6,066 matches
-
în anii ’70. Era perioada când contactul cu Occidentul era mai strâns aici decât în alte părți ale țării. Formații ca Phoenix sau Progresiv TM au găsit la Timișoara un teren fertil de apariție și dezvoltare. Publicul din vestul țării «gusta» noul sound rock, în pas cu producțiile similare din Occident. Mulți dintre membrii formațiilor rock timișorene din acei ani, aparținând unor minorități naționale, au emigrat. Au rămas și activează, însă, muzicieni din al treilea val rock, cum ar fi Cargo
Agenda2006-11-06-senzational2 () [Corola-journal/Journalistic/284861_a_286190]
-
într-un schimb complice de priviri care spunea ceva despre bărbatul ei pe care ea nu ar fi trebuit să-l spună. Chanu continua să vorbească. Doctorul Azad își termină mîncarea din farfurie, în timp ce mîncarea lui Chanu se răcea. Nazneen gustă din curry-ul de conopidă. Doctorul refuză cu un semn din cap atît o nouă porție, cît și orice desert. Ședea cu mîinile împreunate pe masă în timp ce Chanu, încheindu-și vorbele, începu să mănînce cu zgomot și repede. Se mai uită
O cină cu doctorul Azad by Ondine Cristina Dascalita () [Corola-journal/Journalistic/10358_a_11683]
-
Pepe a fost prins cu mâța în sac când nimeni nu se aștepta. Artistul este acuzat de plagiat în cazul unei melodii care a fost gustată de publicul larg - “O femeie cât o sută”. Pepe a lansat melodia cu câteva luni în urmă, dar abia acum a fost descoperit. Piesa “O femeie cât o sută” seamănă extrem de mult cu melodia “El nino de tus ojos” cântată
Acuzații fără precedent la adresa lui Pepe. Dovada o aveți aici () [Corola-journal/Journalistic/44188_a_45513]
-
constrîngere exterioară are în ochii lui Tolstoi un efect mutilant. Sub unghi estetic, e opac la rostul frumuseții („frumusețea e un cuvînt fără nici un sens" - p. 233) și, ca orice natură mistică, privește cu reticență folosul artelor. Filozofic, nu-i gustă pe nemți, Kant părîndu-i-se prea greoi iar Hegel un creator de „talmeș-balmeș", în schimb îi prețuiește pe francezi, preferința îndreptîndu-se spre literați: Hugo, Maupassant și, pe alocuri, Pascal. E, în genere, un nostalgic cultural cu înclinații paseiste, pentru care literatura
Un vizionar de limfă caldă by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6305_a_7630]
-
A fi reflexiv e condiția sigură a ratării. E ca și cum întreaga omenire începe să sufere de un sindrom de hiperactivitate ale cărui simptome sunt: neputința de a sta locului, de a privi în gol, de a fi meditativ, de a gusta pe îndelete o carte, un vin sau un film artistic; într-un cuvînt, neputința de a avea viață interioară. Totul trebuie făcut din mers, în fugă și fără întrerupere. Dacă ai întrerupt goana, te prăbușești în tine, iar acesta e
În pragul mutației by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7261_a_8586]
-
mai pregătiți pentru a ne recunoaște înfrîngerea. În acest regim de înfrîngere consimțită, cartea este o victimă sigură. E vorba de carte în sens tradițional: o experiență strînsă în coperțile unei narațiuni închegate, așadar un univers autonom pe care îl guști după legi ce-i sunt intrinseci. Genul acesta de cărți este azi în minoritate. În locul lui a apărut celălat tip de cărți, cărțile care nu sunt cărți, ci verigi în marele lanț de secvențe ale comunicării. Ceea ce caracterizează o asemenea
În pragul mutației by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7261_a_8586]
-
denumit Petru Vintilă, trebuie mai cu seamă să citiți sau să ascultați măcar câteva din poeziile sale în grai bănățean, Tata Oancea fiind „depozitarul a numeroase legende, glume, snoave, creatorul unei literaturi despre țărani și satul bănățean. Desigur, orășenii vor gusta mai puțin o asemenea poezie. La fel și țăranii din alte zone ale țării. Motivele principale sunt pronunția cuvintelor și regionalismele, multe provenind din limbile naționalităților trăitoare pe aceste meleaguri. Tata Oancea s-a stins în 1973. Ce a lăsat
Agenda2003-43-03-c () [Corola-journal/Journalistic/281636_a_282965]
-
probleme și cu controlul lingvistic al textului, cu sesizarea și utilizarea diferitelor registre ale limbii. Aceasta se observă în poeziile sale "de atmosferă", în care apar, din loc în loc, termeni dintr-un alt decor verbal. Stridențele sunt imediat perceptibile: Abia gust vinul. Nu iau din bucate,/ De parc-aș bănui c-ai pus otravă./ Vorbim de moarte. Cu intimitate." (Zburător); De la-nceputul lumii-ascunde/ O taină-n veci ținută,/ În care nimeni nu pătrunde./ Precum o surdo-mută." (Luna); "plopi foarte drepți/ lumânări
Degradarea poeziei by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/10431_a_11756]
-
din realitate, cu singura diferență că dispozitivul poate adăuga efecte video peste imaginea filmată. De exemplu, computerul poate pune un strat de ciocolată peste un biscuit. Purtătorul căștii crede că are în fața sa o prăjitură cu glazură de ciocolată. Atunci când gustă, subiectul simte gustul real de ciocolată, deși în realitate biscuitul nu este acoperit cu glazură. Senzația este reală, mai ales că și casca generează un miros de ciocolată. Mai mult, este posibil să fie schimbate aspectul și aroma prăjiturii - căpșuni
S-a inventat prăjitura virtuală cu gust real () [Corola-journal/Journalistic/71087_a_72412]
-
cu fraze succinte și indubitabil clare, Kierkegaard scrie lung, pletoric și fatal ambiguu, într-un ritm alert ce te duce cu gîndul la un ritual săvîrșit în vederea eliberării. De aceea, cititorul cult se lasă în seama litaniei spre a-i gusta zumzetul, așa cum ar asculta o melodie din dorința de a căpăta o stare de spirit. Dar după cum nici o melodie nu spune ceva anume, nici de la Kierkegaard nu trebuie să așteptăm revelații în materie de căsătorie. Numai că, în cazul lui
Elegia conceptuală by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6617_a_7942]
-
și devalorizare a sintagmei a fost cel al publicității: într-un an în care desacralizarea a atins niveluri surprinzătoare, prin transformarea colindelor în iritante mesaje publicitare (Romrom, Telecom!), și spiritul Crăciunului și-a oferit calitățile concrete și serviciile foarte accesibile: „Gusta spiritul Crăciunului cu specialitățile de ciocolată de la Nestle!” (nestle.ro); „Adu spiritul Crăciunului în casa ta! Brad artificial de 1.8 metri cu numai 79 RON!”; „Spiritul Crăciunului la tine acasă! Doar 78 de lei în loc de 270 de lei pentru
Spiritul... by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/5003_a_6328]
-
dezaprobat ideia ciudată de a ma consacră călugăriei, dar stărui maică-mea ca să mă lase la el în București, că nu cumva, întorcându-mă, să mă fac victima călugărilor. Când mi s-a comunicat această părere, deodată n-am prea gustat-o, fiindcă îmi era mereu gândul la Puiul și la viața plăcută de la țară... Dar în timp de o lună, cât a stat maică-mea la București, deprinzându-mă cu atrăgătoarele mulțumiri ce se puteau gusta în această veselă capitala
În vara anului 1837 by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/17938_a_19263]
-
deodată n-am prea gustat-o, fiindcă îmi era mereu gândul la Puiul și la viața plăcută de la țară... Dar în timp de o lună, cât a stat maică-mea la București, deprinzându-mă cu atrăgătoarele mulțumiri ce se puteau gusta în această veselă capitala, unde făcusem și câteva cunoștințe plăcute, m-am pronunțat pentru ideia de a rămâne aici, spre a frecuenta scoalele publice. Deci maică-mea, după ce s-a bocit cu mine de gât o zi întreagă, a plecat
În vara anului 1837 by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/17938_a_19263]
-
Sorin Lavric Pe Nietzsche nu-l poți gusta decît atunci cînd te apucă pofta răzvrătirii. Sau atunci cînd vrei să-ți sporești disprețul față de pegra speciei umane. Sau în momentele de mizantropie, cînd, scîrbit de lume, vrei s-o cureți desființînd-o. În schimb, parcurs cu dispoziția așezată a
Spiritul ditirambic by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5537_a_6862]
-
pentru generația de intelectuali din care face parte, scriitorul care a consimțit să-și lase malul Begăi pentru a se așeza în cazanul bucureștean are timbru ironic și înclinație meditativă, din încrucișarea lor ieșind o stofă mucalită de introvertit care gustă plăcerile vieții. Numai că, ajuns în pragul chinului septuagenar, vîrstă cînd degradarea biologică tinde să pună resemnare în colțurile sufletului, Livius Ciocârlie intră în pielea unui observator care descrie cu minuție ravagiile anilor. Judecat după detașarea cu care își contemplă
Algor senectae by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4800_a_6125]
-
limpiditatea clasicității române. Sunt, în această secțiune secundă a cărții, poeme care sună așa: Ea are o vârstă mai tânără decât amenințarea amant, tot trupul i l-a sărutat amenințarea amant, de pe ea cade uneori sărutul negru, amenințarea amant a gustat din pielea ei catifelata, ea serbează omoruri, mama omorului a născut-o, de pe ea cade sărutul negru (p. 68). Și care, malgré tout, au parte de o versiune în limba latină. De ce tocmai în latină? Pentru că nu se vorbește, sur
Note despre critica de poezie, rânduri despre o anume poezie by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/4286_a_5611]
-
jar într-o tavă, iar pe jar așază crenguțe de brad cu care afumă toate cotloanele: cămară, șură, beci, pod etc. În Moldova, în ajunul Crăciunului se pune într-o strachină câte puțin din toate felurile de mâncare (nu se gustă nimic din acestea), iar strachina se pune sub fereastră, unde rămâne până dimineața. Noaptea vine ursitorul, degustă bucatele, iar cea care-i este sortită îl vede pe fereastră și știe cu cine-și va lega viața. În Bucovina, de Crăciun
Agenda2004-52-04-supliment () [Corola-journal/Journalistic/283213_a_284542]
-
cred că-l vom putea repeta vreodată“, a declarat cofetarul șef Antonio Castaldo. Scena nativității are înălțimea de 3 metri și lățimea de 6 metri, fiind în întregime comestibilă. Creatorii intenționează să o doneze orașului, pentru ca locuitorii acestuia să poată gusta fiecare câte o bucățică de ciocolată, în adevăratul spirit al Crăciunului. C. C. „Olimpiada Moș Crăciunilor“ În orașul suedez Galliväre, situat la 100 de kilometri la nord de Cercul Polar, s-a desfășurat „Olimpiada Moș Crăciunilor“ - redenumită în ultimul moment „Jocurile
Agenda2004-52-04-supliment () [Corola-journal/Journalistic/283213_a_284542]
-
năbădăi) după o locuință cu chirie e fuga după un statut. Nicăieri moftul nu trăiește la Caragiale mai intens, parcă, decât în vânătoarea de cusururi ale caselor la care se dedau clienți fără parale, dar cu pretenții. Fred și Ladima gustă mondenități complementare: moda, sau Capșa, societatea gazetelor, sau a cluburilor exclusiviste. Moftul, într-un fel sau altul, pare să-i definească. Și să-i distrugă. Dorința lor de statut se poleiește, nu o dată, cu ridicol. Nu mai vorbesc de bârfă
Sf. Gheorghe și Sf. Dumitru by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/5577_a_6902]
-
nici un tertip filozofic, autorul a ales singura soluție plauzibilă din punctul lui de vedere: și-a pus capăt zilelor printr-un act voluntar de suicid, pe care mai întîi și l-a argumentat rațional. Eseul lui Améry nu poate fi gustat decît de cei aflați în aceeași situație ca autorul. Citit la vîrsta de 20 de ani, textul aduce cu o lamentație prețioasă venită din partea unui spirit care vrea să-și preschimbe un marasm somatic într-un triumf estetic. Dar pentru
La force des choses by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5766_a_7091]
-
-și vedea rîndurile ajunse sub ochii altora îi lipsea în întregime. Puține lucruri îi repugnau mai mult ca gândul de a-și pune în scenă ideile, rînduindu-le după regulile scrisului estetic. De aceea, amănuntul că cineva i-ar fi putut gusta paginile, rămînînd plăcut impresionat în urma lecturii lor, i se părea un semn de deriziunie. Ba chiar o decădere din rangul filozofiei. Așa se face că idealul spre care tindea Dragomir era cel al totalei inexpresivități literare. Inexpresiv însemnînd: fără vreo
Stilul lui Dragomir by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8349_a_9674]
-
D.R. Popescu La sediul poliției din comună (fosta casă a Miliției, construită pe vremea comunismului), mâncând sarmale făcute de Gica pentru pomana soldatului erou, generalul Trandafir Pavălache asculta în tăcere (ca să mai poată gusta și o gură de zaibăr) raportul făcut de către Ioanea Păsulii despre starea Cioromârdei. Se crucea, în sinea sa, de ce-i auzeau urechile! În primul rând nu se putea hotărî dacă Ioanea Păsulii era bun de trimis la mititica sau își
întoarcerea tatălui risipitor by D.R. Popescu () [Corola-journal/Journalistic/7811_a_9136]
-
reporteri relatează întâlnirea la un cenaclu cu maestrul, sosit de la Berlin, scump la vedere. Sunt aproximate fraze ale scriitorului care a opinat că prea mulți tineri scriitori, abia alfabetizați, se cred maeștri, fără să fi parcurs o perioadă de ucenicie. Gustând dintr-un pahar de vin, Caragiale citește un poem de Coșbuc, lăcrimează și face apoi elogiul "goanei veșnice după desăvârșire". În Addenda, îngrijitorul ediției reproduce două texte apărute la scurtă vreme după moartea scriitorului. O evocare nesemnată apăruse în "Opinia
Caragiale în tradiția interviului by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/11953_a_13278]
-
La început, spectatorul avizat este tentat să încerce să recunoască costumul și spectacolul. E inutil. Nici nu mai contează pentru că din suprapunerea momentelor pe scena se naște, ca un palimpsest, altceva, cu o nouă identitate. Se joacă cu chef, actorii gusta pe deplin codul și limbajul teatral propuse de regizorul Dan Puric. Îi simțim însă lipsa ca actor, de pe scenă. Dar Carmen Ungureanu, partenera lui, este liantul și relația constructivă a noii trupe, a noilor, poate, ucenici. Este o mare șansă
Călătoria costumelor by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/17988_a_19313]
-
o parte, de unele teze ale învățăturii filosofice profane, pe de altă parte să ridice la sine și pe cei cărora se adresa, mulțumind în felul acesta până și pe cei mai pretențioși, pentru că felul lui de a vorbi îl gustau deopotrivă atât mulțimile celor simpli, dar determina și admirația celor învățați” (PSB 29, 94; PG 44, col. 67); Infant.: „Dar să lăsăm și acestea pe seama celor care au darul de a grăi mai convingător... Despre aceste lucruri să ne vorbească
Classica et Christiana Revista Centrului de Studii Clasice şi Creştine by Nelu Zugravu () [Corola-journal/Journalistic/125_a_452]