9,442 matches
-
americană și conțineau un procentaj de 65% de imagini violente (superior procentajului de 19% dintre emisiunile franceze, difuzate în prima parte a serii). Violența reală, adică cea prezentă în telejurnale (considerată de jurnaliști nu atât ca produsul media - ca în ficțiuni -, ci ca un dat al lumii reale), are o pondere importantă în economia emisiunilor informative, cum arată, sistematic, studiile americane: Tabelul 3. 1.798 subiecte selecționate (aleatoriu) din 100 telejurnale pe patru rețele americane (CNN, CBS local, CBS Netwar, WWOR
[Corola-publishinghouse/Science/2237_a_3562]
-
nu există, cum se poate explica acest fapt? Teorii despre violența televizuală și impactul ei De ce ne preocupă violența televizuală și mai ales impactul ei asupra tinerilor telespectatori? Problema violenței din mass-media și, mai ales, a violenței din emisiunile de ficțiune este la fel de veche ca însăși televiziunea. Astfel, „debuturile televiziunii în Europa sunt marcate de către vasta anchetă a lui Himmelweit (Ț) cel care a stabilit o clasificare a tipurilor de violență și le-a identificat pe cele care prezintă cele mai
[Corola-publishinghouse/Science/2237_a_3562]
-
despre comunicare, în speță teoria situațională sau contextuală a comunicării. Conform acesteia, așteptările destinatarului și arhiva comunicațională pe care o posedă sunt în măsură să contribuie la construcția conținutului comunicat. Astfel, la vârste mici, copilul pătrunde în „logica poveștii”, duce ficțiunea în spațiul fantasticului, cu care este familiarizat din basme, și „suportă” violența în această logică. Pe de altă parte o explicație la fel de validă a subevaluării violenței de câtre copii ar putea fi aceea că deja are loc o desensibilizare a
[Corola-publishinghouse/Science/2237_a_3562]
-
să-și impună convingerile prin forță fizică, a devenit irascibil, reacționând cu pumnul la tot ce nu-i este pe plac. În societate, joacă frecvent rolurile personajelor preferate. Distincția între bine și rău aproape a dispărut, iar între realitate și ficțiune granița a devenit din ce în ce mai transparentă. Cazurile prezentate sunt expresia unei profunde neliniști în ceea ce privește mijloacele și modelele educaționale ale copiilor în societatea românească. Lipsa de angajare a părinților, ineficiența demersului educatorilor și constrângerile unei societăți ce promovează angoasa, anxietatea, înstrăinarea, pierderea
[Corola-publishinghouse/Science/2237_a_3562]
-
dialoghează cu mâinile în alfabetul Morse. Capitolul în care se relatează evadarea sa și a altui deținut e susținut de la un capăt la altul de tensiunea și nervul unui roman de acțiune, cu surprizele și spectaculosul său. Realitatea depășește aici ficțiunea, cum se va mai întâmpla și în alte episoade ale narațiunii. Călătoria cu trenul a evadaților, ascunderea în București pe la diverși prieteni, obținerea unui buletin de identitate fals și angajarea pentru scurtă vreme în „câmpul muncii” alcătuiesc o adevărată odisee
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287573_a_288902]
-
cuvinte, structura textului literar cuprinde ideea de fantastic. Starea afectivă a subiectului este afectată și, prin urmare, lectorul este introdus în starea de ezitare 42. Romanele și nuvelele sunt afectate de elemente supranaturale cu efecte demoralizatoare și periculoase. Nevoia de ficțiune duce la transformarea romanului într-o scriere fantastică, al cărui constituent interior (fantasticul) devine trop ontologic în construcția romanului. Așa cum se întâmplă în romanele Italianul de Ann Radcliffe sau Călugărul de Matthew Lewis. Prin intermediul fantasticului, subiectul este transpus într-un
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]
-
nu respectă un șir de evenimente. Totodată, filmul poate fi completat prin folosirea unor concepte specifice cinematografiei. În acest sens, un sequel este redat de narațiunea ce continuă povestea sau o extinde la una sau mai multe lucrări anterioare. În ficțiunea narativă, un sequel portretizează evenimente ce se desfășoară în universul fictiv dintr-o lucrare anterioară, în ordine cronologică după evenimentele din lucrarea inițială, ca exemplu Mireasa lui Frankenstein în regia lui James Whale. Pe de altă parte, un prequel este
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]
-
intrarea până la ieșirea din satul ardelean, trecând pe lângă o cruce, simbol al suferinței și al eliberării, apoi pe lângă casele satului a căror descriere sugerează condiția socială, precum și unele trăsături ale personajelor. El conferă textului simetrie: cu el pășim în lumea ficțiunii, la capătul său se încheie romanul. În romanul zolist, drumul simbolizează dorința de îmbogățire cu ajutorul pământului, precum și pătrunderea progresului în viața satului francez, aducând cu sine tendința de a obține profit cu orice preț. Hora este un alt simbol care
CONSTELAŢII DE SIMBOLURI ÎN PROZA LUI LIVIU REBREANU ŞI ÉMILE ZOLA by MARIA-TEODORA VARGAN () [Corola-publishinghouse/Science/673_a_1271]
-
care ne întâmpină în romanul Ion al lui Liviu Rebreanu, este drumul ce intră și iese din satul Pripas, conferind textului circularitate. Drumul devine astfel o metaforă a vieții și a morții, o linie de demarcație dintre realitatea vieții și ficțiunea cărții, căpătând funcție metatextuală. Drumul este personaj în opera rebreniană, fiind personificat cu ajutorul verbelor: „se desprinde”, „aleargă”, „urcă”, ”înaintează”, având semnificația simbolică a destinului personajelor din satul ardelean de la începutul secolului al XX-lea, Prislop: Din șoseaua care vine de la
CONSTELAŢII DE SIMBOLURI ÎN PROZA LUI LIVIU REBREANU ŞI ÉMILE ZOLA by MARIA-TEODORA VARGAN () [Corola-publishinghouse/Science/673_a_1271]
-
umilită și desconsiderată, fără biserici și școli în limba maternă, iar în unele zone fără dreptul de a-și afirma identitatea etnică. Discriminarea antiromânească din Transnistria și întemnițarea criminală a lui Ilie Ilașcu sunt grăitoare. Învățământul pentru minoritatea română este ficțiune iar deznaționalizarea este mai drastică decât în perioada feudală. Îngrijorați de procesul de asimilare a romanității orientale, noi, participanții la cel de al IX-lea SIMPOZION al SOCIETĂȚII CULTURALE „GINTA LATINĂ”, adresăm o cerere solemnă către parlamentarii români, Guvernului României
ALBUM CONSEMN?RI REPORTAJE 1989 - 2002 by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Science/83887_a_85212]
-
naturale și legității universale 1. Prin știință individul se elibera de ignoranța, iar prin aplicațiile tehnice ale acesteia surmonta o parte din constrângerile mediului, spațiului și timpului - convingere alimentată mai ales de realizările revoluției industriale și valorificata în literatura de ficțiune a lui Jules Verne și Herbert George Wells. Optimismul din perioada numită La Belle Époque, proclamarea aptitudinilor omului și a progresului continuu al civilizației, a corespuns încrederii maxime în posibilitățile unui atare eu apolinic. Sub aspect instituțional, emanciparea individului prin
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
Fără îndoială, tocmai această abolire a caracterului indicativ sau ostensiv al referinței face posibil fenomenul pe care îl numim "literatură", unde orice referire la realitatea dată poate fi abolită. Abolirea unei referințe de prim rang, abolire pe care o efectuează ficțiunea sau poezia, este condiția de posibilitate pentru eliberarea unei referințe de rang secund, care atinge lumea nu doar la nivelul obiectelor manipulabile, ci și la nivelul pe care Husserl îl desemna prin expresia de Lebenswelt și Heidegger prin cea de
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
istoriei recente,TR, 1986, 18; Ion Lungu, Un ciclu romanesc, RL, 1986, 27; Mihai Ungheanu, „Vânătoare de vrăjitori”, LCF, 1986, 29; Val Condurache, Alte glasuri, alte încăperi, CL, 1986, 7; Ion Pop, Regula jocului, ST, 1986, 7; Ioan Holban, Spre ficțiune, fereastra realității, CRC, 1986, 31; Mircea Ghițulescu, O nouă piesă despre Horea, TR, 1986, 49; Marian Vasile, Un conflict deschis, LCF, 1986, 51; Romul Munteanu, Poezia și proza, FLC, 1986, 52; Cornel Moraru, Modelul și replica, VTRA, 1987, 2; Popa
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290407_a_291736]
-
Ghițulescu, O nouă piesă despre Horea, TR, 1986, 49; Marian Vasile, Un conflict deschis, LCF, 1986, 51; Romul Munteanu, Poezia și proza, FLC, 1986, 52; Cornel Moraru, Modelul și replica, VTRA, 1987, 2; Popa, Clasici, 83-86; Gheorghe Glodeanu, Istorie și ficțiune, TR, 1988, 15; Mircea Popa, Nevoia de istorie, SLAST, 1988, 25; Mihai Ungheanu, „Corinda”, LCF, 1988, 32; Zaharia Sângeorzan, Istorie și destin, CRC, 1988, 35; Ion Lungu, Istorie și roman, RL, 1988, 37; Petru Poantă, Prezența poetului, TR, 1988, 42
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290407_a_291736]
-
altora. Din exterior uneori jocul lor poate părea foarte complex, dar printr-o observație atentă se vede caracterul stereotipic și rigid. Unii citesc anumite tipuri de cărți, ca science fiction, dar interesul este limitat și repetitiv. Ei confundă realitatea, cu ficțiunea și visele. Când li se povestește o întâmplare fictivă ei cred tot ceea ce li se spune. Mulți prezintă lipsuri în capacitatea de a înțelege sensul oricărei activități, care presupune descifrarea limbajului vorbit și asocierile complexe (de exemplu: conversația socială, umorul
Autism : aspecte generale by Marinela Rață, Gloria Rață, Bogdan-Constantin Rață () [Corola-publishinghouse/Science/310_a_620]
-
Când li se povestește o întâmplare fictivă ei cred tot ceea ce li se spune. Mulți prezintă lipsuri în capacitatea de a înțelege sensul oricărei activități, care presupune descifrarea limbajului vorbit și asocierile complexe (de exemplu: conversația socială, umorul subtil, literatura, ficțiunea). Există un inconsecvent nivel de motivare pentru a fi implicat în aceste activități, chiar dacă dețin abilitățile necesare. Se pot depista cu ușurință: activități motrice repetitive ce implică însuși persoana sau obiecte; preocupări restrictive, rigide transformate în obiceiuri/rutine; activități academice
Autism : aspecte generale by Marinela Rață, Gloria Rață, Bogdan-Constantin Rață () [Corola-publishinghouse/Science/310_a_620]
-
Iașii în legende și povestiri (1979), Aradul în legende și povestiri (1982). În romanul istoric se reconstituie perioada cuprinsă între domniile lui Vlad Țepeș și Neagoe Basarab, acțiunea rezultând din aventurile dramatice prin care trece eroul - căpitanul Ion, personaj de ficțiune cu virtuți supradimensionate (Vulturii de foc, 1970, Strălucitoarea sabie, 1976, Legendă valahă, 1979). Proiectarea în mit este modalitatea prin care sunt remodelate întâmplări petrecute în timpul războiului daco-roman, ce face obiectul narațiunii cu ambiții epopeice Cântecul Columnei (1981), inspirată din imaginile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288188_a_289517]
-
bucovinean interbelic. Acuzat, ca și alți iconariști, de atașament față de mișcările de extremă dreaptă, Mircea Streinul a fost, demonstrează D., doar un simpatizant al legionarismului. De o foarte aplicată exegeză beneficiază poezia și romanele sale, situate „între reportaj, confesiune și ficțiune”. Criticul pledează, în general, pentru revizuirea imaginii asupra literaturii din Bucovina, ce trebuie despovărată de culpabilizare, și face pași importanți spre cunoașterea integrală a acesteia, optând pentru un demers „fără pledoarii artificiale și fără umori”. În Poezia postmodernă (2002) se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286753_a_288082]
-
199-200; Georgeta Antonescu, Introducere în opera lui Ion Codru Drăgușanu, București, 1983; Anghelescu, Textul, 103-130; Cornea, Aproapele, 117-130; Manolescu, Istoria, I, 219-221; Negoițescu, Ist. lit., I, 93-95; Faifer, Semnele, 106-109, 270-271, 306; Dicț. esențial, 192-194; Dicț. analitic, III, 324-327; Simion, Ficțiunea, III, 50-55. F.F.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286319_a_287648]
-
Scriitorilor din București), Blocul de marmură (1975), Șansa (1977), Despărțirea (1981), Gemenii (1983), Orașul lunar (1985), Coridorul (1988) -, cât și volumul de povestiri Accident banal (1966) sunt construite pornind de la delimitări tematice și formule structurale croite astfel încât să aducă în ficțiune teza confruntării „noului” cu „vechiul”. Profitând de experiența frecventării mediilor muncitorești (în special, cel al lucrătorilor forestieri) ori imaginând situații referitoare la ilegaliști și activiști de partid, prozatorul se străduiește, totuși, să demonstreze că poate depăși literaturizările propagandistice. Prin urmare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289684_a_291013]
-
pentru relativizarea pregnantă a apriorismului care obișnuia să privească omul în sine, desprins din contextul său istoric. Ea apare în Das Wesen der Philosophie, dar fusese expusă încă din Einleitung...: "Omul ca fapt ce premerge istoria și societatea este o ficțiune a explicației genetice omul pe care-l are drept obiect știința analitică sănătoasă este individul ca parte componentă a societății"89, fiindcă, arată autorul în alt loc, "societatea este lumea noastră", în timp ce "natura ne e străină", "ceva exterior, nu interior
Dilthey sau despre păcatul originar al filosofiei by Radu Gabriel Pârvu [Corola-publishinghouse/Science/1405_a_2647]
-
lectura se transformă într-un proces de „însușire/asimilare” (appropriation) și de „înțelegere de sine” (self-understanding). Această fază este posibilă numai printr-o mediere, care diferă de la un cititor la altul. Reynolds (1985) crede că textele teoretice, în calitate de „cuvinte ale ficțiunii”, postulează lumi fictive în care sinele poate fi clarificat, în care cititorul poate sălășlui. Lectura textului este un travaliu prin care „eul” se autentifică, adică își clarifică esența. Dacă în text recunosc doar un „non-eu” și dacă meditația mea se
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
și Bloom este nu numai iluzorie, ci și ipocrită. Viziunea lui Derrida are în centru ideea de construire a textului - ceea ce înseamnă că orice structură, coerență, raționalitate sau semnificații sunt „construcții” mai mult sau mai puțin retorice care evocă întotdeauna ficțiuni. Or, creațiile curriculare ale lui Tyler, Schwab și Bloom se bazează pe distincții categoriale, includ un anumit conținut ideologic (pe care îl repudiază declarativ), avansează structuri neliniare (pe ce le prezintă ca „liniare”); în plus, cele trei creații curriculare promovează
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
ale postmoderniștilor 230: I. Consideră ideile, conceptele și obiectele ca texte 231. Sensurile textuale sunt deschise interpretării! II. Abordează aceste texte prin opoziții binare. Cele mai uzuale opoziții sunt: bun/rău; progres/tradiție; știință/mit; dragoste/ură; bărbat/femeie; adevăr/ficțiune! III. „Deconstruiește” textul arătând de ce aceste opoziții nu sunt în mod necesar adevărate! IV. Identifică textele care nu există, grupurile ce nu sunt reprezentate și omisiunile care pot sau nu pot fi judecate și consideră-le ca fiind foarte importante
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
deplasa de la locuința voastră la Universitate legați la ochi, ținându-vă de mâini în șiruri de 5-6, numai cel din față având ochii liberi să vadă și să vă conducă. Aceasta pentru a fi feriți de ispitele Parisului. Realitate sau ficțiune în „porunca” lui Davila, de la Paris au venit întemeietorii învățământului medical românesc și tot acolo s-au format marile personalități medicale, de la Kalinderu până la Daniel Danielopolu. Paulescu a fost cel mai mare, cu un pas mare înaintea tuturor în inteligență
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92230_a_92725]