4,924 matches
-
iubitule? Fruntea încununată cu flori albastre..." Flori, înțelegi? IERONIM: Uite ce: dumnealui zicea ceva și de-o pasăre măiastră. N-o văd! CEZARA: Nea Costică! Repede, cununa cu flori albastre și-o pasăre măiastră! (Nea Costică vine bombănind probabil ceva neplăcut. Leapădă în brațele celor doi lucrurile cerute. Iese tot bombănind. Îndrăgostiții se gătesc.) CEZARA: Iar flori de plastic... IERONIM: Că pasărea ta măiastră... n-auzi ce mai cântă? CEZARA: În sfârșit... Zi, Bufonule! BUFONUL: Ea era o fată frumoasă cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
căzut pe gânduri. Dar copiii îți plac? — Îmi plac. — Bine. După părerea mea intimă, este esențial să-ți placă de ei, atunci când faci ce facem noi - chiar dacă lucrurile pe care trebuie să le facem sunt grele pentru că ni se par neplăcute - căci altfel nu am putea să găsim nici o expresie a umanității noastre. Înțelegi ce vreau să spun? Nu eram prea sigur că pricepeam, dar am dat totuși aprobator din cap. — Pot să fiu sincer cu dumneata? Așa, confidențial? — Vă rog
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
aproape lipsit de sânge. — Parcă ar fi un afurisit de vampir, exclamă unul dintre detectivii de la Brigada Omucideri. Se uită la Frau Kalau vom Hofe: — Îmi cer scuze, adăugă el. Ea scutură din cap. — Abuzată sexual? am întrebat. — Din cauza mirosului neplăcut, vaginul fetei a trebuit să fie irigat, anunță Illmann provocând și mai multe murmure mânioase, astfel că nu a putut fi găsită spermă. Totuși, intrarea în vagin prezenta urme de zgâriere și exista o urmă de vânătaie pe pelvis, indicând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
ție. Sper că ai priceput asta, spuse și îl împinse deoparte. Helmut se tamponă cu batista la gura plină de sânge: — Da, domnule, zise el, înțeleg. Când am ajuns din nou afară, am scuipat în rigolă. — Îți lasă un gust neplăcut în gură, nu-i așa, domnule? Mă face să mă bucur că nu am o fiică, sincer. Mi-ar fi plăcut să-i spun că eram de acord cu el, numai că n-am făcut-o. Am mers spre nord
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
mă enerveze rău de tot. Am cerut un whisky, iar când Evona mi-a dat paharul, degetele ei reci le-au atins pe-ale mele. Luă o gură din propria-i băutură, ca și cum ar fi fost un medicament cu gust neplăcut, care trebuia dat repede pe gât, și mă așeză pe o sofa mare din piele. Becker chicoti și luă loc pe fotoliul de lângă noi. — Și vechiul meu prieten, Arthur Nebe, ce mai face? întrebă ea. Observând surprinderea mea, adăugă: A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
trebuie prin urmare să fie considerați dăunători pentru afacere. Urâțenia, pe de altă parte, atunci când se oprește la mică distanță de o anumită diformitate fizică scârboasă, nu trebuie neapărat să constituie un dezavantaj profesional. Astfel că Vogelmann, a cărui înfățișare neplăcută era oarecum mai generală, era probabil capabil să ciugulească atât cât să trăiască. Zic să ciugulească, și îmi aleg cuvintele cu mare grijă, deoarece, cu părul său creț și roșu în neorânduială, cu nasul lat ca un cioc și cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
cel mai bine ar fi ca, din motive evidente, să nu spuneți nimic poliției despre evenimentele din această seară, dacă vin să vă anunțe că într-adevăr au găsit-o. Mă tem că v-ar pune într-o situație foarte neplăcută pentru dumneavoastră dacă ați părea să știți că a fost găsită înainte ca ei să o găsească. Așa cum sunt sigur că veți fi și dumneavoastră de părere, poliția nu este foarte deschisă când vine vorba de înțelegerea acestui gen de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
la ceea ce ne vine din lumea cealaltă. Este într-adevăr o enigmă pentru toată lumea, și încă una la care avem foarte puține răspunsuri în această etapă. — Da, îmi dau seama în ce fel s-ar putea dovedi poliția a fi neplăcută, i-am spus. Puteți conta pe mine că nu voi spune nimic despre ceea ce s-a revelat în această seară. La fel și soția mea. — Herr Steininger, știam eu că veți înțelege. Deschise ușa de la intrare: — Vă rog să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
cred că s-ar putea să devină mai slab în hotărârea lui de a ajuta la executarea Proiectului Krist. Că ceea ce facem noi este în acord cu străvechea noastră moștenire păgână pare să nu-l mai impresioneze ca fiind ceva neplăcut, dar necesar. Deși nu cred nici o clipă că ne-ar trăda vreodată, simt că ar trebui să nu mai participe la acele activități ale Proiectului Krist a căror desfășurare trebuie să aibă loc în cadrul acestei clinici. În rest, eu continui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
mă îndrept spre spital. Și nu mă gândesc decât la mine. Să n-o iubesc a fost astăzi lucrul cel mai ușor din lume. Dar în timp ce operez, în timp ce am mâinile pe un ficat, ea rămâne pe mine ca un lucru neplăcut. O văd cum bate la ușa casei mele, se preface că este reprezentanta unei firme sau una dintre persoanele acelea care bântuie prin blocuri scăpând de controlul portarilor. Are privirea tulbure în timp ce sună la ușă și tremură, ochii i se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
urâțenii, câteva fire de păr pe barbă, degetul mic strâmb, două dungi pe gât. Se întorsese sub mizerabila ei calotă, iar eu puteam s-o privesc așa, fără nici un sentiment, fărâmițându-i lipsa de armonie. Îi simțeam din nou răsuflarea neplăcută... provenea de la un corp macerat, ca răsuflarea bolnavilor atunci când se trezesc după anestezie. Telefonul nu era scos din priză, funcționa, îmi spusese un telefonist cu vocea metalică, dar ea nu răspundea. Poate era acasă, lăsând sunetele să planeze deasupra corpului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
pământ, un coleg, pe asistentul acela cu o statură care te înspăimântă doar când îl privești. Vise de om laș, de copil moale. Aș putea să-ți spun asta. Și ar fi adevărat, așa era. Existau toate sentimentele acelea ușor neplăcute și ușor patetice, dar mai exista ceva. Exista, nemărturisită, dorința de a te face să te supui, de a-ți face ceva anapoda, pentru că viața mea anapoda se răsfrângea asupra ta. Și existau toate condițiile să nu fiu descoperit. Era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
a moluștei, care se dilata și se contracta. Discuția pe care o aveam în minte, despre forma scoicilor ca armonie înșelătoare, înveliș ce ascunde adevărata substanță a naturii, nu se mai potrivea Atât priveliștea ariciului, cât și desenul transmiteau senzații neplăcute și crude, ca viscerele expuse privirii. Am început discuția spunând că nimic nu e mai greu de desenat decât aricii de mare: atât învelișul țepos văzut de sus, cât și molusca răsturnată, cu toată simetria radiind din structura ei, ofereau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
crea o situație jenantă. A fost o greșeală s-o invit: eram în primele zile de predare, aici nu se știa încă ce fel de om sunt, ea putea să înțeleagă greșit intențiile mele; s-a creat o situație echivocă, neplăcută, desigur, foarte greu de risipit acum, căci ea are un mod ironic de a mă privi, iar eu nu pot să-i adresez cuvântul fără să mă bâlbâi și celelalte fete mă privesc cu un surâs ironic. N-aș vrea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
amânăm inevitabilul. Cred că ar trebui să o terminăm acum. În mod clar ăsta era adevărul. Știa că n-avea niciun rost — dar absolut niciun rost — s-o mai lungească, chiar că era mai puțin terifiant să amâne un lucru neplăcut. Știa fără nicio umbră de îndoială că lucrurile s-au terminat definitiv, dar auzindu-și propriile cuvinte era de-a dreptul șocant. Russell se ridică și se îndreptă spre ușă. — Atunci, spuse el liniștit, cu vocea aceea a lui controlată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
să nu-i dea alt editor. — Ei, frumos din partea lui. Nu crezi că Henry știe, nu? întrebă Emmy. — Nu. Din ce zicea, se pare că el crede că Jesse s-a dat la mine, m-a pus într-o situație neplăcută, iar eu m-am speriat. Crede că de-aia nu mai vreau să lucrez cu el și chiar a încercat să-mi explice că autorul ăsta cam gagicar făcea parte din înțelegere, un risc al meseriei sau cam așa ceva. Leigh
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
urmei acest sistem era mai bun decât căruțele cu morți conduse de negri, așa cum erau descrise în cronicile vechilor ciume. Da, spune Rieux, este aceeași înmormântare, dar noi facem și fișe... Progresul este incontestabil. ÎN CIUDA ACESTOR SUCCESE ALE ADMINISTRAȚIEI, CARACTERUL NEPLĂCUT PE CARE ÎL LUAU ACUM FORMALITĂȚILE ÎL OBLIGAU SĂ ÎNDEPĂRTEZE RUDELE DE LA CEREMONIE. LI SE TOLERA DOAR SĂ VINĂ LA POARTA CIMITIRULUI ȘI ÎNCĂ NICI ASTA NU ERA OFICIAL ADMIS. PENTRU CĂ, ÎN CEEA CE PRIVEȘTE ULTIMA CEREMONIE, LUCRURILE SE SCHIMBASERĂ PUȚIN. LA MARGINEA
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
vehicule zdrăngănind în noaptea de vară, cu încărcătura lor de flori și de morți. Către dimineață, în orice caz în primele zile, un abur gros și grețos plutea asupra cartierelor răsăritene ale orașului. După părerea tuturor medicilor, aceste duhori, deși neplăcute, nu puteau dăuna nimănui. Dar locuitorii din aceste cartiere au amenințat să le părăsească de îndată, fiind încredințați că astfel ciuma se va abate peste ei din înaltul cerului, încât autoritățile au fost obligate să îndepărteze fumul printr-un sistem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
35, unde am aflat adevăratul sens al cuvântului Brazilian. Înseamnă un epilat inghinal, care presupune epilarea, practic, a întregii zone unde s-a aflat capul lui Chad. Pe o scară a durerii, se află pe aceeași treaptă cu alte chestii neplăcute, ca biopsiile colului uterin, așa că, entre nous, data viitoare o să-mi fac mai întâi o epidurală. Chad a fost încântat de noul meu Brazilian. Am descoperit mai târziu că mai toți bărbații gândesc la fel. Ironic, tocmai asta a fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
iau. Julie încă nu e gata. Ne întâlnim cu ea la restaurant. De cum am pășit în restaurantul Da Silvano de pe Sixth Avenue, m-am înveselit. Locul ăsta are ceva anume care te face să te simți confortabil, indiferent de lucrurile neplăcute care ți s-au întâmplat în ziua respectivă. Ai impresia că te afli într-un mic restaurant italienesc, de la mama lui de-acasă, doar că aici, dacă te uiți în jur, e imposibil să nu vezi figuri superinteresante, ca Patti
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
mai lăsa târâtă de toate toanele. — Nu pot să mă adun, sunt prea nefericită, i-am răspuns. — Se mai întâmplă să fim și nefericiți. Asta-i viața. Poveștile de dragoste se mai termină și prost. Se mai întâmplă și lucruri neplăcute. Dar trebuie să le faci față, nu să te apuci să faci gesturi egoiste ca luarea unei supradoze. Dacă ai fi tot timpul fericită, ai fi moderatoare de talk-show-uri. Ca Katie Couric. Am început să plâng. De ce-s oamenii atât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
era albastru, ca pe-o peliculă Technicolor. Nu-i de mirare că-n Hamptons nu vezi deloc italieni. Eram destul de uluită de întorsătura pe care mi-o oferea viața. Vreau să spun, eram vie, evitasem o scenă de despărțire potențial neplăcută dintre Julie și Charlie - în care nu aveam nici o vină - și luam micul dejun în pat, într-un loc care făcea Ritz-ul să arate ca Marriott Marquis. Oriunde te uitai în palat, dădeai cu ochii de un majordom cu frac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
Nu poți să te faci că nu s-a-ntâmplat nimic. Dacă nu lămurești lucrurile acum, o să sfârșești în coșul de gunoi al altcuiva. Oare de ce-și închipuia Julie că-i așa o idee deșteaptă să retrăiesc o întâmplare neplăcută pe care am reușit s-o reprim? E clar, a avut parte de prea mulți psihiatri. Sunt de părere că metoda cea mai bună de a rezolva lucrurile grețoase este să le uiți cu desăvârșire. — Acu’ o săptămână era să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
am sfătuit-o. —Îți vine să crezi că Charlie a luat premiul ăla? mă întrebă Lara. Am citit în rubrica lui Cindy Adams. —A câștigat? m-am mirat. Ah! De ce lucrurile bune li se întâmplă întotdeauna oamenilor groaznici, iar lucrurile neplăcute, cum ar fi chelirea prematură, li se întâmplă întotdeauna oamenilor simpatici? Dumnezeule, sper că asta nu însemna că Charlie va veni la petrecerea amfAR. Te simți bine? mă întrebă Lara. —Excelent, i-am răspuns. — Ești afectată de povestea cu Zach
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
că-s gata să se sinucidă sau așa ceva. Adevărul e că, atunci când ești la pământ, nu contează nici cât negru sub unghie câți Bellini sau câte rochii de seară ai. Blugii de la Chloé și exfolierile Alpha-Beta nu țin departe lucrurile neplăcute. Ești condamnat să trăiești cu lucrurile neplăcute toată viața, așa cum face Liza Minelli. Partea proastă e că urma să petrec o noapte în cel mai sexy apartament din hotelul Mercer de una singură. Dumnezeule, mi-am zis, probabil viața aduce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]