669 matches
-
de uși și de porți. Feroneria se ocupă mai mult de obiectele din fier care erau prelucrate artistic (frigări, grătare, grilaje, ancadramente de uși, de șeminee și ferestre) sau care puteau fi ornamentate cu motive decorative. Inventarul unui atelier de fierărie, În ceea ce are esențial cuprinde: nicovala, care poate fi de mai multe tipuri (de pământ - Înfiptă direct În pământ, unde vatra este joasă; de butuc - Înfiptă Într-un butuc de lemn, unde vatra este Înălțată); foalele, unealta de suflat În
RROMII ÎNTRE TRADIŢIE ŞI CONTEMPORANEITATE by Judit Găină, Viorel Paraschiv () [Corola-publishinghouse/Science/91787_a_93174]
-
din vechile orașe). Un alt tip de potcoave realizate de fierari Îl reprezintă potcoavele de gheață numite“mâțe”, potcoave “bătrânești” sau ”potcoave țigănești”, care se legau de oameni peste Încălțăminte, pentru a nu aluneca iarna pe gheață. Potcoava este simbolul fierăriei fiind un obiect indispensabil din orice gospodărie până acum cca 50 de ani, iar pe alocuri, chiar și În lumea de azi În satele izolate (figura nr. 9). Pe lângă utilitatea ei evidentă, potcoava are o valoare simbolică, fiind asociată cu
RROMII ÎNTRE TRADIŢIE ŞI CONTEMPORANEITATE by Judit Găină, Viorel Paraschiv () [Corola-publishinghouse/Science/91787_a_93174]
-
de uz casnic realizate de meșterii fierari rromi se constituie În perioada actuală În obiecte unicat care se vând În magazine specializate (de anticihități/obiecte vechi), fac deliciul expozițiilor și decorațiunilor din vitrine sau din casele oamenilor. REȚINEȚI ! Prelucrarea fierului - Fierăria; - Lăcătușeria;Potcovăria; - Caretăria; - Feroneria. Verificăți cunoștințele ! 1. Care sunt meseriile legate de prelucrarea fierului practicate de rromi? 2. Care sunt principalele unelte folosite În aceste meserii? 3. Ce neam de rromi se ocupă cu prelucrarea metalelor? Știați că... - În mormântul-piramidă
RROMII ÎNTRE TRADIŢIE ŞI CONTEMPORANEITATE by Judit Găină, Viorel Paraschiv () [Corola-publishinghouse/Science/91787_a_93174]
-
pe parcursul a mai multor secole: În anul 1493 localitatea a primit rangul de târg (oppidum), iar În 1666, pe fondul dezvoltării extracției de minereu și a meșteșugului fierăritului, Toroczkó devine oraș. Dacă În secolul al XV-lea exista o singură fierărie În care se produceau unelte agricole, două secole mai târziu (În cea de-a doua jumătate a secolului al XVII-lea și În prima jumătate a secolului al XVIII-lea), exploatarea minereului și prelucrarea fierului ajungeau la apogeu. În anul
RROMII ÎNTRE TRADIŢIE ŞI CONTEMPORANEITATE by Judit Găină, Viorel Paraschiv () [Corola-publishinghouse/Science/91787_a_93174]
-
lucrau 90 % dintre deținuții din Periprava și unde erau cele mai grele munci din agricultură. Despre munca de aici Anastase Bârzescu spune” De câte ori munceam la cultura mare, trăiam clipele de iad de la Noua-Culme și Aiud”; 4) Atelierele de cizmărie, croitorie, fierărie, tâmplărie, tapițerie, uzina electrică, grajdurile etc. ; 5 ) Recoltarea stufului în timpul iernii, activitate descrisă de nenumărați deținuți de la Periprava, ca fiind una de exterminare. Munca aici se efectua “zi-lumină”, denumire dată de Ceaușescu în timpul campaniei de colectivizare forțată din Dobrogea. Deoarece
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]
-
face zgomot cât un tanc. Uitați-vă! Omul se așeză pe vine, apăsă de mai multe ori pe mânerul titirezului pentru a acționa arcul ascuns în corpul nichelat. Jucăria se lansă într-o rotație ca de vals, cu zgomot de fierărie, descriind cercuri tot mai largi, făcându-i să se tragă înapoi pe spectatorii care râdeau în hohote. Unii, precum acel invitat cu pantofii bine lustruiți, încercau să împingă bestia cu vârful piciorului. Proprietarul titirezului avea un aer triumfător. — Nu mă
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
rămase nemișcată, chircită lângă focul zdravăn pe care el îl aprinsese într-o scobitură a malului povârnit. Două găleți umplute cu apă se încălzeau atârnate deasupra flăcărilor. Nikolai muncea, așa cum ar fi făcut-o la construcția unei case sau la fierărie. Gesturi precise, sigure. Gândurile care se ciocneau în capul lui n-aveau nici o legătură cu ceea ce făcea. „Ce-ai să faci cu ea? Și dacă moare mâine dimineață? Și copilul?“ Își mai spunea că, de obicei, în acest fel de
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
a arestat tovarășul Batum acum două săptămâni... Da, fierarul, Ivan Gutov. Și ăsta, ia priviți, ăsta nu mai e plug, e o grămadă de fiare vechi. Și din ce cauză? Pentru că șurubul care strânge brăzdarul s-a rupt, dar cum fierăria e închisă... Vă spun cu mâna pe inimă: să dau asta la colhoz e mai rău decât o pungășie, asta e... (Nikolai coborî vocea) e sabotaj! Era cuvântul-cheie al epocii, concluzia atâtor verdicte publicate în toate ziarele. Cuvântul care-i
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
-și rămas-bun, se scuză, înălțând ochii spre cer și oftând. Sașa a fost cea care avea să-i povestească lui Nikolai scena, când el fu eliberat. Întorcându-se acasă după o săptămână de absență, se opri lângă ușa închisă a fierăriei. Datorită nopților petrecute în mijlocul prizonierilor strânși unii într-alții, își putea închipui ce putea să simtă un om care, precum Gutov, petrecuse mai multe luni în celulele alea înțesate. Făcu un efort, pentru a nu-și imagina torturile. Și nopțile
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
lucruri și, în timpul unei nopți, prin ceața sufocantă a durerii, născocise acuzația aceea care avea să-i salveze pe cei pe care îi denunța: Anna le vorbea colhoznicilor... Reluându-și drumul, Nikolai băgă de seamă că, de-a lungul izbei fierăriei, primele ierburi și flori creșteau deja în mănunchiuri luminoase și proaspete. La fel ca în fiecare primăvară. Printr-o încrezătoare superstiție, se lăsă convins că viața, în sfârșit câștigase. Și că moartea lui Gutov, mai cu seamă o asemenea moarte
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
fontă a cuptorului - scârțâitul balamalelor era unicul zgomot care evoca prezența umană în liniștea aceea vegetală. Vorbi cu voce tare, mergând încet de-a lungul uliței principale. Cuvintele, rostite chiar la întâmplare, dădeau acelor minute un dram de logică. Recunoscu fierăria: înnegrită de rugină, nicovala își înălța capetele ascuțite printre urzici. Vorbind mereu, făcu această socoteală simplă: satul fusese ars în timpul ofensivei germane din toamna anului l94l, așadar de patru ani, zăpada, copacii... Se opri în fața unei case ai cărei pereți
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
mare parte o perioadă de creștere economică, crearea și diversificarea unor activități industriale, construcții și prestări de servicii, care au permis folosirea resurselor locale. Astfel, la nivelul anului 1974 era consemnată în C.A.P. Șipote existența a 5 ateliere de fierărie, 5 ateliere de tâmplărie, 1 atelier de croitorie și cojocărie, 3 cazane de fabricat țuică, 1 circular și un gater, ce satisfăceau cerințele de producție ale cooperativei, ale altor unități din comună și a nevoilor populației De asemenea, exista și
Monografia Geografică a Comunei Şipote by Ditot Creangă Liliana () [Corola-publishinghouse/Science/91874_a_92402]
-
există și astăzi un palat, prefăcut în timpurile din urmă. El servise pe vremuri drept locuința călugărilor mănăstirii, unor mitropoliți și înalți prelați și chiar domnitorilor Moldovei. * La 1926, închisoarea funcționa în Mănăstirea Galata, unde existau mai multe ateliere: cizmărie, fierărie, lingurărie, tâmplărie, olărie, fără a exista utilaje. * La 10 iunie 1926, se menționează că dacă închisoarea nu se va muta în centrul orașului, comenzile pentru atelierele ce funcționau în interior vor fi mici. Deasemeni, se impunea că necesitate, construirea unui
by Anca Tompea, Ana Maria Lăzărescu [Corola-publishinghouse/Science/1039_a_2547]
-
prestigiul de care se bucură în sat, inteligența, umorul, ironia, talentul de povestitor; unul care "simbolizează lumea țărănească în valorile ei durabile". Ilie Moromete "vede" acolo unde alții nu observă nimic. Vede, descoperă farmecul, vorbește de unul singur, impresionează la fierăria lui Iocan, unde se face politică, prin verva lui umoristică. Principala lui trăsătură este disimularea, în sensul că înțelege ce se întâmplă în jur, dar caută să ascundă o serie de aspecte care intră în contradicție cu scopul său. Când
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
salcâmului, relatată prin detalii care se adună progresiv, cu simbolistică dramatică, anunțând destrămarea satului tradițional. Salcâmul făcea parte din viața familiei Moromete, dar și din viața satului, "fiind elementul păstrător al tradițiilor și credințelor strămoșești"; o altă secvență antologică este fierăria lui Iocan, unde mergeau Moromete, Cocoșilă, Dumitru al lui Nae și alții, să citească ziare și să discute politică; scena "fonciirii" este memorabilă, înfățișând confruntarea cu Jupuitu, agent de urmărire care venise după o taxă restantă, cu Ilie Moromete care
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
ei caii și oile, "neînțelegerile cu Catrina, soția sa, se amplifică, divergențele cu Guica se desfășoară într-un plan confuz, aceasta văzând în fratele ei, un spoliator, un tată nedrept". Fiind sociabil și inteligent, este apreciat de prietenii săi, la fierăria lui Iocan, unde își fascinează interlocutorii, prin magia cuvântului. Întors de la munte unde fusese să vândă porumb, Ilie Moromete relatează cu mare efect ce s-a întâmplat, în timp ce fiii mai mari concluzionează "că a omorât caii și căruța de pomană
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
Achim avea un mic magazin de "Consum alimentar". Ilie Moromete era autoritar, dar își iubea copiii. Suferă când află că Nilă a murit în război, iar Paraschiv s-a stins din cauza tuberculozei. A rupt legătura cu foștii săi prieteni de la fierăria lui Iocan; oamenii nu-l mai ascultă ca altădată, iar el "lasă fruntea în jos și nu zice nimic". Niculae Moromete ajunge activist de partid, crede într-o "nouă religie a binelui și a răului", în "umanism". La arie, unde
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
de locuințe pentru oameni și pentru animale pentru furci, nuiele, grinzi, căpriori, tocuri de geamuri și de uși scânduri pentru garduri și pentru anumite dependințe, pentru traversele de cale ferată, iar în unele situații chiar și pentru producerea mangalului necesar fierăriilor de unde și denumirea locului din pădurile Albei - La Măngălărie. Se mai folosea și se mai folosește și pentru confecționarea ulucelor pentru adăpat vitele de pe moșia boierească de unde și numele mai multor locuri unde au existat asemenea amenajări-La Uluce. Lemnul de
Monografia comunei Hudeşti. Judeţul Botoşani by Gheorghe Apătăchioae () [Corola-publishinghouse/Science/91870_a_93216]
-
cu mei și mai apoi cu porumb care se făcea destul de satisfăcător. Măngălărie (La Măngălărie)-loc situat în pădurea Floroi, unde cu vreo 70 de ani în urmă se făcea mangal din lemne arse înăbușit și care era folosit la fierăriile din comună și mai ales la cele de pe lângă curte. Mlenăuți-sat situat în partea de sud-vest a comunei Hudești. Este unul dintre cele mai vechi sate din comună. în documentele istorice este atestat și sub alte denumiri: Mlinăuți, Milianăuți, Mlenăuți. într-
Monografia comunei Hudeşti. Judeţul Botoşani by Gheorghe Apătăchioae () [Corola-publishinghouse/Science/91870_a_93216]
-
a scăzut și numărul de muncitori a fost redus. în ce privește mica industrie, în cadrul Cooperativei de producție, achiziție și desfacere a mărfurilor funcționau ateliere și secții specifice pentru buna servire a populației. Funcționau o grupă mixtă de construcții, un atelier de fierărie, o secție de tâmplărie, două secții de tricotaje și o secție de broderie unde lucrau bărbați și femei din satele comunei. în satul Baranca exista un atelier de confecționat împletituri din nuiele de răchită, subordonat Ocolului silvic Darabani. S-a
Monografia comunei Hudeşti. Judeţul Botoşani by Gheorghe Apătăchioae () [Corola-publishinghouse/Science/91870_a_93216]
-
au luat ființă ateliere ca cel de tâmplărie (Gheorghe și Neculai Gavril), de croitorie (Vasile Popescu și Chirică Chițac). La circularul cooperației de consum erau frații Costică, Nică și Ghiță Zlei. După revoluția din decembrie 1989 au apărut ateliere de fierărie particulare având în vedere că țăranii aveau voie să țină și cai care periodic trebuie potcoviți. La Vatra este Corneliu Cojocea, D-tru Corlăteanu și Stelu Drâmbă, la Alba Gh. Istrate, Petru Drescanu și la Mlenăuți Ion Drescanu, Romică Bețianu. Au
Monografia comunei Hudeşti. Judeţul Botoşani by Gheorghe Apătăchioae () [Corola-publishinghouse/Science/91870_a_93216]
-
s-au strâns banii necesari, s-a cumpărat terenul de la locuitorul Neculai Baltă și s-a construit localul cooperativei Frăția din Hudești. La început cooperativa a avut două secții: una de băcănie pentru articole de uz casnic și alta pentru fierărie și unelte agricole. Mai târziu a luat ființă și cârciuma precum și o brutărie care cu timpul s-a desființat. Evenimentele desfășurate ulterior, frământările dintre sătenii care erau adepții diferitelor partide politice precum și cele două războaie mondiale au împiedicat dezvoltarea cooperativei
Monografia comunei Hudeşti. Judeţul Botoşani by Gheorghe Apătăchioae () [Corola-publishinghouse/Science/91870_a_93216]
-
Pintilei, Vasile Olaru, preotul Vasile Socianu, Gheorghe Muraru și alții. Această școală a pregătit mai multe promoții de meseriași din comunele Hudești, Suharău, Havârna, Oroftiana, Concești, Darabani, Păltiniș, Miorcani, Rădăuți-Prut etc. fiind profilată pe următoarele meserii de bază: lăcătușerie, tâmplărie, fierărie, dogărie. între anii 1941 și 1945 s-a transformat în școală de experiență, unde pe lângă meseriile amintite, se învăța și croitorie, împletituri și croșetat, etc. Din anul școlar 1945/1946 și până la reforma învățământului din anul 1948, școala a funcționat
Monografia comunei Hudeşti. Judeţul Botoşani by Gheorghe Apătăchioae () [Corola-publishinghouse/Science/91870_a_93216]
-
în care să nu fie câte un muzicant. De aici s-au ridicat membrii familiei Costandache care cântau pe la restaurantele din Darabani și Dorohoi. Mai erau și alți muzicanți vestiți ca Deliman, Ganea, Chibrit etc. După al doilea război mondial, fierăriile din această parte a satului erau destul de dese, dar în timpul colectivului încetîncet au dispărut. Era fierăria lui Gheorghe a lui Niță, a lui Irimița, a lui Alecu Drescanu, a lui Taradaciuc etc. în documente sunt amintiți țiganii ca breslași aduși
Monografia comunei Hudeşti. Judeţul Botoşani by Gheorghe Apătăchioae () [Corola-publishinghouse/Science/91870_a_93216]
-
care cântau pe la restaurantele din Darabani și Dorohoi. Mai erau și alți muzicanți vestiți ca Deliman, Ganea, Chibrit etc. După al doilea război mondial, fierăriile din această parte a satului erau destul de dese, dar în timpul colectivului încetîncet au dispărut. Era fierăria lui Gheorghe a lui Niță, a lui Irimița, a lui Alecu Drescanu, a lui Taradaciuc etc. în documente sunt amintiți țiganii ca breslași aduși special pe moșia boierească. Dintre familiile mai vechi amintite în Catagrafia de la 1774 amintim pe: Gândac
Monografia comunei Hudeşti. Judeţul Botoşani by Gheorghe Apătăchioae () [Corola-publishinghouse/Science/91870_a_93216]