42,009 matches
-
totalitar, era, ca nearian, supus și primejdiei de a suferi rigorile legilor de la Nürnberg. Ceea ce putea face era să renunțe la cetățenia germană și să o solicite pe cea britanică. Nu era totuși o hotărâre ușor de luat. Însemna să renunțe să-și mai vadă țara natală și familia poate pentru tot restul vieții. A trebuit însă să accepte ceea ce era greu, dureros, pentru că alternativa era cu totul inacceptabilă. În acest moment, împrejurările l-au favorizat pe Wittgenstein. Mai vârstnicul George
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
a apărut postum sub titlul Cercetări filozofice. În vara anului 1938, a convenit cu Editura Cambridge University Press publicarea manuscrisului pe care l-a elaborat în cea mai mare parte în Norvegia. La scurt timp, va anunța însă editura că renunță la publicare. Desigur, în speranța că va putea produce gânduri mai bune. Drury își amintește că în același an, când Wittgenstein a predat lecțiile sale despre estetică, psihanaliză și credința religioasă, el s-a adresat unuia dintre studenții care se
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
a lucrat la Newcastle, Wittgenstein nu a făcut nici un fel de însemnări cu caracter filozofic. În afara muncii sale de tehnician, a reflectat mult asupra cercetărilor grupului. Șeful echipei îi aprecia activitatea drept un sprijin important. La scurt timp după ce a renunțat la orice preocupări filozofice, Wittgenstein a început însă să le simtă lipsa. Iată o însemnare semnificativă în acest sens: „Sufăr de asemenea deoarece din motive exterioare, ca și interioare, nu mai sunt în stare să practic filozofia, singura muncă ce
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
vede ceva nou.108 De fiecare dată când survenea o asemenea schimbare, munca de elaborare a manuscrisului trebuia să fie însă reîncepută. Întors la Cambridge, în octombrie 1944, Wittgenstein a fost obligat să-și reia activitatea ca profesor. Nu a renunțat însă la proiectul de a și termina cartea pentru care a scris, în ianuarie 1945, un „Cuvânt înainte“. Își exprima însă adesea pesimismul cu privire la succesul acestui proiect, îndeosebi în corespondența cu Rhees și cu Malcolm.109 Iar anumite ecouri ale
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
studii. Wittgenstein a urmat sugestia de a profita de acest concediu și de a mai reflecta asupra retragerii. Lui Malcolm, care părăsise Anglia pentru a se întoarce în America, i-a scris în august 1947: „Sunt aproape sigur că voi renunța la profesorată Te rog însă să păstrezi informația pentru tine deoarece nu este încă sigură Aș dori mult să fiu undeva singur, să încerc să scriu și să pregătesc pentru tipar cel puțin o parte a cărții mele. Nu voi
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
că am nevoie de o pauză mai lungă pentru a gândi singur, fără a trebui să vorbesc cu cineva.“118 După ce s-a întors dintr-o călătorie în Austria, a comunicat Universității, în noiembrie 1947, hotărârea lui definitivă de a renunța la catedră. Dornic să trăiască și să lucreze câtva timp într-un loc cât mai retras și liniștit, Wittgenstein avea de ales între Norvegia și Irlanda. A ales Irlanda, pe care o vizitase de câteva ori înainte de război. A preferat
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
este păcat, dar asta este situația.“121 Părăsind Rosro, în august, pentru o vizită la familie, în Austria, și o ședere la Cambridge, unde a dictat din manuscrisele sale, Wittgenstein s-a întors toamna la Dublin. Sfătuit de Drury, a renunțat să revină la cabana de pe malul mării și a decis să locuiască mai confortabil la un hotel din oraș, astfel încât prietenul său, al cărui spital era în apropiere, să-i poată purta de grijă. Erau decizii dictate exclusiv de preocuparea
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
După întoarcerea de la Viena, Wittgenstein a primit invitația de a susține conferințele John Locke de la Oxford. Deși i se făcea o mare onoare, iar onorariul era considerabil, el a respins invitația. Lui Malcolm i-a explicat că, deși nu poate renunța la orice activitate filozofică atâta timp cât mintea lui mai funcționează cât de cât, nu crede că ar mai putea susține, în fața unei audiențe numeroase, expuneri care să merite atenție. Iar atunci când Malcolm l-a anunțat, în primăvara lui 1950, că Fundația
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
Însemnări postume 1914 1951, p. 45. 66 Wittgenstein le spunea prietenilor săi că un bun roman polițist i se pare mult mai interesant decât un articol din venerabila revistă filozofică Mind. 67 Charles D. Broad, profesor de filozofie morală, a renunțat să mai frecventeze reuniunile Clubului și s-a explicat spunând că nu mai este dispus să aștepte de fiecare dată, în fumul gros din încăpere, ca Wittgenstein să-și înceapă numărul sub privirile „idiot admirative ale studenților“. (Vezi R. Monk
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
ușor de urmărit și nu era din cele pe care cineva le-ar fi putut pune la îndoială («Nu voi afirma nimic din ceea ce nu veți accepta de îndată.», spunea odată Wittgenstein și « Dacă veți pune la îndoială ceva voi renunța la acel lucru și voi trece la altceva.»). Greutatea considerabilă în urmărirea lecțiilor lua naștere din faptul că era dificil de văzut la ce ducea această expunere detaliată, adesea destul de repetitivă, cum erau corelate exemplele și cum puneau toate acestea
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
filozofice drept o activitate de clarificare logică a gândurilor, Russell socotea că însemnătatea Tractatus-ului stă în primul rând în a fi arătat că adevărurile logicii sunt tautologii. El a apreciat că în această privință abordarea lui Wittgenstein este fără cusur, renunțând la propria lui perspectivă, mai întâi platonistă, iar apoi naturalistă, psihologistă, asupra naturii logicii. Pentru Wittgenstein, în schimb, nucleul lucrării îl constituia delimitarea într-un mod cu totul nou a domeniului a ceea ce se poate spune de domeniul a ceea ce
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
punctul de vedere raționalist potrivit căruia putem câștiga, menține sau submina credința prin producerea unor temeiuri va apărea drept o iluzie. Din perspectiva lui Wittgenstein, în lumea modernă cu adevărat religioși sunt numai acei oameni care nu numai că au renunțat să fie mulțumiți de ei și de viața lor, dar au izbutit să se elibereze de orice vanitate. Este sensul în care Wittgenstein aspira la religiozitate, dar nu se socotea un om religios. Se vedea pe sine vanitos, dornic să
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
În termeni, căci În Cauzalitate fiecare cauză trebuie să aibă o cauză; ca atare nu poate exista o Primă Cauză tot așa cum nu poate exista un prim centimetru Într-un cerc. Dacă admiți o dată o cauză care nu are cauză, renunți cu totul la Cauzalitate. Și dacă faci aceasta, poți la fel de bine susține că totul se creează singur. Dar aceasta se poate realiza numai dacă este «viuă. Astfel ajungi Înapoi la mister și poți la fel de bine mărturisi, În ignoranța și capacitatea
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
Cei ce imită exagerează Întotdeauna.” (Francesco Orestano) Pentru că „imitația” nu poate reproduce unicitatea/originalitatea sufletească, și de aceea o schimonosește. „Cearta se preface În luptă cînd la capăt se Întrevede biruința adevărului.” (N. Iorga) Pentru că fiecare dintre oponenți trebuie să renunțe, mai mult sau mai puțin, la prejudecățile sale. * „A-l Înțelege pe Dante Înseamnă a fi tot atît de mare ca el.” (H.de Balzac) Poate pentru faptul că, silindu-te să-l Înțelegi, ți-ai ridicat, fără să-ți
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
prin satisfacerea ei. Setea se naște tocmai cînd bei o băutură sărată” (Kusumadeva). * „Orice adevăr Începe prin a fi eretic.” (Th. Huxley) De fapt, tot ceea ce este nou creează la Început neîncredere - probabil pentru faptul că ne este greu să renunțăm la convingerile deja formate. * „Ce tîrziu ne dăm seama că, În timp ce ne desăvîrșim calitățile, ne cultivăm totodată și defectele.” (Teognis) Pentru că „desăvîrșirea” Începe, Întotdeauna, ca o simplă dorință și sfîrșește ca un exces: „Tot făcîndu-și cruce, și-a scos un
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
cît ne implicăm În cunoaștere cu așteptări mai mari, cu atît și deziluziile pot fi mai mari. În general, s-a observat că pe măsură ce ne apropiem de esența unui lucru sau fenomen, adică de adevăr, cu cît sîntem nevoiți să renunțăm la iluzionările sau entuziasmările Începutului - ex: vestimentația impecabilă și manierele civilizate ale cuiva, care ne-au creat o bună impresie la Început, pot ascunde un caracter ipocrit, care apoi să ne dezamăgească. Din fericire, este frecventă și situația inversă: sub
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
-lea, în 1521, executarea lui Luther. Împăratul s-a opus ordonanței prelatului și a convocat o întrunire specială în care nobilimea i-a cerut lui Luther să-și retragă declarațiile, pentru a scăpa de pedeapsa capitală. Acesta a refuzat să renunțe la opiniile sale, intrând într-o serie de discuții contradictorii cu mai mulți membrii ai consiliului. Este interesant de menționat că Martin Luther manifesta un respect deosebit pentru lucrarea Rugăciunea lui Manase, recunoscută chiar de el ca fiind o scriere
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
acord de neagresiune teritorială putea fi parafat printr-o căsătorie între infanta spaniolă și Ludovic al XIV-lea. Din acest motiv, Don Antonio Pimentel a depus eforturi susținute în a o sprijini pe regina Cristina în decizia sa de a renunța la tronul Suediei. După ce regina a ajuns la Roma, în deplină siguranță, don Antonio Piementel își încheie relațiile cu aceasta. În anul 1659, don Antonio reintră pe scena istoriei secrete, în calitate de agent. De data aceasta, sarcina sa este să se
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
Cristina ia decizia irevocabilă de a abdica la tronul Suediei. În aceeași zi l-a încoronat pe vărul său, Carol. După ceremonia de transfer a puterii regale, Cristina ține un discurs în fața parlamentului, explicând motivele care au determinat-o să renunțe la coroană:„Spun aici foarte clar că îmi este imposibil să mă căsătoresc. Motivele nu le voi dezvălui. M-am rugat adesea lui Dumnezeu ca să îmi dea înțelepciunea necesară să fac acest lucru, însă nu am fost în stare să
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
orașul Stockholm în anul 1674, afirma despre rege că„de fapt îi este frică de orice, discută cu greu cu străinii și nu privește pe nimeni în ochi“. Cu toate acestea, tânărul rege de numai douăzeci de ani nu a renunțat la lupta pentru a-și întări poziția de reprezentant al țărilor nordice. A urmat o lungă perioadă de pregătire pentru îmbunătățirea educației sale. Era un moment dificil pentru soarta imperiului, iar Carol al XI-lea nu putea beneficia de ajutorul
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
în secolul al XVII-lea Anglia a efectuat trei experimente importante care au deschis calea monarhiilor democratice din epoca noastră: prima parte a secolului a fost marcată de absolutismul monarhic, apoi la jumătatea secolului, printr-o mișcare radicală s-a renunțat total la conceptul de monarh, instaurând republica Commenwealth, iar la finalul secolului s-a optat pentru varianta de echilibru, moderată, în care monarhul era reinstaurat in postura de imagine conceptuală emblematică, dar cu puteri și atribuții limitate. De asemenea, comparând
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
a ridicat probleme serioase stabilității casei regale. În 1651, pentru a restabili echilibrul de forțe, regina mamă a fost nevoită să-i elibereze pe deținuți, iar Mazarin, temându se de eventualele represalii, a părăsit țara. Prințul de Condé nu a renunțat la dorința de răzbunare pentru umilința de a fi fost încarcerat și, în toamna aceluiași an a pornit o revoltă care dorea să-l detroneze pe Ludovic al XIV-lea. Deși un general deosebit de capabil, Condé nu era un foarte
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
lucrării. Cu toate acestea, primul exemplar al memoriilor a dispărut fără urmă, tocmai când a fost finalizat, singurele pagini care au reușit să fie regăsite de către autor fiind cele care descriau moartea lui Ludovic al XIII-lea. Du Bois nu renunță și scrie un al doilea exemplar precizând în paragraful de introducere:„... am dorit, cu ajutorul lui Dumnezeu și pentru ami continua micile curiozități, să relatez, [ ceea ce-i] va plăcea lui Dumnezeu să las după mine, ceea ce merită să fie consemnat despre
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
început când Ana de Austria și Cardinalul Mazarin au introdus în parlament o nouă propunere de a strânge bani pentru finanțarea refacerii economiei franceze, afectată de Războiul de Treizeci de Ani. Planul propus de cei doi cerea oficialilor guvernamentali să renunțe la o parte din salariile lor. Evident, Parlamentul și Marea Curte de Justiție au refuzat categoric și, la rândul lor, au inițiat un alt plan, care limita autoritatea regală. Drept răspuns, Ana a ordonat arestarea celor care au încercat diminuarea
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
brutal al soldaților săi care scapaseră de sub control. Când Ludovic al XIV-lea s-a apropiat de vârsta la care putea fi înscăunat cu puteri depline, mareșalul Turenne l-a abandonat pe Condé trecând de partea regelui. Condé nu a renunțat, a încheiat o nouă alianță cu Spania, însă a fost înfrânt de Turenne; umilit, cu armata fărâmițată, Condé a fost nevoit să accepte să semneze tratatul de pace din Pirinei în 1659 și să renunțe la pretențiile sale. Privind dincolo de
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]