1,318 matches
-
dispare, STRĂLUCIREA va fi nemărginită. Dacă auzul nu mai este, INIMA coboară în eternul adânc. Dacă simțurile se opresc, omul se va elibera de toate impresiile lumești și se va uni curat, deschis și total cu Universul, Nelimitat desfășurat cu briza dulce nestăpânită de oameni.” ************************ (caută și citește celelalte cinci părți ale materialului) Ce alte dovezi referitoare la o viață spirituală după moartea corpului fizic mai putem găsi ? O sumedenie, dacă vrei cu adevărat să deschizi ochii, aș spune eu. Voi
VIAŢA DUPĂ CORTINA MORŢII (PARTEA A ŞASEA) de LIVIU PIRTAC în ediţia nr. 1870 din 13 februarie 2016 by http://confluente.ro/liviu_pirtac_1455315510.html [Corola-blog/BlogPost/342660_a_343989]
-
părul meu de negru catifea. Fericirea mea...e cerul înstelat în nopțile de vară, scăldatul nostru în marea iubire spirituală. Fericirea mea...e cafeaua-n doi din fiecare dimineață, când razele dinspre răsărit ne trezesc la viață. Fericirea mea...e briza mării ce adie pe umerii dezgoliți, alaiuri de primăvară apar, de discul galben ceresc încălziți. Fericirea mea...e să fiu fericită chiar dacă sunt tristă, căci tu ai puterea de-a mă ridica și a-mi oferi o batistă. Fericirea mea
FERICIREA ÎN LUCRURI MĂRUNTE de IRINA BBOTA în ediţia nr. 1537 din 17 martie 2015 by http://confluente.ro/irina_bbota_1426614646.html [Corola-blog/BlogPost/363002_a_364331]
-
de primăvară apar, de discul galben ceresc încălziți. Fericirea mea...e să fiu fericită chiar dacă sunt tristă, căci tu ai puterea de-a mă ridica și a-mi oferi o batistă. Fericirea mea...e să înot contra valurilor și a brizei mării, căci ești așteptat, singurătatea a rămas pe peronul gării. Referință Bibliografică: FERICIREA ÎN LUCRURI MĂRUNTE / Irina Bbota : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1537, Anul V, 17 martie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Irina Bbota : Toate Drepturile Rezervate
FERICIREA ÎN LUCRURI MĂRUNTE de IRINA BBOTA în ediţia nr. 1537 din 17 martie 2015 by http://confluente.ro/irina_bbota_1426614646.html [Corola-blog/BlogPost/363002_a_364331]
-
din nectarul iubirii divine, prelinsă pe ivăre. Vorbesc gemetele pământului că alunecările faliilor în căutările locurilor sigure de așezare sunt însoțite de pași de femeie, de gemete surde din suflet pribeag, în căutare de suflet pribeag. Vorbesc malurile răscolite de brize, de brațe deschise spre ele, de nisipuri cernute-n clepsidre, de fluxuri sărutate de ea, călătoarea. Vorbesc valuri de creste-nspumate, răsturnate, de pânze-n plutiri peste hărți amintiri, balansate sub greutatea iubirii. A ducerii acesteia departe, pe tărâmul trăiniciei
INVITAŢIE LA LANSARE DE CARTE de IRINA LUCIA MIHALCA în ediţia nr. 2148 din 17 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/irina_lucia_mihalca_1479350844.html [Corola-blog/BlogPost/344782_a_346111]
-
cald se contopesc, Din harul vieții, cel divin, Și toate-n suflet se unesc Să facă totul nestrăin. Din ele prin sublim ceresc Se nasc doar versuri în secret, Și cei din jur le pomenesc, Sub semnul unui nou poet. BRIZA MĂRII Val de aer, dinspre mare, Vine ca o mângâiere, Într-o briză iubitoare, Ce aduce-n gând tăcere. Cu privirea-n larg, pierdută, Doi iubiți se-mbrățisează, Se visează pe o plută Duși de briza ce-i veghează. Dup-o
ALTARUL SUFLETULUI MEU (POEME) de VIRGINIA VINI POPESCU în ediţia nr. 1370 din 01 octombrie 2014 by http://confluente.ro/virginia_vini_popescu_1412150113.html [Corola-blog/BlogPost/353074_a_354403]
-
unesc Să facă totul nestrăin. Din ele prin sublim ceresc Se nasc doar versuri în secret, Și cei din jur le pomenesc, Sub semnul unui nou poet. BRIZA MĂRII Val de aer, dinspre mare, Vine ca o mângâiere, Într-o briză iubitoare, Ce aduce-n gând tăcere. Cu privirea-n larg, pierdută, Doi iubiți se-mbrățisează, Se visează pe o plută Duși de briza ce-i veghează. Dup-o oră de visare, Se trezesc, nimic nu văd, Dar de-o barcă cu
ALTARUL SUFLETULUI MEU (POEME) de VIRGINIA VINI POPESCU în ediţia nr. 1370 din 01 octombrie 2014 by http://confluente.ro/virginia_vini_popescu_1412150113.html [Corola-blog/BlogPost/353074_a_354403]
-
Sub semnul unui nou poet. BRIZA MĂRII Val de aer, dinspre mare, Vine ca o mângâiere, Într-o briză iubitoare, Ce aduce-n gând tăcere. Cu privirea-n larg, pierdută, Doi iubiți se-mbrățisează, Se visează pe o plută Duși de briza ce-i veghează. Dup-o oră de visare, Se trezesc, nimic nu văd, Dar de-o barcă cu uitare ... Un pescar prindea năvod. CHIRURGUL Când bolile sfidează frunți Și sapă lacrimi și durere, Chirurgul vieții pe cei mulți Îi operează
ALTARUL SUFLETULUI MEU (POEME) de VIRGINIA VINI POPESCU în ediţia nr. 1370 din 01 octombrie 2014 by http://confluente.ro/virginia_vini_popescu_1412150113.html [Corola-blog/BlogPost/353074_a_354403]
-
Cuvinte > FINAL DE CĂUTARE Autor: Silvana Andrada Publicat în: Ediția nr. 2186 din 25 decembrie 2016 Toate Articolele Autorului FINAL DE CĂUTARE Aud afară noaptea cum picura prin frunze Atâta mângâiere cu bicele-i subțiri, Așa cum intru mine preling eterne brize, Din amăgiri și ele, pierdute-n amintiri, Acolo unde cerul a sărutat pământul Și unde gândul meu se-mbină cu iubirea, Acolo unde astăzi ajunge numai gândul, Acolo unde eu cred ca este nemurirea Și poate-aș vrea să trec
FINAL DE CĂUTARE de SILVANA ANDRADA în ediţia nr. 2186 din 25 decembrie 2016 by http://confluente.ro/silvana_andrada_1482631998.html [Corola-blog/BlogPost/371709_a_373038]
-
aminte încă de trăsurile cu cai ce se plimbau odinioară prin centrul orașului și parcă revezi cu ochii minții coregrafiile grațioase ale aleilor idilice pe unde defila dragostea tânără a inocentelor cupluri romantice. Ieșeau la promenadă, adulmecau în pas domol briza tainică a Dunării ce-ți gâdila nările și-ți păstra nealterat spiritul de comerț zgomotos care se perinda prin portul de pe malul fluviului. Tonete în spatele cărora grecii și armenii își expuneau în rafturi marfa din abundeță, tarabele pline cu pește
PARFUM DE ANOTIMP TĂCUT de CRISTEA AURORA în ediţia nr. 1588 din 07 mai 2015 by http://confluente.ro/cristea_aurora_1431009877.html [Corola-blog/BlogPost/368121_a_369450]
-
acasă chiar și de vânturi ce spulberă frunze pe-alei de stropii de ploaie curați de-o coajă de pâine coaptă pe vatră să fie acolo, pe masă dar în liniștea fără de seamăn a dragilor, munților mei... nu mai vreau briză, nici mare nu vânt purtător de nisip nu uscăciune, nici cedrii sau pini nu stânci dantelate pe maluri nu urme de zei, nu ruine nu, nimic din străini măicuță, vreau munții, grădina noastră pe tine așteaptă-mă-n toamnă și-ascultă-mă
LIRICĂ AUTUMNALĂ 2012 de GEORGETA RESTEMAN în ediţia nr. 703 din 03 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Georgeta_resteman_lirica_autumnala_2_georgeta_resteman_1354535919.html [Corola-blog/BlogPost/351652_a_352981]
-
-ntârzie niciodată. Asta-i cam înfurie pe unii turiști. Pasămite le țiuie urechile de-atâta aer ozonat, dar habar n-au ei că vântul ăsta e motivul pentru care la mine e veșnic primăvară, nici prea cald, nici prea frig. Briza asta bine temperată îmi vine plocon taman de la suratele Azore și-mi aduce umezeală adunată de pe Atlanticul dintre noi. Că veni vorba de umezeală, aici chiar că am o problemă. Vă spun un secret: n-am pic de apă dulce
LANZAROTE – CERERE IN CĂLĂTORIE de GABRIELA CĂLUŢIU SONNENBERG în ediţia nr. 1267 din 20 iunie 2014 by http://confluente.ro/Gabriela_calutiu_sonnenberg_1403267998.html [Corola-blog/BlogPost/357506_a_358835]
-
cu timpul scufundat... Atâtea flăcări ard în paraclis, Iar tu și nava mea sunteți doar vis... FLOAREA DE LOTUS După ani de secetă îndelungată, Ploaia se revarsă ca din senin, Nebănuită, neașteptată... Niciun semn nu prevestea furtuna, Nicio adiere de briză Pe țărmul de la marginea zării, Niciun val care să încrețească Întinderea liniștită de apă, Împăcată cu sine, Sub dogoarea pustiitoare a amurgului! Ca o vrajă, s-au răsucit norii, Și trupul subțire al tornadei A început să danseze, Luând prin
PETALE DIN FLOAREA DE LOTUS (1) de DOMNIŢA NEAGA în ediţia nr. 1840 din 14 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/domnita_neaga_1452765060.html [Corola-blog/BlogPost/380603_a_381932]
-
Acasa > Literatura > Fragmente > VINE TOAMNA (RONDEL) Autor: Romeo Tarhon Publicat în: Ediția nr. 617 din 08 septembrie 2012 Toate Articolele Autorului Vine toamna, tristă briză, Deja vu pe-un tobogan, În ținuta-i de marchiză Din satin galben-șofran, Fără pașaport și viză... Ah, de-aș fi iar licean! Vine toamna, tristă briză, Deja vu pe-un tobogan. Fără viitor și miză În al vremilor noian
VINE TOAMNA (RONDEL) de ROMEO TARHON în ediţia nr. 617 din 08 septembrie 2012 by http://confluente.ro/Vine_toamna_rondel_romeo_tarhon_1347093340.html [Corola-blog/BlogPost/343718_a_345047]
-
Ediția nr. 617 din 08 septembrie 2012 Toate Articolele Autorului Vine toamna, tristă briză, Deja vu pe-un tobogan, În ținuta-i de marchiză Din satin galben-șofran, Fără pașaport și viză... Ah, de-aș fi iar licean! Vine toamna, tristă briză, Deja vu pe-un tobogan. Fără viitor și miză În al vremilor noian, Nu am timp de analiză, Dar m-aș mai iubi un an... Vine toamna, tristă briză... Referință Bibliografică: Vine toamna (rondel) / Romeo Tarhon : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593
VINE TOAMNA (RONDEL) de ROMEO TARHON în ediţia nr. 617 din 08 septembrie 2012 by http://confluente.ro/Vine_toamna_rondel_romeo_tarhon_1347093340.html [Corola-blog/BlogPost/343718_a_345047]
-
și viză... Ah, de-aș fi iar licean! Vine toamna, tristă briză, Deja vu pe-un tobogan. Fără viitor și miză În al vremilor noian, Nu am timp de analiză, Dar m-aș mai iubi un an... Vine toamna, tristă briză... Referință Bibliografică: Vine toamna (rondel) / Romeo Tarhon : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 617, Anul II, 08 septembrie 2012. Drepturi de Autor: Copyright © 2012 Romeo Tarhon : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai cu
VINE TOAMNA (RONDEL) de ROMEO TARHON în ediţia nr. 617 din 08 septembrie 2012 by http://confluente.ro/Vine_toamna_rondel_romeo_tarhon_1347093340.html [Corola-blog/BlogPost/343718_a_345047]
-
Eram răscolit până în ultima celulă vie a trupului meu fierbinte. La un moment dat, îngerul meu se întoarse pe o parte și își sprijini capul în palma mâinii stângi, privindu-mă în ochi. Pletele blonde îi fluturau ușor, adiate de briza mării. Mă întrebă brusc, cu un aer curios: - De unde sunteți? - Din Valea Jiului, mai exact din Petroșani, i-am răspuns cu o voce stinsă. Dar dumneavoastră ? - București ... Pronunță denumirea capitalei cu un aer de mândrie, parcă dorind prin asta să arate
CĂRĂUŞIA ŞI EXACERBAREA SENTIMENTELOR ÎN AMOR DĂUNEAZĂ GRAV SĂNĂTĂŢII … de LIVIU PIRTAC în ediţia nr. 1975 din 28 mai 2016 by http://confluente.ro/liviu_pirtac_1464383503.html [Corola-blog/BlogPost/369194_a_370523]
-
resursă asumată A caracterului profund uman... Și cum consumul curge an de an, Orice resursă, știm, e...limitată. Guvernanților perioadei de ...Criză Își vântură mereu sloganul: “Să așteptăm să treacă Criza!”... Și noi ne înfruntăm cu uraganul, În timp ce ei suportă...briza. Unor împricinați creduli Ei cred vorba din bătrâni: "Unde-i lege, nu-i tocmeală"... Acum legea, oameni buni, E musai cu...târguială. Unora cu prejudecăți (inspirat de o splendidă floare...ignorată) E floarea asta o podoabă Născută din penel divin
EPIGRAME de GHEORGHE PÂRLEA în ediţia nr. 461 din 05 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Epigrame_gheorghe_parlea_1333652527.html [Corola-blog/BlogPost/359120_a_360449]
-
mulțumindu-i pentru laptele dat. Aud clinchet de vesel copil, cu pași mici măsurând drumul dintre mirosul cozonacului, abia scos din cuptor și mirosul lemnului proaspăt lucrat. Neobservat un oftat, ba două, sărută lutul-mormânt... Două lumânări pâlpâie timid în îmbrățișarea brizei ... Ploaia, atinge obraz, purifică trup... Părinții-mi zâmbesc: „Hai, du-te copile, cărarea ți-e lungă, noi suntem bine, din nou împreună...” Tăcerile plâng pe aleea dintre morminte... Referință Bibliografică: Tăcerile plâng... / Elena Păduraru : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr.
TĂCERILE PLÂNG... de ELENA PĂDURARU în ediţia nr. 519 din 02 iunie 2012 by http://confluente.ro/Tacerile_plang_elena_paduraru_1338683677.html [Corola-blog/BlogPost/358432_a_359761]
-
un Artist prea-trăitor ! Scrisul său plin de savoare, îți conferă bucurii Atât de dulci și-nmiresmate, ca în " Ziua de Florii"! Când ai în mână cartea sa, nu o mai lași chiar de n-ai timp Simți cum te-adie briza Muzei, a fiecărui anotimp ! Patriotismu-l moștenește din vremuri imemoriale Și tinerilor vrea să-l lase, printre valori spirituale ! Celor ce dorm în multă lene, în ignoranță și uitare Dascălul din Dobriceni, le dă o "rece" deșteptare : -Să săpăm mult în
ZÂMBETE AMARE PRINTRE HOHOTE DE RÂS !(PREFAȚĂ LA CARTEA DLUI.SCR.-PROF.MIHAI PETRESCU-DOBRICENI. de PAULIAN BUICESCU în ediţia nr. 2157 din 26 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/paulian_buicescu_1480195905.html [Corola-blog/BlogPost/358991_a_360320]
-
-n făptura. Pământul de-ar fi să ne lege, Recolta de pace culege, Căci pacea înseamnă măsură. Copil al Câmpiei Solare Voința de pace vlăstar e, Un trunchi s-a-nălțat peste lume Coroană de stele s-adune În valuri și-n briză de mare. Aici e un clopot albastru, Clopotnița-roșu pilastru Și galbenă-limba ce bate. Bat gânduri de pace curate, Pământul refuză dezastru. Bat clopote, zarea-i o treaptă, Vibrează Câmpia-nțeleaptă, Bat clopote, suntem o limbă, Voința în noi nu se
PREMIUL II LA CONCURSUL MEMORIA SLOVELOR de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1692 din 19 august 2015 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1439990536.html [Corola-blog/BlogPost/373403_a_374732]
-
Îngrozit, privea fața omului...era a lui. S-a cutremurat. Prin portalul galben, apărea întinderea unei plaje plină de nisip fin, auriu. Soarele strălucea puternic, iar adierea fierbinte a vântului, adusa de vânt, ii izbea obrajii umplându-i nările cu briza oceanului. În spatele plajei, palmierii îmbiau la odihna și răcoare. Oamenii se distrau, scăldându-se în apa limpede. I-a auzit râsul cristalin, molipsitor. Un grup de tineri gălăgioși se amuzau, aruncând-o în valuri pe frumoasa posesoare a acelui râs
MAGAZINUL DE ANTICHITĂŢI de CAMELIA CONSTANTIN în ediţia nr. 433 din 08 martie 2012 by http://confluente.ro/Magazinul_de_antichitati_camelia_constantin_1331059436.html [Corola-blog/BlogPost/346594_a_347923]
-
în neputință de a mă afla de a Te regăsi de a Te simți de a Te avea fără îndoieli fără să-Ți dau un chip fără să Te strig cu un nume învățat în colțul meu de lume o briză ciudată îmi sapă în gânduri îi vezi viermii și-au început ospățul în trupul înjunghiat de timp în oase sună frigul alb al catafalcului și totuși sunt același eu cu luminile dimineții în ochi încă nu am plecat dincolo încerc
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/agafia_dr%C4%83gan/canal [Corola-blog/BlogPost/380557_a_381886]
-
spirala întunecatăspre acel punct minuscul de luminădin sufletul meuzăgăzuităîn neputință de a mă aflade a Te regăside a Te simțide a Te aveafără îndoielifără să-Ți dau un chipfără să Te strig cu un numeînvățat în colțul meu de lumeo briză ciudată îmi sapă în gânduriîi vezi viermiiși-au început ospățulîn trupul înjunghiat de timpîn oase sunăfrigul alb al catafalculuiși totuși sunt același eucu luminile dimineții în ochiîncă nu am plecat dincoloîncerc să adun toate umbrele la răsăritsă echilibrez balanța între mine
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/agafia_dr%C4%83gan/canal [Corola-blog/BlogPost/380557_a_381886]
-
Acasa > Impact > Scrieri > CUM SĂ FIE ZĂPADA Autor: Viorel Darie Publicat în: Ediția nr. 1091 din 26 decembrie 2013 Toate Articolele Autorului Cum să fie zăpada Câmpurile uscate de geruri și vânturi să prindă adierea de-abia perceptibilă a unei brize răcoroase de la miazănoapte, iar ramurile golașe ale copacilor să înceapă să freamăte, fluturând puținele frunze care au mai rămas pe vârful rămurelelor. Negura grea să acopere cerul și văzduhul și văile și pădurea, departe, în toate zările, iar nori mari
CUM SĂ FIE ZĂPADA de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1091 din 26 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Cum_sa_fie_zapada_viorel_darie_1388026461.html [Corola-blog/BlogPost/347697_a_349026]
-
topit în zidul destrămat orizontal Și îndată am simțit-o trenă-n lacrimă de val, Era punte, întrebare, vârstă, aer și răvaș, Drum pustiu cu mii de care adunate-n bun-rămas. Dar zâmbea îngenuncheată în tăcere absolută Și rupea din briza serii câte-o stea necunoscută. Se ruga de ploi-lumină s-o așeze într-o ramă Unde sensul nemuririi început-a să adoarmă Și pășea pe flori uscate, printre lacuri și viori Numărând petale moarte pe altare de uitări; N-avea
CE FRUMOAS-AM FOST ODATĂ! de GINA ZAHARIA în ediţia nr. 443 din 18 martie 2012 by http://confluente.ro/Ce_frumoas_am_fost_odata_gina_zaharia_1332068811.html [Corola-blog/BlogPost/354625_a_355954]