1,063 matches
-
țundră obscură de ceață, într-o penumbră bizară, tresăltândă, de miez de noapte. Pâcloasă, ostilă, revărsată și deosebit de rău prevestitoare. Lipiți-vă de mine! îi strânge Arhanghelul împrejurul său, cu Sile și copilul botezat plasați la mijloc, ca o cloșcă decisă să-și apere puii. Se mișcă puterile întunericului! Spiritele rele! Scorpiile! Vin după cei morți... Un fluierat. Galopează...! Tropotă...! Sosesc...! Un freamăt. Vin...! Se-apropie...! Un vaier. Au ajuns...! S-st...! Le auziți...? O vâjâitură o țiuitură fluturată, ca un
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
scumpă a umanității. Pe contele de Langres și pe ălălalt..., pe aghiotantul lui Iancu, adică pe domnii cavaleri, pe Iepure și pe Bursuc, nu-i simt prin preajmă, reia Poetul și rânjește nevăzut, în întuneric. Bun...! Dacă sunteți așa de deciși, amigos, haideți înăuntru! Mergem aveugle! Presupun că, la un moment dat, vom primi îndrumări de la regie, cât de cât, despre cum avem s-o scoatem la vopsea. Urcară treptele de la intrare și trecură pragul, printre cele două felinare metalice supradimensionate
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
intră în scenă. Rolurile, acum: Fericirea și Virtutea dau cu ochii de Heracle în același timp, dar prima grăbește pasul ca să ajungă prima lângă prada ei. Cea de-a doua păstrează aceeași cadență a pașilor, este calmă, sigură de ea, decisă, ajungând la momentul potrivit. Fericirea îi ține tânărului discursul obișnuit al hedonismului cel mai simplist: existența trebuie să tindă numai și numai către plăceri; fericirea ți-o afli lesne, cu mijloace foarte la îndemână; problemele nu au nicio importanță; nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
Instalat comod într-un fotoliu se afla președintele Hardie. Chipul său aristocratic se lumină văzându-l pe Gosseyn. Așezat acolo, lăsa o impresie de calm olimpian, de hotărâre.... ce mai, imaginea ideală a unui mare om de stat. Privirea lui decisă se aținti asupra chipului lui Gosseyn. ― Ți-am pregătit acest apartament, pentru că doream să-ți vorbesc fără teama de a fi auzit. N-avem timp de pierdut. ― Chiar așa? În mod deliberat adoptase o atitudine ostilă. Omul acesta încredințase unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
primă instanță, Valerian se prefăcu că nu a auzit. Atîta doar, că deveni și mai preocupat de exercițiul prin care se umplea de energie cosmică. — E vorba, totuși, de pardesiul meu! insistă doctorul, de această dată cu o voce mai decisă, ba chiar ușor indignată. Trebuie să mi-l dai Înapoi. — L-am vîndut! spuse Valerian fără să se Întoarcă, ceea ce arată că știa cu cine vorbește, chiar și fără să-l fi văzut. Doctorul se retrase uimit pentru o clipă
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
potrivit unui observator contemporan 9. Când, o dată cu cruciații, a pierdut ultimul bastion al comerțului ei oriental, Acra, în 1291, Veneția și-a întors privirile spre Marea Neagră, cu hotărârea de a se împărtăși din resursele inepuizabile ale comerțului ei. Între Genova, decisă să-și apere privilegiul din 1261, și Veneția, nu mai puțin hotărâtă să își impună cu orice preț dreptul de a participa la comerțul pontic, a urmat o înverșunată înfruntare, care a durat de la sfârșitul secolului XIII până la sfârșitul secolului
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
noi probleme odată cu prezența masivă a trupelor sovietice pe teritoriile lor. Oricum, în primii ani postbelici, speranța normalizării vieții cotidiene era încă vie. De asemenea, reducerea anarhiei în relațiile internaționale părea garantată de activitatea unei noi instituții mondiale (ONU), mai decisă, mai funcțională și mai pragmatică decât defuncta Ligă a Națiunilor. Prin intermediul Cartei ONU se făceau promisiuni seducătoare în cel puțin trei-patru planuri sensibile: evitarea unui nou război, egalitate în drepturi pentru națiunile mari și mici, o justiție internațională, precum și reafirmarea
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
173. „Pătimaș al genului, Ciucurescu caută soluții variate de compoziție, de ritmări de registre narative (Predarea lui Osman Pașa), de intensități de culoare care să-i pună în valoare sensibilitatea. Unele din lucrările sale pe tema folclorului denotă o grafie decisă, acorduri de culoare viguroase și limpezi, siguranța de mișcare în raport cu punctele de pornire.”( Vasile Savonea - Arta naivă în România, Ed. Meridiane, București, 1980, pag. 52) Ciuhan Dumitru 1928 Pictor Născut în anul 1928 în satul Cașvana, jud. Suceava. Debut artistic
50 de ani de artă naivă în România : enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/759_a_1584]
-
scurge prea repede, "aruncându-ne" nemilos în situația respectivă. În opinia lui E. Hall semnificația perceperii timpului este diferită în cadrul culturilor. Bunăoară, în S.U.A. timpul este tangibil (concret, perceptibil); pentru americani timpul poate fi cumpărat, vândut, salvat, cheltuit, pierdut, măsurat, decis, risipit. De asemenea, americanii sunt orientați spre viitor, în sensul că totul este planificat cu strictețe, tot ce se așteaptă sau se dorește a se întâmplă. Dimpotrivă, pentru mulți dintre arabi, o persoană care încearcă să privească în viitor este
by Livia Durac [Corola-publishinghouse/Science/1054_a_2562]
-
nazism, fascism și comunism. Poemul dramatic Veacul de foc (1945) se hrănește din același spirit utopizant care caracteriza stânga românească înainte și după război, fiind o scriere de referință. Element coagulant al mișcării literare, S.-U. a stimulat, prin acțiuni decise, din care nu lipsea spiritul critic, ieșirea literaturii bănățene din provincialism. Legat de Virgil Birou și de Romul Ladea printr-o prietenie memorabilă, el a definit, alături de aceștia, un timp al „emancipării” culturii bănățene. SCRIERI: Chemări, Timișoara, 1926; Pictura Renașterii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289944_a_291273]
-
altui om, nu există decât înșelăciune a simțurilor. Nu mă mai mint de decenii cu nici o prietenie între două trupuri. Nu era nimic... niciodată... (Se apleacă înainte și aproape că vomită)... o mare și informă minciună... o minciună a corpului decisă personal... este totuși o minciună... o masturbare a fanteziei libere... (iar, aproape că vomită) Trebuie să vâr cuțitul în această îngrozitoare familie Kovacic. Se duce și îl înjunghie din nou pe Kovacic, se scutură îngrețoșată și râde tare) Până și
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
artificiul. Natura ocupă deci un loc privilegiat, desigur, dar obligată de om să însemne ceva. Ceea ce crește, dionisiac, e îmblânzit de o voință apoliniană, nicăieri n-avem de-a face cu o grădină sălbatică. Grădina filosofică este construită, alegorică, voită, decisă, aleasă, ca și formula ei orientală zen. Iarba și copacii, fructele și legumele sunt subsumate planului, proiectului oamenilor. Natura erasmiană este împinsă către limitele autenticului de către un om iscusit în practicarea unui limbaj silențios. Pe de altă parte, pentru cele mai multe
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
intră în scenă. Rolurile, acum: Fericirea și Virtutea dau cu ochii de Heracle în același timp, dar prima grăbește pasul ca să ajungă prima lângă prada ei. Cea de-a doua păstrează aceeași cadență a pașilor, este calmă, sigură de ea, decisă, ajungând la momentul potrivit. Fericirea îi ține tânărului discursul obișnuit al hedonismului cel mai simplist: existența trebuie să tindă numai și numai către plăceri; fericirea ți-o afli lesne, cu mijloace foarte la îndemână; problemele nu au nicio importanță; nimic
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
pentru depășirea situației critice, o încurajăm, ceea ce reprezintă un comportament prosocial autentic dacă „donatorul de simpatie” - termenul îmi aparține - nu așteaptă o recompensă materială sau morală, daca exprimarea simpatiei nu constituie o obligație de serviciu, ci un act conștient, liber decis (S. Chelcea, 1996, 438Ă. Între cei ce se simpatizează reciproc se stabilește o solidaritate, care se zdruncina când una dintre persoane, dintr-un motiv sau altul, nu răspunde cu simpatie donatorului de simpatie sau când acesta din urmă se așteaptă
[Corola-publishinghouse/Science/2246_a_3571]
-
era pontiful roman, dovedește curaj și o prospețime a gândirii. Este o ființă voluntară: „pe el l-am luat, pe el îl vreau și niciodată nu m-oi învoi cu altul, măcar să zică tata și alții orice ar zice”173, decisă să treacă peste păreri preconcepute și conveniențe sociale inutile, fiind pregătită să-și dezvăluie iubirea cu înfocare: „a mărturisi și-n fața preasfinției tale, și deci a lumii întregi, cununia noastră, săvârșită până acum numai în fața lui Dumnezeu” 174 . Manifestă
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
lui Eminescu, aparținând lui Ilarie Chendi. Odată cu plecarea lui Vlahuță și Coșbuc de la conducerea S., redactorii ascunși în umbra „comitetului” sunt Ilarie Chendi și St. O. Iosif, iar un articol-program semnat de Chendi, Semne bune (1/1903), mărturisește o mai decisă îndrumare a revistei spre sursele de inspirație istorică: „Studiul istoriei este cărarea cea mai sigură pe care putem să ieșim la luminiș. Pe urma lui e natural să apară o literatură de nobile năzuinți, căci ne vom ordona astfel sentimentele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289452_a_290781]
-
înlăuntru și le-am lăsat așa, și acest cui e un cui care nu mai iese..." Drept de cetate tuturor cuvintelor inclusiv celor în zdrențe. Nu printr-un proces de jonglerie verbală sunt posibile revelațiile fundamentale, ci printr-o răsturnare decisă a locului comun, pentru ca rezonanțele să devină altele, cu un alt suport semantic. Diferit de simboliștii de tip muzical, de verlaineenii preferând expresia difuză, "solubilă în aer", poetul Cuvintelor potrivite aspiră, dimpotrivă, să dea corp vagului, să materializeze inefabilul, regândind
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
muzicii versului un destin, o atitudine existențială, voluptățile unui voyant: "Prezența Muzicii în Poezie nu sporește sensul, ci condițiile care fac ca sensul să apară în deplina sa profunzime" (Muzica pleon al Poeziei). Rafinat trezorier de idei și imagini, voce decisă opunând spontaneiștilor, veleitarilor și celor rămași la exteriorități mărturii despre propriile-i înaintări ori trimițând la experiențele altora, Doinaș putea privi în final, de pe culme, ca artist realizat. UN SENTIMENTAL LUDIC GEO DUMITRESCU Sub pseudonimul Vladimir Ierunca, studentul Gheorghe Dumitrescu
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
bolnav de "inerție"; fraza se poticnește de "blestemata încremenire a vorbelor tocite, îndobitocite de sensuri"; în replică intervine aspirația de a comunica "cinstit" în "puține cuvinte" un "sentiment simplu, uman". Numai un "nefericit lustragiu de cuvinte", abandonează; un Geo Dumitrescu decis se consideră în perpetuă campanie. Prozaicul, profanul împresoară: "Prea mult pământ e-n călimară! / Caut cu penița, scormonesc / și ridicând-o iau în vârful ei / nu o lacrimă, albastră, curată, / ci un grăunte negru, ce lasă pe hârtie / semne groase
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
Erde. Sfînta Fecioară îi întîmpină pe trecători, cum am văzut, cu daruri ritualice (pîine și vin) și rămîne, în călătoriile ei, ca să fortifice viața “de aici” în perspectiva celei de după moarte. Cealaltă maică se pregătește de un drum mai greu-lung, decisă să ajungă pînă și pe tărîmul celălalt, pentru că rolul ei este să-și aducă fiul acasă, cel încă “nelumit”. Își pune încălțări rezistente pentru drum lung și greu, asemenea altui ipostaz al ei, din basm, în chip de fată de
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
b...ncilor s... scad... de la 41 la 6 (din care 2 ocup... acum 85% din piaț...), iar În Lituania duce la privatizarea total... a sectorului bancar, deținut În proporție de aproape 90% de c...tre investitori str...ini. Privatizarea Întreprinderilor, decis... repede, are rezultate foarte inegale, În funcție de cum e realizat...: prin metoda numit... „a cupoanelor” acordate muncitorilor, care pun Întreprinderile În mîinile unor cooperative deseori lipsite de dinamism; sau prin vînzarea activelor cu plata În numerar, fapt ce permite preluarea Întreprinderilor
[Corola-publishinghouse/Science/2022_a_3347]
-
își fac loc întrebări în fața vieții, a veșniciei, a misterului marii treceri. Versurile, alunecând uneori într-o ușoară desuetudine, trădează și influențe din Mihai Eminescu, George Coșbuc, Ion Pillat, V. Voiculescu, Nichifor Crainic. Vocea poetului este însă aici mult mai decisă: el stăpânește cu destulă siguranță mijloacele artistice, stanțele au fermitate, suplețe, expresivitate și muzicalitate, acestor calități adăugându-li-se o discretă vibrație interioară; se insinuează ideea unei lumi paralele celei contemplate, o lume a trăirilor nemărturisite, învăluite în duioșie și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286975_a_288304]
-
același tip ale partenerului și dezavantajează net maturizarea copiilor. Orice strategie terapeutică adresată familiilor în care există și personalități patologice de tip dependent și evitant trebuie să țină cont de mecanismele compensatorii. Trebuiesc deci cultivate legăturile cu persoane active, implicate, decise și comunicative care pot fi și altele decât partenerul conjugal. Pe de altă parte terapeutul va stimula exprimarea deschisă a trăirilor afective între parteneri și ignorarea ideii că aceasta ar dăuna relației respective. După KERR (2003Ă, SCHOLEVAR și SCHWOERI se
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
s-ar mai face pentru a munci, dar pentru vizite (Adriana Oprea Popescu Macarale râd în soare la Corod, Jurnalul național online, 10 octombrie 2007). Cel mai greu este pentru copii și tineri să se reîntoarcă în țară cu părinții deciși să muncească în România. Așadar sunt diferențe între generații, tinerii simțind mai acut nevoia de schimbare și de confort ca și de neprevăzut. Sunt copii născuți și crescuți de pildă în Italia sau Spania. Venirea lor în România la vârsta
[Corola-publishinghouse/Science/2358_a_3683]
-
care a dus nihilismul până la capăt. Grație lui, am putut ieși din metafizică, din istorie, din teologie. Istoria nu mai poate garanta obiectivitatea, nefiind altceva decât un simulacru despre evenimente, care ne rămân pentru totdeauna necunoscute, deoarece istoria este întotdeauna decisă și scrisă de către învingător și, deci, nimic nu mai poate garanta adevărul ei. Acest relativism al istoriei ca povestire ar avea, într-adevăr, avantajul că nu mai dă câștig de cauză învingătorului. Neîndoielnic, speculațiile filosofice despre relativismul narativ în post-istorie
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]