6,034 matches
-
nu te poți băga Într’un tranșeu. Să mă apropii de final, dar nu Înainte de a mă adresa potențialilor mușterii ai florilor: Vreți un ceai de tei? Foarte bine. Dar vreți să Înghițiți și plumbul pe care, inevitabil, Îl acumulează teiul de pe marginea străzii, din benzina arsă de mașinile care s’au perindat pe sub el? Cam așa au degenerat Împărații romani, precum Nero: plumbul din vinul fabricat din must concentrat În cazanul spoit cu plumb... Dar, à propos de ceai, unul
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
tratamentul de odinioară, ba și de astăzi prin Orient: retezarea barem a unui deget; se bucură de drepturile omului. De ce n’ar exista și drepturi ale copacului, de vreme ce până și pușcăriașii au? Gata. Să ofer și o soluție: Nu „suflecarea“ teilor Iașilor, adică retezarea ramurilor care se apleacă deasupra trotuarelor și străzii, umbrindu le și Încântând trecătorii, ci tăierea de tot. A teilor, se Înțelege. Și Înlocuirea lor cu arborele sfânt - dacă mai există, În secolul al XXI-lea, ceva sfânt
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
exista și drepturi ale copacului, de vreme ce până și pușcăriașii au? Gata. Să ofer și o soluție: Nu „suflecarea“ teilor Iașilor, adică retezarea ramurilor care se apleacă deasupra trotuarelor și străzii, umbrindu le și Încântând trecătorii, ci tăierea de tot. A teilor, se Înțelege. Și Înlocuirea lor cu arborele sfânt - dacă mai există, În secolul al XXI-lea, ceva sfânt - al românilor: cu brazi. À propos: și bradului Îi va veni rândul, la primul Crăciun. E drept, Iașii Își vor pierde astfel
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
fumul... Discuția se prelungește, căci caseta e nouă. Și, la un astfel de subiect, nici nu-i de mirare: e o problemă mai mult decât sentimentală, ținând de sufletul unui popor, care se agață de un simbol. Poate fi regenerat teiul sfânt? Al lui Eminescu? Voi vedea pe urmă, după fonotecare, ce-or să devină „bucatele“ așezate pe „masă“... A rămas ceva, ceea ce puteți citi acum. Teiul sfânt e Înainte de toate viață, iar asta trebuie respectată; respectul vieții - care n’ar
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
ținând de sufletul unui popor, care se agață de un simbol. Poate fi regenerat teiul sfânt? Al lui Eminescu? Voi vedea pe urmă, după fonotecare, ce-or să devină „bucatele“ așezate pe „masă“... A rămas ceva, ceea ce puteți citi acum. Teiul sfânt e Înainte de toate viață, iar asta trebuie respectată; respectul vieții - care n’ar fi ea, Înseamnă respectul față de noi Înșine. A-l ține În viață e o datorie. Sau, dacă nu se mai poate, sau nu se va mai
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
se va mai putea, datoria e reproducerea sa identică, pentru perpetuarea Întregii conotații sentimentale, sentimentale pentru un Întreg popor, dar preocupare doar pentru Iași; sau pentru o parte a lui, biologul; sau pentru o parte a părții: cei trei... Sămânța teiului sfânt? E prima opțiune. Dar aceea poate fi - și cu probabilitatea cea mai mare - rodul În care teiul sfânt nu se regăsește decât ca mamă: polenul e venit cine știe de la care alt tei... banal. Banal, nu că Îi e
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
popor, dar preocupare doar pentru Iași; sau pentru o parte a lui, biologul; sau pentru o parte a părții: cei trei... Sămânța teiului sfânt? E prima opțiune. Dar aceea poate fi - și cu probabilitatea cea mai mare - rodul În care teiul sfânt nu se regăsește decât ca mamă: polenul e venit cine știe de la care alt tei... banal. Banal, nu că Îi e inferior, ci pentru că n’a avut norocul (?) de a-l umbri pe Eminescu. Condiția ca regenerarea să fie
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
parte a părții: cei trei... Sămânța teiului sfânt? E prima opțiune. Dar aceea poate fi - și cu probabilitatea cea mai mare - rodul În care teiul sfânt nu se regăsește decât ca mamă: polenul e venit cine știe de la care alt tei... banal. Banal, nu că Îi e inferior, ci pentru că n’a avut norocul (?) de a-l umbri pe Eminescu. Condiția ca regenerarea să fie - cum subliniază Însuși termenul - identică nu este deci Îndeplinită. Căci, În primul rând, avem nevoie de
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
subliniază Însuși termenul - identică nu este deci Îndeplinită. Căci, În primul rând, avem nevoie de un genom identic, nu de acela hibrid, În care doar 50 - de fapt, mamă fiind, apelând și la ereditatea extracromozomială, mai mult de 50 - % reprezintă teiul sfânt. Dar el e alcătuit din miliarde de celule. Fiecare păstrându-i - ca bază a vieții - Întreaga informație genetică, inclusiv câte crăci are de gând să odrăslească; nu și câte va avea... Deci, să luăm o celulă - dintr’o frunză
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
crăci are de gând să odrăslească; nu și câte va avea... Deci, să luăm o celulă - dintr’o frunză ori un mugure - și s’o forțăm să devină un organism pluricelular, unul regenerat dar care, cu genomul identic, e tot teiul sfânt. Și am convingerea că, În acel moment, vechiul tei se va usca, sufletul lui trecând În cel nou. Dar... De punem o celulă În glastră, pe ea vor tăbărî Încă mai multe celule, dar bacteriene, spre a o devora
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
avea... Deci, să luăm o celulă - dintr’o frunză ori un mugure - și s’o forțăm să devină un organism pluricelular, unul regenerat dar care, cu genomul identic, e tot teiul sfânt. Și am convingerea că, În acel moment, vechiul tei se va usca, sufletul lui trecând În cel nou. Dar... De punem o celulă În glastră, pe ea vor tăbărî Încă mai multe celule, dar bacteriene, spre a o devora. Lipsită de integratoarea protecție a Întregului pluricelular, ea nu se
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
și diferențierea - specializarea celulelor fiice spre a deveni rădăcină ori frunză - vor regenera o plăntuță care, Îngrijită și treptat trecută spre viitorul mediu, nesteril și, mai mult, plin de concurenți, În care va trăi, va deveni noul, dar la fel de sfântul, tei... al lui Eminescu. Nume care trebuie să treacă veacurile, căci e Însuși sufletul nostru. (În colaborare cu Cristina Păun) „Radioalmanah“, 18 noiembrie 1995, ora 17,35 6. Câștiguri din eprubetă S’ar putea spune că’n bârlogul meu e destulă
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
ei heterotrofă, asociată, În rădăcina aceleiași fasole, În ansamblul ei autotrofă; care, Împreună, mai și Îngrașă pământul... Și, mai departe, o dihotomie teribil de semnificativă: plantă-animal, fiecare producând celuilalt condițiile optime de viață. S’o ilustrez tot prin Eminescu și teiul său. Iar ambii, plantă și animal au, alături de antiteză, un punct comun: atenție! Același cod genetic, de altfel unic pentru tot ce e viață pe Pământ. Neutralizarea antitezelor este deci o lege a lumii, aplicată Însă de Natură cu măsură
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
secolului al XIX-lea, Balabancea avea: 291 de case, 23 de bordeie, 5 cârciumi, 2 mori și 39 de fântâni. Comuna beneficia de o "posițiune (...) pitorescă și higienică, cerul curat; munții care o înconjură [erau] acoperiți de păduri bătrâne de tei"863. Populația comunei era de circa 1 600 de locuitori, din care: 635 erau români, 691 ruși, 113 turci și 106 țigani 864. În satele Islam-Giaferca și Balabancea marea majoritate a locuitorilor erau români. Astfel, la Islam-Giaferca dintr-un total
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
niște maidane. Cum am mai spus, casa din Sfântul Atanasie avea una din ieșiri în Sărărie iar, în față, o străduță care lega cele două străzi. Către Bolta Rece, dintr-un loc care, pe trotuar, era marcat de trunchiul unui tei gros, strada cobora. Acolo, la teiul acela se termina universul pe care îl cunoșteam eu. Știam, în schimb, la capătul opus, o grădiniță unde mă duceam și cotul pe ce-l făcea strada spre Piața Unirii. Pe acolo trecea și
Muzeul păpuşilor de ceară by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91828_a_93567]
-
casa din Sfântul Atanasie avea una din ieșiri în Sărărie iar, în față, o străduță care lega cele două străzi. Către Bolta Rece, dintr-un loc care, pe trotuar, era marcat de trunchiul unui tei gros, strada cobora. Acolo, la teiul acela se termina universul pe care îl cunoșteam eu. Știam, în schimb, la capătul opus, o grădiniță unde mă duceam și cotul pe ce-l făcea strada spre Piața Unirii. Pe acolo trecea și calea noastră către bunici. Pe strada
Muzeul păpuşilor de ceară by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91828_a_93567]
-
astenie și nu mă pot concentra, vara e prea cald și merg la munte sau la mare pentru odihna legală, toamna nu pot să lucrez din cauza tulburelului, iarna cercetez cel mai mult, când sunt răcit și-mi fac ceai de tei, asta mă inspiră, dar în ultimii ani m-am îmbrăcat bine și n-am răcit deloc. Apoi începea un râs de zornăiau paharele, cei prezenți râdeau și ei, mai mult de râsul nestăpânit al protagonistului. În una din puținele zile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
de acum folclorizate: "Aici, Miorița a devenit Odă în metru antic" (la Casa Pogor), "Eminescu ne-ar lua limba înapoi" (la Editura "Junimea" reacție la o întrebare nepotrivită a unui june afumat). Ori de câte ori ajungea în Dulcele Târg trecea, obligatoriu, pe la Teiul lui Eminescu și bojdeuca lui Creangă; odată, m-a rugat să-l însoțesc într-o călătorie fără cuvinte prin vechile ulițe ale Țicăului întomnat. "Bătrâne a concluzionat la despărțire îți dai seama că s-ar fi putut să atingem pietre
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
elemente „de inspirație pur folclorică” : evreii sunt „Pe coceni Încălecați,/ De păreau curat soldați”, conducătorul oștirii merge călare „pe-un codoi/ de măturoi”, iar soldații suflă nu În goarne, ci „În foi de ceapă”. Armele oștenilor (sulițe din lemn de tei, puști de soc, foarfeci) fac și ele parte din registrul burlesc : „Toți aveau legat la gât/ Câte-un foarfece-ascuțit,/ Pe vrăjmaș când l-or vedea,/ Iute-n foarfece să-l ia/ Și să-l taie mărunțel,/ Precum tai la pătrunjel
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
rătăcește În spațiul identitar. Cu un tată evreu din sudul Basarabiei (Naum Mordcovici), Dimov trăiește sentimentul autodistructiv al „urii de sine” (der jüdische Selbsthass, În termenii lui Theodor Lessing, 1930). „Îndoiala Îmi chinuie și astăzi mintea - se confesează Dimov iubi tei sale la 17 ani (În 1943) -, făurind bănuiala teribilă că prin jumă tate din venele mele curge sângele blestemat al fiilor Canaanului. Și această bănuială mă face să-mi controlez atitudinile, să mă observ, să mă spionez pe mine Însumi
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
m-au condus la mașină, gazdele mi-au pus în portbagaj o sacoșă cu pere (boierești), cu câțiva știuleți de porumb pentru fiert, cu un borcănel de miere de albine în care sunt concentrate nectarul, lumina și parfumul florilor de tei, precum și două eșantioane de vin (alb și negru) din producția proprie. Toate acestea fiind argumente că sunt trăitori pe pământ, nu într-o cutie de cuptor a unui bloc. Traista Fizionomia satului românesc patriarhal de altădată s-a schimbat radical
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
care nu are nevoie de argumente. În opera sa lirică și epică, în multele sale cărți sunt cântate împrejurimile satului natal, Slobozia, cu elementele sale emblematice: Holmul (dealul care străjuiește localitatea) și Ibăneasa (pârâul care o străbate), este omagiat bătrânul tei impunător și falnic, viguros încă, ce îi domină ograda. Umbra cuprinzătoare și răcoroasă a teiului era locul predilect al poetului, unde își consuma inspirația în poezii și proze de aleasă sensibilitate și, tot acolo, șuetele noastre beneficiau de un cadru
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
cărți sunt cântate împrejurimile satului natal, Slobozia, cu elementele sale emblematice: Holmul (dealul care străjuiește localitatea) și Ibăneasa (pârâul care o străbate), este omagiat bătrânul tei impunător și falnic, viguros încă, ce îi domină ograda. Umbra cuprinzătoare și răcoroasă a teiului era locul predilect al poetului, unde își consuma inspirația în poezii și proze de aleasă sensibilitate și, tot acolo, șuetele noastre beneficiau de un cadru natural îmbietor, de neuitat. Florile de tei, culese la timpul optim de maturizare, erau folosite
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
îi domină ograda. Umbra cuprinzătoare și răcoroasă a teiului era locul predilect al poetului, unde își consuma inspirația în poezii și proze de aleasă sensibilitate și, tot acolo, șuetele noastre beneficiau de un cadru natural îmbietor, de neuitat. Florile de tei, culese la timpul optim de maturizare, erau folosite de poet, după un ritual bine știut, pentru prepararea ceaiurilor pe care le savura cu gânduri de respect și recunoștință pentru copacul miraculos ce i le oferea cu dărnicie. Păstrez în memorie
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
viața. Întreaga existență a lui Mihai Munteanu a fost închinată scrisului. Cele 17 volume de poezie și de proză, și alte câteva care își așteptau rândul, evidențiază chemarea și harul lui pentru arta cuvântului. În scrierile sale poetul evocă adesea teiul falnic ce-i domină ograda și care a fost martorul bucuriilor și al întristărilor ce s-au petrecut în preajma lui. Sub coroana largă și umbroasă a teiului, la masa rustică improvizată, se desfășurau șuetele literare ale poetului cu vizitatorii, întotdeauna
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]