6,608 matches
-
vom numi INAMICUL pentru că din uniforma sa zdrențuită se ghicesc un alt tip de croială și o altă culoare decât din zdrențele celor doi; INAMICUL este mai mult bătrân decât tânăr sau tânăr îmbătrânit; e neras, obosit, speriat, ține o varză în mâini și se uită la ea; INAMICUL e mut; el afișează alternativ figuri tâmpe și zvâcnete de inteligență; în tot cursul acestui act, INAMICUL va încerca să se exprime prin semne și sunete guturale, risipindu-se cu voluptate în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
a o exprima; regizorul va compune personajul după viziunea sa ori după gama de posibilități ale coardelor vocale pe care le deține actorul.) MACABEUS ( Șoptit.): Ce face? PARASCHIV: Stă pe scară. MACABEUS: Stă pe scară? PARASCHIV: Și se uită la varză... MACABEUS: Arde-i una! PARASCHIV: Nu pot. MACABEUS: Arde-i una peste mâini! PARASCHIV: Nu ajung. MACABEUS: Lasă-l să coboare... (INAMICUL coboară nehotărât și plictisit; din când în când se oprește și dureros de prelung se uită la varză
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
varză... MACABEUS: Arde-i una! PARASCHIV: Nu pot. MACABEUS: Arde-i una peste mâini! PARASCHIV: Nu ajung. MACABEUS: Lasă-l să coboare... (INAMICUL coboară nehotărât și plictisit; din când în când se oprește și dureros de prelung se uită la varză; în sfârșit, ajunge pe treptele de jos unde se și așează, obosit.) MACABEUS: S-a oprit? PARASCHIV: S-a oprit. MACABEUS: Coboară? PARASCHIV: Coboară. MACABEUS: S-a oprit? PARASCHIV: S-a așezat jos. MACABEUS (Îndemnându-l pe PARASCHIV.): Dă-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
se și așează, obosit.) MACABEUS: S-a oprit? PARASCHIV: S-a oprit. MACABEUS: Coboară? PARASCHIV: Coboară. MACABEUS: S-a oprit? PARASCHIV: S-a așezat jos. MACABEUS (Îndemnându-l pe PARASCHIV.): Dă-i, dă-i una în cap! Să-i luăm varza! (MACABEUS îl împinge de la spate pe PARASCHIV; acesta se lasă împins, cu bara de metal ridicată deasupra capului; picioarele lui PARASCHIV se împleticesc jalnic; în sfârșit, PARASCHIV este în fața INAMICULUI; INAMICUL realizează târziu că are în fața sa un om; PARASCHIV
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
PARASCHIV.): Eu am obosit. PARASCHIV (Speriat.): Nu te așeza! MACABEUS (Speriat la rândul lui.): Ce? Se repede? PARASCHIV: Nu... Adică... nu știu... MACABEUS: Întreabă-l ce vrea... PARASCHIV (Către INAMIC.): Ce vrei? INAMICUL (Rânjește, chicotește și-i întinde lui PARASCHIV varza.) MACABEUS (Nerăbdător, trăgându-l de mânecă pe PARASCHIV, din spate.): Ce face, ce zice? Ce vrea? PARASCHIV: Vrea să ne dea varza. MACABEUS: Cum?! PARASCHIV: Ne-a întins varza. Vrea să ne-o dea nouă... MACABEUS (Făcând un pas timid
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
MACABEUS: Întreabă-l ce vrea... PARASCHIV (Către INAMIC.): Ce vrei? INAMICUL (Rânjește, chicotește și-i întinde lui PARASCHIV varza.) MACABEUS (Nerăbdător, trăgându-l de mânecă pe PARASCHIV, din spate.): Ce face, ce zice? Ce vrea? PARASCHIV: Vrea să ne dea varza. MACABEUS: Cum?! PARASCHIV: Ne-a întins varza. Vrea să ne-o dea nouă... MACABEUS (Făcând un pas timid în față.): Vrei să ne dai varza nouă? INAMICUL (Semn că da.) MACABEUS: Ce face? PARASCHIV: Face semn că da. MACABEUS (Către
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
INAMIC.): Ce vrei? INAMICUL (Rânjește, chicotește și-i întinde lui PARASCHIV varza.) MACABEUS (Nerăbdător, trăgându-l de mânecă pe PARASCHIV, din spate.): Ce face, ce zice? Ce vrea? PARASCHIV: Vrea să ne dea varza. MACABEUS: Cum?! PARASCHIV: Ne-a întins varza. Vrea să ne-o dea nouă... MACABEUS (Făcând un pas timid în față.): Vrei să ne dai varza nouă? INAMICUL (Semn că da.) MACABEUS: Ce face? PARASCHIV: Face semn că da. MACABEUS (Către INAMIC.): Da? (Către PARASCHIV.) Atunci ia-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
pe PARASCHIV, din spate.): Ce face, ce zice? Ce vrea? PARASCHIV: Vrea să ne dea varza. MACABEUS: Cum?! PARASCHIV: Ne-a întins varza. Vrea să ne-o dea nouă... MACABEUS (Făcând un pas timid în față.): Vrei să ne dai varza nouă? INAMICUL (Semn că da.) MACABEUS: Ce face? PARASCHIV: Face semn că da. MACABEUS (Către INAMIC.): Da? (Către PARASCHIV.) Atunci ia-o! PARASCHIV: S-o iau? MACABEUS: Ia-o, ia-o! (PARASCHIV ia varza.) MACABEUS: Ai luat-o? PARASCHIV: Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
în față.): Vrei să ne dai varza nouă? INAMICUL (Semn că da.) MACABEUS: Ce face? PARASCHIV: Face semn că da. MACABEUS (Către INAMIC.): Da? (Către PARASCHIV.) Atunci ia-o! PARASCHIV: S-o iau? MACABEUS: Ia-o, ia-o! (PARASCHIV ia varza.) MACABEUS: Ai luat-o? PARASCHIV: Am luat-o. MACABEUS: E grea? PARASCHIV: E mare. MACABEUS: Dă-mi-o și mie puțin... (PARASCHIV i-o dă; MACABEUS o cântărește în palme.) E bună... (Către PARASCHIV.) Pune-o la fiert. PARASCHIV: O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
lăsa singur... (O clipă de gândire.) Ce face? PARASCHIV: Stă... MACABEUS: Stă frumos? PARASCHIV: Stă... MACABEUS: Bine, du-te... (PARASCHIV pregătește focul; MACABEUS stă în fața INAMICULUI ca și cum l-ar proteja; în timp ce PARASCHIV este preocupat de lampa de campanie și de varză, INAMICUL se ridică fără zgomot de pe scară și începe să se învârtă prin încăpere; vede lumânarea și chibriturile pe masă, se apropie de ele și aprinde lumânarea; MACABEUS nu realizează această desprindere a INAMICULUI din dispozitiv și rămâne mai departe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
eu? eu? vă las dracului... mă urc pe trepte, sunteți proști, n-aveți cap, cap, aici, tare, foarte tare, fui-fui, v-a zburat mintea, mă duc.) MACABEUS: Cum, cum? PARASCHIV: Vrea să plece. MACABEUS: Nu, nu! PARASCHIV: Stai să mănânci varza. INAMICUL: Bine. ( Se duce și se prăbușește pe masă; pare că plânge, umerii i se zguduie de plâns; din acest moment al acțiunii INAMICUL va pronunța și unele cuvinte; MACABEUS și PARASCHIV nu vor observa niciodată acest lucru.) MACABEUS: S-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
că plânge, umerii i se zguduie de plâns; din acest moment al acțiunii INAMICUL va pronunța și unele cuvinte; MACABEUS și PARASCHIV nu vor observa niciodată acest lucru.) MACABEUS: S-a lăsat? PARASCHIV: S-a așezat la masă. MACABEUS: Taie varza. PARASCHIV (Scoate varza și o așează pe masă; cei trei încep să mănânce.) MACABEUS (Mirosind-o.): Îhî! INAMICUL (Mirosind-o și el.): E grozavă. (Apoi; e așa, e... ca și cum ai trage aer în piept, ca și cum ai mirosi o floare.) MACABEUS
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
i se zguduie de plâns; din acest moment al acțiunii INAMICUL va pronunța și unele cuvinte; MACABEUS și PARASCHIV nu vor observa niciodată acest lucru.) MACABEUS: S-a lăsat? PARASCHIV: S-a așezat la masă. MACABEUS: Taie varza. PARASCHIV (Scoate varza și o așează pe masă; cei trei încep să mănânce.) MACABEUS (Mirosind-o.): Îhî! INAMICUL (Mirosind-o și el.): E grozavă. (Apoi; e așa, e... ca și cum ai trage aer în piept, ca și cum ai mirosi o floare.) MACABEUS: Vreau! Vreau! (Umblă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
acelui torace fără cap, țintuit cu un ac de gămălie Îndoit. În dimineața următoare, biata Mademoiselle a pornit cu un aer foarte misterios spre St. Petersburg și s-a Întors seara aducându-mi („ceva mai bun decât fluturii tăi de varză“) un banal fluture de noapte Urania montat În ghips. „Cum m-ai Îmbrățișat și cum ai mai dansat de bucurie!“ exclama ea zeci ani mai târziu, În timp ce inventa un trecut nou-nouț. Medicul nostru de țară, căruia i-am lăsat pupele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
un ecou al tunetului lui Tiutcev și o rază de soare refractată din Fet. În rest, Îmi amintesc vag de menționarea „ghimpelui memoriei“ - vospominania jalo (pe care o vizualizasem de fapt ca ovipozitorul unei muște ihneumonide călărind o omidă de varză, dar nu Îndrăznisem s-o redau așa) - și ceva despre parfumul vechii lumi adus din depărtare de o flașnetă. Cele mai penibile dintre toate erau rușinoasele spicuiri din textele cântecelor lui Apuhtin și ale marelui duce Constantin, de tipul țiganski
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
aducă nu știu ce materiale la Comitetul de Patronaj ținut de Maria Antonescu. Cunoscuse atunci o învățătoare din Basarabia venită să urmeze cursurile de asistente sociale organizate de acel Comitet de Patronaj. Cursurile le urma învățătoarea aceea la o școală, „Cuibul cu varză“, râdea tatăl meu, amuzat de numele școlii. Nu putea să-mi spună pe unde se afla școala, își amintea doar că de acolo mergea puțin și ajungea în Cișmigiu, unde se plimba cu barca cu învățătoarea din Basarabia. Am aflat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
când m-a privit din nou. —Și ți l-ai cumpărat singură? Sau a fost un cadou de ziua ta, ceva de genul ăsta? —L-am cumpărat singură. De pe QVC. Da, înțeleg. Spune-mi, am continuat eu, împachetând plasa cu varză de Bruxelles în sacoșa de plastic, cum se face? Îi suni sau cum? Mai exact, cum comanzi ce dorești? Mda, îi suni cu cardu’ de credit. —Uimitor. Nu, îi ușor. Apoi a zâmbit. A zâmbit autentic, din toată inima. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
Peștele e bun și n-are atâtea calorii ca unele din plăcintele de la cantină, așa că-mi iau pește când au. Cu cartofi prăjiți și salată. Și salata e bună. —Iubitu’ tău a venit? Sheila avea gura plină cu salată de varză, da’ tot auzisem ce-a zis. Îi plăcea să mă-ntrebe de babalâc: știam că, de fapt, îi place să vorbească cu mine cam despre orice: i se pare că e de fapt așa haioasă - știu că nu se compară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
Culcatul solo naște monștri. Cândva, tanti Melania... ― Doamna Lupu? ― Îhî! A încercat un act de caritate. A pescuit un fraier și l-a adus la vedere. L-a vrăjit că fata are zestre, că e gospodină, că face rață pe varză și gogoșari premiați la nu știu ce concurs, în fine partitura completă. ― Și? ― Când a dat cu ochii de ipochimenă, nenorocitul a prins o expresie sfâșietoare. Și-a adus aminte că a uitat reșoul în priză ― era un spontan ― și a luat
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
sa din grai grăia: - Viță, Viță dragul meu, Cum ți-ar sta ție de bine De-ar fi și mândra cu tine. Viță din grai și grăia: - Dă-ne soacră, carne grasă De la mândra cea frumoasă, Fierbe de sară cu varză. Soacră - sa nu pricepea, Carnea cu varză fierbea Și dinante-i aducea. El din grai așa grăia: - Mâncă și tu, soacră - mea, Carne de la fie-ta, Aradina Satina Udri basama leuca! Curvă - ai fost și D-ta Curv - a fost și
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
meu, Cum ți-ar sta ție de bine De-ar fi și mândra cu tine. Viță din grai și grăia: - Dă-ne soacră, carne grasă De la mândra cea frumoasă, Fierbe de sară cu varză. Soacră - sa nu pricepea, Carnea cu varză fierbea Și dinante-i aducea. El din grai așa grăia: - Mâncă și tu, soacră - mea, Carne de la fie-ta, Aradina Satina Udri basama leuca! Curvă - ai fost și D-ta Curv - a fost și fata ta. Și paloșul mi-l trăgea
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
tăios, malițios, prin care să umilești timpul, să l castrezi și să-l dai afară din minte. Cum ai putea să înnebunești, ca să te poți plimba în afara timpului? Cum să mori fără ca timpul să-și ia partea? * „Viermii care atacă varza nu suportă trecerea unei femei goale, atunci când aceasta se află în ciclul sângerării.“ Teribila descoperire i se datorează unui anume Bolos, ocultist extravagant și discipol al lui Democrit. * Orice tratat despre bolile trupului ar trebui să fie un tratat de
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
pe ici, pe colea și-acum așteaptă para mălăiață cu ochii cît sarmaua. Spunînd dulcegării nesărate de parcă avem prune în gură, (z)borșindu-ne unii la alții, belindu-ne fasolele ca niște acrituri amărîte, gata să ne dăm bulionul, să ne facem varză (și cu pieptul ca oțelul să culegem pătrunjelul, mare brînză !), ducem mai departe cruzimile mustoase ale acestei limbi. Curat murdar, maître Călin ! Nu știu ce-o fi în mintea românului, dar sufletul limbii nu te minte niciodată. Și nu am
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
schimburile permanente care au loc între căjvănenii plecați și cei rămași în sat au ajuns la concluzia că dinspre Italia vin faianțe și gresii, aparate electrocasnice de ultimă generație sau tricouri imprimate, în timp ce dinspre Cajvana spre Italia pleacă putini cu varză sau șorici și „povești de acasă”. „Mărfuri contra sentimente”, rezumă Ionuț și Cosmin. Literatura postmodernității vorbește deja de ceva vreme despre eu ca proiect de sine. Identitatea însăși ar fi deci un „proiect”. Fără să o știe, fără să o
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
după el, așa că putea să-și vândă liniștit claponul. Nevasta trebăluia, cu părul legat într-o basma albastră, plină de făină pe mâini și pe șorț, încă nu terminase pregătirile pentru Crăciun, dar se simțea, din prag, un miros de varză amestecat cu miros de aluat de cozonac și coajă de lămâie rasă, o adiere care lui Nicu i se părea că-i intră și-n nări, și-n urechi, și-n ochi, îi veni să leșine de poftă. Chiar, ce-
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]