8,653 matches
-
de ceva ce o face imposibilă; în fond, o astfel de atitudine privează însăși persoana, o face să rămână blocată în propria ei incertitudine și nu-i oferă nici o garanție că această problemă poate fi rezolvată. A spune însă „Sunt fericit pentru că pot...” îi permite individului să-și redobândească acea motivație care-l împinge să meargă înainte făcând tot ceea ce este posibil în acest moment. Nu numai atât, ci devine și o ocazie de schimbare a propriilor convingeri interne, negative, pe
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
trăim împreună. Omul a fost creat pentru a se întâlni cu un altul, pentru a se întâlni cu «cel diferit» și pentru a intra într-un stil de comuniune care să le permită ambilor să înainteze spre obiectivul unei vieți fericite în Cristos. Faptul de a fi recunoscuți ca persoane de valoare se regăsește în interiorul acestei prospective a unei reciprocități autentice, ca o parte dintr-un proces de maturizare în care fiecare dezvoltă un sens de comuniune ce alimentează mereu capacitatea
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
împărtășire Persoana care crește cu un sens comun al fericirii este persoana care nu pierde sensul propriei identități, ci știe să fie ea însăși, având o dorință sănătoasă de autonomie. Pare un paradox dar nu este așa: pentru a fi fericiți împreună este necesară diferențierea de celălalt! Numai astfel va fi posibilă reunirea diferențelor individuale într-o prospectivă de comuniune care să tindă spre o bunăstare vocațională ce trece dincolo de propriile interese personale. „Fraternitatea este destructurantă” scrie Salonia într-un articol
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
prezența celuilalt ca mărturisitor prudent și discret poate fi condiția indispensabilă pentru a dobândi sau redobândi acel grad de încredere și de siguranță relativă ce permite să se întrevadă chemarea și să se înceapă parcursul descoperirii sale”. 1. „Dumneavoastră sunteți fericit? De ce?” Într-o zi un tânăr l-a întrebat pe papa Francisc: „Dumneavoastră sunteți fericit? De ce?”. Părea o întrebarea surprinzătoare, astfel încât însuși papa, la început, a rămas puțin surprins. Însă și-a revenit imediat: „Absolut, absolut, sunt fericit. Și sunt
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
redobândi acel grad de încredere și de siguranță relativă ce permite să se întrevadă chemarea și să se înceapă parcursul descoperirii sale”. 1. „Dumneavoastră sunteți fericit? De ce?” Într-o zi un tânăr l-a întrebat pe papa Francisc: „Dumneavoastră sunteți fericit? De ce?”. Părea o întrebarea surprinzătoare, astfel încât însuși papa, la început, a rămas puțin surprins. Însă și-a revenit imediat: „Absolut, absolut, sunt fericit. Și sunt fericit pentru că... nu știu pentru ce... probabil pentru că am un loc de muncă, nu sunt
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
Dumneavoastră sunteți fericit? De ce?” Într-o zi un tânăr l-a întrebat pe papa Francisc: „Dumneavoastră sunteți fericit? De ce?”. Părea o întrebarea surprinzătoare, astfel încât însuși papa, la început, a rămas puțin surprins. Însă și-a revenit imediat: „Absolut, absolut, sunt fericit. Și sunt fericit pentru că... nu știu pentru ce... probabil pentru că am un loc de muncă, nu sunt un șomer, am un loc de muncă, un loc de muncă ca păstor! Sunt fericit pentru că mi-am găsit drumul în viață și
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
De ce?” Într-o zi un tânăr l-a întrebat pe papa Francisc: „Dumneavoastră sunteți fericit? De ce?”. Părea o întrebarea surprinzătoare, astfel încât însuși papa, la început, a rămas puțin surprins. Însă și-a revenit imediat: „Absolut, absolut, sunt fericit. Și sunt fericit pentru că... nu știu pentru ce... probabil pentru că am un loc de muncă, nu sunt un șomer, am un loc de muncă, un loc de muncă ca păstor! Sunt fericit pentru că mi-am găsit drumul în viață și pentru că mergând pe
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
Însă și-a revenit imediat: „Absolut, absolut, sunt fericit. Și sunt fericit pentru că... nu știu pentru ce... probabil pentru că am un loc de muncă, nu sunt un șomer, am un loc de muncă, un loc de muncă ca păstor! Sunt fericit pentru că mi-am găsit drumul în viață și pentru că mergând pe acest drum devin fericit. Și această fericire este una liniștită pentru că, la această vârstă, nu poate fi aceeași fericire ca aceea a unui tânăr, există o diferență. Există un
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
de fericire nu dispare cu apariția problemelor, nu: ea vede problemele, suferă din cauza lor și apoi merge mai departe; încearcă să facă ceva pentru a le rezolva și merge înainte”. Nu este ușor să răspunzi la întrebarea pentru ce ești fericit. Este mai simplu să povestești despre tine însuți și despre existența proprie realizată în mod fericit, așa cum a făcut papa cu acei tineri care se distrau luându-i acest interviu. Răspunsul său pare să redea bine ceea ce noi am expus
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
itinerar de bucurie și bunăstare ce are un specific al său în diferitele definiții ale fericirii. A fost punctul de plecare care ne-a însoțit tot timpul în decursul muncii noastre la aceste pagini: nu este suficient să spui «sunt fericit» pentru a trăi o viață consacrată în mod fericit. La fel cum nu este suficient să spui «sunt fericit cu Dumnezeu și acest lucru îmi este suficient». Și nici nu este suficient să ai idei clare despre fericire pentru a
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
de plecare care ne-a însoțit tot timpul în decursul muncii noastre la aceste pagini: nu este suficient să spui «sunt fericit» pentru a trăi o viață consacrată în mod fericit. La fel cum nu este suficient să spui «sunt fericit cu Dumnezeu și acest lucru îmi este suficient». Și nici nu este suficient să ai idei clare despre fericire pentru a ști cum să o trăiești în conformitate cu stilul evanghelic. Orice termen științific trebuie tradus în dimensiuni verificabile prin comportamente specifice
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
nu fuge de ele” spune papa. În al patrulea capitol am văzut cum întâlnirea cu celălalt ne îndeamnă să luăm la cunoștință de diferențele sale, dacă intenționăm să descoperim o direcție comună care să dea sens vieții noastre. A fi fericiți (a fi «apostoli bucuroși» așa cum susțineau documentele pregătitoare la capitolul acelei congregații despre care am amintit mai sus) nu înseamnă a trăi fără probleme. Dimpotrivă, înseamnă să se conștientizeze existența problemelor și faptul că dificultățile nu lipsesc niciodată. Tocmai de
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
a ceea ce poate fi perfecționat, să atenueze ceea ce este spinos și să regleze ceea ce poate fi moderat. Nimeni nu-și poate spune că a ajuns la fericirea adevărată. Fericirea este dincolo de sine, ba chiar s-ar putea spune că este fericit cine este dispus să înceapă în fiecare zi să semene boabele păcii, bucuriei, serenității, reconcilierii, concordiei, speranței etc. pe care Dumnezeu le-a sădit în inima sa. 2. Nivele diferite de transformare ale unei fericiri permanente Nu vom obosi repetând
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
general despre bucurie, cele-brarea unui an special, sau lectura unei enciclice) ci trebuie să se regăsească printre prioritățile educative ale unei existențe în sintonie cu valorile carismatice și cu obiectivele motivaționale care sunt esența consacrării. Persoanele consacrate învață să fie fericite numai dacă știu să integreze bogățiile pe care le au la dispoziție cu nucleul central al misiunii lor, care este dăruirea totală lui Dumnezeu în slujba fraților, în mijlocul multor periferii însetate de mărturii de fericire. Acest proces formativ nu acționează
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
trebuie să țină cont de dificultățile pe care le au și de modalitățile cu care le înfruntă, plecând de la orientarea vocațională a vieții lor. Nu este suficientă o viață consacrată idealizată și fără probleme pentru a putea spune că suntem fericiți cu propria vocație, la fel cum nu este suficient nici să se evite dificultățile pentru a se putea înșela cu gândul că au fost rezolvate, ci este necesar să se învețe cum să se gestioneze dificultățile, zi de zi, chiar
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
propriile imperfecțiuni în răspunsul lor vocațional, aceste persoane vor fi un bun exemplu pentru cine nu reușește să accepte și să vorbească despre problemele personale care îl macină în interior. Dacă însă se promovează o fericire a compartimentelor separate („sunt fericit când stau cu Dumnezeu, restul este o pierdere de timp” spunea un consacrat foarte pios în convingerile sale religioase, dar și foarte rigid în evaluarea conflictuală a persoanelor «diferite» din societate) va fi foarte dificil să se accepte diversitatea celorlalți
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
de sens care să poată fi integrate cu sensul global ce-i unește de-a lungul drumului realizării vocaționale. Primirea și acceptarea reciprocă îi fac capabili pe cei consacrați să investească în mod creativ în modalitatea lor de a fi fericiți împreună, trecând de la intențiile bune la fapte concrete, învățând astfel să fie un dar nu numai pentru comunitatea proprie, ci și pentru lumea întreagă. Într-o astfel de climă de convertire permanentă până și dificultățile sunt înfruntate cu încredere și
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
chemați să-și trăiască pe deplin propria vocație. Această chemare se traduce într-un îndemn la a realiza un stil de viață care să fie conform căutării de sens ce derivă din vocația lor. Pentru ei este posibil să fie fericiți în măsura în care viața lor este o mărturie a acestei fericiri. Obiectivele cercetării Obiectivele pe care ni le propunem pentru această cercetare pot fi rezumate astfel: 1. să se arate sensul fericirii și percepția propriei satisfacții vocaționale ca un răspuns plin de
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
nu slăbi câteodată. Atâta pot spune că am scris aceste șase volume cu o egală iubire pentru toate timpurile ce se desfășurau înaintea minții mele, atât acele de glorie și măreție, precum și acele de durere și răstriște, și aș fi fericit dacă această carte a neamului românesc ar fi îmbrățișată cu aceeași căldură cu care a fost produsă. Am împărțit întregul curs al vieții poporului nostru in patru perioade, care însă nu se potrivesc cu acele ale istoriei generale a popoarelor
ISTORIA ROMÂNILOR DIN DACIA TRAIANĂ ISTORIA MEDIE, Partea I De la întemeierea Ţărilor Române până la (cu o hartă) by A. D. XENOPOL () [Corola-publishinghouse/Science/101022_a_102314]
-
să le sufere, din momentul în care văzuse lumina zilei și numărau gemând toate mizeriile omenești care-l așteptau. La moartea însă a unuia din concetățenii lor, ei se dedau dimpotrivă veseliei, îi acoperea cu pământ în mijlocul glumelor și-l fericea de a se fi sfârșit, fiind mântuit de relele acestei vieți.» Este îndestul de curios că un atare obicei se regăsește astăzi la Românii din Macedonia, căci «la botezul unui prunc, femeile bătrâne plâng, având în vedere nefericirile ce îl
ISTORIA ROMÂNILOR DIN DACIA TRAIANĂ ISTORIA MEDIE, Partea I De la întemeierea Ţărilor Române până la (cu o hartă) by A. D. XENOPOL () [Corola-publishinghouse/Science/101022_a_102314]
-
Romani, trecând mai ales în Moesia peste Dunărea înghețată, încât una din grijile de căpitenie ale Romanilor pe acel timp era: «Ce se mai aude de Daci ? August trimite pe Lentulus care îl gonește pe celaltă râpă. Romanii atunci se fericesc a-i fi răpus armata lui Cotiso și a i-a ucis trei capi de-ai Dacilor, între care poate era și Cotiso. Fiind însă că Romanii tot pe timpul lui August prefac și Panonia în provincie romană (15 in. de
ISTORIA ROMÂNILOR DIN DACIA TRAIANĂ ISTORIA MEDIE, Partea I De la întemeierea Ţărilor Române până la (cu o hartă) by A. D. XENOPOL () [Corola-publishinghouse/Science/101022_a_102314]
-
ți se facă țieă și «să-ți iubești aproapele ca pe tine însuțiă - iată perfecțiunea ideală a moralei utilitariste. (J.S. Mill, Utilitarismul, traducere de Valentin Mureșan, Editura Alternative, București, 1994, p. 81.) Într-un alt pasaj, Mill vorbește despre vremurile fericite în care „prin perfecționarea educației vom ajunge ca sentimentul unității cu semenii noștri să fie atât de înrădăcinat în caractere (așa cum neîndoielnic a dorit-o Hristos) și o parte tot atât de inalienabilă a firii noastre precum oroarea față de crimă la un
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
cel mai clar în această privință într-un articol publicat în 1793, Despre sentința: acest lucru poate fi corect în teorie, însă nu funcționează în practică. Susținând că filosofia morală ar trebui să ne învețe „nu cum trebuie să fim fericiți ci cum trebuie să fim demni de fericire”, Kant precizează în continuare că urmând ceea ce îi prescrie conștiința morală, adică făcându-și datoria, omul nu va trebui să renunțe la țelul său natural care este fericirea 1. Îndeplinirea neabătută a
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
ajutorarea săracilor. Cine ar putea susține că înclinația nu se alătura, în acest caz, conștiinței datoriei? Banii care prisoseau nevoilor unei vieți modeste, subliniază Wasianski, erau pentru Kant, în primul rând, un mijloc de a face bine. El nu era fericit decât dacă îi vedea fericiți pe cei din jurul său. Ceea ce îi impresiona pe aceștia din urmă era tocmai armonia în care conviețuiau în personalitatea lui Kant o inimă sensibilă cu un caracter deosebit de ferm. Dacă filosoful obișnuia să evoce cu
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
susține că înclinația nu se alătura, în acest caz, conștiinței datoriei? Banii care prisoseau nevoilor unei vieți modeste, subliniază Wasianski, erau pentru Kant, în primul rând, un mijloc de a face bine. El nu era fericit decât dacă îi vedea fericiți pe cei din jurul său. Ceea ce îi impresiona pe aceștia din urmă era tocmai armonia în care conviețuiau în personalitatea lui Kant o inimă sensibilă cu un caracter deosebit de ferm. Dacă filosoful obișnuia să evoce cu entuziasm înfrângerile pe care o
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]