4,258 matches
-
unul care să-mi semene în jur de orele 24 la nevastă-mea. O sosie, da. Vezi, spune-le că săptămâna asta mi-am lăsat cioc și am folosit Malizia verde. Chiar Saab mi l-a cumpărat. Hai, merçi, ești drăguță. Stai! stai! Aoleu, era să uit! Mâine la prânz, să trimită încă unul la Mary. Nu, nu expatul de la Connex, maică-mea, măi! aașa! Da’ vezi să nu mănânce înainte, că vomită și mă dă de gol. Deschise ușa de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
pe o scară proptită de balcon, până la doi. - Ce dracu’ faci, mama, vrei să-ți rupi gâtu’? își începu Sabina ziua. - Băi, Sabinî, băi, am zîs că-i păcat sî lăsăm di izbeliști nucili șî strugurii aiștia. Dacă tot îi drăguță duduia Caty, am zis să fașim puțîn must. Deci pusese gând rău și ciorchinilor ălora piperniciți care spânzurau din via agățată de trupul blocului; iar duduia Caty aia probabil că găsise momentul să se răzbune pentru că patul nostru scârțâia după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
de cărți, așa că ușa se trânti în urma ei, iar ea, șocată, scăpă toată bibliografia pe jos. Am sărit să o ajut și mi-am dat seama că, deși ochii imenși, albaștri, i se învârteau ca o morișcă în cap, era drăguță, provocatoare. Doar că era slabă ca o sârmă de întins rufe și nevricoasă în gesturi. După două ore de lectură, am ieșit în holul de la intrare. Ca să nu mă mai gândesc la viitoarea mea soacră, am rechemat din memorie anii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
S-a deschis ușa și a intrat Sabina. Pijamale cu floricele, halat roz-spălăcit, scămoșat. S-a bucurat că mă vede, vibra toată. Era slabă, cu privirea ușor derutată. În cinstea sosirii mele se rujase, își dăduse și cu rimel. Era drăguță, dar cu ceva patetic în felul de a se purta în lume. Aveai senzația că un tribunal de pe alt tărâm o condamnase pentru veșnicie. M-a sărutat cu o patimă timidă, apoi m-a luat de mână să-mi arate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
transportat acasă pentru week-end. În această zi ne-am sărbătorit ziua noastră de renaștere (15 noiembrie) așa că nu este cazul să-mi trimiți nici o floare pe mormântul meu, că din potrivă poți să te bucuri că prietena ta dulce și drăguță Îți trimite salutări cât de sănătoasă posibilă. to be or not to be - asta a fost Întrebarea. Aștept vești de la tine. Într-o scrisoare Îți voi povesti mai multe despre mine. Ana. P.S. Până-n urmă n-am avut ocazia să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
pare, decât bolnavii pe care i-ați tratat", i-a spus într-o după-amiază), dar doctorul Luca i-a retezat-o scurt: "Dacă vrei să te iert, vino cu mine. Am descoperit o tavernă unde mușteriii sunt serviți de femei drăguțe și se poate gusta un vin pe cinste". Din centru, au pornit-o spre partea vestică a orașului. Undeva, pe o stradă mai dosnică, doctorul s-a oprit în dreptul unei firme spălăcite pe care abia se mai putea desluși un
Deșertul pentru totdeauna by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295604_a_296933]
-
fetele le-au spus: - Noi vom fi și mâine si poimâine, totdeauna aici, la nuci, fiindcă ne-a plăcut să stăm de vorbă cu voi și, am râs mult, poate niciodată nu am râs atât de mult ! Erau tineri, erau drăguțe, dar îi așteptau muncitorii, țăranii și generalul! Fir-ar el să fie de canal... de agronomie și economie! Peste încă o zi s-a spart canalul, ar fi trebuit să meargă până la nuci pe jos, pe la cote diferite, escaladându-le
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
jos, pe la cote diferite, escaladându-le, să se țină de frânghii groase, să urce și să coboare taluzuri... ar fi trebuit două ore la dus și patru la întors! Și... nu au mai fost la nuci. Erau într-adevăr foarte drăguțe și râdeau mult; crede și acum că erau două sfinte, miercuri, joi... și vineri! Nu vă gândiți la prostioare... doar au râs, n-au avut timp de altele! Din ziua aceea nu i-a mai plăcut ce făceau ! Bine că
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
Stăpânul locației ieși afară... după un minut reveni și spuse pe un ton intrigat, - Domnul colonel... vă caută vecina mea disperată! Râsete și colonelul indispus ieși dintre pahare. După minute bune își făcu apariția însoțit de două tinere... una foarte drăguță, cu ochi adânci și cealaltă foarte frumoasă, două Cleopatre de facturi diferite însă cu figuri neprovocatoare, ingenui. Echilibrul se stricase... se instală tăcerea și ele îndrăznețe se așezară la masă. Nu serviră decât o băutură răcoritoare și una din ele
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
problemelor, iar fetele imediat găseau soluția pe care tot el le-o sugera, anunțându-i de fiecare dată nota pe care o stabilea . Se uita triumfător la ei, neputincioșii... iar la fete cu o admirație nedisimulată, mai ales dacă erau drăguțe. Avea niște chei pe care le zornăia prin buzunar... era grețos și avea pentru băieți o adversitate neînțeleasă! Bănuia, că profesorul fiind chel, nu suporta băieții cu părul lung. Când îi asculta stătea pe scaun atent la ce scriau pe
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
TIR găsit de ocazie se îndreaptă spre capitală. Țelul lui era Gara de Nord, iar șoferul va face un mic ocol să își lase noua cunoștință în preajma gării. Omul a fost încântat de veselia debordantă ce a întrezărit-o în tânărul acela drăguț, care nu s-a sfiit să-i dezvăluie că timpul irosit la lucrările de pe podul unde fusese repartizat să dea cu lopata, îl considera pierdut, după cum trebuia să facă obligatoriu și în facultate multe materii inutile din programa școlară. Toate
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
că o să cumpăr câteva plante. Vor aduce o mare schimbare. Se întoarse. — E o mică seră pe drumul meu de întoarcere de la serviciu acasă, rosti ea încet. Îți cumpăr una dacă vrei. Ți-o aduc mâine. Îți mulțumesc. Ești foarte drăguță. Și pe urmă s-a dus. Preț de câteva secunde după ce ușa s-a închis în urma ei, am avut o senzație ciudată: m-am simțit singur. Dar sentimentul de singurătate se combina cu sentimentul de ușurare și în scurt timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
ale unui film de televiziune care urma să fie difuzat peste câteva luni. Prietena lui Hilary, care întâmplător trăia cu monteurul filmului, menționase în treacăt că avea acces la câteva cadre care puteau oferi imagini interesante. — Te rog mult, fii drăguță și trimite-mi și mie câteva cadre, spuse Hilary. O să ne distrăm un pic. Între timp se puse pe scris: ȚÎȚE DE NOTA ZECE! Nebunaticii de șefi ai BBC-ului ne pregătesc un deliciu erotic pentru această toamnă, cu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
decât o mângâiere pe creștet și câteva antibiotice, asta-i tot. Mușcă dintr-un crevete și sorbi puțin vin: manevre care părură să-i potolească enervarea. În orice caz. Își ridică privirea și zâmbi. În orice caz, a fost foarte drăguț din partea ta. Un gest foarte drăguț și cu totul neașteptat. Dacă dorise să fie ironică, eu nu mă prinsesem. Încă nu-mi revenisem din uimire la gândul că stăteam într-adevăr cu altcineva - ba chiar cu o femeie - la o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
câteva antibiotice, asta-i tot. Mușcă dintr-un crevete și sorbi puțin vin: manevre care părură să-i potolească enervarea. În orice caz. Își ridică privirea și zâmbi. În orice caz, a fost foarte drăguț din partea ta. Un gest foarte drăguț și cu totul neașteptat. Dacă dorise să fie ironică, eu nu mă prinsesem. Încă nu-mi revenisem din uimire la gândul că stăteam într-adevăr cu altcineva - ba chiar cu o femeie - la o masă de două persoane într-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
fericire, Roddy n-o auzi. — Băiatul ăla e un cretin, spuse Phoebe în timp ce mergeau pe A1 spre Thirsk. Și în ultimul timp bântuie tot timpul prin apartamentul nostru. Începe să mă calce pe nervi. — Colega ta de apartament părea foarte drăguță. — Dar nu crezi că e enervant când prietena ta își alege un partener total nepotrivit? Roddy acceleră până ajunse la trei metri de mașina din față și făcu nerăbdător semn cu farurile. Până atunci mersese în medie cu o sută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
că nici măcar nu erau suficient de... curate ca să poată fi considerate naive - arătau de parcă ar fi fost trântite pe pânză de cine știe ce fiică răsfățată de grangure ca să-și treacă timpul între două petreceri în aer liber. Totuși fotografiile pictoriței erau drăguțe. Sunt sigură că a trecut cu brio testul vizionării personale. — Întâmplător, Hermione e foarte talentată, spuse Roddy indignat. Și da, e adevărat că l-am cunoscut pe fratele ei la Trinity, dar nu toți cei pe care îi reprezint provin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
să spun că... am venit să văd dacă nu te-ai supărat prea tare. — De ce să mă supăr? — Din cauza soră-mii și... nu știu, după toate cele întâmplate. M-am gândit că ai avut cam multe de suportat. — Ești foarte drăguț, dar mă simt bine. Zău. Țin la tăvăleală, de felul meu. Zâmbi. Ești sigur că ăsta e motivul pentru care ai venit? — Sunt sigur. Adică aproape sigur. Se trase mai aproape de ea. Dar dacă vrei să știi, stăteam întins în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
despre neobișnuita întâlnire din tren. Lui Joan i se tăie răsuflarea când auzi cum mă nimerisem în același vagon cu cineva care citea una din cărțile mele. — Extraordinar! exclamă ea. După ce am terminat, m-a întrebat curioasă: Cred că era drăguță femeia aceea, Alice, nu? — Nu în mod special. Mi-a fost uluitor de greu să spun asta. Povestind toată întâmplarea, frumusețea Alicei îmi răscolea din nou imaginația și dintr-odată Joan mi se păru urâtă și neatrăgătoare ca în prima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
că nu este momentul cel mai potrivit, spuse Thomas, dar sunt un mare admirator al tău. Presupun că nu poți să-mi dai un autograf... — Ai dat-o-n bară de data asta, băiete. Vorbesc despre Shirley. E o fată drăguță. Foarte populară pe aici. Și e și tinerică. Deci ești în mare pericol dacă mai ești prins făcând asta. — Sper din toată inima să te revedem în curând la televizor, spuse Thomas disperat, clipind din cauza strânsorii exercitate asupra brațului său
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
se citească pe față. — Mi-au făcut toate astea azi-dimneață, a zis. A durat cam o oră. A fost groaznic. Ce ți-au făcut? am întrebat. — Mai întâi, m-a văzut doctorița Gillian. Cea care face internările. A fost foarte drăguță, dar părea un pic supărată de ceva. I-a pus să-mi facă o radiografie aici. Pe loc. A trebuit să mă ridic în capul oaselor în pat și mi-au pus placa asta pe spate.Pe urmă a trebuit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
O fotografie. Poate totuși nu gândești atât de încet cum am crezut. O fotografie cu tine stând la biroul tău și scriind. Trebuie să fi avut...vreo opt ani, să zicem. Mai era și o fetiță în fotografie. Nu foarte drăguță, mă tem. Avea dinții cam ieșiți în afară. Oricum domnul Farrington ținea mult la fotografia asta. Mi-a povestit totul despre ea într-una din lungile noastre conversații de la ospiciu, unde a avut bunătatea să mă viziteze în mai multe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
iubit, te iubesc, ce-i aia? Un cuvânt slav din care imposibil să pricepi ceva. Pe când te voiesc de-a binelea e foarte clar. Ce zici? Aveți dreptate, doamnă Aurora. ─ Măi băiete, măi! Să știi că și eu te iubesc, drăguță. Mă bucur că ai venit. Nevasta ce-ți face? Copiii? ─ Izabela e bolnavă, iar au apucat-o durerile de spate. Dar copiii sunt bine. Mă descurc. Uite de ce te-am rugat să vii. M-a sunat Paul Cantuniari că avem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
destul ca să nu ne mai ia fata? întreabă și Garofița. Stau toți trei la masa din sufrageria familiei Mihai. E pe la amiază, toată dimineața domnișoara Carbon a stat pe Obcina Mare, la evidența populației. Cunoaște acolo pe cineva, un locotenent drăguț care a mai ajutat-o și altă dată. Mai un zâmbet, mai o ochiadă, a mers. De fapt, a fost ușor, nici ea nu se aștepta să fie atât de ușor, domnul locotenent îi scrisese certificatul pe loc, cu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
Radu, spuneți-mi Radu. Și eu pot să-ți spun Mihaela? Am să te sun pe la cinci, să nu fugi de-acasă! spuse locotenentul, amenințând-o în glumă cu degetul. Poftim ce-a ieșit, dintr-o joacă. Locotenentul e băiat drăguț, genul ei, înalt, vânjos, chipeș, cu mustață... Duduie, duduiță dragă, pe Garofița Mihai o îneacă plânsul, cum să vă mulțumim că ați fost așa bună cu noi? Doamne, că suntem oameni săraci, da’ n-o să uit ce-ați făcut pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]