7,819 matches
-
trup. Ura cetățenilor îl va obliga pe tiran să își mărească garda personală tot mai mult, iar singurii pe care îi va găsi dispuși să îl apere vor fi sclavii pe care îi eliberează și mercenarii, care vor fi și singurii care îi vor sta în preajmă, asemenea unei oști, pe care Platon o descrie ca fiind „frumoasă, mare și felurită, niciodată la fel”. El va cheltui pentru întreținerea lui și a celor din jurul lui toți banii cetății, dările poporului și
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
desconsidera tot ce nu duce la cunoașterea adevărului, va accepta doar plăcerile strict necesare. Considerând că fiecare mod de viață nu este controversabil prin Frumos sau Bine, ci prin nivelul și felul plăcerilor practicate, Socrate va aprecia că doar filosoful, singurul care poate avea acces la toate aceste experiențe diferite, poate să judece care sunt preferabile. Dacă până acum Binele, Frumosul erau singurele care, deținând un caracter obiectiv, puteau fi ierarhizate, acum și plăcerile, deși subiective, sunt supuse unei ierarhizări, dar
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
pune problema un istoricism mizer? Ahile și Ulise. Stăpânirea adevărului și modelul politic al Republicii Alexander Baumgarten „... omului i-a fost lăsat, sub dominația omului, să gândească liber. Însă noi ne temem de acei stăpâni ai minții noastre care reprezintă singurul ochi ce trebuie să vadă și să perceapă adevărul.” (Augustin, De vera religione, 111) Rândurile care urmează au ca fundament o mirare inițială: meditând asupra ei, ne-am putut întreba dacă nu am putea descoperi prin clarificarea acesteia una dintre
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
adevărată, de indiscutabilă și de principială ca și natura lor. Prin urmare, raportarea condiției umane la zei seamănă naturii divine, iar omul trebuie să fie tot atât de ahileic față de ei pe cât de absolută și nefalsificabilă este existența lor. Poeții excluși sunt singurii care au un comportament odiseic față de zei, căci ei mint sau spun adevărul voluntar și reflexiv despre ei. Pe de altă parte, în ordinea tipurilor de guvernare posibile (dacă reținem tirania drept forma cea mai josnică și oarecum exclusă din
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
la dimensiunea ei instrumentală și e situată strict la nivelul unui consens social. Or, problema lui Socrate e următoarea: ce anume e dreptatea în sine, adică raportată nu la ceva de ordin exterior (beneficii, de pildă), ci la activitatea sufletului - singurul în măsură să distingă între bine și rău. Căci, dacă ne situăm pe primul plan, cel al perspectivei exterioare care vede dreptatea sub specia legitimării prin avantaje, raportul dintre dreptate și nedreptate se inversează: nedreptatea e percepută ca dreptate și
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
moară pentru soțul ei - Admetos, spre deosebire de tatăl acestuia din urmă care nu acceptă sacrificiul. E un discurs convențional și care exprimă o concepție răspândită în Grecia vremurilor acelora. Phaidros găsește cu cale să aducă un elogiu iubirii, și nu e singurul (Socrate îi va admonesta); b. discursul lui Pausanias e demn de atenție în ciuda personajului ridicol. Demn de atenție pentru că vorbește de cei doi Eros, cu alte cuvinte de gradele de excelență ale iubirii. Pausanias vorbește de valoarea iubirii și stârnește
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
unui eromenos robit și a unui erastes dezinteresat. De ce erosul joacă un rol atât de important într-un sistem metafizic?, se întreabă Dover, nu este prea clar, iar cea mai scurtă motivație pentru aceasta este oferită de Phaidros: frumusețea este singurul dintre toate lucrurile care sunt erastos, adică provoacă erosul, pe care simțurile o pot percepe imediat, iar când oamenii zăresc frumosul li se deschide o cale către planul ființei și preaplinul ei. În Phaidros, spre deosebire de Nomoi, încă se mai poate
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
a pune bazele unui stat ideal s-au dovedit a fi eșecuri. El reafirmă orgolios această convingere atunci când, prin vocea „personajului” Socrate, nu se va sfii să afirme: „Cred că sunt unul dintre puținii atenieni de astăzi, ca să nu zic singurul, care are înțelegerea adevăratei arte politice și a punerii ei în practică”. Ce înțelege Platon prin „artă politică” e mai puțin evident decât s-a acreditat prin intermediul comentarismului de secol XX. Dacă cetatea e o reflectare în registru istorial a
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
sale, ci și pentru forma învelișului din afară al trupului, care-ți devine foarte dragă, cum se întâmplă cu făptura tatălui, căruia-i cercetezi gesturile, mâhnirile și îi iscodești zâmbetul - fără ca vreo umbră de desfrâu să murdărească felul acesta (poate singurul neîntinat) de dragoste trupească. Așadar, înfățișarea fizică a fratelui Guglielmo era în așa chip alcătuită, încât atrăgea atenția chiar și celui mai distrat observator” (Umberto Eco, Numele trandafirului, Ed. Polirom, Iași, 2002, p. 30). De aceea spun că felul acesta
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
deloc, dacă imaginea atelajului i-a parvenit lui Platon din Orient. Chiar dacă e așa, Platon adaptează teoria „înaripând” motivul ca atare. Cf. ibidem, nota 57, p. 511. Am reținut finalul acestei note și chiar cred că e, în ceea ce spune, singurul funcțional. Dincolo însă de „suspendarea facultății raționale și a criticii pe parcursul lecturii”, dificultatea de tip tehnic se menține la Platon. Ea nu apare în motivul oriental. De aceea o tușez discret fără a insista prea mult. Poate să pară mai
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
le țin în Maramureș) 1. Geniul națio nal 2. În favoarea teatrului 3. Studii asupra pronunției 4. Patria română. 5. Poesia populară (p. 58). De o mare importanță este concluzia cercetătoarei: "Invocarea numelui profesorului din Beiuș ar putea servi ca document, singurul cunoscut până acum, în susținerea ipotezei că Eminescu a trecut pe la liceul de aici înainte de începerea studiilor universitare." Desigur că pentru autorul acestui studiu această ipoteză ar putea proba prima întâlnire a unui sătmărean cu M. Eminescu. Dar, din păcate
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
teama de a nu știrbi prestigiul marelui luptător pentru unire a românilor ardeleni, Vasile Lucaciu... Ironia sorții face că după Memorialistica 31 lui Ioan Slavici, preotul-luptător pentru cauza românilor (născut în localitatea sătmăreană Apa, la 22 ian. 1852) a fost singurul (primul?) sătmărean care s-a întâlnit cu M. Eminescu. În cap. "La Viena" el așază în "cercul restrâns" din jurul lui M. Eminescu pe "V. Lucaciu, din părțile Sătmarului" (p. 27). Putem să-l credem pe șirian pentru că paginile sale "și-
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
scară continentală. Și nu e lipsit de importanță faptul că revolta muncitorească de 1 Mai de la Chicago nu face decât să continue tradiția socialistă de pe continent, transportată cu vaporul de cealaltă parte a oceanului, deoarece, paradox al istoriei (nu este singurul), cea mai mare parte a sărbătorilor muncitorești vin din Statele Unite, inima economiei mondiale capitaliste!!! Europenii suportă greu bogăția acestui copil risipitor. Dar numai ei sunt de vină. Ei au crezut că pot rezolva problemele sociale redutabile create de optimismul nepăsător
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
retorica propagandistică, scenografia triumfalistă nu făceau decât să intensifice marasmul general. În comunism, bucuriile comunitare erau abominabile, pentru că erau impuse și mincinoase. Prin contrast, viața interioară, valorile individuale, convivialitatea micului grup de prieteni căpătau o importanță specială. Universul privat era singurul capabil să asigure supraviețuirea sufletească și intelectuală. Bucuria se cupla, așadar, mai curând cu concentrarea decât cu expansiunea, ceea ce nu corespunde cu metabolismul obișnuit al unei emoții pozitive. „Bucuria - spunea Sf. Augustin - e expansiunea sufletului (diffusio animi), în vreme ce tristețea este
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
a soteriologiei, a salvării omului din condiția sa prezentă prin sacrificiul Mântuitorului lumii. Pasajul biblic ce surprinde esența acestui proces este considerat textul de aur al Scrierilor Sfinte: Fiindcă atât de mult a iubit Dumnezeu lumea că a dat pe singurul Lui Fiu, pentru ca oricine crede în El să nu piară, ci să aibă viața veșnică" (Ioan 3,16). Acest text biblic este citat de șase ori integral și de 12 ori parțial în materialul analizat. Accentul cade pe acțiunile lui
by Zenobia Niculiţă [Corola-publishinghouse/Science/1024_a_2532]
-
la școlile poporale ale Cernăuților și Caliceanca.” Și de data aceasta limba Țării este total desconsiderată, căci nici un singur cuvințel nu se cere de la competenți cunoștințele lor. Drept dovadă sunt admiși nu mai puțin de patru învățători pentru limba ruteană, singurul - Rusnak mai știe două-trei boabe românește. Și cu toate 143 acestea sunt peste 130 de copii care învață limba română. Ce fel de învățământ va fi și acesta își poate oricine închipui.” Încheie acuzator ziarul. Ca ulterior, cu ocazia împlinirii
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
care noul partid înțelege să realizeze această apropiere fiind: prin însușirea de către evrei a culturii și limbii române care va trebui să înlocuiască pe cea germană de până acum sub a cărei influență se află. Acest punct de vedere ca singurul just și indicat a contribui la o schimbare a atitudinii de până acum a evreimii bucovinene față de ideea de stat român și de poporul român, apreciau cei de la Cuvântul Țărănimii, de pildă. * În Bucovina publicistica naționalităților a fost deosebit de bogată
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
slujitorii bisericii. La Borzești, de exemplu, pictarea ctitoriei sale din 1494, a prilejuit consacrarea unui adevărat ciclu hagiografic ștefanian 163. Cu toate acestea, Ștefan a rămas, poate și din comoditate, în multe pagini de manual, doar "cel Mare". Fiind și singurul căruia i se recunoaște unanim acest atribut, s-a plasat firesc în fruntea tuturor "marilor români". Supraintitulația arhaizantă "și Sfânt" nu a fost resimțită la fel de imperativ. Justificarea sa recurge, în definitiv, tot la istoria lui Ștefan Mușatinul și la mulțimea
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
fără a teoretiza un feudalism românesc anterior feudalității occidentale 264. Lucrarea se încheia cu întemeierea statelor medievale românești, o certitudine politică văzută drept rezultat al unor acumulări, coabitări sau chiar întreprinderi aventuroase ("descălecările"). Acest final, care nu era neapărat și singurul probabil, a îngăduit autorului dezamorsarea altor reminescențe național-comuniste: de exemplu, victoriile românilor împotriva ungurilor, cum a fost mult invocata bătălie de la Posada. Povestitorul nu a putut să omită acest episod, dar l-a amintit pe un ton reținut, căci independența
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
române în provinciile susceptibile să se unească cu regatul. Ideea dominantă era aceea de reacție legitimă la periclitarea ordinii publice, cel puțin așa cum se definea ea pe atunci, în accepția românilor. "Bolșevicii" în Basarabia și naționaliștii ucraineni în Bucovina erau singurii culpabili nominalizați. În sfârșit, aflând despre activitatea gărzilor românești ocupate cu normalizarea situației și preluarea puterii locale de către consiliile naționale din Transilvania, cititorii puteau deduce că au fost anumite impedimente 64, fără a le putea defini destul de clar. Doar în
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
Alte două articole ale acestui din urmă autor, despre operațiunile din 1919 în Basarabia și Pocuția, au fost publicate în "Magazin istoric" din ianuarie, respectiv iulie 1995. Studiile sale s-au concretizat, de altfel, în volumul citat anterior, probabil și singurul dedicat acestui subiect, în ultimii ani. 90 Catherine Durandin, op. cit., p. 140. 91 Nicolae Ciobanu ș.a., Enciclopedia Primului Război mondial, Editura Teora, București, 2000, p. 243. 92 Nicolae Ciobanu, Eugen Bădălan, Cronologia Primului Război Mondial, 1914-1919, Editura Academiei de Înalte Studii Militare
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
după care au scandat lozinci împotriva trupelor de ocupație sovietice, cerând să părăsească Ungaria" (Ibidem, pp. 154-155). 59 Ibidem, pp. 162-163. 60 Ibidem, p. 163. Autorul a făcut și un scurt rezumat al evenimentelor petrecute în decembrie 1989 în România, singurul de acest gen din toate manualele străine citate. 61 "În 1968, tancurile sovietice au stopat reformele în Cehoslovacia. La cererea Uniunii Sovietice și trupele armatei maghiare au trebuit să ia parte la această operație, spre nemulțumirea cehilor, slovacilor și a
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
de repartiție. Aceste cifre reprezintă o reducere de 11-24 % în oferta de chirurgi CT. Dacă 125 de rezidenți CT încheie pregătirea anual până în 2020, aceasta reprezintă o scădere de 27% în numărul chirurgilor CT. „Modul de viață poate fi actualmente singurul și cel mai important factor ce influențează alegerea carierei” (Babbott , Schwartz, Schwartz, Griffin). Alte date importante pentru instruirea chirurgicală CT în SUA sunt reprezentate de scăderea numărului de programe de instruire a rezidenților CT ( 92 în 2002 , 78 în 1007
Tratat de chirurgie vol. VII by RADU DEAC () [Corola-publishinghouse/Science/92090_a_92585]
-
viață, statornica mea voință este de a se regula și a se urma precum arăt aci: Preaiubiții mei fii Alexandru și Dimitrie, adoptați de mine și de preaiubita mea soție Elena doamna, fără părinți cunoscuți, conform legilor în vigoare, ca singurii mei moștenitori, vor împărți deopotrivă între dânșii toată averea mea mișcătoare așa precum se va afla la deschiderea moștenirii. Din această avere las preaiubitei mele soții Elena doamna uzufructul unei a treia părți spre a se bucura de dânsul pre
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
nu a înaintat prea mult, deoarece inculpații, la cercetările efectuate de Inspectoratul General de Siguranță Chișinău „au mărturisit, dând amănunte precise” despre faptele imputate, însă ulterior au revenit asupra declarațiilor, afirmând că „au fost terorizați” și amenințați în cursul anchetei. Singurul care și-a menținut declarația inițială a fost plutonierul Ștefan Ciocoiu, acesta recunoscând că l-a omorât pe Ananie Molodovschi deoarece a obținut date concrete că este spion sovietic. Pentru ca lucrurile să fie și mai încurcate, cazul împușcării lui Nichifor
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]