580 matches
-
mult decât fecund la acest capitol. Sunt parodiate atât temele literare de largă circulație, cât și autori ce reușiseră să se impună solid în conștiința publicului acelor vremi: prin Morgante, Luigi Pulci deschide seria poemelor eroi-comice luând în derâdere ciclul carolingian, imitându-i vizibil pe acei povestitori care improvizau pe marginea operelor arhicunoscute. Drumul deschis de el va fi continuat, printre alții, de Boiardo și mai ales de Ariosto, care va da, în Orlando furioso, pagini parodice îmbinând ironia ascuțită cu
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
dar nu reușește să finalizeze. Noutatea parodică a subiectului este anunțată chiar din start ("Signori și cavaleri, domnească ginte,/ Voi smulge lucruri noi acestei lire"), unde se vede la lucru conștiința auctorială de care dădea dovadă, raportându-se la ciclurile carolingian și breton. Orlando, nimeni altcineva decât cunoscutul Roland din cântecul de gestă al lui Carol cel Mare și reprezentat de literatura medievală drept un simbol al eroismului cavaleresc, apărător al Sacrului Imperiu Roman și al Bisericii, pe care dușmanii reușesc
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
didactice. Astfel e construită, de exemplu, Epistola 1, unde este înglobat Dialogul cu regele Gundobald (Dialogus cum Gundobaldo rege), compus anterior, în care scriitorul apăra ortodoxia contra arianismului. Această operă ne este cunoscută și grație fragmentelor păstrate în scrierile literaților carolingieni Florus și Agobard din Lyon, originari din aceeași regiune (și, ca atare, mai bine informați decât alții). Alte epistole cu conținut dogmatic, specie cu lungă tradiție în creștinismul antic, sunt cele Contra arienilor (Epistulae contra Arrianos), numite și cărți (probabil
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
221-263 și nr. 5 (1983), 79-146; J.N. Hillgarth, La conversion de los Visigodos..., „Analecta sacra Tarraconensia”, nr. 34 (1961), 21-46. Dacă Grigorie cel Mare, așa cum am văzut mai sus, reprezintă sfârșitul culturii antice în Italia și, după el, până la renașterea carolingiană, puține lucruri sunt de semnalat în creștinismul italic; dacă Grigorie din Tours este de-acum expresia unei mentalități și a unei culturi populare de tip medieval, în aceeași măsură Isidor de Sevilia poate fi considerat încheierea creștinismului antic, organizat de
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
cu clarviziune de Grigore cel Mare, grație a ceea ce s-a păstrat cu grijă în mănăstiri ori prin strădania celor câțiva reprezentanți ai culturii laice din regatele barbare. Odată cu Beda - nu întâmplător un creștin din neamul anglilor - și cu civilizația carolingiană se va realiza această renaștere. CAPITOLUL XVI PERIOADA CONCILIULUI DIN EFES TEOFIL ȘI CHIRIL DIN ALEXANDRIA - NESTORIOS 1. Teofil din Alexandria a) Viața Știm foarte puține lucruri despre tinerețea lui Teofil (născut probabil prin 345) pentru care izvoarele disponibile sunt
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
25 martie), apoi a început să fie cântat în a cincea săptămână a Postului Mare. A fost foarte răspândit, a fost tradus în slava veche, în arabă și în latină, probabil de către un învățat din cercul lui Ilduin, în perioada carolingiană (secolul al nouălea). Data compunerii și paternitatea imnului constituie două probleme încă nerezolvate. Cum acrostihul imnului este alfabetic, numele autorului rămâne necunoscut. Prologul este dedicat „conducătoarei invincibile”, adică Fecioarei, căreia i se aduc mulțumiri pentru că, precum un războinic, s-a
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
a capacității sale de a promova libertatea, egalitatea și solidaritatea cetățenilor. Neglijarea acestor întrebări în discuțiile contemporane despre societatea civilă este deosebit de stranie, avînd în vedere faptul că rădăcinile lor se află la începutul perioadei moderne europene. După declinul Imperiului Carolingian, a început să apară ca o puternică forță socială un nou sentiment al identității colective, al conștiinței naționale. Acest proces de formare națională a fost puternic sprijinit de pături ale nobilimii și ale clerului care au folosit cuvinte derivate din
by John Keane [Corola-publishinghouse/Science/1061_a_2569]
-
-lea împotriva pretențiilor burgundului domină istoria Occidentului. Întreaga politică a lui Carol Temerarul constă în crearea, între Franța și Sfintul Imperiul, a unui stat independent care, adău-gînd teritoriile Flandrei și ale Țărilor de Jos ducatului Burgundiei, amintește Lotharingia din epoca carolingiană. Nu fără dificultate, Ludovic al XI-lea reușește să-i adune pe toți cei care prejudiciază autoritatea lui Carol Temerarul (orașele de pe Rhin, cantoanele elvețiene, ducele de Lorrena). Începînd din 1475, ducele de Burgundia suferă înfrîngere după înfrîngere: înfrînt de
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
textul inițial am renunțat la câteva zeci de pagini în care erau expuse o serie de probleme precum: Evoluția noțiunii de Renaștere; Reducționismul scolastic medieval; Primele școli ale Evului Mediu în Europa (anii 400-800); Filonul european al primei Renașteri (Renașterea Carolingiană, anii 742-814); Renașterea, un proces desfășurat în valuri succesive (sec. IX-XIV); Dante Alighieri (1265-1321), heraldul Renașterii. Sper ca acest material deja scris să fie completat și, poate, cândva publicat ca o lucrare de istoriografie medicală. 6. Universitățile Evului Mediu Universitatea
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92244_a_92739]
-
plan, ca o structură suprastatală În care vechile state Îi deveniseră provincii, se manifesta deci ca negentropie. Dar progresul astfel Întrupat era ros În continuare de viermele entropiei. Dintr’un imperiu a ajuns două, pentru ca feudalismul să cunoască trei: bizantin, carolingian, german, bașca Arabia, Între aceleași granițe. Apoi, odată cu epoca modernă, Europa s’a fragmentat În state care, chiar de nu se chemau toate imperii - visând la ideea intrinsecă de unic - aveau aceleași aspirații, discutând de la egal la egal, În termenii
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
ei, furios, se repede Kronprințul, În chip de taur, rupându-și coarnele. Verdunul a rezistat. El a rămas simbolul rezistenței franceze. Aci s-a semnat un mare act istoric. În Anul 843, fiii lui Carol cel Mare au Împărțit imperiul carolingian și au separat Franța de Germania. Vizităm Întâi monumentul ridicat de oraș și armată, eroilor războiului. Ieșim din oraș și Începem să urcăm panta dulce spre răsărit, pe o șosea de asfalt În serpentină, spre teatrul marii tragedii. Ne oprim
30.000 km prin SUA (1935-1936) by Nicolae Cornăţeanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/820_a_1717]
-
limba lor a dispărut rapid în favoarea latinei și a dialectelor sale, regii longobarzi străduindu-se să apere mănăstirile și pe erudiții lor, ca, de exemplu, Paul Diaconul, istoric "național" al longobarzilor, pe care-1 vom regăsi, la sfîrșitul secolului, la curtea carolingiană de la Aix-la-Chapelle. În rest, descendenții lui Alboin au dezvoltat instituții originale, mai ales în domeniul dreptului, administrației locale (funcțiile ducilor sînt ereditare), al organizării militare, care se vor perpetua în Italia pînă în secolul al XI-lea. Ajunși în Panonia
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
Desiderius a pus să fie aduși, pentru a decora mănăstirea, mozaicari bizantini, fie în Sicilia sau la Veneția, unde basilica San Marco a fost reconstruită în secolul al XI-lea după modelul bisericii Sf. Apostoli din Constantinopol. Capitolul 3 IMPERIUL CAROLINGIAN ▪ Fiu al lui Carol Martel, Pepin cel Scurt se proclamă, în 751, rege al francilor cu ajutorul Papei care caută un aliat împotriva longobarzilor. Aceștia din urmă vor fi învinși de noul rege care îl recunoaște pe Papă ca moștenitor legitim
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
află în mîinile aristocrației locale. După moartea lui Carol cel Mare (814), fiul său, Ludovic cel Pios, devenit împărat, încearcă să unifice Imperiul. Revoltele fiilor săi, apoi, după moartea sa (840), războaiele care-i opun pe urmașii săi, slăbesc Imperiul Carolingian. Cu atît mai mult cu cît secolele al IX-lea și al X-lea văd Europa supusă unor noi invazii: sarazinii în Mediterana occidentală și în Italia, maghiarii veniți din Panonia și, mai ales, vikingii în Anglia si Galia. Imperiul
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
Cu atît mai mult cu cît secolele al IX-lea și al X-lea văd Europa supusă unor noi invazii: sarazinii în Mediterana occidentală și în Italia, maghiarii veniți din Panonia și, mai ales, vikingii în Anglia si Galia. Imperiul Carolingian se destramă dînd naștere la trei noi entități, odată cu împărțirea de la Verdun (843). ▪ In acest context, comerțul internațional se menține la scară scăzută, dar societatea are tendința de a trăi prin propriile-i mijloace, între frontierele marilor domenii. Nevoia de
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
uns, se pare, de însuși Sfîntul Bonifaciu. Regele francilor devine astfel, ca în vremurile biblice, alesul lui Dumnezeu. Ceea ce, însă, pentru istoria Europei este, fară-ndoială, mai important decît venirea la putere în Franța a unei noi dinastii cea a Carolingienilor este noua atitudine a Papei care, în fața ezitărilor împăratului de Răsărit, acționează ca și cum ar fi fost, în Occident, urmaș al împăraților romani și, în numele lui Dumnezeu, împarte coroane regale. Cînd longobardul Aistulf pune piciorul în Latium și amenință capitala creștinătății
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
pe musulmani din Septimania. A reușit să-i elimine pe ducii de Aquitania, mereu doritori să se elibereze de tutela regilor franci din nord. Saxonii redevin un popor tributar și relațiile cu ducele de Bavaria rămîn bune. Cînd primul suveran carolingian moare, în 768, regatul franc, unul dintre marile regate barbare ale Occidentului, pare a fi atins apogeul puterii sale. Carol cel Mare și expansiunea francă Fidel obiceiului francilor, înainte de a muri, Pepin și-a împărțit statele între cei doi fii
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
care le conduce el însuși, iernînd împreună cu armatele sale pentru a putea reataca primăvara. Sarcina este cu atît mai complicată cu cît triburile saxone au în fruntea lor șefi hotărîți și valoroși, care resping creștinismul și rezistă cu disperare dominației carolingiene. Cel mai de temut este Widukind, care zdrobește, în 782, o armată francă, dar este înfrînt, trei ani mai tîrziu, și constrîns să vină să depună jurămînt de credință la Attigny, reședință regală în Ardeni, unde primește, de altfel, și
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
ale Ebrulu și care înglobează, așadar, cea mai mare parte a Occidentului. Centrul de gravitație al puterii france, fixat altădată de Clovis în Ile-de-France, se află la acea vreme între Meuse și Rin, în regimea de unde își trage obîrșiile familia carolingiană. Tot acob se va instala și Carol cel Mare, mai întîi temporar, apoi definitiv, începînd cu 806, făcînd din Aix-la-Chapelle capitala politică și culturală a regatului. Stăpîn în egală măsură și al Romei, capitala sa religioasă, al cărei protector este
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
ființă această idee, odată dispărută puternica personalitate în care ca se întrupase, în contextul foarte specific și precar, în același timp, al hegemoniei Regatului francilor? Guvernarea și administrarea Imperiului Mai consistent și mai bine organizat decît cel al merovingienilor, "Statul carolingian" este, totuși, departe de modelul roman. In zadar clericii se străduiesc să facă să renască noțiunea romană de respublica, adăugîndu-i pe aceea de creștinătate: Respublica Christiana, asociind ideea de bun public cu cea de apărare a religiei; monarhia carolingiană își
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
Statul carolingian" este, totuși, departe de modelul roman. In zadar clericii se străduiesc să facă să renască noțiunea romană de respublica, adăugîndu-i pe aceea de creștinătate: Respublica Christiana, asociind ideea de bun public cu cea de apărare a religiei; monarhia carolingiană își păstrează trăsăturile care provin direct din moștenirea francă, și mai ales legătura personală dintre suveran și vasali. Jurămîntul de fidelitate față de suveran, instituit în 780 și a cărui repetare Carol cel Mare o pretinde de mai multe ori, traduce
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
direct din moștenirea francă, și mai ales legătura personală dintre suveran și vasali. Jurămîntul de fidelitate față de suveran, instituit în 780 și a cărui repetare Carol cel Mare o pretinde de mai multe ori, traduce foarte bine ambiguitatea construcției statale carolingiene: pe de o parte afirmarea legăturii de la om la om între rege și supușii săi, pe de alta datoria universală de a rămîne credincios (toți supușii liberi în vîrstă de peste 12 ani sînt supuși acestui jurămînt) celui care întrupează legea
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
cursul deceniilor următoare, războaiele neîncetate între urmașii lui Carol cel Mare și ai lui Ludovic cel Pios coincid cu noi valuri de invazii și incursiuni în teritoriu creștin venind din Scan-dinavia. Ungaria și zonele controlate de musulmani. În Sud, suveranii carolingieni trebuie să facă față presiunii "sarazinilor". Pe uscat, cavaleria musulmană a fost definitiv blocată în secolul al VIII-lea, dar frontierele maritime sînt foarte vulnerabile, în Mediterana occidentală, plecînd de la baze de operațiuni mai mult sau mai puțin independente, situate
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
lansează, în timpul primei jumătăți a secolului al X-lea, raiduri devastatoare într-o mare parte a Europei Occidentale, ajungînd pînă la gurile Weser-ului, în sud-vestul Galiei și Italia meridională, prădînd mănăstirile și orașele. După ce țin în șah mult timp cavaleria carolingiană, ei sînt în cele din urmă zdrobiți în 955 în bătălia de la Lechfeld de către regele Germaniei, Otto I, și alungați înapoi în Panonia, unde se și fixează, în 996, regele lor, Vaik, se convertește la creștinism, se însoară cu fiica
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
bandă viking, originar din Orcade, a obținut, într-adevăr, prin tratatul de la Saint-Clair-sur-Epte, semnat de regele franc Carol cel Simplu, regiunile din jurul Senei de Jos, care vor deveni "Normandia", deși colonizatorii săi vor adopta repede limba, religia și instituțiile Galiei carolingiene. Dislocarea Imperiului Cînd Ludovic cel Pios dispare, în 840, cei trei fii care mai sînt încă în viață, Lothar, Ludovic și Carol, intră imediat în luptă pentru a impune împărțirea care i se părea fiecăruia mai avantajoasă și pentru a
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]