649 matches
-
poeziei. Două experiențe au stat la originea ei: întâlnirea cu Eliade și dispariția neașteptată, prematură a fratelui poetului, în 1975. Pentru o vreme, lirismul își mai păstrează vocea impersonală, însă obsesia astralului, a albului (ca mărci ale unui spațiu spiritual epurat de zgura mundană și de rupturile existenței empirice, și congener, simbolul tutelar al unicornului) conferă, prin ele însele, o vibrație înaltă poemelor. Dialog la mal (1985) este, dacă se poate spune așa, cartea celei de-a doua consacrări a lui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285591_a_286920]
-
în vreun fel anecdotică sau retorică, ci păstrându-și altitudinea zborului. Elegii, bocete, ritualuri incantatorii ale trecerii, toate acestea filtrate prin drama personală, versurile din ultimele două volume alcătuiesc totodată o artă poetică: poezia ca mijloc al mântuirii. După ce a epurat lumea/existența de zgura materialității, poezia acestui mallarmean se autoclaustrează în „fiordul ei de lacrimi”, ca „o lungă ezitare între sens/și sunet”, ca un joc de oglinzi paralele, luând „un chip al cuvântului/sau un chip de înger / sau
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285591_a_286920]
-
ei relevă că "ordinea formelor corespunde ordinii spiritului". Și că îndemnând la o nouă etică comunitară, cistercienii vor crea "forme" noi, în care aceasta să se poată dezvolta 15. Etică mai apropiată de natură, de simplitatea relațiilor, "relianță" înnoită și epurată printr-o depășire a legilor artificiale rezultate din scleroza și din piedicile instituționale. Etică ce avea ca ambiție să restaureze fervoarea originală și construirea corpului monahal pentru a realiza mai bine vocația monastică. Și, "simbol" important, aceasta se va face
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]
-
au luptat alături de Armata Roșie. După preluarea puterii de către Partidul Comunist, xe "Walter Roman"Walter Roman a lucrat În armată ca șef al Direcției de Educație, Cultură și Propagandă a Armatei (1947-1951), iar apoi a fost ministru al Poștelor (1951-1953). Epurat În timpul campaniei antisemite a perioadei 1952-1953, este anchetat de Comisia de Control a Partidului, iar apoi ocupă până la moarte, postul de director al Editurii Politice, din subordinea Comitetului Central al P.C.R. Moartea sa, În 1983, a prilejuit difuzarea ilegală, dar
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
legionarilor (1937). Debutează editorial ca eseist, în 1935, cu Dialectica naționalismului. În noiembrie 1941 îi urmează lui Octav Șuluțiu la „Cronica literară” a revistei „Gândirea”. Participă, ca medic, la război, pe frontul de Răsărit, de unde trimite corespondențe „Revistei Fundațiilor Regale”. Epurat de la Institutul Medico-Legal în 1948, ajunge medic de dispensar. Apoi a fost arestat și condamnat la închisoare, pe motive politice. Apropiat inițial ca orientare politică de Nichifor Crainic, R. s-a făcut cunoscut prin agresivitatea cu care susținea legionarismul, „naționalismul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289383_a_290712]
-
anilor de școală la Pitești, și în O carte trăită (1977), întoarcere târzie într-un timp atroce, delimitând primul război mondial. Secvențe, momente simbolice, chipuri, atmosferă se decupează lent, naratorul împingând amintirile înapoi în timp, până în anii Războiului pentru Independență. Epurat din presă în 1944, B. va avea de suferit ani mulți de închisoare politică. Într-o primă ipostază, B. se arăta preocupat de actualitatea „încă fumegândă” a literaturii. Cronicarul nu se angajează în judecăți de valoare îndrăznețe, practică un comentariu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285532_a_286861]
-
importantă a rezistenței, condamnînd, la 21 noiembrie 1989, represiunea împotriva studenților, susținînd Forumul Civic și pe Václav Havel, avînd o contribuție importantă la "revoluția de catifea". O asemenea acțiune nu a adus totuși unitatea politică a creștinilor. Vechiul Partid Popular, epurat de conducătorii compromiși, și-a refăcut prestigiul devenind Uniunea Creștin-Democrată / Partid Popular Ceh, membru al UEDC, dar în 1986 a fost fondat un Partid Creștin-Democrat Ceh de către filosoful Václav Benda, semnatar al Cartei 77. În 1990, la Bratislava, și-a
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
existat încă de la primele culegeri publice de semne, papirusurile și codexurile. Cezar și Tiberius au pus să se ardă anumite exemplare. Care? Scrierile lui Epicur, deoarece criticau religia, iar traducerea lor în latină le punea la dispoziția oricui. Augustus a epurat bibliotecile publice (de autorii pseudo-sibilini). Dispariția bibliotecilor în secolul al IV-lea a rezolvat problema, cel puțin din punctul de vedere al instanțelor imperiale romane. De cînd a luat ființă, Biserica a funcționat ca un filtru. Primul act de cenzură
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
puțin timp după moartea lui, la un an și ceva după moartea lui, când eram noi la Televiziune, ajunseserăm în situația că partidul lui l-a exclus pe Constantin (Ticu) Dumitrescu. Deci eu asta spun : Coposu a eșuat în a epura partidul pe care l-a reconstruit cu toți nemernicii și securiștii infiltrați care, trebuie spus clar, erau în majoritate. Din moment ce a fost majoritate pentru excluderea lui Ticu Dumitrescu în 1997 numai pentru că acesta voia să treacă legea cu dosarele înseamnă
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
acest băiat care este conferențiar la Facultatea de Drept, apare la televiziune astăzi cu niște liste și spune : „Domne, dumneavoastră nu vă dați seama ce catastrofă s-a întâmplat în Procuratură sub BĂsescu, când, între 2004 și 2012, au fost epurați nu știu câți procurori, scoși la pensie și aduși alții“, noi trebuie să înțelegem că abia atunci s-a făcut reforma procuraturii. Atât de târziu, vă dați seama ? Practic, la zece ani după ce Convenția ajunsese la putere și nici atunci complet. Practic
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
întâmplat Monicăi Macovei, care a acceptat atunci, dar nu a reușit să schimbe nimic în PDL, partid pe care l-a părĂsit cu mare supărare în 2014. În campania din 2012 au plătit scump ipocrizia, că s-au lăudat că epurează oamenii pe criterii de integritate, dar nu au epurat pe nimeni, iar Monica nu și-a dat demisia atunci, deși avea un motiv infinit mai bun ca azi, iden‑ tificase peste o sută de oameni care nu erau în regulă
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
a reușit să schimbe nimic în PDL, partid pe care l-a părĂsit cu mare supărare în 2014. În campania din 2012 au plătit scump ipocrizia, că s-au lăudat că epurează oamenii pe criterii de integritate, dar nu au epurat pe nimeni, iar Monica nu și-a dat demisia atunci, deși avea un motiv infinit mai bun ca azi, iden‑ tificase peste o sută de oameni care nu erau în regulă, iar partidul nu îi scosese de pe liste. Toată povestea
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
figura ei cea mai "exponențială", în temeiul ei uman cel mai "mitizat" Dante, Shakespeare, Cervantes, Eminescu, "epilepticul" Dostoievski etc.". În această ordine de idei, observația lui Răzvan Codrescu e pe cât de reală pe atât de gravă: "Noii inchizitori porniți să epureze tradiția națională nu-l contestă doar pe Eminescu, ci practic, prin Eminescu, toată elita culturii românești care l-a mărturisit de-a lugul timpului [...]. "Poetul național" devine astfel pretextul major al unei campanii concertate de culpabilizare globală a trecutului românesc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
motive i s-a interzis lui V. Voiculescu dreptul să mai publice literatură, biografii invocă motive diverse, nu toate fundamentate. Credibilă rămâne părerea fiului său Radu care leagă totul de întâmplarea dureroasă din 1946 când tatăl său a fost scos, epurat de la Radio. Deși adresa de destituire i-a venit acasă abia în 1948, deci, după doi ani de la îndepărtarea din post, între timp măsurile de coerciție nu au întârziat. Mai întâi i s-a luat de acasă aparatul de radio
Academia bârlădeană și Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/783_a_1506]
-
vreme, numai în cea arhaică timpul producea o deschidere asupra eternității, deși, după Nae Ionescu, eternitatea depășește durata, pentru că ignoră timpul, iar după Mircea Eliade, recuperarea actelor arhetipale înseamnă întoarcere la momentul de dinainte de nașterea timpului, într-un spațiu imuabil, epurat de timp, adică într-un timp mitic "ilud tempus". Străbătând la pas orașul, ne arătăm sensibili la lecțiile pe care el ni le oferă, dar cărora trebuie să le descoperim valoarea într-o ordine a existenței înseși. Mă resemnez că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
același an este detașat la serviciul de presă al Legației Române din Berlin, unde va lucra alături de Horia Stanca și Gherasim Pintea. Revenit la București în noiembrie 1944, va fi funcționar în Ministerul Informațiilor, pentru ca în 1947 să se vadă „epurat”. Trăiește o vreme din expediente. În 1956 este angajat documentarist, iar din 1964 cercetător în cadrul Institutului de Cercetări Economice al Academiei RSR, de unde în 1970 trece la Institutul de Istorie și Teorie Literară „G. Călinescu”; se pensionează în 1975. Își
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290186_a_291515]
-
spaimă pe care Mircea Eliade o exprima într-un articol foarte sugestiv ca ton, intitulat „Destinul culturii românești“. „Nu mai e nevoie să amintim ce se întâmplă de câtva timp în Țară: mii de cărți puse la index, biblioteci întregi «epurate», milioane de exemplare din marii noștri autori confiscate, manuscrisele clasicilor ca și documentele istoriei noastre duse în Rusia sau distruse, profesorii universitari zvârliți în stradă sau în închisori și înlocuiți, pe catedre, cu agenți străini, scriitorii și artiștii muritori de
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
viza „...Încadrarea În Partid a unor legionari notorii (Tulvan și Ionescu) cari În timpul legionarilor au terorizat pe comercianții evrei”. Tot cu minus fusese notată și o inițiativă venită chiar din sânul organizației CDE, scriind că „Deși unele elemente au fost epurate datorită purtării lor anterioare sau chiar prezente, prin intervențiile făcute de oamenii noștri (subl.ns.), parte din aceștia au fost Încadrați din nou (În muncă, n.n.), deși Domnul Doctor Mârza a atras atenția că, dacă prin aceste reîncadrări s’ar
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
unor “Note de curs” multiplicate de studenți, cu avizul profesorului. Am trecut peste examen, dar n-a fost ușor. Profesorul Nichita, savant format În laboratoarele marelui fiziolog francez Marey (Etienne Jules), cu a cărui fiică s-a căsătorit, a fost epurat din facultate În toamna aceluiași an. Colectivul disciplinei de Microbiologie era complet diferit. Profesorul Alexandru Vechiu, fost decan al Facultății era “pâinea lui Dumnezeu”. Prelegerile lui erau de o claritate deosebită. Începeau totdeauna cu repetarea ultimelor date din prelegerea anterioară
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]
-
foamea și dormitul pe birourile din sfaturile populare comunale. Primii pași În profesiune Revenirea la disciplină m-a pus În fața unor schimbări de personal. Profesorul M. Mihăilescu a fost pensionat, iar dr. G. Dima și dr. M. Pavel au fost epurați. În locul profesorului M. Mihăilescu a fost numit medicul de oameni Gh. Vregoiu, proaspăt director de studii al facultății, (altfel zis, politrucul acesteia), iar În locul celor doi asistenți, proaspătul absolvent Macarie Iuliu, membru al biroului de partid din facultate. Știa de
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]
-
plecat spre București. În căutarea cuibului nostru Aflasem de la colegi că postul de profesor de specialitate de la Școala Tehnică Veterinară din Sibiu mi-l ocupase fostul director al Direcției Sanitare Veterinare din Ministerul Agriculturii, viitorul prof. univ. dr. Baran Mircea, epurat și el. Mai aflasem, de asemenea că dr. Petre Begnescu, inginerul șef al Întreprinderii “Ecarisajul” București, cel mai bun prieten și colaborator al disciplinei noastre, ca un Mecena al acelor timpuri, adunase la Ecarisaj personalități de specialitate de mâna Întâia
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]
-
Publice, apoi la Industrie și Comerț. În luna mai 1931, Consiliul Politehnicii din București l-a chemat să ocupe Catedra de Economie Politică - Organizare și Raționalizare, pe care a ilustrat-o timp de 13 ani, până în 1944, când a fost epurat din învățământ. La 14 iulie 1931 a fost numit guvernator al Băncii Naționale, demnitate în care a avut de înfruntat situația creată de „afacerea Blank”. Refuzul de a „salva” Banca Blank îi va aduce destituirea la 27 noiembrie 1931 din
Personalităţi ieşene by IoanTimofte () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91513_a_93222]
-
și privesc spre străinătate. Plecarea tineretului, care este o adevărată problemă, se explică atât prin consecințele a patruzeci și cinci de ani de minciună, cât și prin considerații de ordin economic. Exilul are un efect salutar de decapare. Memoria filtrează, epurează și separă. Rămâne întinsul domeniu al mitului, România memoriei, inseparabilă de deschiderea marilor spații - câmpia, dealurile, munții, pământul, miresmele, vocile sonore din natură. Se știe că industrializarea practicată de regim a șters totul, dar imaginația este mai puternică. Închipuirea este
Sã nu plecãm toți odatã: amintiri din România anilor ’50 by Sanda Stolojan,Vlad Stolojan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1378_a_2706]
-
stații de epurare. Perfect. Numai că viețuitoarele lucrează conștiincios, iar omul face prea adesea erori, vrute și nevrute. Mai mult, căci epurarea cere multă energie, plantele folosesc energia nepoluantă a Soarelui, iar omul una produsă undeva, evident poluând, chiar mai mult decât epurează folosind acea energie. Chiar și o hidrocentrală poluează, căci modifică regimul hidrologic al râului, divide ecosistemele acvatice etc.; o poluare mai ocultată deci. Cât despre atomocentrale, poluarea lor e Încă mai ocultată, căci se manifestă doar accidental, deci imprevizibil. Deci
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
tehnică a inserției simplificatoare, în corpul poemului intrând, fără nici o legătură cu restul, imagini sau cuvinte-cheie cu rezonanțe ideologice evidente, un fel de paraziți care asigură politic textul, dar îl și compromit estetic. Ìn Rocadă (1967) se află și poezii epurate de scoriile ideologicului, cum ar fi Călătorie. Se pare că T. încearcă o reconciliere între lirica angajată și un suprarealism îmblânzit, dar care nu mai păstrează nimic din spiritul originar. În Corp comun (1968) multe poeme au rimă, adesea pereche
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290142_a_291471]