42,009 matches
-
nu suntem nici laici. Poate că, pentru bărbați aceste lucruri sunt clare, însă nu trebuie să subevaluăm faptul că acest pericol le paște și pe femeile consacrate, care, uneori, par niște «preotese» ori, dimpotrivă, par niște laice, ajungând, astfel, să renunțe la harul și la responsabilitatea propriei stări de viață spre folosul tuturora. Însă nu trebuie să uităm, de asemenea, că femeia, în genialitatea ei, nu fuge de greutăți și că, asemenea apei, ajunge peste tot, depășind sau înconjurând tot ceea ce
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
influxul deosebitului har al conciliului Vatican al II-lea, a atins - fie destabilizând, fie revitalizând - atât viața consacraților și ale consacratelor, cât și institutele lor. Unul dintre pașii solicitați de conciliul Vatican al II-lea a fost acela de a renunța la clasificarea și auto-clasificarea consacraților în funcție de nivelul de separare de lume și a observanței, cu scopul de a reconsolida propria identitate a «carismei». În acel context, consuetudinile și observanțele monastice încă mai reprezentau metrul de evaluare. Decretul despre reînnoirea vieții
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
chipul nostru, iar noi nu-i putem da un alt chip. Tocmai acolo suntem chemați să-l întâlnim pe Isus Cristos și să-i primim evanghelia». «A accepta Biserica, cu înfățișarea ei istorică, ca sacrament al lui Cristos, înseamnă să renunțăm pur și simplu la visul unei credințe pure, la ispitele gnostice ale unei religii elitare. Înseamnă să ne așezăm la masa păcătoșilor pe care Cristos vine să-i mântuiască. Contemporanii lui Isus deja țineau să sublinieze, cu stupoare și mânie
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
și a trebuit să aștepte răspunsul trei ani mai înainte de a putea celebra liturghia, deoarece Roma trebuia să ceară informații, iar după doi ani răspunsul a fost negativ. Fratele Charles a acceptat - ascultător - spunându-și că era mai bine să renunțe la euharistie, fără a renunța, însă, la chibzuința euharistiei. Gândirea sa ar putea fi sintetizată în acești termeni: să rămâi fără euharistie, însă să stai acolo unde a stat, și precum a stat Isus; să te lipsești de sacrament, însă
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
răspunsul trei ani mai înainte de a putea celebra liturghia, deoarece Roma trebuia să ceară informații, iar după doi ani răspunsul a fost negativ. Fratele Charles a acceptat - ascultător - spunându-și că era mai bine să renunțe la euharistie, fără a renunța, însă, la chibzuința euharistiei. Gândirea sa ar putea fi sintetizată în acești termeni: să rămâi fără euharistie, însă să stai acolo unde a stat, și precum a stat Isus; să te lipsești de sacrament, însă să nu te lipsești de
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
reînnoda firul acelei mari intuiții care a schimbat pentru totdeauna felul de a fi creștini și, în cazul nostru, de a fi dăruiți lui Dumnezeu prin viața consacrată sau prin intermediul ordinului sacru: să stai în mijlocul celorlalți precum drojdia în aluat, renunțând cu totul la atitudinea clericală a imunității și a privilegiului care generează condițiile esențiale ale oricărei forme de abuz. Din acest motiv ar fi frumos să cerem - pentru apropiatul centenar de la moartea fratelui Charles - canonizarea sa, chiar și în lipsa minunilor
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
cu Poeme golănești (1997), aici totul funcționând ca un alibi: „Trage la țintă, cât încă tânăr pierzi vremea printre femei/ de duzină, cât trupurile lor în valuri te poartă-n/naufragiul visat, cât încă-ți stă-n putere să poți renunța/ la ele ca la niște cărți de joc trișorul.” SCRIERI: Esopia, București, 1982; Poeme introductive, Iași, 1986; Pașii poetului (în colaborare cu Emil Iordache), București, 1989; Elegiile după Rilke, Iași, 1993; În căutarea poemului pierdut, Botoșani, 1995; În absența iubirii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286836_a_288165]
-
față de cel de „management”, mai recent intrat În limba română. Dat fiind că În ceea ce privește crizele și conflictele nu există Încă un set universal de tehnici și instrumente de intervenție, ci mai degrabă procese frecvent exploratoare de gestionare a lor, am renunțat În cele din urmă la folosirea noțiunii de „management”, deși modul de socializare cognitivă la care am fost expuși ne-ar fi tentat mai degrabă să o adoptăm ca referent principal. În fine, unele noțiuni aparținând metodologiei, precum forecasting și
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
a justiției din alte perspective (Roberts, 2003). Una dintre cele mai promițătoare tentative pare a fi doctrina mai recent elaborată a „păcii juste”. Conform acesteia, pacea poate fi stabilă dacă două sau mai multe părți care Își recunosc reciproc identitatea renunță la unele pretenții importante și acceptă să se conformeze unor reguli comune, create Împreună și moral juste (Allan și Keller, 2006, p. 195). Ca și În cazul doctrinei „războiului just”, astfel de principii sunt Însă dificil de pus În practică
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
numai cu promisiuni. Conform părerii reprezentanților Indiei, cu multe probleme de mediu și multe speranțe, conferința a fost o întrunire pentru nimic! Dezbaterile privind aplicarea efectivă a Protocolului de la Kyoto vor mai continua multă vreme pentru că este dificil să se renunțe la industriile poluante din întreaga lume și, câtă vreme nu există sancțiuni ferme, nici regulile nu sunt respectate, oricât ar fi de bune! În acest context, să mai notăm că o cartă similară, denumită Carta Verzilor Mondiali, a fost semnată
Introducere în măsurarea diversității Teorie și aplicații by Ion PURCARU () [Corola-publishinghouse/Science/231_a_213]
-
a proeuropenilor deservește astfel deviza definitorie pentru Europa: Unită în diversitate. Răspunzând și altor nedumeriri legate de construcția europeană destul de confuză și neclară pentru mulți, Denoso spune: Fondând Uniunea, europenii au ales în mod deliberat să promoveze unitatea fără a renunța însă la diversitate. În prezent, trebuie reflectat asupra celor mai bune mijloace de continuare a procesului și de aprofundare a democrației europene salvând diversitățile care par importante. Aceasta reprezintă o bună ocazie de întoarcere către istoria Europei și de a
Introducere în măsurarea diversității Teorie și aplicații by Ion PURCARU () [Corola-publishinghouse/Science/231_a_213]
-
fie caracterizată întru totul corect atunci când este descrisă ca reprezentând (doar) o ramificație a eticii. Există două modalități de interpretare a sugestiei lui Waldron: 1) în tratarea problematicii ridicate de condițiile dezacordului (moral) rezonabil generalizat, filosofii politici sunt obligați să renunțe (doar) la concepțiile morale "comprehensive" (la concepțiile morale perfecționiste și "metafizice" despre viața bună), așa cum susțin și adepții liberalismului politic centrat pe ideea rațiunii publice 21; sau 2) în tratarea problematicii ridicate de condițiile dezacordului (moral) rezonabil generalizat, filosofii politici
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
morale "comprehensive" (la concepțiile morale perfecționiste și "metafizice" despre viața bună), așa cum susțin și adepții liberalismului politic centrat pe ideea rațiunii publice 21; sau 2) în tratarea problematicii ridicate de condițiile dezacordului (moral) rezonabil generalizat, filosofii politici sunt obligați să renunțe la orice fel de principii morale (inclusiv cele care nu constituie susțineri perfecționiste despre binele moral sau cele nederivate din concepții particulare despre binele moral, precum presupozițiile morale ale argumentării identificate în "etica discursului"22 sau principiul demnității umane egale
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
nu are nicio șansă de succes 41 sau dacă, precum stau lucrurile în cazul meu, suntem de părere că cel puțin una dintre ideile aflate în fundalul său - i.e., ideea, sugerată și de Waldron, că filosofii politici sunt obligați să renunțe la orice fel de principii morale în justificarea democrației - este una greșită 42. Pe de altă parte însă, proiectul poate fi descris ca fiind, cel puțin parțial, și unul metaetic, de vreme ce el asumă o poziție metaetică de tip pragmatist. Iar
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
adus argumente convingătoare pentru teza că dreptatea nu este un subiect profitabil pentru filosofia politică, însă aceasta nu înseamnă că nu există bune argumente pentru această teză. O idee similară - i.e., ideea că filosofii politici ar face mai bine să renunțe să mai întrebe "ce este dreptatea socială?" - a fost susținută și de Amartya Sen. Iar Sen, spre deosebire de Geuss, a argumentat - și a argumentat în mod convingător - pentru această idee18. O primă observație pe care țin să o fac în legătură cu argumentarea
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
tot în favoarea unei întrebări moraliste, dar de natură practică: "cum poate fi redusă nedreptatea socială?" În al doilea rând, alături de mulți alți autori, nu am fost deloc convins de argumentele lui Sen în ideea că filosofii politici ar trebui să renunțe să mai întrebe "ce este dreptatea socială?". Sen a avansat două obiecții fundamentale împotriva proiectului filosofic ce urmărește să răspundă la întrebarea "ce este dreptatea socială?": obiecția redundanței și obiecția fezabilității. Prima susține că răspunsul la această întrebare nu este
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
dreptatea ca ideal pur moral, ci principii referitoare la coerciția permisibilă. Chiar și "politizate" în acest mod, aceste principii rămân, totuși, principii morale și - la fel de important - principii morale la care filosofia politică nu poate, cel puțin în condițiile modernității, să renunțe 30. Singurii realiști care și-au asumat sarcina de a răspunde obiecției lui Larmore sunt, după știința mea, Edward Hall și Matt Sleat. Hall a ridicat trei obiecții: 1) obiecția că argumentul lui Larmore nu demonstrează că Williams a greșit
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
argument pune "căruța înaintea cailor". În orice caz, în loc să respingă a doua premisă a argumentului fundamental pentru moralism, el contribuie, de fapt, la întărirea ei. În cea mai radicală sugestie de acest tip, Enzo Rossi propune ca filosofia politică să renunțe la modul tradițional, moralist, de a întreba ce este dreptatea sau care este obiectul dreptății în favoarea transformării acestor chestiuni în întrebări referitoare la legitimitate și la obiectivele fundamentale ale politicii. Din punctul său de vedere, întrebările referitoare la dreptate trebuie
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
participa la dezbaterea și dialogul democratic? Nu în ultimul rând: nu este propunerea de politici, reguli sau idealuri de organizare socială una dintre principalele sarcini incluse în "fișa postului" filosofilor politici? Democrația ar fi mai bine servită dacă ei ar renunța, pur și simplu, la astfel de preocupări? Da, foarte mulți moraliști au argumentat pentru ideea că decizia democratică nu constituie o soluție acceptabilă la problema stabilirii și interpretării drepturilor individuale fundamentale, pentru ideea garantării constituționale a acestor drepturi și pentru
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
of Political Philosophy 22 (2014), pp. 105-123 sau Eva Erman și Niklas Möller, "Why Democracy Cannot Be Grounded in Epistemic Principles", în Social Theory & Practice 42, 3 (2016), pp. 449-473. 42 Deloc surprinzător, ideea că filosofii politici sunt obligați să renunțe la orice fel de principii morale în justificarea democrației este întemeiată de susținătorii acestui proiect pe opinia că toate principiile morale - inclusiv principiul egalității (sau principiul libertății) umane fundamentale - sunt subiectul dezacordului rezonabil generalizat. Potrivit lui Talisse, spre exemplu, Dworkin se
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
au consemnat asta nu în- seamnă că în jurul Carpaților nu a existat civilizație și pe aceste plaiuri se aciuaseră fel de fel de albinoi turbați cum spune jupînul mincinoșilor, Herodot. Dacă marele Zamolxe a reușit să înduplece neamul geților să renunțe la podoabele și banii din aur, convingîndu-i că este un metal blestemat trimis de draci pentru ispitirea firii și sufletului omului, reformînd în profunzime mentalitățile religioase și morale ale neamului său, înseamnă că aici era o societate așezată care putea
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83085_a_84410]
-
intitulată „Comentarii și însemnări critice”, în care publică articole și cronici referitoare la viața literară. Pentru o perioadă va fi titularul cronicii literare și la „Gândirea” (1928-1932), dar diferențe de neconciliat între credințele proprii și orientarea publicației îl obligă să renunțe, fiind înlocuit de Ovidiu Papadima. A mai colaborat la „Arhivele Olteniei”, „Provincia” din Turnu Severin, „Calendarul”, „Societatea de mâine”, „Secolul”, „Revista învățătorimii gorjene” ș.a., semnând și cu psedonimul I. Cetină. Proza din volumul Prin Munții Mehedinților (1937), aflându-și îndemnul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287579_a_288908]
-
fi luat pesemne bacalaureatul, căci în 1919 devine funcționar la PTT. Ar fi absolvit și Facultatea de Litere și Filosofie din București. Debutează în 1918, în „Moldova” (Iași), cu versuri întrucâtva bacoviene, iscălite N. Bontaș; la pseudonim nu va mai renunța, dar uneori îl va asocia numelui real. Poezii și, mai rar, recenzii, note și comentarii îi apar în periodicele „Graiul nostru” (Bârlad), „Câmpina”, „Universul literar”, „Datina”, „Crainicul” (Turnu Severin), „Muguri” (Ploiești), „Provincia literară” (Sibiu), „Abecedar” (Brad), „Raza literară”, „Litere”, „Poșta
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285814_a_287143]
-
cu o dezvoltare deosebită nu doar în Mărginime, ci în întreaga Țară a Oltului, au dispărut treptat, cauzele fiind multiple: interzicerea practicării lor de către autorități, lipsa de materie primă, lipsa cererii (Irimie, 1981). Cei mai mulți locuitori au devenit lucrători în industrie, renunțând astfel la aceste ocupații tradiționale. 2.1.6 Arhitectura Consider îndreptățită ideea că arhitectura gospodăriilor rurale și toate celelalte elemente care țin de ea (materiale de construcții, obiceiuri legate de construirea casei, etc), este semnificativă nu doar într-un sens
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
educație și cu ocupații cu studii superioare, tind să opteze pentru lucrul în asociație al pământului. Ludoșul în schimb, nu a reușit să scape de colectivizare, aceasta culminând în 1961-1962 cu acte de hărțuire și terorizare a sătenilor, care au renunțat foarte greu la pământul lor. În 1962 când procesul a fost declarat încheiat, a început exodul populației, mai ales a celei tinere, spre oraș. Colectivizarea a însemnat de asemenea pentru Ludoș, debutul unor conflicte sociale între săteni, care s-au
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]