6,994 matches
-
oameni și că, în timpul care i-a mai rămas, importantă este salvarea a ceva mai prețios decât viața. Fostului brigadier i-a lipsit tocmai dragostea și înțelege acest lucru tocmai acum, amintindu-și replica adresată lui de către un deținut care săpa șanțul pentru o conductă de gaz și de care el nu avusese milă. Se instituie astfel un dialog profund, cutremurător, pentru că abia după zece ani interlocutorul primește mesajul cu adevărat, când această replică vine pe terenul fertil al unei sensibilități
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
Cum?? Oamenii putrezeau în tranșee, oamenii cădeau în mormintele comune, în gropile prea puțin adânci de la polul înghețat, oamenii erau luați o dată, a doua oară, a treia oară în lagăr, oamenii degerau în timpul etapelor, oamenilor le plesnea inima de cât săpau pentru a-și câștiga dreptul la o pufoaică cârpită, iar curățelul ăsta nu doar că-și amintește de numărul cămășii sale, dar mai știe și ce număr poartă la guler?! Uite, numărul ăsta de la guler îl dăduse gata pe Oleg
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
sau de diplomat. Cubanezul Lazaro, plăcut și cam naiv, era un companion pe care îl preferam la o cafea "pe îndelete", cum îi plăcea lui să spună. Eu mă amuzam cu povestea "Comoara lui Lazaro" (p. 427) dar el chiar săpa cu sîrg după ce îi prezentam deducțiile mele (de ageamiu sadea!),rezultate din capul unui matematician strașnic. Nu știu dacă în final Lazaro a găsit sau nu comoara, cert este că eu nu m-am ales cu nimic și regret și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
după mintea mea, ar trebui să crape exact sub picioarele nesimțiților și... gogîlț, să-i înghită. Revin la pîrîul ăsta pîrlit, numit și el Ghireni. Cînd venea primăvara era mai vrednic și mai dodoloț și se apuca din nou să sape la o bulboană în care apa fierbea ca într-un cazan. Malurile se surpau și acolo, în cazanul ăla, se amestecau ca în iad, tot felul de mizerii pe care oamenii, pe care i-am botezat nesimțiți, nu cei ca
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
lui, nu știau că există săpun și nici la ce se folosește acesta. Se spunea despre el, dar eu nu cred, că o gospodină i-ar fi dat un șervet și săpun să se spele, deoarece lucra cu ziua la săpat o groapă pentru îngropat cartofi. Ion a mușcat din săpun și după ce l-a mestecat, l-a înghițit. Eu vă spun toate astea ca să nu vă pară rău de deznodămîntul acestei povestiri, nu de altceva. Că eu n-am nimic
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
se umpleau de fel de fel de spiculețe, scaieți minusculi și alte componente ale unor ierburi pe care nu le cunosc. Chiar cărările bătătorite într-un fel erau acoperite de o vegetație aeriană înfrățită, ca să le ascundă. Oriunde ai fi săpat 2-3 metri adîncime pe acolo dădeai de apă limpede, pură și chiar mai bună decît berea pe care o tot laudă niște bețivani pe la televizor. Pe alocuri, în cazanul acela era cîte un copac enorm, cu o coroană deasă și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
ăla negru l-a luat Dracu să-l care aiurea, ca să-i sperie și pe alții. Pe unde o luăm, Guță? Eu știu? Pe acolo, pe cărăruia aia. Dar cum trecem văgăuna? Guță se uită și abia acum vede șanțul săpat în munte. Stau nehotărîți și temători. De pe o potecă apare un tînăr. Este uscat ca nisipul din clepsidră și avea pasul foarte vioi. Domnule, salvarea noastră, aveam să murim, ne-am rătăcit. Nu mai știm cum să ne întoarcem. Tînărul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
Apenini sau chiar cu pașnicii noștri Carpați. Dar el nu vrea concurenți, el se simte bine unde este și este mîndru de rolul lui în istoria locului. Și nemții și-au instalat pe muntele Soratte comandamentul nu știu cărui general. L-au săpat și l-au tot săpat și pe undeva au lăsat o comoară ciordită din rezerva Băncii Naționale din Italia. Oamenii s-au întrecut să găurească pereții din galeriile tunelelor, dar comoara stă bine merçi și azi acolo. Poveștile lor, ale
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
noștri Carpați. Dar el nu vrea concurenți, el se simte bine unde este și este mîndru de rolul lui în istoria locului. Și nemții și-au instalat pe muntele Soratte comandamentul nu știu cărui general. L-au săpat și l-au tot săpat și pe undeva au lăsat o comoară ciordită din rezerva Băncii Naționale din Italia. Oamenii s-au întrecut să găurească pereții din galeriile tunelelor, dar comoara stă bine merçi și azi acolo. Poveștile lor, ale celor care muncesc Valea Tibrului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
liber de pus un ac. Zeci de mii de kilometri arată la fel, cu munți care se prăvălesc în mare, cu vîrfurile arse de soare și cu vile care de care mai ochioase. Cînd treci în Corint remarci un canal săpat în stîncă, îngust ca un coridor de școală confort redus, dar prin care se strecoară vapoare pîntecoase. Corintul a devenit astfel o insulă și grecii sînt mîndri de realizarea lor. Cînd Patras-ul apare, în sfîrșit, remarci imediat că este un
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
ar fi devenit o Olandă mai mărișoară, dar cu aceeași evoluție. Pornim cu gîndul să reluăm discuția. Se indică pe semnalizarea rutieră, 30 km/h și mă uit la acul vitezometrului. Da, arată 30 km/h. Alergăm apoi prin tunele săpate în spațiul pădurilor. O crestătură a pădurii, croită delicat și numai acolo unde este necesar. Poieni curate, case cochete, animale ocrotite și super-productive. Stînci imense, piatră și iar piatră, ape și iar ape. Clare, albastre, frumoase. O fi pește în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
Feyler și a soției sale, Dominique. O casă încastrată în muntele de piatră, acoperit cu un strat subțire de pămînt. Suficient însă pentru a crește iarbă și alte buruieni și chiar pentru pomi contorsionați ca într-un peisaj japonez. Se săpa în piatră și se adăugau pereți din aceeași piatră, se creau cotloane, nișe și cămări ascunse, se ciopleau scări și mici tunele. Este imposibil să desenezi aceste încăperi, scări și nișe care se situau la înălțimi diferite și care nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
cabana Babele, în Bucegi. Eram cu soția și copiii. Aveau șapte și respectiv opt ani... Olandezii și francezii ascultă cu gura căscată. Eu povestesc arar, cu lux de amănunte și sorb tacticos din paharul cu bere. Privim spre monstruoasa vale săpată de rîulețul Le Guil și vorbele ne întorc în timp. Povestesc molcom și în surdină. O ploaie rece ca gheața se pornește dintr-un nor de smoală venit dinspre muntele Caraiman. Pantalonii scurți și tricourile ușoare înghețau pe noi. Apoi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
cu cubulețe și whisky și reluăm starea de tensiune. Deci spuneam, pe 13.03.2005, raza cade, hai să-ți arăt... uite, aici. Știi cît a durat? Cîteva secunde. Da, cîteva secunde, dar am memorat locul. Văd că ai și săpat... Păi, cum? Am săpat chiar în acea zi. Și? Nimic, absolut nimic. Ai săpat adînc? Adînc, aproape doi metri! Poate mai la stînga, mai la dreapta... Și... și. Nimic. Ei, ce zici de asta? Hai jos, să analizăm. Coborîm împreună
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
și reluăm starea de tensiune. Deci spuneam, pe 13.03.2005, raza cade, hai să-ți arăt... uite, aici. Știi cît a durat? Cîteva secunde. Da, cîteva secunde, dar am memorat locul. Văd că ai și săpat... Păi, cum? Am săpat chiar în acea zi. Și? Nimic, absolut nimic. Ai săpat adînc? Adînc, aproape doi metri! Poate mai la stînga, mai la dreapta... Și... și. Nimic. Ei, ce zici de asta? Hai jos, să analizăm. Coborîm împreună și eu îmi asum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
2005, raza cade, hai să-ți arăt... uite, aici. Știi cît a durat? Cîteva secunde. Da, cîteva secunde, dar am memorat locul. Văd că ai și săpat... Păi, cum? Am săpat chiar în acea zi. Și? Nimic, absolut nimic. Ai săpat adînc? Adînc, aproape doi metri! Poate mai la stînga, mai la dreapta... Și... și. Nimic. Ei, ce zici de asta? Hai jos, să analizăm. Coborîm împreună și eu îmi asum o figură misterioasă de dezlegător de enigme. Adică de om
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
cu capul spre răsărit și "se închide casa", adică se umple groapa. Urmează alte mișcări rituale împrejurul mormântului, și în cele din urmă toți se retrag. Ceremonia a durat două ore. Cum a remarcat C. Reichel-Dolmatoff, un arheolog al viitorului, săpând mormântul, nu va găsi decât un schelet cu capul spre răsărit și câteva pietre și scoici. Riturile, și mai ales ideologia religioasă implicată, nu mai pot fi "recuperate" după rămășițe 13. De altfel, pentru un observator străin contemporan care nu
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
secera un snop de grâu și îl întindea taurului; dar urmarea ritului este obscură 27. Ceremoniile de punere a temeliei și de inaugurare a templelor erau prezidate de către faraon. Din nefericire nu se cunosc decât unele gesturi simbolice: în șanțul săpat pentru amplasarea viitorului templu, regele introducea "depozitele de temelie" (o cărămidă modelată de către suveran, lingouri de aur etc.); la inaugurare, el consacra monumentul ridicând brațul drept etc. Cultul divin zilnic se adresa statuii zeului păstrată în naos. O dată îndeplinită purificarea
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
G. Zuntz, această structură amintește mai degrabă forma matricei. Cum templele aveau acoperiș, iar sălile erau lipsite de ferestre și destul de întunecoase, a intra într-un sanctuar echivala cu a pătrunde în "măruntaiele Pământului", i.e. în matricea Zeiței chtoniene. Mormintele săpate în stâncă au, de asemenea, forma matricei. S-ar spune că mortul este așezat din nou în sânul Pământului, pentru o nouă viață. "Templele reprezintă același model la o scară mare. Viii care intră în sanctuar pătrund în corpul zeiței
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
pp. 164 sq. 27 Cf. M. Eliade, Le Yoga, pp. 348 sq. 28 B. și R. Allchin, The Birâh of Indian Civilization, p. 136. primele aglomerări importante au fost clădite pe lângă structuri având o funcție ceremonială. In importantul complex arheologic săpat în regiunea râului Porali și cunoscut sub numele de "Edith Shabr Complex", s-a scos la lumină o movilă înaltă de șapte până la doisprezece metri, și numeroase construcții înconjurate de ziduri. În vârf, structura era ridicată în fonnă de ziqqurat
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
Ringgren, pp. 33 sq.; F. M. Cross, pp. 44 sq. 19 R. de Vaux, op. Cit., p. 271. În Arabia Centrală, victima era jertfită în fața unei pietre ridicate, simbol al prezenței divine, sângele era vărsat pe piatră sau împrăștiat într-o groapă săpată la piciorul acesteia. Asemenea sacrificii erau oferite în special la sărbătorile pe care arabii nomazi le celebrau în prima lună a primăverii, pentru a asigura fecunditatea și prosperitatea turmei. Probabil că strămoșii lui Israel, păstori seminomazi, celebrau deja o sărbătoare
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
ca tactica nucleară supranumită a cîmpului de luptă, ca bomba propriu-zisă sau cu neutroni, ca miniaturizarea încărcăturilor și reducerea lor la cîteva kilotone, pune în pericol acest gen de descurajare. Să demistifici nuclearul înseamnă să destabilizezi raporturile reale de forță, săpînd la baza fiduciară a echilibrului atomic. Fenomen subiectiv, halucinație pozitivă, Bomba este și ea o creație a spiritului. "Să guvernezi înseamnă să te faci crezut", spunea Hobbes și mai apoi Churchill. Dar "a crede" este un verb care se declină
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
mîzgălești neciteț e tot un efort muscular și cerebral deopotrivă. Hedonism, mortificare, sau amîndouă. Eforturile scrierii, cînd corpul se cufundă în durere, extaz, sau amîndouă. A scrie pînă în zorii informațiilor computerizate, pînă la pagina electronică, în același timp: a săpa, a cresta, a încrusta. Înșiruire de semne pe o suprafață plană, un solid mai mult sau mai puțin rezistent. Fără să uităm manipularea și transportul acestor "grei" cărțile (fie ca eufemismul "lucrări ale spiritului" să nu le arate drept aeriene
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
a descoperit că în Mesopotamia, pe culoarul situat între Tigru și Eufrat, nu exista nici lemn, nici piatră, doar argilă. De acolo provin aceste turte din argilă arsă păstrate, cu marginile rotunjite, pe care la Ur și Uruk s-au săpat primele ideograme. S-a descoperit că Nilul curge în Egipt, că acolo există delta, mlaștinile, trestia și o plantă monocotiledonată cu tija groasă numită papirus. S-a descoperit că la Pergam și în împrejurimi există turme de oi, de capre
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
mătase și țestoase în China etc. Asta e, Das ist, restul vine de la sine: instrumentele, scrisul, culturile etc. Nu ne gîndim la pietricică atunci cînd facem calcule, dar există un singur cuvînt, calculus, pietricica pe care la Susa au fost săpate semnele numărătorii. Unui suport dur și greoi îi corespunde un sistem de notare rigid: pictograma și piatra merg mînă-n mînă. Ideograma se naște odată cu argila, care poate înlocui dornul sau dalta cu pana (de lemn sau de trestie) tăiată oblic
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]