411 matches
-
străbate o lume de suferință, supusă timpului și dezrădăcinării; rugina plugurilor, aluzia biblică a nedreptății făcută fratelui mai mare indică clar tragedia dezrădăcinării, a pierderii vetrei. Ne aflăm într-o lume stranie, fantastică, supusă, cum ar spune Philippide, "tentației misterului". Dezrădăcinatul, care amintește de această dată de Goga, reapare în poemul "Schiorul": "Tot mai rar vei da pe acasă/ stâlpii de la pridvor se vor scurge în pământ/ și mama cu lacrimile spre miazănoapte". Ioan Alexandru compune tablouri în secvențe care ne
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
flăcău": "În întreaga noastră seminție/ am fost cel dintâi flăcău statornicit/ pe o iubire fără semeție/ care-n cântece s-a tălmăcit!"/. În 1968, publică volumul " Vine iarba", în care reînvie imaginea lumii sale țărănești. În "Scrisoare neexpediată" descoperim sentimentul dezrădăcinatului aflat în căutarea unui sol prielnic, pentru că întoarcerea acasă ar însemna înfrângerea. Poetul reia o tematică proprie poeziei interbelice, acumulează motive folclorice frecvente în poezia tradiționalistă a perioadei: motivul șarpelui, al comorii, al pământului, al strămoșilor, la care adaugă un
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
a crea un univers nou. Manimazos râde cu un ochi și plânge cu celălalt în măsura în care sămânța prinde sau nu prinde rod. Asemeni tuturor eroilor civilizatori, Manimazos întreprinde o călătorie inițiatică, și izolarea de pământul Traciei va face din el un dezrădăcinat; dar eroul va păstra în permanență în inima lui pământul Traciei. Curând va risipi pământul, plătind cu el vămile sale omenești. Rămâne clară ideea bărbăției și a curajului celui atras de mirajul depărtărilor, în care este căutat un tâlc ascuns
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
vînzarea silită a Ipoteștiului, a rămas stăpîn numai pe perna de sub cap, pentru că Drogli a vrut să-și treacă zestrea soției în alte mîini, și tot în aceleași condiții 210. După vînzarea Ipoteștiului, poetul s-a simțit ca un pom dezrădăcinat. Toate legăturile sale, văzute și nevăzute, le-a simțit rupte în mod nemilos. De fiecare dată cînd revenea la Ipotești, se credea un străin, obligat parcă să-și ceară voie pentru a mai călca pe acolo. Iată un motiv popular
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
o excelentă mărturie e furnizată de cartea lui Jules Romain, Probă de conștiința la francezi, Flammarion, Paris, 1954. 22. Vezi Jean Tulard, Mitul lui Napoleon, Colin, Paris, 1971. 23. Vezi G. Bachelard, Pămîntul și reveriile repaosului, op. cit. 24. Maurice Barrès, Dezrădăcinații, Pion, Paris, 1897. 25. André Malraux, Stejarii doborîți, Gallimard, Paris, 1971. E util să asociem această mărturie celei a lui Rene Benjamin, Mareșalul și poporul său, Pion, Paris, 1941. 26. Pentru tot ceea ce se referă la mitologia politică a național-socialismului
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
sînt persoane privilegiate care dispun de venituri, dețin o funcție publică sau se bucură de un mecenat princiar. Sînt legați unii de alții prin intermediul călătoriilor și corespondențelor, și cu toate că trăiesc răspîndiți în țări diferite, alcătuiesc o comunitate restrînsă deja destul de dezrădăcinată. În secolul al XVIII-lea va spori numărul indivizilor dedicați chestiunilor spiritului, iar unii dintre ei, după ce vor fi constituit o masă demografică suficientă, se vor autoproclama "filozofi", termen ce capătă un sens mi-sionar, de militant, de propovăduitor aflat în
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
și a Omului. Ei reiau atacul clericilor împotriva obscurantismului și a superstiției, ale căror semnificații sînt inversate și revoluționate pentru a sluji luptei împotriva religiei. Acești "filozofi" reprezintă prima generație emancipată de intelectuali europeni: ei alcătuiesc o sferă culturală relativ dezrădăcinată, atît din punct de vedere geografic (sînt cosmopoliți), cît și din punct de vedere sociologic (nu se identifică pe deplin nici cu binefăcătorii lor, nici cu mediul lor de origine, nici cu publicul lor); ei nu se limitează la profesia
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
postumanului (precum transumanismulă, postumanul teoretizat în acest capitol este unul temperat și circumspect, deopotrivă ca discurs și ca practică existențială. Trăsături umane precum intenționalitatea, autonomia sau angajarea sunt atât ilustrate și perpetuate în realitatea virtuală și în cyberspațiu, cât și dezrădăcinate, transmutate și inversate în mod postuman până la limita „corpului involuntar” (vezi Stelarc în primul capitolă, a simulării și a hibridizării. Virtualizările corpului aduc identitatea umană în pragul postumanului, de la o existență ubicuă în rețea, care destructurează frontierele spațiului, sau teleprezentă
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
niște stînci ascunse la mesele voastre de dragoste, unde se ospătează fără rușine împreună cu voi, și se îndoapă de-a binelea; niște nori fără apă, mînați încoace și încolo de vînturi, niște pomi tomnatici fără rod, de două ori morți, dezrădăcinați, niște valuri înfuriate ale mării, care își spumegă rușinile lor, niște stele rătăcitoare cărora le este păstrată negura întunericului pentru vecie. Și pentru ei a proorocit Enoh, al șaptelea patriarh de la Adam, cînd a zis: «Iată că a venit domnul
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
țară în propria-i transpunere, sub titlul Aruncă pâinea ta pe ape (1994), virtuțile prozei de amplitudine. Pornind de la datele experienței sale, imprimă narațiunii tenta unei dezbateri cu deschidere parabolică asupra soartei omului la sfârșit de mileniu și a omului dezrădăcinat, rupt de patrie, în mod special. Frământările insului însingurat, trăind printre străini ca în mijlocul pustiei, încercările zadarnice de a se adapta și de a intra în comuniune cu noua colectivitate, ca și persistența, de dincolo de fire, a tiparelor etnice de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288850_a_290179]
-
unde „se săvârșește lucrarea mântuirii noastre”. Rugăciunea săvârșită în Biserică oferă putere spirituală creștinului pentru a-și putea face o cercetare mai atentă și sinceră a ființei sale morale, coborând în inima sa, pentru a cunoaște partea păcătoasă, ce trebuie dezrădăcinată și partea bună, ce trebuie păstrată, precum și ceea ce mai trebuie să dobândească și să perfecționeze. Rugăciunea în Biserică, pe care creștinul o înalță Bunului Dumnezeu e sfântă și dumnezeiască căci, aici, la Sfânta Liturghie, ne împărtășim cu trupul și Sângele
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
poetului: "Plîng, fiindcă valsul de anul acesta e trist ca și cele vechi și fiindcă toți sînt inteligenți în acest local de consum. Inteligența se degradează în acel bistro plin cu toate categoriile de orășeni, recrutați de la sate, pervertiți și dezrădăcinați. Aceasta este drama tipic românească a transplantării noii burghezii care, abea născută, agonizează deja. Bacovia este locul geometric unde se exhibă această rană cangrenoasă, poetul secolului douăzeci burghez român, dar care refuză burghezia". Remarcabilă și puțin exploatată de următorii exegeți
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
subcapitolul următor). Există și o deteritorializare a oamenilor, atâta timp cât mase de oameni mai mari decât oricând, sunt antrenați în fluxuri de migrație (datorată războaielor, șomajului, sărăciei), de lungă sau scurtă durată, la distanțe variabile de țările lor natale. Acești oameni, dezrădăcinați, nu mai au decât legături simbolice cu locul lor natal, ceea ce pune acut problema definirii identității lor. Caracteristicile procesului globalizării care se decantează parcurgând literatura de specialitate pe această temă sunt următoarele: faptul că procesul este considerat a fi ireversibil
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
grosolană, a folclorului autentic. De unde o invazie de kitsch folcloric, de un prost gust strident și penibil. Nu trebuie omise, în sfârșit, nici urmările masivului transfer de populație rurală la orașe, prin politica de industrializare forțată, ceaușistă. Ea a produs dezrădăcinați și dezadaptați social. La fel, numărul, de fapt enorm, majoritar, al intelectualilor la prima generație. Această pătură, care constituie practic aproape întregul aparat al culturii oficiale, reprezintă, deocamdată, doar un hibrid cultural. Afinitățile sale profunde merg spre etnicismul tradiționalist, izolaționist
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
valorilor îl contaminează inevitabil. Instinctul său îl împinge, printr-un reflex moral și social invincibil, cât mai aproape de Putere. Noua sa existență morală și culturală îl obligă, pe de altă parte, la o profundă modernizare. Personajul devine adesea grotesc: un dezrădăcinat, sedus subit de rock și sexy ! Mai ales în generația tânără, acest tip, fără identitate socială precisă, face adevărate ravagii. Cele două Românii (rurală și urbană, etnicist naționalistă și pro-europeană, tradiționalistă și modernistă) n-au ajuns încă și nici nu
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
a Iașului interbelic, care, alături de Sadoveanu și Topîrceanu, fondează în 1936 revista „Însemnări ieșene” unde, între altele, în poezii de o sensibilitate remarcabilă „cântă muntele, sora lui pădurea, pe mama, pe tata, fundamentalele aspecte ale naturii”, cum postulează un țăran dezrădăcinat și cu talent. Gr. T. Popa face studiile liceale și universitare la Liceul Național între 19031911 și la Facultatea de Medicină a Universității din Iași, unde-și obține și doctoratul în medicină și chirurgie. Primii ani ai carierei universitare îi
Alma Mater Iassiensis în imagini medalistice by Andone Cumpătescu () [Corola-publishinghouse/Science/812_a_1787]
-
își contrazice "misiunea" sacră, de unitate identificatoare, dat fiind că sfîrșitul ne aruncă într-un echivoc absolut și ne lasă plini de întrebări despre rațiunile și mecanismele jocului ficțional. Această fractalitate proiectată în exterior este, în fond, materializarea rupturii ființei dezrădăcinate, care caută să se reconsti tuie din toate puterile sale (vezi acel noi inițial), dar care este obligată să-și recunoască eșecul (sintetizat de acel eu mutilat, castrat al dublului său, la sfîrșitul trilogiei). Pentru Agota Kristof, nu există ie
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
franceza, a cărei utilizare o fixează în statutul exilului, deschi zîndu-i calea spre universal, dar suprimîndu-i posibilitatea de a mai aparține vreodată cu totul unui singur spațiu interior. Cuvintele lui Lucas (?) distrug fundamentul Gemenilor și rezumă o viață de om dezrădăcinat: Totul a fost doar minciună. Știu foarte bine că în orașul acela, la Bunica, eram deja singur, că de pe atunci deja îmi închipuiam doar că eram doi, fratele meu și cu mine, pentru a suporta insuportabila singurătate. Bigger than life
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
muncitorilor posibili și asupra tuturor industriilor imaginabile. Dacă statul, sustrăgând aceste 50 de milioane cetățenilor, îi acumulează și îi cheltuie într-un punct dat, el atrage în acest punct o cantitate proporțională de muncă deplasată, un număr corespunzător de muncitori dezrădăcinați, o populație flotantă, declasată și îndrăznesc să spun periculoasă când fondul se epuizează! Dar se întâmplă următorul lucru (și prin aceasta intru în subiectul meu): această activitate febrilă, și ca să zic așa împinsă pe un teritoriu îngust, frapează toate privirile
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
interbelic, care, alături de Sadoveanu și Topîrceanu, fondează în 1936 revista „Însemnări ieșene” unde, între altele, în poezii de o sensibilitate remarcabilă „cântă muntele, sora lui pădurea, pe mama, pe tata, fundamentalele aspecte ale naturii”{\cîte 117}, cum postulează un țăran dezrădăcinat și cu talent. Gr. Ț. Popa face studiile liceale și universitare la Liceul Național între 1903- 1911 și la Facultatea de Medicină a Universității din Iași, unde-și obține și doctoratul în medicină și chirurgie. Primii ani ai carierei universitare
ALMA MATER IASSIENSIS ?N IMAGINI MEDALISTICE by ANDONE CUMP?TESCU () [Corola-publishinghouse/Science/84295_a_85620]
-
să-l convingă și pe Bizu să vină. Lovinescu izbutește să reconstituie în câteva pagini foarte reușite imaginea vieții patriarhale și a conacelor boierești de odinioară, reflectată într-un dublu registru, realist și idilic, în funcție de predispozițiile psihice ale celor doi dezrădăcinați (Bizu și Mili). Când puterea iluziei e suverană, întoarcerea acasă va fi celebrată cu fast, ca o sărbătoare; când însă luciditatea meschină pune la îndoială puterea dorinței, a visului, revenirea la matcă dobândește semnificația unui lamentabil eșec. Ca atare, exultanta
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
din Republica Moldova. Debutează editorial cu placheta Pânzele babei (1978), consacrată lumii adolescenților. Culegerile de povestiri Havuzul (1982), Meri sălbatici (1987), Avem de trăit și mâine (1992) sunt consemnări realiste bazate pe sondaje psihologice, în care R. conturează diferite tipuri umane - dezrădăcinați, filistini, dar și firi vizionare -, tinzând spre o delimitare netă între valorile efemere și cele perene. Romanul Lia (1983) este axat pe probleme morale, iar Totul se repetă (1988) se înscrie în „formula micului realism care dezvăluie lumea sufletească a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289412_a_290741]
-
băcăuan. Mediul citadin a fost, prin excelență, un veritabil incubator al prefacerilor, un areal predispus la volatilizarea tradițiilor familiale rustice. Din multe puncte de vedere, membrii familiilor strămutate din mediul rural în oraș au suferit schimbări comportamentale radicale, învecinate alienării. Dezrădăcinați, rupți de legătura cu Dumnezeu și mediul natural, aceștia au fost obligați să se integreze unui mediu profund concurențial, să participe la o competiție acerbă pentru înavuțire, lipsiți de mentalitatea, știința sau „instrumentele” necesare. În general, orașul a estompat importanța
Fizionomii urbane şi structuri etno-sociale din Moldova : (1864- 1938) by Alin Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1172_a_2215]
-
ideile orașelor rămîn îndepărtate, tradițiile folclorice sînt la apogeul lor, dialectele locale rămîn la loc de cinste. Populația orașelor se întinde de la lumea prăvăliilor și a meșteșugurilor, care ține de burghezia populară, la acele "clase periculoase" din suburbii, populație flotantă, dezrădăcinată, gata să se alăture celei mai mici agitații, noi "barbari" în ochii bugheziei. Muncitorii, "clasele lucrătoare" constituie un grup eterogen. În preajma lui 1848 încă, muncitorii din marea industrie reprezintă aproximativ un sfert numai din mîna de lucru. Situația dominantă este
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
turmă. Aceste personaje, ridicate spre suprafață, sunt pasta amorfă pe care formele noi lasă aceeași pecete, pocită și vulgară. Și, mai întîi, toată această turmă este lipsită de interesele adevărate ale vieții, umplîndu-și în chip mizerabil golul sufletesc, de ființe dezrădăcinate, cu tot felul de îndeletniciri fără rost. Iată familia care se zbuciumă să petreacă o zi la Sinaia (Tren de plecare), zbucium din care nu profită decât doar madam' Georgescu, care ascultă, noaptea pe lună, "menuetul lui Pederaski", cântat de
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]