488 matches
-
mai văzut-o de 15-17 ani,... de cînd, la mare, pe plaja pustie, încă luminată de soarele amurgului, îi adusesem dintr-o vie de pe coasta îndepărtată a falezei un ciorchine mare de strugure negru, brumat, proaspăt rupt dintr-un arac doborît. Ca orice femeie privită după atîția ani, și ferindu-se, încercînd să-și ascundă fața, vrea să alunge din mintea mea orice comparație posibilă cu fata frumoasă din trecut, bronzată, cu pîntecul supt de atît înot, cu părul șaten auriu
Note abandonate by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/17323_a_18648]
-
care era taică-su, care, ostenise să-l facă om, ținându-l pe la școlile popești din Craiova... Și cuprins de furie, băgă palma în țărână și cu ea plină, îndesată de pământul udat de ploaia din ajun, îngenunchie lângă cel doborât, și venindu-i cu pumnul care ținea clisa până în dreptul bărbiei, îi căscă cu cealaltă mână dinții, și aruncă tot boțul de pământ în gura încă înecată de sânge, după care așteptă cu palma îndesată ca un oblon, pe gura
Un autor remarcat de E. Lovinescu la "Sburătorul" - Dan Faur () [Corola-journal/Imaginative/10258_a_11583]
-
lui Dumnezeu că n-a murit. Cine a făcut această nelegiuire nu știm, dar știm pentru ce... Privirile celor din jur au devenit întrebătoare. Cotman a continuat vorba fără zăbavă: Lotrii l-au lovit pe la spate. Când l-au văzut doborât, i-au luat banii din chimir. Adică banii tuturor, nu numai pe ai lui! Așa că tu, Costache, să ne treci la catastif și să ne mai păsuiești până vinerea viitoare. Să nu ai grijă, că nu rămânem datori. Dar pe
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1620_a_2945]
-
asta a fost schingiuită cu pricepere și răbdare chinezească jumătate din viața ei, până să fie dresată, pentru ca apoi, cealaltă jumătate din viață, să mimeze un vals vienez pentru câteva grăunțe. În așteptarea mucosului, marinarii zăceau cu capetele pe masă, doborâți și vlăguiți de băuturi ieftine date pe gât fără suflare. Se treziră uimiți și bucuroși la auzul muzicii și se repeziră, dându-i brutal pe cei doi la o parte, să vadă și să probeze și ei minunea orientală. Reflexul
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
care în latină însemna „drum așternut, pavat cu piatră“, pe care se putea ajunge mai repede la destinație. Pe „via strata“, carele romane circulau cu 30 de km la oră, record de viteză care n-a putut fi multă vreme doborât, dacă ținem cont de faptul că prima diligență care a apărut pe străzile Londrei (1784) abia atingea 16 km pe oră, iar cea dintâi locomotivă cu aburi (1825) - 20 km pe oră. File de cronică Dintotdeauna, străzile au reprezentat o
Agenda2003-19-03-a () [Corola-journal/Journalistic/281003_a_282332]
-
era-ntreg. Ferestrele deveniseră găuri albe în pereții din blocuri de marmură dislocată. Pe muchea zidurilor sfărâmate creșteau copăcei profilați, negri ca smoala, pe lună. Crini de mlaștină, transparenți, își deschideau receptaculele ca de meduză, fixați pe șoldul vreunei statui doborâte. Himerele de pe ziduri urlau fără sunet către stelele la fel de mute. Din loc în loc, o coloană de porfir mai sprijinea un colț de fronton, pe care un picior de erou, sculptat în altorelief, mai pășea spre vid încălțat în sanda de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
mod posibil: o ploaie de săgeți se abătu peste grupul de combatanți în mijlocul căruia se lupta comandantul dușman. Câțiva cai se răsturnară, câțiva cavaleri dispărură, scufundându-se în acel vălmășag, însă Sebastianus constată că ținta cea mai importantă nu fusese doborâtă; dimpotrivă, găsind drum deschis printre cavalerii burgunzi, războinicul cu eșarfă se îndrepta acum hotărât în direcția sa, împreună cu tovarășul lui ce mânuia buzduganul. Prefectul strigă ilirilor săi să se adune în jurul arcașilor, ca să-i apere, dar ei nu avură timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
multe focuri aprinse care să încredințeze spiritelor vântului trupurile luptătorilor Hiung-nu uciși. Dintr-un nor de fum negru-albăstrui ieși Khaba, care înaintă spre Balamber ținându-și calul la pas. Haina sa de berbec, fără mâneci, era pătată de sângele dușmanilor doborâți și negre de funingine. — Aici n-o să găsim nimic, anunță. Au luat tot ce puteau duce. — Și animalele?... — Odolgan a găsit prin preajmă numai o jumătate de duzină de oi și un cal bătrân și bolnav. Nimic altceva. Atunci nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
stepa prăfoasă și austeră a unui Bărăgan pârjolit vară de vară de arșiță nemiloasă. După plecarea bunicului nimic nu a mai fost la fel; se străduia bunica să-i suplinească absența, dar era covârșitor de greu, uneori se simțea parcă doborâtă și nu mai avea puterea necesară să se ridice. Tata era cel ce-și găsea totdeauna timp pentru a-i veni în sprijin și nu era sezon în care să nu-și rezerve câteva „libere” pe o diagramă destul de solicitantă
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
stepa prăfoasă și austeră a unui Bărăgan pârjolit vară de vară de arșiță nemiloasă. După plecarea bunicului nimic nu a mai fost la fel; se străduia bunica să-i suplinească absența, dar era covârșitor de greu, uneori se simțea parcă doborâtă și nu mai avea puterea necesară să se ridice. Tata era cel ce-și găsea totdeauna timp pentru a-i veni în sprijin și nu era sezon în care să nu-și rezerve câteva „libere” pe o diagramă destul de solicitantă
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
la nebunie să o facă noaptea. Mai ales în nopțile fără lună. Aprindea zece torțe la o distanță de vreo sută de yarzi, apoi trăgea în ele cu două pistoale. Pac pac pac, pac pac pac... Zece gloanțe, zece torțe doborâte. Apoi mă punea să-i așez alte zece torțe, apoi încă zece... Pac pac pac, pac pac pac... Elevele o observă pe fata din Shanghai de parcă ar privi cum jupoaie un țăran pielea unui șarpe. Fata refuză să se lase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
hârtie, dar Karin refuză s-o predea. Avea nevoie de ea pentru Mark, când avea să-și revină. Îl mutară de la traumatologie într-o rezervă în care putea să stea și ea lângă el. Zăcea întins pe pat, o momâie doborâtă. După două zile, deschise ochii timp de jumătate de minut, doar ca să-i închidă strâns la loc. Dar îi deschise iar în seara aceleiași zile. A doua zi, își deschise ochii de șase ori, după socoteala lui Karin. De fiecare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
Cehoslovacia, R.D. Germană, Polonia, Ungaria, România și U.R.S.S. A fost adoptată declarația: „Să se pună capăt agresiunii Împotriva poporului vietnamez”. Trenul personal se târâie În silă prin noaptea acestui sfârșit de an. Numeri stațiile, cum numără vietnamezii avioanele americane doborâte, Feldioara, Augustin, Cața, Racoș, Ormeniș și de aici Încolo urci la Paloș Ardeal. Ai fost chemat la un Revelion la Rupea, cu magnetofonul și role de muzică. Rolling Stones, Beatles, Aphrodite’s Child cu Demis Roussos, Cliff Richard. Te-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
au o persistență nefirească, focurile astea. De Îndată ce pompierii sting o vâlvătaie, izbucnește o alta, În altă parte. Se stârnesc În care cu fân și-n pubele de gunoi; urmăresc dungi de kerosen pe mijlocul străzilor; dau colțuri; pătrund prin uși doborâte. Un foc pătrunde În brutăria lui Berberian, dând gata repede rastelurile de pâine și cărucioarele de patiserie. Își croiește drum spre camerele de locuit și urcă scara principală pe care, la jumătatea drumului, se Întâlnește cu Charles Berberian Însuși, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
strălucită. Stănică povestea fel de fel de dovezi de precocitate, pretinzând că limbajul însuși se manifestase la copilul său. Refuză să se scoale de pe pat, sfătuind pe toți să se ducă să ajute pe Olimpia, care este tot așa de doborâtă, și mărturisind că, fără ajutorul altora, el nu va fi în stare nici măcar să înmormînteze mortul. Într-adevăr, nu făcu nici el, nici Olimpia nici un gest serios în direcția asta, încît cheltuiala căzu în spinarea familiei Tulea. Stănică ceru chiar
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
gîfÎieli, pufnituri disprețuitoare. Un vîrf de pantof vîrÎt sub el. O voce rosti: — Grăsan labagiu. Smuci piciorul individului, care se Împiedică și căzu pe spate. Meeks se roti fulgerător și trase de la mică distanță, nimerindu-i pe toți. Patru bărbați doborîți. Apoi văzu totul răsturnat cu susul În jos: curtea, Mal Lunceford dînd bir cu fugiții... Deodată, din spatele lui: — Salut, flăcău. Dudley Smith pătrunse prin perdeaua de flăcări, echipat cu o salopetă de pompieri. Meeks Își zări valiza - nouăzeci și patru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
Owl. Vreau să știu ce știi, iar dacă nu cooperezi, o să declanșez pe loc o anchetă A.I., sub acuzația de tăinuire de probe. Departamentul are nevoie de un țap ispășitor pentru Nite Owl, iar eu sînt prea prețios ca să fiu doborît. Dacă nu cooperezi, o să-mi folosesc și ultima fărîmă de putere ca să te distrug. Strînsoarea slăbi puțin, iar Bud Încercă să se elibereze. Kleckner și Fisk Îl strînseră mai tare. — Nenorocitule, te omor! Exley rîse. — Nu prea cred. Iar dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
carton, pline de praf, În care păstra tot soiul de hîrțoage, socotind că-i vor fi de folos Într-o bună zi. Cutiile astea Încurcau puținele spații rămase goale În Încăpere. Larg deschise, zăceau pe parchet ca niște animale abia doborîte și jupuite. Dacă anii din urmă i se păruseră Îngrozitori, arhivele Îi dovedeau că nici cei dinainte nu fuseseră mai puțin teribili. Pur și simplu nu mai știa pe unde să calce În vălmășagul acela. Delphine Îi spusese: „Cum poți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
M-am oprit o clipă, nemișcat, În Înaltul zidului. Noaptea se lăsa acum inexorabil. Zgomotul pașilor se stinse În bătaia vîntului. Am sărit de partea cealaltă și am pătruns În grădină. Bălăriile se congelaseră În lujere de cristal. Statuile Îngerilor doborîți zăceau acoperite cu giulgiuri de gheață. Suprafața fîntînii era Înghețată Într-o oglindă neagră și lucioasă din care se ridica doar brațul de piatră al Îngerului scufundat, ca o sabie din obsidian. Lacrimi de gheață Îi atîrnau de degetul arătător
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
cum am doborât împreună porumbelul? — Iar mie tot atunci mi-a adus o cască din carton și o sabie de lemn. Mi-amintesc și eu! strigă Adelaida. — Și eu mi-aduc aminte, confirmă Alexandra. V-ați certat atunci din pricina porumbelului doborât și ați fost puse la colț; Adelaida stătea cu casca și sabia. Spunându-i Aglaiei că a ținut-o în brațe, generalul o făcuse doar așa, numai ca să înceapă discuția și numai pentru că aproape întotdeauna așa începea discuția cu toți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
țării, unii ce fac?: „Tăcut ca piatra și prudent/ La ce se va-ntâmpla și când/ Miroase-a mort În Parlament/ Mai trece-o victima la rand”. Numai una? Versuri care atestă că zăgazurile unui anumit timp se arătau rupte. Doborâte. Adevărată carte de debut editorial a lui Alexandru Tăcu a fost placheta intitulată „Întoarcere la izvor”, editata de Comitetul de Cultură și Educație Socialistă al județului Iași, Centrul Județean de Îndrumare a Creației Populare și a Mișcării Artistice de Masă
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
zilele ascuns în spatele imenșilor nori îndoliați. Puștii nu mai pierdeau vremea pe străzi, nu mai mergeau la pescuit, nu mai aruncau cu pietre în geamuri. Până și animalele păreau fără chef. Clopotele decupau timpul ca pe un trunchi de copac doborât. Câteodată, urlete de lup umpleau orașul. Era Martial Maire, prostănacul, care înțelesese totul, și care-și striga suferința, chircit la poarta școlii. Poate că ar fi trebuit să facem cu toții ca el. Poate e singurul lucru pe care-l poți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
S-o culcat, unu n-o mai rămas, măcar de sămânță, În picioare! Măcar de leac! Se bucură Măneanul nostru, cu toate că Îl va fi văzut și pe-al lui, culcat. De aici, de sus, din calidorul satului, gardurile de nuiele, doborâte, se văd ca niște rogojini Întinse, așternute pe pământ, mai ales de-a lungul ulițelor. Civili și soldați, căruțe și soldați, tunuri și soldați și bucătării de campanie intră (un fel de a vorbi) sau ies (alt fel) În, din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
dezvăluit. De ce? Așa! Era secretul meu. Că apăruse în Timpul trebuia, debutam, dar salcâmul acela trebuia ferit, era ceva de preț, intim, care putea fi ucis într-o carte de nuvele. Și acum deodată mi-am dat seama de ce. Acest salcâm doborât era singura întîmplare din ceea ce scrisesem la douăzeci de ani care avea legătură adâncă, neștearsă, cu familia mea. Fragmentul final din Întâlnirea din Pământuri prin care mă angajam să scriu un roman era uitat, era o ilustrație a lecturilor mele
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
am deschis după ce se dăduse ora exactă! Așa că, neștiind cât e ceasul, nu intru-n panică, nu-mi fac gânduri negre, lucrurile curg de la sine. Panta Rei! Vocea somnoroasă a crainicului anunță fel de fel de evenimente: atentate, răpiri, avioane doborâte, schimburi de focuri la granița dintre... și ..., declarații belicoase, apeluri la pace... Apoi, alte ciocniri, trafic de stupefiante, scufundări de vase-n larg... Însă, nu știu de ce, toate grozăviile acestea nu par a fi lucrări reale ci, mai degrabă, tot
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]