4,924 matches
-
așa ceva. Adevărul e că, atunci când ești la pământ, nu contează nici cât negru sub unghie câți Bellini sau câte rochii de seară ai. Blugii de la Chloé și exfolierile Alpha-Beta nu țin departe lucrurile neplăcute. Ești condamnat să trăiești cu lucrurile neplăcute toată viața, așa cum face Liza Minelli. Partea proastă e că urma să petrec o noapte în cel mai sexy apartament din hotelul Mercer de una singură. Dumnezeule, mi-am zis, probabil viața aduce mai curând cu Fargo decât cu High
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
liniște? Vreau să dorm“. Îmi cer scuze, am murmurat. S-a-ntâmplat un mic accident. Plec chiar acum. Apoi s-a petrecut un fapt ciudat. Am auzit un chicotit. — Stai așa, vin imediat, îmi spuse vocea. Mă cuprinse un sentiment neplăcut: vocea îmi părea cunoscută de undeva. Semăna cumplit cu vocea lui Charlie Dunlain. Dar nu putea fi el. Nu. Am auzit un foșnet, apoi se aprinse lumina și un cap se iți pe ușă. Iâh! Am bănuit bine, el era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
nici umorul discret, deoarece zice că unde nu există venin, nu există nici ironie și că discreția e certată cu umorul sau, cum îi place lui să spună, cu malumorul. Toate acestea îl fac să-și asume o sarcină foarte neplăcută și neavând parte de prea multă recunoștință, despre care spune că nu e decât un masaj al naivității publice anume spre de a vedea dacă ingeniozitatea colectivă a poporului nostru nu ar putea deveni treptat mai ageră și mai subtilă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
cărți! Și cine oare nu-i decât o poveste din cărți? Îl cunoști pe don Miguel de Unamuno, Domingo? — Da, am citit despre el în ziare. Se zice că e un domn cam ciudat care tot ține să spună adevăruri neplăcute... Dar îl cunoști? — Eu? De ce? — Păi și Unamuno e o poveste din cărți... Toți suntem ... Și el va muri, da, va muri, va muri și el, chiar dacă nu vrea... va muri! Și asta va fi răzbunarea mea. Nu vrea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
îmi crește încordarea, cu fiecare clipă. Apuc și mai strâns mobilul. Trebuie să știu. Bine sau rău. Deschid telefonul și găsesc textul. E de la un număr pe care nu-l cunosc. Cine ? Cine naiba îmi dă SMS ? Cu un sentiment neplăcut, apăs OK pentru a-l citi. bună samantha, sunt nathaniel. Nathaniel ? Nathaniel ? Sunt atât de ușurată, că izbucnesc în râs. Sigur că da ! I-am dat ieri numărul de mobil, pentru mama lui. Apăs pe buton pentru a citi și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
câteva cuvinte. Să-i spun adevărul fără să pomenesc de partea cu avocatura. Păi, spun într-un final. Eram în Londra. Și aveam o... o... — Relație, îmi șoptește. — Ăă... da. Înghit în sec. Așa. Și lucrurile au luat o turnură neplăcută. M-am suit într-un tren... și am ajuns aici. Urmează o tăcere expectativă. — Asta-i tot, adaug. — Asta-i tot ? Nathaniel pare sincer uluit. Asta-i povestea cea lungă ? O, Doamne. — Uite ce e. Mă întorc cu fața la el în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
și episoadele traumatizantei operațiuni de transbordare. Nu există, totuși, limite pentru ridicol. Dacă într-o zi, așa cum și-a imaginat Marta, un puștan din sat va recupera din grămadă și va duce acasă o farfurie crăpată, putem fi siguri că neplăcutul defect era acolo încă din magazie, sau va fi apărut, din pricina inevitabilei ciocniri dintre vase, provocată de hârtoapele drumului, în timpul transportului până la groapă. E destul să vedem cu câtă grijă coboară panta Cipriano Algor de fiecare dată, cu câtă atenție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
o materie care, mai bine ca nimeni, știa în ce măsură și cu ce dezastruoase consecințe îi făcuse figuri în practică. Marçal o anunță pe Marta că a doua zi vor lua prânzul cu părinții lui, dar nu făcu nici o aluzie la neplăcutul dialog pe care îl avusese cu maică-sa, ceea ce-l făcu pe socru să creadă că subiectul devenise privat, o problemă care trebuia analizată în intimitatea camerei cuplului și nu tocată și comentată într-o conversație în trei, dacă nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
Omar: Dacă nu ți-a devenit prieten, măcar nu va mai putea să te Învinuiască În public. Cu voce tare, continuă: — Pot oare să sper că, În ciuda a tot ce a Îndurat, khwaje Omar nu va păstra o amintire prea neplăcută Samarkandului? Ceea ce s-a Întâmplat aseară, răspunde Khayyam, este deja trecut pentru mine. Iar când mă voi gândi, mai târziu, la orașul acesta, voi păstra În suflet o cu totul altă imagine, imaginea unui om minunat. Nu vorbesc de Abu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
adulată, curtată, onorată, ascultată, mai ales. Iar sfaturile ei au fost urmate. La sfârșitul zilei, la Întoarcerea de la o vânătoare de lei, de la un turnir, de la o Încăierare sângeroasă, de la o tumultuoasă adunare a emirilor sau, mai rău, de la o neplăcută ședință de lucru cu Nizam, Malik Șah Își găsește liniștea În brațele lui Terken. Dă la o parte mătasea vaporoasă care o acoperă, vine să se lipească de pielea ei, se zbenguie, răcnește, Își povestește isprăvile și plictiselile. Chinezoaica Învăluie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
a fi Îmbrăcat blana unui urs dresat, simte mereu că pierde la palat un timp prețios pe care l-ar fi folosit mai bine la masa de lucru. Fără a mai lua În seamă riscul de a trăi acolo Întâmplări neplăcute. Ca În acea rece zi de februarie, când i s-a căutat nod În papură, Într-o dispută memorabilă, legată de un catren de tinerețe ajuns la urechea unui invidios. Divanul colcăie, În acea zi, de literați cu turban, monarhul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
Orientului. Dar mă hărțuiesc câteva amintiri. — Alungă-le, zâmbește, bucură-te, profită de ultimele clipe de veselie! Neliniștitoare cuvinte, care mi-au răpit, În seara aceea, orice chef de a sărbători. Fazel era oare pe cale să continue, după șapte luni, neplăcuta discuție În contradictoriu de la Tabriz? Avea noi motive de preocupare? Eram hotărât să mă duc a doua zi la el ca să capăt o lămurire. În cele din urmă, am renunțat. Vreme de un an Întreg, am evitat să-l Întâlnesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
să preia toate aceste sectoare. Până atunci, cea mai bună soluție care ni se oferă este aceea de a face apel la străini cinstiți și competenți. Nu e ușor să-i găsești, o știu. Am avut, În trecut, cele mai neplăcute experiențe, cu Naus, Liakov și mulți alții. Dar eu nu disper. M-am consultat, În această privință, cu câțiva colegi din Parlament și din guvern, credem că Statele Unite ne-ar putea ajuta. Sunt măgulit, am spus eu cu promptitudine, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
ocupau ei, iar că singurul subiect care va fi pus în discuție acum era responsabilitatea altor persoane. Ripley îi pusese deja la curent cu absența deconcertantă a destinației prevăzute. Parker își zise că mai bine reintrau cu toții în hipersomn ― operațiune neplăcută ― și trase o înjurătură scrâșnită. Era pornit împotriva oricărui lucru care ducea la întârzierea plății. ― Știm că nu suntem în preajma lui Sol, căpitane, zise Kane, vorbind în numele tuturor. (Ceilalți cinci, cu ochii fixați pe Dallas, așteptau de la el să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
auzit un asemenea semnal de naufragiu. ― Și totuși așa crede Mama, răspunse Dallas. Să-i zicem "Străinul" e prea puțin. ― Poate că e o voce. Lambert își mușcă limba pentru debitarea acestei enormități. Implicațiile acestei ipoteze erau dintre cele mai neplăcute. Coborându-și ochii pe consolă, încearcă să se facă mică. ― Vom afla în curând. L-ai localizat pe ecran? ― Am determinat secțiunea planetei, zise Lambert, fericită că aveau din nou de-a face cu calcule matematice, fără să mai perturbe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
cu sete cînd m-a izbit În față răsuflarea lui și, de fapt, datoria mea era să ucid bestia nu să-mi pierd vremea În bîrlogul ei. Firul tău, Ariadna, m-a ajutat să termin cît mai repede această treabă neplăcută. Altfel, cine știe, mai rătăceam, poate, și acum pe coridoarele acelea Încurcate..) Singura glorie necontestată a lui Tezeu e de a pricepe că, neînfruntînd primejdiile, zadarnic ar striga: sînt curajos! Un labirint fără nici un pericol, abordat cu un fir al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
lui Gică și a lui Tirbușon despre corespondența cu familia din Argentina. Până la urmă, te puteai întreba dacă riscanta afișare a chiar ceea ce trebuia ascuns de ochiul public nu era aceeași capricioasă strategie de a pune tocmai faptele cele mai neplăcute, prin dezvăluirea lor, sub semnul întrebării. Dezvăluindu-le, accentuându-le, cu dezinvoltură, deveneau suspecte, incredibile, ireale. Pe asta se baza, oare, imprudentul Tolea, zăpăcitul? Să insiști pentru recuperarea prin „limbajul mimico-gesticular“, de la un fotograf amuțit, a unei întâmplări vechi și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
din provincie la București, să-și găsească o slujbă și o cameră de locuit, mai curând decât să investigheze și să amplifice confesiunile sau să sugereze o terapie pentru ceva care nu era sigur că e boală. Nu amintea niciodată neplăcuta întâmplare. Dar înregistra, bineînțeles, totul, milostivul psihiatru. Mama răniților, pramatia umanistă! Ăștia, profesioniștii derutei, n-au nevoie de prea multe vorbe ca să-și recunoască clientul. Se uită pe fereastră, admiră peisajul, își aprind, preocupați, pipa și prind, cică, nuanțele revelatorii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
tînăr (e un « haidamac mongoloid, cu părul alb, ce mișună printre personaje precum Gulliver În țara piticilor » Gabriela Hurezean, Național, 18 iunie 2002). Tot În 2002, Măniuțiu realizează Conu..., la Odeon. Spectacol fellinian, cum l-a numit un critic. Spectacol neplăcut, dar care te pune pe gînduri : « de la margine de București se văd luminile Înșelătoare ale orașului. Cei doi aproape că au condiția de homless-i. Au ceva din cruzimea personajelor filmelor neorealiste italiene.[...] Safta, Oana Ștefănescu, e omorîtă de Ipingescu. Efimița
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
curată. Nu îmi dați voi conceptul iubirii, pentru că nu există! Uităndu-mă în ochii albaștri am tot ce vreau. Nu vreau și nu pot să renunț pentru că iubesc cu adevărat! Mă simt atașat și mi-e suficient! Indiferent prin ce experiențe neplăcute ați trecut voi...Eu iubesc! III Inocent Ești aici Ești bucuria mea de zi cu zi Ești pofta intensă de a trăi Ești primăvara ce topește recile-mi zăpezi Ești îngerul ce mângâie chipul atunci când visez... Ești pansament peste rana
by MIHAI TODERICĂ [Corola-publishinghouse/Imaginative/1008_a_2516]
-
mereu impecabil, se rădea cu grijă, chiar dacă purta cioc. Îi simțeam barba târziu în noapte, când îi mângâiam fața, dar atâta tot. Nu m-a zgâriat niciodată, puteam să-l ating oricât cu propria-mi piele că nu simțeam nimic neplăcut. Avea părul moale ca al unui copil. Îmi amintesc senzația pe care o aveam când îi răsfiram pletele cu degetele. Am făcut tot posibilul să îl urmăresc cu privirea cât mai mult pe bărbatul care urca, deoarece, deși o copie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
stare. Parcă cineva m-ar strânge de gât. Mă duc în dormitor, mă așez în fața fotografiei uriașe a lui Patrick și încerc să rememorez toate clipele frumoase pe care le-am petrecut în Portugalia. Îmi vin în minte numai amintiri neplăcute. Când ieșeam cu prietenii mei, el stătea mut și neclintit și refuza să se simtă măcar cât de cât bine. Mereu ne uitam la filmele lui preferate. Îl sunam de multe ori la New York și-mi răspundea robotul. Când luam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
whisky, te rog! — Eu nu vreau, mulțumesc, zice Jake. Mă bucur că nu bea. Am venit aici de foarte multe ori, Patrick și Matt au golit de fiecare dată câteva pahare de Laphroaig, iar repetarea acestei scene ar fi destul de neplăcută pentru mine. Nu bei whisky? Ce altceva preferi? —Mulțumesc, dar nu vreau nimic. Nu intră în alte detalii și nici nu dă vreo explicație. Nu bea și gata, atitudinea sa dă rezultate uimitoare. Matt nu încearcă să-l convingă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
suferință, ce drăguț! Să vă spun drept, nu prea mi se pare o idee bună ce vor să facă Daisy și Finn, dar eu v-am zis ce aveam de zis și sper să nu vi se întâmple nici un incident neplăcut. Lucrez la lista cu cei Doisprezece Pași, dar îmi plac și cele Cinci Stadii ale Suferinței. Posibil să fiu deprimată acuma, ceea ce ar fi bine, dacă asta ar însemna că mă apropii de sfârșitul crizei, dar cred că au dreptate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
bănuitor. Vorbim despre un ménage à trois, îi răspundem într-un glas, amuzându-ne copios. Finn se holbează la noi foarte neliniștit; se vede că ar vrea să ceară mai multe detalii, dar se teme să nu primească vreun răspuns neplăcut. Bărbații sunt uneori surprinzător de naivi! Capitolul XX Aș vrea să aud glasul iubitului meu. Simt că mă paște o depresie, că nu mai am vlagă, fiindcă mi-am pus în gând să fac pe grozava și să nu-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]