4,904 matches
-
Marin vrea să-i și educe pe copii, să-i facă sensibili și miloși. Dar mijloacele pe care le folosește n-o ajută să-și atingă scopul: „Pisicuța mea pufoasă / Stă cuminte la fereastră, / Pândește atent o vrăbiuță / Zgomotoasă și micuță./ Eu, blând, o dojenesc. / — Nu-i frumos ce faci, mică pisicuță, / Este și ea o mamă drăguță...“ (Pisicuța) În ceea ce mă privește, dacă aș fi în locul pisicuței pufoase, i-aș răspunde Mariei Marin: „Chiar și dintr-o vrăbiuță / Care e
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
se numise Slawa, iar acum erau perioade când răspundea numai la acel nume. De Paște aproape Întotdeauna era catolică. Ținea Miercurea Cenușii, și adeseori doar cu un punct de cenușă Între ochi se Înfățișa clar dinaintea privirii bătrânului domn. Cu micuții zulufi evreiești de păr creț coborând din perucă pe lângă urechi și buzele florale de un roșu Închis, sceptice, acuzatoare, afirmând ceva substanțial despre revendicarea vieții ei, dreptul ei de a fi fiece - la fiece s-ar ajunge. Plină de comentarii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
era refuzată. — Unchiule Artur, poți să-mi spui ceva despre fratele bunicii din țară? — Cine? — Hessid Îi era numele. — Hessid? Hessid? Da, era un Hessid În familie. Avea o moară de mălai și o prăvălie lângă Castel. Doar un loc micuț cu câteva butoaie. — Cred că te Înșeli. Nu țin minte ca cineva din familie să fi morărit ceva. Cu toate astea, tu ai memorie excelentă. Mai bună ca a mea. — Hessid. Un bătrân arătos, cu o barbă albă lată. Purta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
moale și greoaie era Îmbrăcată Într-unul dintre nenumăratele costume. Picioarele, dezvelite până În partea de sus a coapselor, erau Într-adevăr foarte puternice, aproape grosolane. Fața Îi era În acea clipă palidă ca a unui copil și moale sub șapca micuță de piele. Când se desprinse de scaunul de plastic, iar seara era chiar caldă, se Împrăștie un iz. Comedie joasă și seriozitate Înaltă deopotrivă. Zeiță și majoretă. Marea Păcătoasă! Ce afront pentru Elya. Ce supraevaluare. Ce confuzie atroce de sentimente
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
bine să fi venit de pe Carnaby Street sau King’s Road cu pantofii lor cu barete, fustele mini și genele false. Erau Într-adevăr englezoaice, căci domnul Sammler le auzise vorbind, iar una dintre ele purta exact genul de șapcă micuță cum avea și Angela, pepit. Tinerele nu aveau nici cea mai vagă idee unde se aflau, ce se Întâmpla acolo, se certaseră cu iubiții lor, care stăteau acum Întinși pe burtă În mijlocul drumului. Fotografiind bătălia, cu cămășile fluturându-le pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
proaspătă a bombelor. — Măcar puneți-le să stea În gropile alea, insistă elvețianul. — Poftim? — Adăposturi individuale. Poate să mai pice o bombă. Nu le puteți da voie să umble pe aici. Nu puteți permite asta, nu Înțelegeți? Era un bărbat micuț și nesuferit. Războiul lui era stricat de aceste proaste costumate ca al bâlci. Ofițerul israelian cedă. Le făcu să se bage În gropile arse. Apoi tot ce mai puteai vedea din ele erau capetele și umerii. Nu suficient de Înfricoșate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
piscină, un bazin carpetat. Era mobilată sau decorată cu o desăvârșire profesionistă, aranjată dens. Acest lucru, dacă te lăsai În voia lui, Îți putea crea disconfort. Sammler Îl cunoscuse pe decoratorul răposatei doamne Gruner. Creatorul de ridicol. Croze. Croze era micuț, dar avea puterea unei personalități artistice. Stătea ca un sturz. Burtica Îi ieșea cu mult În față și Îi ridica pantalonii mult deasupra gleznelor. Fața lui avea o culoare Încântătoare, părul Îi era tuns după forma căpușorului bine proporționat, avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
un obicei prost să trimiți aceste elemente decorative În mormânt Împreună cu decedatul, În stil egiptean. Totuși, iată-le pe toate aici, aceste trofee din mătase, piele, sticlă și lemn vechi. Aici Îl conduse Sammler pe părosul doctor Lal, un bărbat micuț, foarte Închis la culoare. Nu negru, cu nasul ascuțit, tipul dravidian, dolicocefal, ci cu trăsături rotunjite. Probabil din Punjab. Avea Încheieturi, glezne, picioare subțiri și păroase. Era un dandy. Un filfizon (Sammler nu putea renunța la cuvintele vechi pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
Aceasta turna cafea printr-un filtru după ce o fiersese mai Întâi, stil franțuzesc. — Au Întins-o, spuse ea. Doctorul Lal nu a putut să mai aștepte. Eu nu aveam loc. A Închiriat o mașină cu două locuri. Un Austin Healy micuț, superb, l-ai văzut? — Și Emil unde e? — A trebuit să-l ducă pe Wallace la aeroport. Wallace trebuie să zboare - să testeze niște avioane. E pentru afacerea lui, mă Înțelegi. Or să facă poze și chestii de-astea. — Iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
promis o recompensă? — Da. — Nu vreau să te amesteci În asta, Shula. Nu te băga. — Să-ți aduc o felie de pâine prăjită, tată? Nu Îi răspunse. Shula plecă, luând cu ea pantofii uzi. Deasupra New Rochelle-lului, mai multe avioane micuțe se agitau, huruind și bâzâind. Probabil că Wallace pilota unul din ele. El Însuși un centru de vuiet. Pentru noi, Însă, o insectă aprigă, o gâză care se propulsa peste acri de Întindere albastră. Sammler Își lăsă scaunul pe spate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
supraviețuise - cu o durere de cap atroce - nu voia să ia la bani mărunți cuvinte - i se atribuia implicit o sarcină? I se dădea ceva de făcut? — Nu vreau să-l agasez deloc pe Lal, spuse Margotte. E sensibil și micuț. Apropo, unchiule, e pe acolo femeia cu curățenia? — Cine? Cu curățenia? — Tu Îi zici femeie cu ziua. Deci, ea e? Aud zgomotul aspiratorului. Nu, dragă, ce auzi tu e avionul pilotat de ruda noastră Wallace. Nu-mi cere detalii. Ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
Dar nu voia să lase din mână Minox-ul. Ținea un braț Întins În sus, departe de adversar. Greutatea corpului vânjos Îmbrăcat În costumul brun-roșcat Îl strivea. Avusese ghinionul să-i reușească poza. Negrul dădea să apuce Minox-ul. Să-i ia micuțul aparat, să-i tragă lui Feffer câteva picioare În coaste, În burtă - ce altceva putea avea de gând? Să plece, fără grabă dacă se putea, Înainte să apară poliția. Dar Feffer, aproape panicat, totuși se Încăpățâna. Mutându-și strânsoarea, negrul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
Înțeleagă unul pe celălalt. Priviră amândoi casa, care nu se schimbase din copilăria lor, apoi dealul care urca ușor spre marginea pădurii. - Gata? Întrebă Alexandru deodată. Își amintiră Întrecerile pe care le făceau după ce tatăl lor de adusese doi mânji micuți, pe care Îi Învățase să călărească. Porneau de la marginea pârâului și alergau până la pădure, trecând pe lângă curtea unde moș Onofrei Îi urmărea, sprijinit În gard, cu un zâmbet șugubăț. - Gata! spuse Ștefănel. Dădură pinteni deodată și se lansară la galop
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
prea subțiri. Margaret a remarcat cu neplăcere că nailonul lor ieftin Începuse să-și piardă culorile. Din roșii, cum fuseseră, bujorii deveniseră de un roz palid, iar faldurile erau Însemnate de dungi urâte de murdărie. Adam Își scosese lucrurile din micuța lui tașcă de pânză și le aranjase ca o mică piramidă pe un scaun: un teanc de haine bine Împăturite, o hartă, o carte cu titlul Scufundarea În aventură, un caiet vechi, cam jerpelit, strâns cu o bandă elastică, și
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
și nici prea calde. Sunt nemișcate și puternice. Mă Îngri jorezi. Johan, uită-te la mine! I-a atins blând fața. Uită-te la mine! Ploaia de pudră albă se terminase. Lumina Împuținată dansa pe chipul fetei, peste nasul ei micuț și În ochii ei larg deschiși. Nu te speria, Farah! Acum sunt fericit! Nu, nu ești! Ea l-a strâns mai tare de braț. Ba sunt! Nu-mi mai aduc aminte de nimic. Respiră adânc, fără să te grăbești! Aș
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
azi. E palatul corupției, al hedonismului, al nedreptății și al oricăror altor ticăloșii la care te poate duce mintea, așa da, În felul ăsta presupun c-ai putea să-l numești pe bună dreptate palat al președintelui. Isteț din partea ta, micuțul meu orfan! Vezi că am avut tot timpul dreptate, tu ai o inimă de revoluționar! S-ar fi zis că aveau să-și continue drumul dincolo de imensul rond, Înspre străduțele prăfoase, cu clădiri mai scunde și mai modeste. Adam a
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
Hotelul Java. După numai câțiva pași, a auzit În urmă hârșâitul unui chibrit care se Încăpățâna să se aprindă și aceeași melodie fluierată de-a lungul zilei. — Nu uita, i-a strigat Din În sfârșit, fii calm. Fii tu Însuți, micuțul meu orfan. Sunt convins c-ai să te descurci. Întoarce-te repede! În lumina soarelui, hotelul era splendid, o prismă de piatră cenușie polizată. Adam a urcat rampa În curbă care ducea spre intrare. În ferestrele Întunecate ale șirului de
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
simplu i se părea mai firesc decât să stea În tăcere. A tras iarăși cu urechea, tot nimic după cât putea să-și dea seama. A Întins mâna, a atins ușa cabinei și a pipăit lacul neted al lemnului vopsit În micuța lui celulă. A așteptat, Întrebându-se cum oare avea să se Încheie povestea asta. Nimic nu-i sigur În viață, Își amintea el vorbele lui Karl. Trebuie să te lași În voia soartei, să lași viața să te poarte unde
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
care se rărătăcise prin lucarna deschisă? Oare, speriat de mine, acesta a lăsat în urma lui un găinaț proaspăt? Oare sfoara înnodată a fost descâlcită pe dată? Am recurs la briceag? M-a reținut sfiala? Oare am cărat cufărul mai degrabă micuț pe scări în jos și l-am lăsat, cuminte, în grija mamei? Mai există și alte posibilități, ele sunt interșanjabile: pe baza unor hotărâri legale privind protecția spațiului aerian, pe la jumătatea lui ‘42, podul a trebuit evacuat. Atunci a fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
autograf pe un exemplar din ediția poloneză a cărții numite, la care autorul, în prezența traducătorilor uimiți și a lectorului său, nu a ezitat să-și pună numele sub titlu; căci nu eu am fost acela care a rupt atunci micuța stropitoare a pruncului Iisus de pe altarul Fecioarei din Biserica Inima lui Christos. A fost cineva mânat de o cu totul altă voință. Cineva care a nu s-a ferit niciodată din calea răului. Cineva care nu a vrut să mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
lor făcea parte și o doamnă delicată, care știa să se înnoade cu grație, trimițând în același timp bezele, și care a primit multe aplauze. Trupa, care se afla în turneu ca teatru de front, era condusă de un bătrân micuț de statură, care apărea în chip de clovn. Din pahare goale sau pline care stăteau înșiruite, degetele lui care mângâiau marginea paharelor produceau, ca prin farmec, muzică: dulce-tânguitoare. Zîmbea fardat. O imagine care mi-a rămas. Curând după semnalul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
sau, ca inși cu capacitatea de muncă diminuată, ședeau în birouri administrative și ștampilau hârtii, a existat întrebarea: ăsta să fie? S-ar putea oare ca funcționarul ăsta invalid, care pune întrebări cu glas tărăgănat și, pe deasupra, mai e și micuț de statură și care, fără să-și ridice ochii, adaugă o observație pe aprobarea ta de mutare în Berlin-Charlottenburg, să fie acel Hänschen, cu accentul lui berlinez? Nu știu cum am ajuns de partea cealaltă a Munților Metaliferi. Pe unele porțiuni cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
evidență, să ne instalăm în barăci împrejmuite cu garduri. Acolo, împărțiți în coloane de muncă, intram în contact cu cei ce ne păzeau. Ori de câte ori se făceau auzite indicațiile lor, mă prezentam drept tălmaci, care pe deasupra mai avea de oferit o micuță comoară de articole de schimb. În felul acesta, precara mea engleză din școală putea fi pusă în mod repetat la încercare, în așa fel încât, cu totul în spiritul mamei mele de la care furasem câte ceva din practica afacerilor, fiul ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
-mi fie încărcată memoria, până la tâmpire? Și care era perioada - a mea? - pe care tocilarul ăsta voia să o decupeze, să o sară, să o facă neîntâmplată și să o treacă sub tăcere, cu tot penibilul ei? Ca și când dascălul cel micuț de statură mi-ar fi dat semnalul cu depeșa lui de rău augur, m-am ridicat, am întins mâna după ranița pe care-o aveam în permanență la îndemână, am părăsit fără un cuvânt - și fără să mă las oprit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
construi, care, în anii de mai târziu, căuta tot mereu prilejul să refacă și să extindă, mai întâi atelierul în ruine din Berlin Schmargendorf, apoi atelierul cel mare de pe Friedenauer Niedstraße, în plus un atelier în Merschdorf Wewelsfleth; ici atelierul micuț de pe insula daneză Møn din Marea Baltică, colo vechea clădire portugheză și, în final, grajdul din Behlendorf, cu scopul ca eu și numai eu să am asigurat destul spațiu pentru noi și noile nașteri frontale. O bună parte din material - ciment
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]