2,040 matches
-
Verviers Internațional Singing Competition”, „Mihail Jora”, „Marțian Negrea”, „Joseph Schmidt”, „Festivalul Muzicii Maghiare” etc. În perioada studiilor universitare îi sunt decernate bursă "Yolanda Mărculescu" de către Prof.Univ. Georgeta Stoleriu, în cadrul Universității Naționale de Muzică din București(2002) și Premiul fundației "Frații bucovineni Sarghie", în cadrul Universității București (2003). Debutează în 2003 pe scena Operei Naționale din București în „Don Giovanni” de Mozart (Donna Elvira). Își dezvoltă personalitatea artistică în numeroase recitaluri precum și că solista a Operei din Brașov, unde abordează un repertoriu vast
Cristina Radu () [Corola-website/Science/315783_a_317112]
-
au început activitatea pe plan local în prima jumătate a lunii aprilie 1920 - legați fiind de aceea a Misiunii Militare Franceze din Siberia. Comisia a preluat întreaga răspundere a contingentului de voluntari români înrolați în "Legiunii de Vânători Ardeleni și Bucovineni", precum și pe cea a celorlalți prizonieri supuși români. Demersurile celor 2 ofițeri precum și munca de organizare dusă de aceștia s-au concretizat mai întâi prin repatrierea cu succes și fără pierderi, a efectivului de voluntari din Siberia. Acesta a plecat
Comisia Militară Română din Siberia () [Corola-website/Science/337401_a_338730]
-
1920, cei 2 ofițeri au mai rămas încă un timp pe lângă consulul francez, spre a lichida ultimele chestiuni. În luna martie 1919 se mai aflau în arealul siberian - incluzându-i și pe cei înrolați în "Legiunea de Vânători Ardeleni și Bucovineni", între 10.000 - până la 15.000 de prizonieri de origine română. Această cifră varia în funcție de estimarea conducătorului Misiunii Militare Franceze în Siberia a Consiliului Suprem Aliat - generalul Maurice Janin sau de cea a "Comitetului Național Român" din Siberia - coroborată cu
Comisia Militară Română din Siberia () [Corola-website/Science/337401_a_338730]
-
și s-a sfârșit fie în portul Constanța, fie în porturile italiene Triest, Genova și Ragusa. Cădere pe data de 16 aprilie 1920, a preluat de la colonelul ceh Eduard Kadlec prin hotărârea generalului Janin, comanda "Legiunii de Vânători Ardeleni și Bucovineni". Preluând întreaga răspundere a contingentului de voluntari români precum și a celorlalți prizonieri supuși români, a obținut de la Janin aprobarea înființării unei baze române la Vladivostok, precum și promisiunea formală a acestuia de urgentare a repatrierii. Subiectul repatrierii prizonierilor supuși români neînrolați
Comisia Militară Română din Siberia () [Corola-website/Science/337401_a_338730]
-
încă un timp pe lângă consulul francez, spre a lichida ultimele chestiuni. Cu această ocazie a luat sfârșit și activitatea "Comisiei Militare Române" de repatriere a "Legiunii" (aceasta fiind repatriată în integralitatea ei și fără pierderi umane). Alți prizonierii ardeleni și bucovineni din Siberia (până la un total de 4.746 persoane incluzându-i și pe cei înrolați voluntar în Legiune), au fost repatriați între anii 1920-1922 prin portul Vladivostok prin intermediul Misiunii Militare Române din Siberia. Înafară de navele maritime care au fost
Comisia Militară Română din Siberia () [Corola-website/Science/337401_a_338730]
-
, cu subtitlul "Organ de propagandă pentru unirea politică a Românilor de pretutindeni", a fost un ziar al cărui prim număr a fost publicat la Cernăuți la 11/22 octombrie 1918, de profesorul Sextil Pușcariu și alți patrioți bucovineni, înlocuind publicația "Czernowitzer Zeitung". Editor și redactor responsabil era Dionisie Bejan. Ziarul "" a fost difuzat în Vechiul Regat, în Transilvania și în Basarabia. La 12 octombrie 1918 s-a convocat adunarea de constituire a ziarului "Renașterea" cum s-a intenționat
Glasul Bucovinei () [Corola-website/Science/325229_a_326558]
-
întregul aparat de stat, dar și patriotismul lui Tarangul, directorul Poliției din Cernăuți, care s-a alăturat acțiunii românești. În primul număr al ziarului "Glasul Bucovinei" din 22 octombrie 1918, s-a publicat articolul „Ce vrem?”, semnat de 14 intelectuali bucovineni, care cuprindea aspirațiile tuturor românilor aflați sub dominația austriacă: "„Vrem să rămânem români pe pământul nostru strămoșesc și să ne ocârmuim singuri, precum o cer interesele noastre românești. Nu vrem să cerșim de la nimeni drepturile care ni se cuvin”". Cotidianul
Glasul Bucovinei () [Corola-website/Science/325229_a_326558]
-
din Londra, unde va funcționa până la pensionare, în 1963. A fost de asemenea membru al Societății Academice Române, fondată de Octavian Bârlea, pentru intelectualii români aflați în exil. Ca mulți alți lingviști ai secolului al XX-lea, memorialistul și lingvistul bucovinean Grigore Nandriș a fost format de Antoine Meillet. Influența maestrului său, mai ales cu a sa "Linguistique historique et linguistique générale", poate fi lesne observată în studiile lingvistice ale lui Nandriș. Meillet, adept al teoriilor sussuriene, considera societatea drept factor
Grigore Nandriș () [Corola-website/Science/318633_a_319962]
-
el îndeamnă la eliberare de romantism sentimental, pentru a nu leza adevărul științific. Grigore Nandriș, ca specialist în slavistică, s-a aplecat și asupra relațiilor lingvistice româno-polone. Începând cu evidențierea elementelor românești din lexicul muntenesc (góralski) al Poloniei sudice, cercetătorul bucovinean a urmărit să demonstreze întâietatea românilor în zona cercetată (din zona populată de huțuli, până în Silezia și Moravia), combătând astfel cu argumente convingătoare teoriile maghiare. Preocupările sale pentru dialectologie demonstrează că lingvistului bucovinean nu-i erau străine curentele de idei
Grigore Nandriș () [Corola-website/Science/318633_a_319962]
-
lexicul muntenesc (góralski) al Poloniei sudice, cercetătorul bucovinean a urmărit să demonstreze întâietatea românilor în zona cercetată (din zona populată de huțuli, până în Silezia și Moravia), combătând astfel cu argumente convingătoare teoriile maghiare. Preocupările sale pentru dialectologie demonstrează că lingvistului bucovinean nu-i erau străine curentele de idei ale lingvisticii europene. Pe urmele lui Jules Gilliéron, el colaborează la "Atlasul lingvistic român", făcând anchete dialectale. Autorul recenziei subliniază importanța pe care o are pentru români "Atlasul lingvistic al Poloniei subcarpatice", nu
Grigore Nandriș () [Corola-website/Science/318633_a_319962]
-
cunoașterea motivului Dracula, publicată în articolul "The Historical Dracula. The Theme of his Legend in the Western and in the Eastern Literatures of Europe" (1966). În ultima parte a vieții este preocupat în mod special de pictura murală din bisericile bucovinene. Acum definitivează traducerea lucrării lui Władysław Podlacha, "Pictura murală din Bucovina", începută în 1938, și călătorește la Muntele Athos. În acest context, redactează lucrarea de artă bisericească "Christian Humanism in the Neo-Byzantine Mural Painting of East Europe" (publicată după moartea
Grigore Nandriș () [Corola-website/Science/318633_a_319962]
-
fost celebrată de preoții din Parohia Suceava (pr. paroh Iosif Păuleț, pr. vicar Cristinel Gal și pr. pensionar Johann Proschinger), fiind prezent și pr. Iosif Doboș, fost paroh de Suceava. La finalul sărbătorii, s-a cântat "Dumnezeule Preasfânt", potrivit tradiției bucovinene, în trei limbi (germană, polonă și română), iar corul tineretului a susținut un concert de colinde. Parohia Suceava avea în îngrijire spirituală circa 750 de familii, cu 1.630 de credincioși. În prezent, are patru filiale, una cu biserică (Ițcani
Biserica Sfântul Ioan Nepomuk din Suceava () [Corola-website/Science/316633_a_317962]
-
anul 1947 cu învățătorul Daniel Șandru, având împreună un fiu - Bogdan. Și-a dedicat anii următori culegerii de folclor ucrainean, publicând două culegeri de cântece populare. De asemenea, a strâns peste 1500 de modele de broderii (cusături) vechi de la huțulii bucovineni, fiind preocupată de păstrarea artei populare huțule. A murit la 25 martie 1983, fiind înmormântată, alături de cel de-al doilea soț, în cimitirul orașului Rădăuți. Hariton Borodai a murit la vârsta de 30 ani. El a publicat poezii și proză
Hariton Borodai () [Corola-website/Science/321696_a_323025]
-
Germanii bucovineni (în sau "Buchenlanddeutsche") au reprezentat o populație de origine germană, care a trăit în Bucovina între 1780 și 1940. Germanii imigrați nu s-au răspândit uniform în toată Bucovina, ci au fondat localități proprii sau cartiere proprii în localitățile existente
Germani bucovineni () [Corola-website/Science/313903_a_315232]
-
localității, ca la Bădeuți (în ). O parte însemnată din imigranți s-au stabilit în orașe ca Cernăuți (în ), Storojineț (în ), Rădăuți (în ), Suceava (în ), Vatra Dornei (în ) și Gura Humorului (în ), localitate în care, în 1930, reprezentau majoritatea populației. Germanii bucovineni au fost, în majoritate, agricultori. În activitatea lor, agricultorii coloniști germani au obținut adesea rezultate mai bune decât localnicii români, pentru că, la venirea lor în Bucovina, aceștia au primit 16-20 hectare de teren agricol de cea mai bună calitate, lemn
Germani bucovineni () [Corola-website/Science/313903_a_315232]
-
este un monument ridicat în memoria omului politic Iancu Flondor (1865-1924), amplasat în orașul Rădăuți (județul Suceava). Acesta este singurul monument din România care omagiază personalitatea patriotului bucovinean, fost deputat în Dieta Bucovinei și președinte al Consiliului Național al Bucovinei (care a votat la 15/28 noiembrie 1918 Unirea Bucovinei cu România). Inițiativa ridicării acestui bust a aparținut profesorului Mihai Pânzaru și avocatului Emil Ianuș. În anul 2008
Bustul lui Iancu Flondor din Rădăuți () [Corola-website/Science/320522_a_321851]
-
(în ebraică:מנפרד וינקלר, n.27 octombrie 1922 - d.12 iulie 2014) a fost un poet și traducător israelian de limba germană și ebraică, evreu bucovinean, originar din România s-a născut în anul 1922 la Putila, lângă Storojineț, pe atunci o comună mare din Bucovina de nord (în prezent orășel aparținând Ucrainei), la circa 75 km sud-vest de Cernăuți. În acei ani regiunea se unise
Manfred Winkler () [Corola-website/Science/335259_a_336588]
-
Divizia 8 Română condusă de generalul Iacob Zadik a intrat în Bucovina ""pentru a ocroti viața, avutul și liberatatea locuitorilor de orice neam și credință împotriva bandelor de criminali care au început opera lor de distrugere"" (după cum spunea proclamația adresată bucovinenilor de generalul Zadik), iar la 11 noiembrie a intrat în Cernăuți alungând bandele de haidamaci ucraineni. La 15/28 noiembrie 1918, Congresul General al Bucovinei format din reprezentanți ai românilor, germanilor și polonezilor, evreii și ucrainenii refuzând să răspundă invitației
Nikolai Spenul () [Corola-website/Science/319384_a_320713]
-
1898, IV+290 p. 20. "Sărbătorile la români". "Studiu etnografic", Vol. II, "Păresimile", Edițiunea Academiei Române, Institutul de arte grafice "Carol Göbl", București, 1899, III+310 p. 21. "Poesii poporale despre Avram Iancu"," adunate și publicate de...", Editura autorului, Societatea tipografică bucovineană în Cernăuți, Suceava, 1900, IV+103 p. 22. "Inscripțiuni de pe manuscripte și cărți vechi din Bucovina", "Partea I. Inscripțiunile de pe manuscriptele și cărțile din districtul Câmpulungului", Editura autorului, Societatea tipografică bucovineană în Cernăuți, Suceava, 1900, II+112 p. 23. "Portretul
Simion Florea Marian () [Corola-website/Science/297541_a_298870]
-
Iancu"," adunate și publicate de...", Editura autorului, Societatea tipografică bucovineană în Cernăuți, Suceava, 1900, IV+103 p. 22. "Inscripțiuni de pe manuscripte și cărți vechi din Bucovina", "Partea I. Inscripțiunile de pe manuscriptele și cărțile din districtul Câmpulungului", Editura autorului, Societatea tipografică bucovineană în Cernăuți, Suceava, 1900, II+112 p. 23. "Portretul lui Miron Costin, mare logofăt și cronicar al Moldovei", Academia Română, Institutul de arte grafice "Carol Göbl", București, 1900, cu o stampă, 11 p. 24. "Vartolomei Mazerean", "Condica Mănăstirii Voronețul", "edată de
Simion Florea Marian () [Corola-website/Science/297541_a_298870]
-
112 p. 23. "Portretul lui Miron Costin, mare logofăt și cronicar al Moldovei", Academia Română, Institutul de arte grafice "Carol Göbl", București, 1900, cu o stampă, 11 p. 24. "Vartolomei Mazerean", "Condica Mănăstirii Voronețul", "edată de Sim. Fl. Marian", Tipografia societății bucovinene în Cernăuți, Suceava, 1900, II+115 p. 25. "Sărbătorile la români". "Studiu etnografic", Vol. III, "Cincizecimea", Edițiunea Academiei Române, Institutul de arte grafice "Carol Göbl", București, 1901, III+346 p. 26. "Vartolomei Mazerean, Condica Mănăstirii Solca"," edată de Sim. Fl. Marian
Simion Florea Marian () [Corola-website/Science/297541_a_298870]
-
Suceava, 1900, II+115 p. 25. "Sărbătorile la români". "Studiu etnografic", Vol. III, "Cincizecimea", Edițiunea Academiei Române, Institutul de arte grafice "Carol Göbl", București, 1901, III+346 p. 26. "Vartolomei Mazerean, Condica Mănăstirii Solca"," edată de Sim. Fl. Marian", Societatea tipografică bucovineană în Cernăuți, Suceava, 1902, IX+74 p. 27. "Insectele în limba, credințele și obiceiurile românilor". "Studiu" "folkloristic", Edițiunea Academiei Române, Institutul de arte grafice "Carol" "Göbl", București, 1903, XIV+595 p. 28. "Legendele Maicii Domnului". "Studiu folkloristic", Edițiunea Academiei Române, Institutul de
Simion Florea Marian () [Corola-website/Science/297541_a_298870]
-
28. "Legendele Maicii Domnului". "Studiu folkloristic", Edițiunea Academiei Române, Institutul de arte grafice "Carol Göbl", București, 1904, III+345 p. 29. "Vartolomei Mazerean, Domnia lui Ștefan cel Mare și cea a lui Ștefan Tomșa", "edată de Sim. Fl. Marian", Societatea tipografică bucovineană în Cernăuți, Suceava, 1904, IV+59 p. Ediții "princeps "postume 30. "Hore și chiuituri din Bucovina, adunate de... ", ediție îngrijită de Liviu Marian, Academia Română, Librăria "Socec" "et comp"., București, 1910, XIX+182 p. 31. "Istoria literaturii române din Bucovina", Fundația
Simion Florea Marian () [Corola-website/Science/297541_a_298870]
-
Cu cheltuiala sa integrală și cu purtarea de grijă a preotului Teodor Giosan (paroh al Bisericii "Nașterea Maicii Domnului" din Capu Satului), a început să se construiască aici începând din anul 2001 o biserică monumentală în stilul arhitectural al bisericilor bucovinene. Edificiul a fost acoperit cu țiglă smălțuită și colorată, importată din Germania. Ca o recunoaștere a efortului făcut în favoarea comunității locale, Consiliul Local al municipiului Câmpulung Moldovenesc le-a acordat, la 12 ianuarie 2004, inginerului Alexandru Șandru Alboi și preotului
Biserica Izvorul Tămăduirii din Câmpulung Moldovenesc () [Corola-website/Science/316654_a_317983]
-
(născută Mizzi Schachter la 14 ianuarie 1917, Rădăuți, Austro-Ungaria - 12 septembrie 2014, Israel) este cântăreață de operă și profesoară de canto israeliană, originară din România. , provenind dintr-o familie de evrei bucovineni, Iankel Schachter și Hencze (Henie) Gartner, se naște la Rădăuți la 14 ianuarie 1917, ea fiind al zecelea și ultimul copil la părinți, și, singura fată. Nu a avut norocul să-și cunoască tatăl, acesta murise chiar în anul când
Mizzi Locker () [Corola-website/Science/310783_a_312112]