932 matches
-
apreciere reciprocă. "Mi-e tare dor de d-ta și de Iași, atîta spun, fiindcă mi-e rușine să fiu superlativ în expresiune" - scrie Topîrceanu în aprilie 1918, cînd părea atras de Bucureștiul adolescenței sale. Iar criticul G. Ibrăileanu nu știrbește cu nimic din autoritatea judecăților lui de valoare, considerîndu-l un virtuoz al condeiului care, într-o limbă literară nefixată, "are instinctul infailibil în alegerea cuvintelor", în timp ce "fraza lui este construită din blocuri, fără pietricele intermediare, înșiruire care caracterizează și fraza
Martie by Gabriela Ursachi () [Corola-journal/Journalistic/10755_a_12080]
-
a zbierat pur și simplu la mine. Mi-a spus limpede că, dacă Sinodul nu-l îndepărtează pe Popovici din fruntea eparhiei Oradea, îl va aresta. Dacă nu l-a arestat până acum, aceasta a făcut-o pentru a nu știrbi prestigiul Bisericii...”. Ca urmare se hotărăște demiterea lui și încarcerarea la o mânăstire. La plecarea de la Oradea episcopul este brutalizat de comuniștii orădeni care luaseră parte la înlăturarea sa. Temându-se de orice apropiere între Rezistența anticomunistă și arhiereul Oradei
Nicolae Popoviciu () [Corola-website/Science/320616_a_321945]
-
în interesul maghiarilor și românilor, deopotrivă. Dar nu e de ajuns să colaborăm, ne asumăm coaliția pentru guvernarea țării numai dacă această colaborare este reciprocă. Numai așa mergem mai departe în coaliție, dacă interesele maghiarilor sunt respectate, pentru că ele nu știrbesc drepturile românilor. Noi putem acționa independent, să luăm decizii în legătură cu învățământul în limba maghiară. Nu avem nevoie de paznici", a arătat Marko Bela Să avem școlile noastre, să avem secții maghiare la Universitatea de Medicină și Farmacie, pentru ca medicul să
Marko Bela ameninţă cu ruperea Coaliţiei: mergem mai departe numai dacă se respectă interesele maghiarilor () [Corola-journal/Journalistic/45746_a_47071]
-
față de Hugo de fiecare dată când îl vedea. Hugo era șarmant și interesant și haios. Avea o frumusețe elegantă, întunecată, pe care nici măcar nopțile întrerupte, copiii care varsă mâncare și o evidentă incapacitate de a călca rufele nu o puteau știrbi; ba mai mult, îi adăugau un aer vulnerabil. Gândindu-se la el, Alice a simțit un val de plăcere. Dragoste? Alice s-a oprit din mers. Oare asta era? Sau nu era vorba decât de o dorință fizică? Dar Alice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
tot liberă ca cea de astăzi, după epoca fanarioților. Și fanarioții, ca și roșii actuali, nu cunoșteau alți adversari în țara asta decât {EminescuOpXII 24} pe boieri. An cu an și domnie după domnie n-aveau altă grijă decât a știrbi din drepturile politice ale boierilor. Exploatatori și exploatați? Stăpâni și robi? Boieri și romîni? Concedeți că, dacă ar fi voit chiar să esploateze, după cele de mai sus nu se prea pricepeau la aceasta; dac' ar fi voit să stăpânească
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
ci un prinț care dormea cu sceptrul și coroana alături. Căzută în desuetudine prin necumpănitele acte ale lui Dimitrie Cantemir și a generalului de cavalerie Toma Cantacuzino, neatârnarea noastră a fost pururea reală, ca drept pururea în vigoare, ca fapt știrbit din când în când, nu prin alt drept, ci prin escese și abuzuri de putere ale turcilor și, daca ea a fost întunecată curs de o sută de ani prin postomania fanariotă, tradiția ei și încercările de a o restitui
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
aceasta-i de competența Adunărilor legiuitoare. Cestiunea, după cât știm, stă astfel: Dreptul comunei Iași la o indemnizare de zece milioane lei vechi a fost votat de-o Adunare constituantă; e deci un drept cuasiconstituțional, care nu se poate modifica sau știrbi prin o lege votată de-o Adunare ordinară. Rămăsese însă ca o Adunare ordinară să voteze legea de aplicare a acelui drept câștigat, și consiliul comunal e desigur competent de-a cerceta daca legea specială păzește pe deplin dreptul acordat
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
într-o construcție remarcabilă prin bogăția informației, orizontul construcției și modernitatea interpretării. Lazăr Șăineanu, cel mai de seamă discipol al lui B. P. Hasdeu, a îmbogățit filologia română cu lucrări durabile ce se consultă mereu cu profit. Eroziunea timpului a știrbit abia pe alocuri opera cu bază atât de solidă, iar sub anumite aspecte ea se vădește neașteptat de modernă, într-o viziune actuală. Durabilitatea ei provine nu atât din informația adâncă pe care Șăineanu a știut-o culege din izvoarele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289434_a_290763]
-
credință, pe care Ștefan le-a dat cu prodigalitate suveranilor vecini, au constituit în istoriografia noastră un motiv de lungi explicații, pentru a se demonstra că, prin ele, independența și considerația de care se bucura voievodul Moldovei, n-au fost știrbite cu nimic. Dar asemenea acte scrise, în jurisdicția relațiilor dintre vasal și suzeran, contează foarte puțin. Esențial în raporturile dintre senior și vasal era numai jurământul de credință depus de vasal în fața seniorului. Prezența fizică a vasalului, îndeplinirea gesturilor rituale
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
al Țării Moldovei”. Ceea ce înseamnă că domnia nu i-a fost dată ca o favoare din partea unui rege sau împărat, ci i-a fost acordată de Dumnezeu. De aceea, se va strădui să evite o suzeranitate reală, care ar fi știrbit liberatea lui și independența țării. Conflictul cu Polonia, din ultimii ani ai vieții lui Ștefan, a fost și o reacție împotriva unui rege, în fața căruia s-a umilit, totuși, cu toate că închinarea de la Colomeea se înscria în obiceiurile lumii feudale. Înfruntându
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
i se opune". Dar au făcut-o presocraticii prin existentul absolut! Fragmentele din finalul volumului, aduse la zi, cu unele frământări social-politice, deși interesante, scad în intensitate și concentrare ideatică, apropiindu-se vădit de stilul jurnalistic. În orice caz, nu știrbesc prea mult din valoarea veritabilă a cărții. Diamantul maximei taie și nu mai acceptă inversul metodei. Fragmentele lui Lamparia, de Theodor Codreanu, sunt ca așchiile de marmură ce rămân după cioplirea statuii unei zeițe a singurătății. "Dacia literară", nr. 3
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
unic, dar numai cu condiția ca votul să fie obligatoriu, pentru ca cetățenii să nu fie împiedicați a-și exercita acest drept. Conștient de slăbiciunea propriului corp electoral ce nu-i putea asigura o poziție politică preponderentă și, totodată, dorind să știrbească atotputernicia partidelor rivale, Take Ionescu propunea și descentralizarea administrativă menită să atenueze presiunile exercitate în timpul campaniilor electorale de viitoarele partide de guvernământ. De altfel, Take Ionescu oscila între propunerile liberalilor și soluțiile conservatorilor. În cele din urmă a fost de
Iniţiative interne între anii 1914-1916 : putere şi opoziţie by Daniela Ramona Hojbilă () [Corola-publishinghouse/Science/1206_a_1890]
-
ar fi trebuit să existe, într-un test al rezistenței, lipsit de tact, o dovadă de tiranie; provenea din lucruri pe care le înțelegeam prea puțin: dezamăgire, zăpăceală furioasă datorată unei lupte autoimpuse, vanitoase, apropierea neputincioasă de moarte care îi știrbea cugetul, poate o afirmare tăioasă a spiritului ei încăpățânat și animalic, sau un balon de săpun al operativității omenești, ce se scufunda și se spărgea orbește în adâncuri. De unde să știu eu? Dar internarea lui Georgie ar fi putut fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
înceapă să funcționeze, în spatele barierei lui lustruite, abordat prin două uși de birou, unde el era unul din Marii Șefi ai vieții, un director cu față palidă, foarte conștient de sine și chiar de șiretenia zbanghie, încăpățânată, ce uneori îi știrbea din demnitate și din imaginea de efigie mândră și chipeșă pe care o avea. Trebuia să țină pasul cu taică-său, ale cărui idei de afaceri erau poate mai puțin imaginative, dar mai vaste, bazate pe legăturile sale cu vechii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
făcusem o greșeală. Și cum zăceam acolo și mă gândeam la asta, simțeam cum mi se rotesc ochii în cap de parcă ar fi încercat să găsească o cale de scăpare. Se întâmplase ceva cu puterea mea de a uita, fusese știrbită. Greșelile și vinile veneau din toate părțile și îmi rodeau ficații. Rodeau, iar eu asudam și mă întorceam pe toate părțile, sau simțeam o vanitate în această întoarcere. Încercam din nou să spun: Iggy, ce aș putea oare să fac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
și simplu, finit și finisat cum este el, poate și el să ajungă la aceste axe. Și atunci totul se luminează. Și trăiește adevărata fericire. Până și durerea lui devine fericire dacă ea este sinceră, iar neajutorarea lui nu îi știrbește puterea, căutările lui nu îl îndepărtează de la sine, nici măcar marile glume și păcăleli sociale nu îl fac neapărat ridicol, iar dezamăgirile repetate nu reușesc să îi răpească dragostea. Moartea nu poate fi teribilă pentru el dacă nici viața nu este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
că îi dă înainte cu povestea lui. De aici provine, în parte, oferta de rău augur a parantezelor, pe care ți-am făcut-o cu câteva fraze în urmă. Știu că numeroși oameni inteligenți nu suportă comentariile în paranteză care știrbesc fluența unei povestiri. (Suntem sfătuiți împotriva lor și prin poștă - mai cu seamă de cei ce pregătesc anumite teze și care sunt mânați de impulsul zburdalnic de a ne scrie pe sub masă, în timpul lor liber din afara campusului universitar. Dar noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
Convingerea mea inițială, susținută și de Georgie, că era bine să evit o discuție sinceră cu Antonia despre ea se dovedea acum a fi fost corectă. Acea discuție sinceră nu dusese la nimic bun: îmi făcuse mie rău, căci îmi știrbise dragostea pentru iubita mea, îi făcuse rău lui Georgie întrucât ea nu fusese doar trădată, ci pur și simplu lăsată la discreția Antoniei, îi făcuse rău Antoniei pentru că o tulburase, o excitase și o făcuse să născocească planuri care în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
eu. Numai ce s-a uitat extrem de bizar la mine și practic a rupt-o la fugă afară din clădire. Rachel arăta istovită; ochii migdalați Îi erau umbriți de cearcăne, dar, ținând cont despre cine era vorba, ele nu-i știrbeau cu nimic frumusețea, dându-i În schimb un aspect al dracului de sexi. Cu toate astea, mișcările pe care le făcea erau mai lente și mai obosite decât de obicei. Asta s-ar fi putut pune pe seama faptului că tocmai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
de mii de ori Înainte. Se retrase, apoi, câțiva pași, Își Încrucișă brațele și a Încremenit. Îmi aminti de nimfa din mitul grec, care fusese transformată Într-un copac. Cum o chema? Ah, da, corect. Daphne. Uniforma de deținut nu știrbise cu nimic frumusețea lui Rachel. Părul Îi era Împletit strâns pe ceafă, scoțându-i În relief oasele delicate ale feței. Gâtul Îi răsărea din gulerul urât al uniformei cu o grație desăvârșită. Rachel nu putea fi decât un copil adorat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
orneze cu câteva fresce reprezentând scene clasice, dar proiectele sale au fost respinse de Comitet.) În orice caz, locul, cu șirul lui dublu de coloane și scările de marmură care coboară în apa caldă și limpede, are un farmec anume, știrbit în oarecare măsură de aglomerarea urâtă a plantelor sădite în ciubere. Baia Interioară era adeseori închiriată pentru petreceri particulare, dar după un anumit chef despre care s-a scris în ziarele naționale, s-a renunțat la acest obicei. În partea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
a locurilor și a împrejurărilor. Bogat, recunoscut, căsătorit și tată de familie, individul renunță la libertatea lui și la construcția de sine urmărind virtuțile reale și căile care duc la înțelepciune. Practica filosofică presupune o individualitate protejată de ceea ce-i știrbește integritatea și o amenință. înțelepciunea se obține prin refuzarea mofturilor sociale și prin concentrarea energiei proprii asupra unei modelări de sine utile pentru a genera jubilare adevărată și plăcere autentică. Pentru că viața merită să fie trăită; nu este decât una
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
necazul, răul. Este bun tot ceea ce-l duce pe filosof în direcția jubilării, dacă aceasta nu trebuie plătită cu o alienare. Nicio plăcere cirenaică nu trebuie obținută cu prețul unei neplăceri prezente sau viitoare, aceasta apărând de îndată ce libertatea individului este știrbită în vreun fel. Desfătarea lui Aristip coincide cu cea a unui anarhist care nu pune nimic mai presus de libertate, nici măcar îsau mai ales) plăcerea... -9Plăcerea trăită în mod conștient. La antipozii criticii clasice opuse dintotdeauna hedonismului, desfătarea nu poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
emul al lui Pindar, el încearcă să devină ceea ce e! Dar gândirea lui nu comandă plăcerea în sine. Desigur, el nu poate suporta doze masive și va celebra așadar doza homeopatică, dar nu interzice alte formule: numai să nu fie știrbite libertatea, autonomia, independența, ataraxia. Plăcerile mesei sau ale patului, estetice sau altele, cu condiția să nu fie necesare, pot fi satisfăcute în voie dacă nu provoacă vrea alienare ori vreo bulversare a sufletului și a trupului. Epicurismul hedonist roman nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
Rămăsesem ultimul judecător al acelor meleaguri, intrate acum sub altă jurisdicție; mă plimbam solitar, fără noimă, prin comuna în care fosta judecătorie funcționase aproape treizeci de ani. Localnicii nu păreau deloc afectați de această desființare, că li s-ar fi știrbit ceva din prestigiul la care păreau să țină foarte mult. Aveam în același timp impresia că împachetarea arhivei, mutarea se terminaseră de mult, de ani de zile, că se așezase uitarea peste toate. Stăteam, bună parte a zilei, pe prispa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]