600 matches
-
Încă mai erau și zile bune, deși nici una dintre acestea nu se compara cu zilele de altădată. Chiar și În cele mai bune zile aveam foarte puțini clienți, și În zilele ploioase Norman nici măcar nu se obosea să scoată din debara pămătuful de praf. Din cînd În cînd, surprindeam cîte un client suflînd praful de pe cărți Înainte de a le deschide, Însă el părea să nu remarce niciodată. Își vedea de treabă cu aceeași abnegație, dar vedeai limpede că o face mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
și pe ea În mijlocul harababurii generale. N-am văzut În viața mea un om care să trăiască În condiții atît de asemănătoare cu cele În care trăiesc șobolanii. A deschis o ușă de lîngă rafturi și a scotocit Într-o debara, scormonind cu brațele, icnind și aruncînd diverse lucruri pe podeaua din spatele lui - haine, ghete, un pick-up parțial stricat, un prăjitor de pîine, o groază de reviste Life, și mai multe cutii. Îmi amintea de un cîine care scurmă În țărînă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
pe podeaua din spatele lui - haine, ghete, un pick-up parțial stricat, un prăjitor de pîine, o groază de reviste Life, și mai multe cutii. Îmi amintea de un cîine care scurmă În țărînă. De cealaltă parte a rafturilor, În direcția opusă debaralei, se afla un soi de firidă cu o chiuvetă și un blat de bucătărie. De blat atîrna, pînă jos, la pămînt, o pînză albastră ce ascundea, am aflat mai tîrziu, o găleată metalică de gunoi. Pe blat, În mijlocul unui talmeș-balmeș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
strecoare prin geamurile unsuroase ale unei singure ferestre mari. Aceasta avea transperant, dar nu și perdele și dedesubtul ei se afla un calorifer pe care cineva Încercase - cu succes parțial - să Îl vopsească În roșu. Jerry găsi ceea ce căuta În debara : o cutie de pantofi Florsheim gri, pe care o puse vertical pe pat, vărsîndu-i conținutul Într-un morman, lîngă locul În care mă aflam - scrisori, plicuri, o mînă de cărți de joc albe și albastre pe verso-ul cărora se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
stricate de la gunoi și să le repare - prăjitoare de pîine, pick-up-uri și alte asemenea lucruri. Uneori reușea, alteori nu. Dacă nu reușea, le arunca undeva În fundul camerei, iar, dacă reușea, le Îngrămădea, alături de restul chestiilor care mai erau acolo, În debara. Era În stare să-și petreacă jumătate de zi desfăcînd În bucățele, pe toată masa, cine știe ce drăcovenie, agitîndu-se cu clești și șurubelnițe și role de izolirband, În timp ce vorbea de unul singur - „Așa, deci firul ăsta se duce aici, ăsta e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
lumea: lupta unui mecanic. CÎnd Îl vedeam așa, Îmi venea să pun lîngă el cuvîntul radios. Pur și simplu emana fericire, care umplea camera, era palpabilă și o puteam inhala și eu. După ce Îngrămădea patru sau cinci asemenea lucruri În debara și le făcea ca noi, le Încărca pe toate În căruciorul roșu și le ducea undeva. Am aflat mai tîrziu că le dădea de pomană unor oameni de pe stradă. Într-o zi, la aproximativ o lună după ce am Început să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
pîine prăjită și cafea tare, cînd el s-a dus și a dat jos căruciorul roșu din vîrful unui maldăr de cutii. Am crezut că o să pună În el aparatul de făcut gofre și prăjitorul de pîine care zăceau În debara de săptămîni bune, Însă, În loc de asta, el a dat jos din stivă cutia cea mai de sus, a pus-o pe podea și a Început să scoată din ea cărți, pe care le-a așezat În căruț. Am apucat să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
imediat ce am scos nasul pe gaură. Nu ploua, și razele soarelui se strecurau pe fereastra deschisă. Mobila se afla din nou aici, patul și masa cu blat smălțuit, vechiul fotoliu de piele, rafturile de cărți, și toate cărțile. Ușa de la debara era Întredeschisă, și am văzut că era iar plină de troace. Găleata ruginită de gunoi era și ea acolo, ca și pianul meu, cu ciobiturile și zgîrieturile lui. Jerry, m-am gîndit, se Întoarce acasă Jerry. Am rostit În minte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
din sala de mese ai cărei pereți de sticlă răsuceau din nou lumina lămpilor către interior, așa încît ardeau ca niște stele în bălțile galbene ale geamurilor, mă gândeam la tine, Victor, ghemuit acolo-n oglindă, în cămara ta, în debaraua aceea înspăimîntătoare, în zațul acela nocturn, și-mi închipuiam cum, în noaptea fără limite, în baia țărănească a lui Svidrigailov, se desprind din pielea ta 59 valuri-valuri de abur negru îndesind noaptea și enigma. Tu chircit acolo, tu cu mâinile
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
mi spunea Lulu? Era o hieroglifă, dar ce anume, fără să știe, reprezenta? Era o cheie, dar pentru care cameră interzisă din subterana plină de carcere a minții mele? Culoarele acelea nesfârșite, cabină lângă cabină, zgomotul apei șopotind în conducte, debaralele cu teuri și cârpe, sentimentul că te afli la kilometri sub pământ, culoarele pustii pline de uși putrede, cu lacăte moi și obscene, aerul acela oliv... câte o usă deschisă 141 și dactilografa verzuie privindu-te uluită, câte o ușă-ncuiată
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
surâzând 156 unor prieteni dragi, alteori presimțind un amor sinistru sau o mutilare sadică. O cameră de copil, cu creioane colorate aruncate peste tot și cu o păpușă de cârpă, desenată strâmb cu pixul pe față, azvârlită pe podea. O debara plină cu saci și bocanci scorojiți, pe care stă ghemuită o fată numai piele și os. Niște turle fantastice, văzute de lângă creneluri, parcă de cineva aflat în zbor, apropiindu-și și depărtîndu-și ferestrele rotunde, arzând în soare, de pragul ușii
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
Marché aux Puces. La hotel, am Încăput Într-un lift minuscul doar urcată pe bagaj, recepționerul (pakistanez proaspăt stabilit În Franța) nu pricepea mare lucru din concordanțele meșteșugite pe care mă bazam (mândră) În conversația cu el. Și camera ..... o debara cu vedere Înspre curtea interioară, iar obiectivele turistice care mă motivaseră să aleg acest hotel ieftin (dar cu poze Îmbietoare) nu erau la câțiva pași, ci la o oră de mers-viteză. Am verificat distanțele În aceeași seara, vizitând Sacré Coeur
Caleidoscop by Anca Aparaschivei () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91742_a_93364]
-
cam bandit, târâie-curcubeu prin ciulamaua de ciuperci cleioase, borș de antinevralgice, chiflă de flegmă cleioasă, sfert de ceas prăjit în undelem rânced de rapiță, radieră docilă, depou de locomotive veștede, fără mecanici, fără fochiști, cu tenderele nimicite de rugina galben-pai-de-păpădie-destrămată. Debara năpădită de metamorfoze (Gregor Samsa ți-a trebuit?; na, ține o mie de Gregori! gâdilându-te cu lăbuțele), cercevea de lele dulce, polonic poltron, pezevenghiule și ghiujule, șchiopârlă de melc cu dioptriile în sos remoulade, scriitor de vagonete abandonate pe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2179_a_3504]
-
și revoluția culturală. Apoi, același erou era prezentat căznindu-se să mute un divan mare, să-și poată organiza interiorul pentru sezonul cald. Și la Mihai începuse revoluția culturală. Ba chiar la inițiativa lui. Într-o zi, cămara; în alta, debaraua; holul, ferestrele, covoarele... Majoritatea după-amiezilor senine a ieșit cu Cristina la plimbare, să se bucure de soare, flori și gîze, iar bucuria lui nu numai a fetiței era atît de mare că o dată, cînd a luat o revistă literară în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
parte de o priveliște de nota 10: Exley Îndesa pileală În depozit. Glasuri: Brava, băiatu’! Bud Barosanu’! Mutrele din spatele glasurilor: piezișe, rele. Exley Încă băga mare. Domnul Abstinent cu frica lui Dumnezeu. Bud goni pe coridor și Îl Încuie În debara. CAPITOLUL 5 Închis Într-o chițimie de doi metri pe doi. Fără geamuri, fără telefon, fără interfon. De pe rafturi se revărsau formulare, mopuri, mături. O chiuvetă Înfundată, plină cu votcă și rom. Ușa era armată cu oțel, iar amestecul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
un erou de război, nu o muiere plăpîndă surprinsă Într-un bloc de detenție plin cu zurbagii. Loew insistă asupra acestui subiect. Răspunsurile lui Exley loveau la țintă: fusese depășit numeric, i s-au smuls cheile, a fost Încuiat În debara... și asta a fost tot. Era un om care știa bine ce poate și mai știa și că actele de bravură ieftină sînt inutile. Exley Își continuă discursul: rafale Înspre Brownell, Huff, Doherty. Îl numi pe Dick Stensland capul răutăților
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
sergentul E.J. Exley de la LAPD a relatat cum Stensland „s-a repezit plin de furie la niște oameni neînarmați“. Avocatul lui Stensland, Jacob Kellerman, a pus sub semnul Întrebării credibilitatea lui Exley, afirmînd că acesta a stat Încuiat Într-o debara În cea mai mare parte a timpului În care s-au desfășurat evenimentele. În cele din urmă jurații l-au crezut pe sergentul Exley, iar Kellerman, invocînd sentința cu suspendare primită de acuzatul John Brownell În același caz al Crăciunului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
cu patul puștii - pentru că stătea lîngă casă și noi am găsit o bucată din pielea capului ei acolo, pe podea. Ea Îi dă banii din casă și din poșetă, iar el le duce pe ea și pe Patty Chesimard În debara, culegîndu-l pe drum și pe Gilbert Escobar din bucătărie. Gilbert opune rezistență - uite urmele de tîrÎre, plus oalele și tigăile căzute pe podea. Una la căpățînă, pac, trosc, băltoaca aia mică de sînge pe care o vezi acolo, delimitată cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
Lisei i se ridicase părul în cap de scârbă. Iar al treilea loc era descris ca fiind micuț și elegant, în timp ce cuvântul corect pentru a îl descrie ar fi fost insuportabil de strâmt. Era o garsonieră cu baia cât o debara și fără bucătărie. —Spune-mi tu acum de ce ai nevoie de bucătărie. Voi, femeile de carieră, nu aveți timp de gătit, o lingușea proprietarul dolofan și cu fața de focă. Sunteți prea ocupate să conduceți lumea. —Bună încercare, grăsane, mormăise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
curții, și numai cînd ajunse la ușă, Își aminti că era Încuiată cu un lacăt. Știa unde era cheia și s-ar fi Întors În fugă s-o ia, dar nu suporta să se Întoarcă, nici măcar pînă la sertarul din debara. Trase cîteva lăzi, le puse una peste alta și se cățără pe ele, ca un hoț, pînă ajunse În vîrful zidului, apoi se lăsă să cadă În partea cealaltă, aterizînd ca un bolovan, rănindu-și piciorul și sărind În jur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
pe teren. Cercetarea începu de la scena sângeroasă a evadării din Centrul de Detenție și fu purtat apoi pe coridoare întortocheate, luminate fluorescent în culoarea algelor verzi. Prin colțuri izbite de nenumărate ori de cărucioarele cu provizii și de paleți. Prin debarale și încăperi de încălzire. Toate în încercarea de a călca pe urmele, și mai ales de a ghici gândurile, lui Erick Weir. Traseul fusese parcurs, desigur, cu ochii închiși, și doar în mintea sa. Cu toate acestea, i se păru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
În ambele cazuri, adio, lume! Nu voia decât să plece cât mai repede. Asta-i tot. Și să trimită la dracu lumea, cu ocazia asta. Bravo. Mierck chemă un jandarm care-l conduse pe tipograf într-o cămăruță strâmtă, o debara pentru mături de la etaj. Îl închiseră acolo, iar jandarmul se așeză de pază în fața ușii. Judecătorul și colonelul își acordară o pauză și-i dădură primarului de înțeles că îl vor chema când vor avea nevoie de el. Micul breton
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
mă ocupasem deja de prizonieri. Cel din pivniță, când i-am întins pâinea și slănina, n-a vrut să le ia, stătea chircit și plângea ca un țânc, le-am lăsat lângă el, pe un butoi. Pentru celălalt, închis în debaraua de la etaj, am bătut la ușă, dar nu a răspuns, am bătut iar nici un răspuns, țineam pâinea și slănina în brațe, așa că jandarmul a deschis ușa, și l-am văzut. Bietul flăcău zâmbea, vă jur, cu ochii larg deschiși. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
spus. Ripley se ridicase. Își masa în continuare picioarele pentru a-și pune sângele în circulație și făcea flexiuni pentru a-și dezmorți articulațiile. Îi urmărea pe militarii care-i treceau prin față pentru a ajunge la un șir de debarale. Nici un supraom printre ei, nici un "Mister Mușchi", dar toți erau bine proporționați și rezistenți. Se gândea că, dintre ei, cel mai pirpiriu ar fi în stare să alerge o zi întreagă pe suprafața unei lumi cu doi g gravitație cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
să-i vorbească, dar Vasquez trecu fără să deschidă gura. Toți militarii aceștia erau redutabili. Operatorii de criblor nu făceau excepție de la regulă și păreau să aibă. În plus, un caracter execrabil. Drake o strigă pe Vasquez care mergea la debaraua ei. ― Hei, Vasquez, te-a luat cineva drept bărbat? ― Nu. Dar pe tine? Drake întinse palma. Femeia o puse pe-a ei și degetele se strânseră. Presiunea crescu de ambele părți; o strângere dureroasă și tăcută. Cei doi infanteriști își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]