și ciudat. Ochii copilului erau închiși și degetele îndoite strâns în pumni. Fața îi era roșie și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
pe sine, făcându-i de rușine pe tinerii ratați care pierdeau vremea prin oraș, ignorându-și responsabilitățile. Plesnindu-se peste piept și legănându-și brațele, alerga ușor în jurul curții. Mai târziu, pe când se ungea cu ulei de cocos în baia micuță, strigă din spatele ușii închise: — Aproape că s-a terminat praful de dinți. Ai putea să mai iei de la Magazinele Diana. Sau: — De ce nu te duci să vezi dacă i-a mai trecut febra lui Lakshmiji? Sau: — Țeava de scurgere trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
și-n jos printre tufele de crini canna din grădină. — Ce copil frumos, spuse domnul Raipur. Vai, ce copil frumos. Uite, are fața exact ca a mea. — Nu-i deloc ca a ta, spuse doamna Raipur. Apoi cântă: — Năsuc. Năsuc micuț, năsuc drăguț, bob micuț, regină mică-mică. În depărtare, un generator începu să zumzăie. xy = 0 și x ≠ 0, atunci y = 0. Dacă există x și y și rezultatul este zero. Dacă x nu e zero, y este. Sampath își aminti
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
tufele de crini canna din grădină. — Ce copil frumos, spuse domnul Raipur. Vai, ce copil frumos. Uite, are fața exact ca a mea. — Nu-i deloc ca a ta, spuse doamna Raipur. Apoi cântă: — Năsuc. Năsuc micuț, năsuc drăguț, bob micuț, regină mică-mică. În depărtare, un generator începu să zumzăie. xy = 0 și x ≠ 0, atunci y = 0. Dacă există x și y și rezultatul este zero. Dacă x nu e zero, y este. Sampath își aminti că nu reușise niciodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
cât în lume. Sigur că existaseră unul sau două momente în care fusese foarte îngrijorat, ca atunci când Kulfi încercase să fure plantele experimentale de la expoziția anuală a Centrului Agricol sau când încercase să intre în cușca unor fazani rari, în micuța grădină zoologică a Shahkot-ului, ca să prindă unul și să-l gătească. De fiecare dată fusese prinsă de paznici, care presupuseseră că era doar un vizitator rătăcit și la fel de deranjant ca tot restul mulțimii venite să caște ochii. Din fericire, evenimentele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
să-și petreacă timpul sporovăind, spre bucuria ei, cu vizitatorii care comandau o gustare-două, o Campa Cola sau chiar un prânz frugal care să completeze plăcerea acestei ieșiri. În apropierea gheretei cu ceai, domnul Chawla se ocupa de un cărucior micuț. Aici, în timp ce supraveghea totul în jur, vindea ghirlande de flori, fructe și bețișoare parfumate celor care simțeau dorința de a-i lăsa lui Sampath ofrande. Sistemul era unul destul de frumușel, pentru că, deși erau nevoiți să cumpere proviziile de la bazar, reducerea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
creștea sălbatică pe toată coasta dealului. Dar oare lua și opium? Și cine mai știe ce? Spionul rămase pe gânduri până târziu în noapte. 11 Departe, pe o coastă a dealului, umbla femeia responsabilă cu hrana lui Sampath, o siluetă micuță la marginea pădurii de cercetare a universității, care dispărea și reapărea printre copaci, ieșind la iveală în locul unde pădurea și câmpul de învecinau, parcă să verfice starea capcanelor din bețe pe care le pusese pentru fazani și alte păsări sălbatice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
a pădurii, pierdută printre desișurile de bambus, prin pădurile de sal, printre copacii înalți, acoperiți cu mușchi, urca din ce în ce mai mult, urmând poteci croite de caprele ce se încumetau spre cele mai abrupte pante, abia suficient de late pentru picioarele ei micuțe. — Ai grijă la pisicile sălbatice, îi spuneau păstorii de capre cu care se întâlnea, surprinși să o vadă pe orășeanca delicată de una singură prin pădure. Ai grijă la șerpi, scorpioni și lipitori. Dar ei nu-i păsa. Se aventura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
să sporească în permanență numărul păsărilor pe care le vedea în zonă; observarea păsărilor îl liniștea și-l relaxa așa cum nu mai reușea nimic altceva din viața sa înregimentată. Cormorani, berze negre, egrete indiene de baltă, egrete de vite, potârnichi micuțe, granguri, păsări drongo, spărgători-de-nuci cu burta castanie, barbete și păsări-căutătoare-de-miere, peruși și păsări-care-sug-lapte-de-capră, păsări-care-prind-muște și pupeze. Lista continua, dar visul lui, ceea ce-și dorea mai mult decât orice, era acela de a putea trece în jurnalul său de observare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
o născocire a minții și vederii sale. Nu erau sate, case, oameni... Doar păduri și stânci luminate de soare și apa vie, dură și albă. Privi plin de gelozie păsările care zburătăceau în jurul lui în căutare de firimituri: creaturile acestea micuțe, cu coaste delicate, cu aripi ale căror bătai dădeau la iveală inimi ușoare ca zăpada prin aerul limpede. Pe chip i se întipărise o expresie disperată, de om vânat. — E în altă lume, șopteau plini de venerație adepții, în timp ce Sampath
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
amintire urâtă, penibilă. Păstrând proporțiile și schimbând ce e de schimbat, cam așa m-am simțit eu în drumul cursiv spre frumoasa stațiune Kaprun, deodată fracturat de un episod ridicol, într-un sătuc cu ghinion. Oprindu-mă la o benzinărie micuță și obosită, n-am mai făcut diferența între benzina propriu-zisă și motorina care-mi trebuia mie, astfel că am făcut o alimentare ca la carte cu un combustibil care ar fi putut să-mi distrugă motorul. Când am realizat tâmpenia
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2199_a_3524]
-
el era îngrozit și făcea eforturi disperate să nu îi atragă atenția. Cu o mișcare spasmodică își încleșta mâinile pe minerul de lemn al unui topor primitiv, făcut din piatră. Marin își dădu seama că nu mai era un animal micuț. Simți, mai degrabă decât văzu, cum pieptul și umerii îi erau acoperiți de mușchi imenși, care tresăltau. Ba chiar avea convingerea că putea face față monstrului aflat de cealaltă parte a falezei. Era o creatură insensibilă, masivă și complet lipsită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
Fima, dar gândește-te bine dacă nu complici viața acestui copil Încercând să-i fii tată de rezervă. Uneori mă gândesc... —Bikini, spuse Fima, costumul de baie a fost numit bikini cu gândul la sfârșitul lumii. Bikini e o insulă micuță din care au fost evacuați toți copiii și care a fost distrusă cu bombe atomice. A fost locul unde au testat terenul pentru sfârșitul lumii. În sudul Oceanului Pacific. Va trebui să căutăm altă insulă. Poate chiar un alt ocean. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
În cabinetul doctorului Eitan. Fima cotrobăi prin buzunar și reuși să găsească o batistă mototolită, nu prea curată, pe care intenționa să i-o ofere Tamarei, ai cărei ochi erau plini de lacrimi. Dar din cutele batistei căzu un obiect micuț, pe care Fima nu-l observă. Tamar se aplecă, Îl ridică și Îi restitui lui Fima, zâmbind printre lacrimi, licuriciul Annettei. Își șterse ochii cu mâneca, pe cel verde și pe cel căprui, scoase fișa solicitată și fugi pe urmele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
roage să apeleze la relațiile sale. Săptămâna viitoare vor năvăli peste el zugravii și vopsitorii pe care tatăl său i-a asmuțit asupra lui. Era oare mai bine să plece mâine În Cipru? În insulele Galápagos? Sau măcar la pensiunea micuță din Magdiel? Brusc, Fima Își schimbă părerea. Văzu situația Într-o lumină nouă. Într-o clipă se simți ușurat: destinul Însuși intervenise pentru a-l salva de orgia nocturnă. Cuvintele „insulă pustie“ Îi umplură inima de bucurie. Va fi minunat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
seara te-ai Întors entuziast și strălucitor pentru că ai reușit să-l prinzi pe profesorul Talmon cu o contradicție minoră. L-am ucis și am tăcut. Nici până În ziua de astăzi nu vreau să știu ce fac cu ei. Mai micuț decât un pui de găină. Îi aruncă În toaletă și trag apa după ei? Amândoi l-am omorât. Doar că tu nu ai vrut să știi când și unde și cum. Ai vrut numai să auzi de la mine că totul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
propria sa mamă se apleca asupra lui și Îi cerea Înapoi bonețica albastră pe care o ascunsese. Dar ce-o făcea să creadă că el o luase? Și de ce era Yael sigură că fusese băiat? Poate din contră, fusese o micuță Yael, cu păr moale și lung, și cu fața Giulettei Masina? Întinse brațele pe masă și fără să se miște Își ascunse chipul obosit Între ele. I se părea că aude vocea nazală, pedagogică a profesorului Talmon, declarând că subtilitatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
unui adolescent confuz, cu fața plină de coșuri, nu unui om capabil să stea În fruntea unei țări aflate În plină criză și să o conducă pe drumul către pace. Mai târziu, Fima zăbovi o vreme În pragul unui magazin micuț de pantofi, care era și cizmărie, ca să inspire mirosul Înecăcios de cauciuc și de clei. Între timp prinse o frântură dintr-o discuție Între un om religios, nu prea tânăr, care părea să fie casier la o asociație de binefacere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
ale unei pisici. Casierul cel gras remarcă plin de tristețe: — Mintea arată ca o bucată de brânză. E o chestie alb-gălbuie, cu multe Încrețituri. Iar pierderile de memorie, după cum au descoperit oamenii de știință, sunt provocate de murdărie. Niște viermi micuți intră În capul tău și mănâncă brânza. Până putrezește toată. Uneori se poate simți chiar puțin mirosul. Soldatul Îl corectă cu delicatețe: —Nu sunt viermi. Sunt microbi. De mărimea unui fir de nisip. Chiar și cu lupa de-abia pot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
În buzunar? Sau să chemi zugravii la el? Ceea ce demonstrează că Yael a avut dreptate. Ca de obicei. Că s-a născut având dreptate. Totuși, Își zise Fima cu amărăciune, ar fi putut să fie o fetiță. O Giulietta Masina micuță cu spate delicat și păr deschis la culoare și moale. Ar fi putut să o numească Liza, În memoria mamei sale, sau În varianta ebraică, Elișeva. Deși mai mult ca sigur că Yael s-ar fi Împotrivit. O femeie rece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]