1,062 matches
-
Grumăzescu, desigur, pe Lăpușneanu. La fel cum cruntul voievod din Lăpușna căsăpea pe boierii trădători, tot așa se adună aici epigramiștii și cauterizează cu surle și tobe (sau cu turle și sobe) tarele societății noastre. Și, slavă Domnului, au ce împunge cu floretele lor mai ascuțite sau mai tocite... Mă angajez pe dată față de Tataia să scriu un articol pe această temă. Pentru mine Păstorel nu este un autor d e raftul al doilea, cum pare că s-a convenit în
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
Iese.) (aparte, către un curtean): E-n furii, riga; vezi, își mușcă buza. REGELE RICHARD: (coborând de pe tron) Voi sta la sfat cu proști cu cap de lemn Și neîntrebători; nu-i omul meu Cel ce cu ochi iscoditori mă-mpunge. Cu râvna de mărire, Buckingham A început a fi prevăzător. Băiete! PAJUL: Poruncă, doamne! REGELE RICHARD: Cunoști vreun om ce ispitit de aur, S-ar învoi în taină să ucidă? PAJUL: Cunosc un gentilom nemulțumit; Se vrea mai sus decât
[Corola-publishinghouse/Science/1510_a_2808]
-
Îmi dai voie să te iert cu îngăduința-mi vinovat de posesivă, dragă Pajuelera? Risipitoare de intestine și iubiri, îmi evoci eroina lui Goya. Știu eu ce să zic? Poate c-ar trebui să fie grațiați doar taurii ce-și împung toreadorul jucând un joc al lor, de atragere în obscuritatea fatal de lungă și sinuoasă a contraatacului. Mi se pare că Dora, fotografa, a fost o astfel de figură tragică în viața lui Picasso, nu? Inteligentă și rafinată, nu se
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
și lipsiți de toate cele în afară de orăcăit, să nu-l jupoaie tocmai pe-un amărât ca el, care n-avea nici dinți în gură de sărac ce era. Și deschisese gura la vameș, ca să-i arate că nu minte, și împunsese cu degetul dezolantul loc viran, mai nepătruns de freza dentară ca pădurile cuaternarului. Turcul, greu de cap cum o fi fost el, o lăsase atunci mai moale cu telefonul și-și ațintise, la rându-i, degetul spre Rada din căruță
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
a avea ce dărui. Ce nu bănuia Ondine era că îngăduința lui Ian s-ar fi dorit expectativa alertă a unui imbold irezistibil la acțiune: unificarea unei hoarde de afecte cutreierând încă în risipire pe aiurea și destinate să-l împungă cu lăncile lor afară din așteptare. Arhitectul părea resemnat cu pasivitatea numai ca stare de reculegere întru găzduirea unei acțiuni încă de venit, provenind de dincolo de el și transmisibile de-a lungul unor linii de forță deocamdată întrerupte, dar pe
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
boieresc 12 ani să rămână vecin" sunt atenuate de însăși domnitorii care aveau să creadă că „nu poți să-l vecinești pe veci" pe cel care este creștin ca și tine. Transformați în robi, deznădăjduiți, ajunși la vecinătate, adesea populația împungea fuga, satele se pustiiau iar visteria domnească devenea tot mai goală. Că viața vecinilor în Moldova era sau ajunsese la gradul de robie, ne-o spune însăși Hotărârea obștească întărită de Constantin Mavrocordat la 1749 când obștia bisericească și toți
VASLUI. TRADIŢIONALISM… Oameni și întâmplări by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Science/91666_a_92808]
-
va fi rânduit." Înseamnă că amândoi, vornicul și vatamanul, deveneau responsabili în fața Domnului pentru strângerea birului satului și executarea tuturor ordinelor domnești. Când Mihai Racoviță avea să aplice rupta, cu aplicarea peceților roșii nominal, fiecărui contribuabil, și aceștia de teamă, împungeau fuga, cronicarul Niculce (Letopisețele - M.Kogălniceanu, vol.II,p.281) precizează că însuși Domnitorul dă ordin vornicului și vatamanului- autorii sălbătăciilor la care se dedau ca slujitori domnești - „să nu scoată pe toți oamenii la ruptă, c-apoi pe urmă
VASLUI. TRADIŢIONALISM… Oameni și întâmplări by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Science/91666_a_92808]
-
mai vechi impozit și există poate de la Descălecare și a fost perceput de către Domnul țării. Se plătea, după cum s-a mai spus, ori individual ori cu rupta, fără însă a i se cunoaște toate dedesubturile, pentru că, datorită lui, mulți birnici împungeau fuga. Plătit prin cislă, suma datorată de către un stat, pe baza recensământului populației, era fixată de vistier, dar fără nici o regulă. Se arunca pe sat o sumă globală, fără a se avea în vedere la fixarea ei deloc starea materială
VASLUI. TRADIŢIONALISM… Oameni și întâmplări by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Science/91666_a_92808]
-
retrage trebuie să Își Închipuie că ceva l-a supărat foarte tare, cineva l-a jignit și l-a rănit. De aceea se retrage furios și poate chiar trist. El se retrage ca un arici și Își scoate țepii ca să Împungă. Mai există o condiție pentru arici: nu are voie să stea strâns mai mult de 5 minute. Cel care trebuie să Îl facă pe arici să se deschidă trebuie să se străduiască și să facă tot ce poate pentru a
Integrarea şcolară a copiilor cu CES şi serviciile educaţionale de sprijin în şcoala incluzivă by Alina Mihaela NICA, Raluca Elena CORDUNIANU, Oana Liliana TIMOFTE () [Corola-publishinghouse/Science/1136_a_2118]
-
altă voce decât a lupilor din codru ultimii lupi din Franța: câteva zeci de ani mai târziu, cu ajutorul otrăvurilor, al capcanelor și al puștilor, țara se vedea scăpată de aceste bestii crude și nefolositoare. Așa obișnuia ea (bunica) să-i împungă pe aceia care, deși oameni educați, se comportau prostește când aveau ocazia; și nici nu știa câtă dreptate avea. Ruptă de realitate, lăsată în voia ei, inteligența duce uneori la prostie. La fel cum există o "neștiință savantă" (pe care
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
bine, o problemă de prioritate la adăpătoare), cele două au ajuns la o încăierare în toată legea și nu era prima dată... O luptă pe viață și pe moarte, cum s-ar spune. Pietrele zburau sub copitele lor, coarnele se împungeau, se ciocneau, căutând să atingă pieptul, coastele, pântecele, apoi să străpungă pielea; sunt șapte sau opt sute de kilograme de mușchi și oase în fiecare din ele, iar acestea se izbesc, se îmbrâncesc cu o violență incredibilă și înspăimântătoare. Tot ce
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
-n mâna mea”. Am făcut de multe ori așa cum mă învăț ase mămica, dar tot cu frică, și tot trăgeam cu coada ochiului la câine. Eram, poate că și acum sunt, foarte fricos. Mă temeam de tauri că mă vor împunge, de berbeci și chiar și de oi. .învățasem de la copii de seama mea că dacă voi găsi o potcoavă, sau o bucată de potcoavă, s-o iau în mână, să scuip de tei ori pe ea și s-o arunc
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
râia de la Vasile/ Afară s-o dau,/ Vântul s-o bată,/ Gerul s-o usuce,/ Câinii s- o latre/ Cu untură de porc s-o ung/ Cu cheatră s- onchetresc/ Cu pucioasă s-o-mpuțesc/ Cu ceapă o hrănesc/ Cu acul o-mpung/ Și Vasile să rămână curat, luminat/ Ca Dumnezeu ce l-a lăsat’’. Se descânta persoana respectivă de nouă ori, adică de trei ori în fiecare din zilele de post de luni, miercuri și vineri. După prima zi de descântec se
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
lui Hristos. Așezarea pe Sfântul Disc Închipuie Îngroparea Domnului. Agnețul, atâta timp cât stă la proscomidie, Închipuie Trupul Mântuitorului la vârsta când El era rânduit ca dar. Copia, cu care se taie și se Înjunghie pâinea, Închipuie sulița cu care a fost Împuns Hristos pe cruce. Ultimele acte din rânduiala proscomidiei simbolizează primele faze din viața pământească a Mântuitorului, iar așezarea steluței pe sfântul agneț Închipuie evenimentele legate de Nașterea lui Hristos sau - cum zice Nicolae Cabasila - ,, minunile săvârșite În acel trup, când
Din suflet de creștin. Ediția a V-a by Marius Daniel Dobrin () [Corola-publishinghouse/Science/91775_a_92298]
-
nominală): „La versurile nesubliniate Eminescu a renunțat, găsindu-le cu drept cuvânt că nu merită să intre în opera sa definitivă...” (G.Ibrăileanu, Scriitori, 126) f. multiplu: „Așa de spărieți și de nedumeriți mi-nchipui că trebuie s-o fi împuns de fugă troienii lui Priamus, când îi luă Achile cu jărdia pe la spate.” (C. Hogaș, 222), „Și pe mine mă știu toți reacționarii că sunt republican, că sunt pentru națiune.” (I.L. Caragiale, I, 134) Complementul predicativ verbaltc "Complementul predicativ verbal
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
De aceea, poate, interesul pentru diferite opere de artă, pentru peisaj se înscrie în fraze fără relief, strict informative, dar și în naive și entuziaste exclamații. Călător prin Europa începutului de secol XIX, G. relatează, se uimește, dă seamă, este „împuns de cuget”, se lamentează, socotește, se spovedește. Descoperă lumea mirat, dar se mișcă fără stinghereală, fără multe spaime și nedumeriri, ceea ce ar putea trimite la sentimentul apartenenței la un spațiu comun, european. Întoarcerea spre stările din țară este însă obsedantă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287310_a_288639]
-
și prezentare a substratului nontextual... Narațiunea, ascultînd de Aristotel care stabilea prioritatea intrigii (întîmplărilor) asupra personajului, dă de înțeles că istoria primează asupra istorisirii - dacă nu am avea istorie, ce am mai istorisi? - dar ierarhia aceasta nu funcționează implacabil, regula împunînd mai degrabă, îndeosebi în narațiunea canonică, o inversiune a raportului, în sensul că evenimentul nu mai este prezentat ca un dat, ci ca un produs al unor forțe discursive (Culler.1981:172), de fapt al unei logici „răsturnate”. Un exemplu
Naraţiunea Introducere lingvistică by Michael Toolan () [Corola-publishinghouse/Science/91885_a_92305]
-
sentimentul damnării; le suportă privindu-le cumva din afară, considerându-le parcă elemente ale normalității. În Mâine va fi luni, de pildă, un tânăr scriitor se înapoiază de undeva, cu trenul, într-o duminică, ros de plictiseală și mai ales împuns de gândul că a doua zi va fi luni, pentru el cea mai cenușie zi a săptămânii. În compartiment, unde se află doar cu o jună, măcinată și ea de urât, se înfiripă o idilă, semnificativă prin monologurile interioare paralele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287896_a_289225]
-
orele 17-20 unde participau câte 20-25 de cursanți de la toate satele. Rezultatele au fost neconcludente. La alte școli din comună se țineau doar odată pe săptămână, iar la altele nu se țineau chiar deloc. Cuvântul bun unge și cel rău împunge ― (Proverb popular) 3. Cadrele didactice După promulgarea Legii învățământului din 1865, s-a pus și problema pregătirii învățătorilor. Cum nu existau școli normale de învățători, s-au recrutat diferite cadre cu pregătire insuficientă și lipsite total de practică pedagogică. Cei mai mulți
Monografia comunei Hudeşti. Judeţul Botoşani by Gheorghe Apătăchioae () [Corola-publishinghouse/Science/91870_a_93216]
-
și mai repede. Nu există alt mijloc de a-l vâna decât acesta: când își conduc puii la pășune, dacă sunt împresurați de numeroși călăreți, refuză să fugă și să-și părăsească progeniturile și se luptă cu lovituri de corn, împungând, sfârtecând și distrugând cai și călăreți; ei înșiși pier sub săgeți și sulițe, căci nu pot fi capturați vii"16. Acesta este fragmentul care conține, in nuce, mare parte din mitul pe care medievalii îl vor dezvolta. Avem deja elementele
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
a pune în legătură această poveste cu liniile de forță ale mitului, în varianta medievală și renascentist-modernă. Atracția unicornului față de fecioară reprezintă condiția obligatorie pentru ca el să fie capturat sau ucis. Atunci când animalul este adormit în poala fecioarei, vânătorul îl împunge, în iconografia medievală, cu sulița în coaste 52. Gestul este mai mult decât explicit, animalul devenind o imagine a lui Hristos. În alegoria cantemiriană, Inorogul refuză cu detașare să respecte acest scenariu. Pare un inorog erudit, conștient de propriul rol
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
dreptul, de animal de pradă, îl înfățișează cel mai vechi Fiziolog redactat în limba română: "Inorogul este gadină mare și cu un corn în frunte, mare. Și easte ager și agiunge pre căprioară și o loveaște cu cornul și o împunge. Deci tot o poartă în corn 40 de dzile până putredeaște și cade din corn. Și, până o poartă, numai cu limba linge singele ei și scură tot lingând sângele. Aceaea îi easte hrana foarte cu nevoie și încă dzua
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
dreptul, de animal de pradă, îl înfățișează cel mai vechi Fiziolog redactat în limba română: "Inorogul este gadină mare și cu un corn în frunte, mare. Și easte ager și agiunge pre căprioară și o loveaște cu cornul și o împunge. Deci tot o poartă în corn 40 de dzile până putredeaște și cade din corn. Și, până o poartă, numai cu limba linge singele ei și scură tot lingând sângele. Aceaea îi easte hrana foarte cu nevoie și încă dzua
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
stângă reprezintă bărbatul și pare să fie dominantă datorită mărimii, totuși piatra reprezentând femeia este cea agresivă aici: o excrescență a ei se proiectează în afară, ca și cum ar vrea să stabilească un contact fizic cu cealaltă rocă. O cârjă lungă împunge femeia în brațul stâng, furca ei amestecându-se cu mâneca acesteia, de parcă ar sprijini-o într-o rugăciune. În 1933-1934 Dalí a ilustrat Les Chants de Maldoror de Lautréamont (una din cărțile cele mai prețuite de suprarealiști, violentă și halucinatorie
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
ascundeau capetele sub pături. Pe țăndările de sticlă care umpluseră camera atacanții alunecau și cădeau umplând-o și de sânge. Când îi mai rămase numai o cercevea, parlagiul s-a aruncat lovind cu disperare; atunci unul dintre milițieni l-a împuns cu cârligul în pulpa piciorului, iar altul într-un braț. Acu... pe... pe... el, a strigat Maromet, în disperare. Ultima linie atac, vreo șapte-opt, s-au aruncat asupra lui. Căzut și extenuat peste măsură, parlagiul a reușit să mai strângă
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]