912 matches
-
purta numele de Truță Neculai. Ceva mai la deal de bazinul cu apă, locuia unul Rugină Petru, care se trăgea din neamul Rugineștilor. Și acesta avea ramificații multe În sat. Acestui Petru Rugină i se spunea Petru lui Mihăilă al Țărăncii. Probabil că această așa zisă Țăranca, bunica lui, venea aici tot de la câmpie. Coborând pe Bâtcă, dădeai de casa unuia Roandă.De unde a venit acesta În Gălăuțaș, nu avem știință.Urmașii lui Însă au prins rădăcini aici, vremile fiindu-le
GĂLĂUȚAŞUL by IOAN DOBREANU () [Corola-publishinghouse/Science/1183_a_1894]
-
mai la deal de bazinul cu apă, locuia unul Rugină Petru, care se trăgea din neamul Rugineștilor. Și acesta avea ramificații multe În sat. Acestui Petru Rugină i se spunea Petru lui Mihăilă al Țărăncii. Probabil că această așa zisă Țăranca, bunica lui, venea aici tot de la câmpie. Coborând pe Bâtcă, dădeai de casa unuia Roandă.De unde a venit acesta În Gălăuțaș, nu avem știință.Urmașii lui Însă au prins rădăcini aici, vremile fiindu-le prielnice.În anii postrevoluționari, un nepot
GĂLĂUȚAŞUL by IOAN DOBREANU () [Corola-publishinghouse/Science/1183_a_1894]
-
foarte relevante experiențele legate de locul care rămâne încă pentru mine întruparea fundamentală a ceea ce numesc "acasă". 2 În anul doi de masterat de Politici de Gen și Minorități am făcut o lucrare despre felul în care apelativele "țăran" și "țărancă" au căpătat conotație peiorativă. 3 Personal nu am avut mult timp conștiința acestei identități, dar am căpătat-o prin interacțiunea cu ceilalți și mai ales cu cei din comuna natală care nu de puține ori se uită la mine cu
[Corola-publishinghouse/Science/84956_a_85741]
-
urcat pe prici tremurând nervos. Croitorașul Ion Mânzală A mai fost introdus în cameră un tânăr croitor, din Mânzălești, Buzău, copil din flori, recrutat de partid căci avea origine sănătoasă, pentru a deveni ofițer de securitate. Biata lui mamă, o țărancă pe care o înșelase în adolescență un pădurar, nu știa ce face copilul ei în București. După trei luni de școlarizare, îmbrăcat în haine ofițerești, cu cizmele lustruite și caschetă pe ureche, s-a dus acasă, într-o permisie de
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
de la Iași, într-o ambianță mai adecvată pentru text, am înțeles mai bine să mă cer în illo tempore, ce spun se va închega, el era mecanic hidroenergetic, țăranii vin și ei, se așează pe locurile lăsate libere din vorbă, țărăncile delicat în dreapta, un bărbat așezat la coasta stîngă, altul în picioare leagănă trup și plasa din mînă, că merg să mănînc pe hol, repede te-a aprobat una, îți prinde gestul obișnuită de la copii, de la nepoți, bărbat de mîncare, rezumativ
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
limbajului însuși! halta Supuru de Jos punct hidrologic, Cotele apelor rîurilor în copilăria radio, 11,57, după Cotele apelor Dunării, înaintea mesei de prînz, Crasna regularizări de maluri, lan de case vechi cu țiglă, locuitorii contururi ermetice, stropi, straturi grele, țărancele încearcă ușa, cerșetoarea țiganca deschide, mă! flutură prin vagon spre capătul celălalt, nemișcată în geam, țin fata de mînă și îmi urmez drumul, dacă trenul se urnește din șosea într-o varietate fizionomică a Sălajului, față rotundă, omega melancolic, bluza
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
ai dat seama că nu dragostea pentru o muiere o să te ducă la Operă, dom- nule Vasile. Ci dragostea pentru muzică, cea care, fără muncă, rămâne doar ca o femeie frumoasă, așa, de la natură, dar cu gesturi și minte de țărancă, nu de doamnă stilată care să știe să te cucerească și prin felul în care ține o ceașcă de cafea, să zicem. Cristi deschide caietul. — Haida, atunci, s-o luăm mai ușor, dacă ești așa pleoș- tit, îți revii una-
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
a vă păstra cât mai mult timp prospețimea și culoarea sănătoasă a feții. Iată cele mai bune metode, pe care de mică le-am învățat de la mama mea și care sunt preluate din generație în generație din înțelepciunea și experiența țărancei române, renumită pentru frumusețea ei. în primul rând e importantă curățirea feței. Apa pe care-o utilizați să fie cât mai pură. îmi amintesc cum în copilărie, când ploua, tatăl meu, trimis de mama, strângea apă de ploaie ca fetele
51 Sfaturi înţelepte pentru a fi cât mai sănătoși cât mai voioși și cât mai…frumoși by Ecaterina Grunichevici () [Corola-publishinghouse/Science/760_a_1582]
-
împreună, cele cu studii gimnaziale separat și cele cu primare, separat... Și-aș-am și rămas până la urmă, că nu ne-o mai învălmășit. Nu știu de ce, da’ între timp se terminase colectivizarea, și-apoi vroiau să le educe pe țărănci să meargă să accepte colectivul, că foarte multe dintre ele s-o bătut cu cei care-o venit să le oblige să dea pământul. I-o bătut... Ce știu eu? Cic-o fost și crime... Care erau condițiile la Arad
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
perioadă a vieții mele am pictat frecvent biserici în tablourile mele fie că erau micuțe pe un vârf de deal în depărtare, fie că le pictam fiind în prim planul tabloului, atunci când pictam sate, intersecții de ulițe, cu țărani și țărance care se plimbau după slujba de duminică. Dar oricum, biserica este un element central în viața țăranului român, care are un loc central și bine definit în reprezentările pictorilor naivi. În tablourile mele rurale, nu am pus niciodată accent pe
Povestiri din spatele simezelor by Mihai Dascălu, Gustav Ioan Hlinka () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1778_a_3166]
-
fi modelele inserate cu grijă de autor pe hainele personajelor, cruciulițe, tot felul de însemne, apoi pozițiile celor pictați în tablou, de exemplu un tânăr și o tânără care se îmbrățișează în colțul din stânga, meseni cu paharul în mână, o țărancă toarce lâna pentru viitoarele haine, iar un alt țăran toarnă vinul în pahare. Fața de masă are și ea modele țărănești, pe pereți sunt pictate tablouri care reprezintă tot case de la țară, iar la geam sunt așezate perdele prin care
Povestiri din spatele simezelor by Mihai Dascălu, Gustav Ioan Hlinka () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1778_a_3166]
-
dar nu lăsa pe nimeni să îi arate drumul, nu accepta jumătățile de măsură, iubea liber, dar nu era o stricată, o fufă lipsită de conștiință. Nici pomeneală! Nu era o cultă, o instruită, o ducesă, dar nu era o țărancă. Era o gitană, cu tot sân gele și toată istoria acestui neam. Viorica Cortez, la beauté absolue gérard mannoni, critic muzical În grupul glorios de cântărețe care au dus la cel mai înalt nivel arta lirică în cea de-a
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
unghii mari, negre, puțin încovoiate la vârf, ca o platoșă puternică pentru protecția organelor locomotorii, cât și pentru o mai bună aderență și stabilitate la sol, picioarele bunici mele, săraca, erau aidoma celor de rinocer sau elefant. Doamne! Picioarele unei țărănci muncite, chinuite, oropsite și lipsite de cel mai elementar confort... Picioarele unei femei necăjite de la țară, care se transformase într-o mașină de născut copii 18 la număr! fără odihnă, fără somn, fără repausul necesar, muncind ca un robot 24
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
cu ajutorul cărora se formează familii de cuvinte, ceea ce dă o coloratură slavă mai generală limbii române (adesea rădăcina este latină, dar particulele adăugate sunt slave). „țăran“ vine de la „țară“, cuvânt de origine latină, dar adăugându-i-se sufixul slav „an“; „țărancă“ primește Încă un sufix, „că“, tot de factură slavă. Slavii au transmis românilor și multe nume de persoană, ca și un număr impresionant de toponime (o bună parte a geografiei românești — râuri, dealuri, munți, localități — poartă denumiri slave; printre acestea
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
vizită prin muzeele românești oferă ocazia descoperirii unei picturi de foarte bună calitate. Nicolae Grigorescu (1838-1907), apropiat de școala de la Barbizon și de impresionism, este „pictorul național“; el a zugrăvit, Într-o notă luminoasă și optimistă, peisajul românesc, scene rurale, țărănci În costum popular... Teme apropiate apar și la Ion Andreescu (1850-1882), dar Într-un ton mai grav și mai interiorizat. Momentul 1900 este reprezentat de Ștefan Luchian (1868-1916), strălucitor colorist, inepuizabil pictor al florilor. Numele mari ale perioadei interbelice sunt
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
zydas (evreu) și porecla etnonimică zydas se aplică micilor comercianți, prăvăliașilor, celor care sunt mincinoși, Înșelători și vicleni <endnote id="(296 și 297)"/>. O situație similară este atestată cam În toate țările est-central- europene. G.M. Tamás dă exemplul unei bătrâne țărănci unguroaice „care spunea despre băcanul satului că era evreu după Îndeletnicire, altfel nu” <endnote id="(690, p. 84)"/>. Cu alte cuvinte, negustorul respectiv ar fi fost evreu din punct de vedere profesional și ungur din punct de vedere etnic. Din
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
jidanii” - scria prin 1963 A. Schwefelberg În memoriile sale <endnote id="(537, p. 84)"/> - și „De se Întâmplă ceva rău, oamenii cată tot la el [= la străin] ; o molimă, o secetă sau mai știu eu ce” - declara În 1965 o țărancă bătrână din județul Brașov <endnote id="(94, p. 43)"/>. S-ar părea că În Europa de Est evreul a fost asimilat cu un tip de vrăjitor având trăsături mai puțin Întunecate, un destin mai puțin dramatic și activități mai puțin terifiante decât
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
de uriaș”, o „namilă de femeie” de „doi metri și patruzeci”, o nimfomană de o frumusețe răpi toare, cu o „față blândă și dulce, ca de zeiță”. „Pase-mi-te, tu te tragi din Uriași Jidovi - Îi spune Oanei o țărancă vrăjitoare -, ăi de l-au schingiuit pe domnul nostru Isus Christos, că doar ăia erau atât de mari și de puternici de l-au putut schingiui chiar pe el, Fiul lui Dumnezeu. Iar dacă este așa, degeaba ți-am face
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
o purta mândră, ca pe cea mai scumpă geantă. Mamă și fiu se plimbau degajați discutând cu glas domol aspecte familiale ale lor și ale rudelor trăitoare în localitatea de baștină din Țara de Sus. Mândră de statutul ei de țărancă bucovineancă, această mamă a venit în urbea Iașilor să-și vadă feciorul, domn universitar, la aceeași instituție academică de învățământ agricol pe care, nu cu mult timp în urmă, o absolvise. Atitudinea tânărului trăda satisfacția, mândria chiar, de a-și
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
romanțată a orașului ca spațiu al tuturor posibilităților cu o imagine mai realistă a problemelor pe care femeile de la sate le puteau Întâmpina dacă se mutau la oraș. Una dintre critici suna astfel: Trebuie să i se scoată din capul țărancei noastre gândul, că adevărata fericire ar fi numai viața dela oraș,... șdoarț satul poate oferi o adevărată viață de sănătate fizică și morală 68. Afirmația de mai sus ilustrează, În același timp, schimbarea priorităților de la fericirea personală la sănătatea colectivă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1967_a_3292]
-
pentru rolul soției hangiului. Evident, e o impresie pur personală. A.V. Da, acolo era și un anumit tip de gândire polemică. În primul rând, acțiunea se petrece în mediul rural, iar eu n-am vrut să construiesc personajul unei țărănci. Am vrut să aduc în discuție un personaj straniu în care feminitatea e parte a tainei. Personajul straniu poate exista și la munte, și la mare, și la țară, și la oraș, în România și oriunde. Personajul straniu poate crea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
numea "neurastenie rurală"; era deci o formă "nevrotică". Era perioada anilor 1959-1960, perioadă coincidentă cu tentativele medicinii rurale de a combate pelagra, boală foarte gravă prin manifestări somato-psihice și prin expansiunea ei în lumea satelor. Observând coincidența țăran (de obicei, țărancă), aceeași simptomatologie la toate aceste femei, care aveau pelagra în antecedentele lor înde-părtate, am încercat să stabilesc legătura dintre aceste antecedente. Am apelat la acad. Jules Nițulescu, un eminent specialist în pelagră, lucrând la Institutul de studiu al pelagrei din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
vrea să coboare În lumea Blajinilor, vrea să afle „tâlcul” care să-i permită „trecerea” și după trei tentative eșuate, renunță și pleacă În străinătate. Frumoasa Arghira Își recapătă vederea altfel, printr-un miracol: Într-o zi apare o tânără țărancă, Zamfira, care o Îndeamnă să se spele cu apa adusă de ea și, spălându-se Începe să vadă. Un alt mit este acela al „schimbării”, Înnoirii identității. Marina apare când tânără, când bătrână, are o putere extraordinară de a trece
FORMELE FUNDAMENTALE ALE SACRULUI ÎN OPERA LUI MIRCEA ELIADE by GHEOCA MARIOARA () [Corola-publishinghouse/Science/1287_a_2109]
-
alb, femeia de-un aspect cam mănăstiresc din Vlașca, bănățeanca din Graniță cu cârpa încornorată și cu opreg din șerpi multicolori. Pădureanca purtând pe mâneci podoabă masivă, compactă și cu mărgele, care dau ritm și linie șoldului. Te izbește costumul țărăncii de la Pitești, strigător ca un răsărit de soare, nu mai puțin și aproape antipodic al lugojanului în negru solemn. [...] Galeria acestor contemporani și strămoși e vastă cât țara (Ibidem, p. 271). Același duh al pitorescului îl vede Blaga în aspectul
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
foarte-foarte”. Echilibrul înseamnă și simetrie, adică perfecțiune. Despre oamenii care și-au pierdut echilibrul se spune că sunt „într-o parte”, „într-o doagă”, „într-o ureche”. Totodată înseamnă „calea dreaptă”, fără abateri. Pe țesături se regăsește echilibrul culorilor. Portul țărăncilor exprimă simțul măsurii. Tăietura veșmintelor e și ea plină de grație și de varietate, în același timp de seriozitate. Fiecare piesă a costumului are altă tăietură, altă formă. Românca nu poartă rochii lungi și largi, ci catrința strânsă în brâu
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]