578 matches
-
mică de 10 microsecunde și având oricare din următoarele caracteristici: 1. O energie în impulsuri care depășește 5 J/impuls; sau 2. O putere medie la ieșire care depășește 2,5 kW; 5. "Laseri chimici", după cum urmează: a. "Laseri" cu fluorura de hidrogen (HF); b. "Laseri" cu fluorura de deuteriu (DF); c. "Laseri de transfer", după cum urmează: 1. "Laseri" cu oxigen-iod [O(2)-I]; 2. "Laseri" cu fluorura de deuteriu-bioxid de carbon [DF-CO(2)]; 6. "Laseri" cu descărcare în gaz și
EUR-Lex () [Corola-website/Law/170739_a_172068]
-
din următoarele caracteristici: 1. O energie în impulsuri care depășește 5 J/impuls; sau 2. O putere medie la ieșire care depășește 2,5 kW; 5. "Laseri chimici", după cum urmează: a. "Laseri" cu fluorura de hidrogen (HF); b. "Laseri" cu fluorura de deuteriu (DF); c. "Laseri de transfer", după cum urmează: 1. "Laseri" cu oxigen-iod [O(2)-I]; 2. "Laseri" cu fluorura de deuteriu-bioxid de carbon [DF-CO(2)]; 6. "Laseri" cu descărcare în gaz și ionici, adică "laseri" cu ioni de kripton
EUR-Lex () [Corola-website/Law/170739_a_172068]
-
care depășește 2,5 kW; 5. "Laseri chimici", după cum urmează: a. "Laseri" cu fluorura de hidrogen (HF); b. "Laseri" cu fluorura de deuteriu (DF); c. "Laseri de transfer", după cum urmează: 1. "Laseri" cu oxigen-iod [O(2)-I]; 2. "Laseri" cu fluorura de deuteriu-bioxid de carbon [DF-CO(2)]; 6. "Laseri" cu descărcare în gaz și ionici, adică "laseri" cu ioni de kripton sau "laseri" cu ioni de argon, având oricare din următoarele caracteristici: a. O energie la ieșire ce depășește 1,5
EUR-Lex () [Corola-website/Law/170739_a_172068]
-
1 ms; d. "Substraturi brute" de carbura de siliciu sau de depozite de beriliu/beriliu (Be/Be) de un diametru sau o lungime a axei principale ce depășește 300 mm; e. Sticlă, inclusiv topitura de siliciu, sticla fosfatata, sticla fluorofosfatata, fluorura de zirconiu [ZrF(4)] și fluorura de hafniu [HfF(4)], prezentând toate caracteristicile următoare: 1. O concentrație de ioni de hidroxil (OH-) mai mică de 5 ppm; 2. Nivele de impurități metalice integrate mai mici de 1 ppm; și 3
EUR-Lex () [Corola-website/Law/170739_a_172068]
-
carbura de siliciu sau de depozite de beriliu/beriliu (Be/Be) de un diametru sau o lungime a axei principale ce depășește 300 mm; e. Sticlă, inclusiv topitura de siliciu, sticla fosfatata, sticla fluorofosfatata, fluorura de zirconiu [ZrF(4)] și fluorura de hafniu [HfF(4)], prezentând toate caracteristicile următoare: 1. O concentrație de ioni de hidroxil (OH-) mai mică de 5 ppm; 2. Nivele de impurități metalice integrate mai mici de 1 ppm; și 3. Omogenitate ridicată (variația indicelui de refracție
EUR-Lex () [Corola-website/Law/170739_a_172068]
-
tipul O-H, N-H, S-H, fiind astfel alcooli, fenoli, pirazoli și tioli. Hidrura de sodiu poate reduce unii compuși, însă această proprietate nu se extinde și la compușii organici. Trifluorura de bor reacționează cu aceasta, rezultând diboran și fluorură de sodiu: De asemenea, și legăturile omogene de tipul Si-Si și S-S din disilani și disulfuri pot fi reduse.
Hidrură de sodiu () [Corola-website/Science/336820_a_338149]
-
ceriu (IV) (nitrat de amoniu ceric, (NH)Ce(NO)). Ceriul formează, de asemenea, o clorură, CeCl sau clorura de ceriu (III), folosită pentru facilitarea reacțiilor în grupurile carbonice din chimia organică. Alți compuși includ carbonat de ceriu (III) (Ce(CO)), fluorură de ceriu (III) (CeF), oxid de ceriu (III) (CeO), precum și sulfat de ceriu (sulfat ceric, Ce(SO)). Ceriul natural este compus din trei izotopi stabili și un izotop radioactiv; Ce, Ce, Ce, și Ce cu Ce fiind cel mai abundent
Ceriu () [Corola-website/Science/305266_a_306595]
-
economie, NASA a oprit construcția oglinzii Kodak. A modificat data lansării ca fiind octombrie 1984. Oglinda a fost terminată la sfârșitul anului 1981 prin adăugarea unui strat reflector de aluminiu subțire de 75 nm și a unui strat protector de fluorură de magneziu de 25 nm. Totuși, au existat voci care își exprimau îndoiala privind competența firmei Perkin-Elmer de a lucra în acest important proiect (OTA), în care s-au investit mulți bani, programul fiind foarte încărcat. Ca urmare a întârzierilor
Telescopul spațial Hubble () [Corola-website/Science/306181_a_307510]
-
minereurile de uraniu, însă de obicei este fabricat, în cantități de ordinul miligramelor, prin iradierea izotopului Ra cu neutroni moderați (termalizați sau încetiniți) într-un reactor nuclear, reacția nucleară având loc după schema: Actiniul metalic a fost preparat prin reducerea fluorurii de actiniu cu vapori de litiu la temperaturi de 1100-1300 °C. Actiniul în natură este găsit doar ca urme ale izotopului său natural Ac, care este un emițător de radiații alfa și beta cu un timp de înjumătățire de 21
Actiniu () [Corola-website/Science/303164_a_304493]
-
de hidrogen ocupă noduri ale unui sistem tetraedric sau octogonal într-un aranjament cubic sau hexagonal de Ac. AcF folosit la obținerea actiniului se prepară la 700 °C prin acțiunea HF asupra AcO sau prin precipitarea în soluție cu o fluorură. Trifluorura de actiniu este o substanță stabilă la încălzire, iar procesul de pirohidroliză are loc doar la temperaturi de 1000 °C, în prezența amoniacului și a vaporilor de apă, având loc trecerea în AcOF. Totodată trifluorura este o sursă de
Actiniu () [Corola-website/Science/303164_a_304493]
-
ul (simbol - Kr) este un element chimic monoatomic din grupa gazelor nobile, perioada a 4-a, care ocupă poziția 36 în tabelul periodic al elementelor. Este un element nereactiv, ca și celelalte gaze nobile, formând un singur compus cunoscut, Fluorura de kripton (KrF). Este un gaz rar, existând în atmosferă, o parte la 670 000. Se obține din distilarea fracționată a aerului lichid, și în stare pură este inodor și incolor. Este ultilizat la tuburile fluorescente și la lumina stroboscopică
Kripton () [Corola-website/Science/304519_a_305848]
-
optică a caracterelor, fotomultiplicatorii și camere video (mai exact, tubul de la acestea). În ciuda acestor fapte, elementele precum germaniul, rubidiul, seleniul, siliciul, telurul și altele pot substitui cesiul din materialele fotosensibile. Cristalele iodurii de cesiu (CsI), bromurii de cesiu (CsBr) ȘI fluorurii de cesiu (CsF) sunt folosite în scinilatoare pentru exploatarea minieră și pentru cercetarea particulelor fizice, deoarece sunt adaptate pentru detectarea radiațiilor gama și a razelor X. Fiind un element mai greu, cesiul asigură o bună detectare a acestora. Vaporii de
Cesiu () [Corola-website/Science/304474_a_305803]
-
metacrilatul de metil și alte olefine. Cesiul mai este folosit și în procedeul de obținere a acidului sulfuric, în timpul conversiei catalitice a dioxidului de sulf la trioxid de sulf. Totodată, cesiul metalic este folosit și la purificarea dioxidului de carbon. Fluorura de cesiu are utilizări în chimia organică , fiind o bază, sau ca sursă anhidră de ioni de fluorură. Adesea, sărurile de cesiu înlocuiesc sărurile de potasiu sau sodiu în sinteza organică. Caesiu-137 este un radioizotop comun al cesiului folosit ca
Cesiu () [Corola-website/Science/304474_a_305803]
-
în timpul conversiei catalitice a dioxidului de sulf la trioxid de sulf. Totodată, cesiul metalic este folosit și la purificarea dioxidului de carbon. Fluorura de cesiu are utilizări în chimia organică , fiind o bază, sau ca sursă anhidră de ioni de fluorură. Adesea, sărurile de cesiu înlocuiesc sărurile de potasiu sau sodiu în sinteza organică. Caesiu-137 este un radioizotop comun al cesiului folosit ca sursă de raze gama în industrie. Acesta este avantajos datorită timpului de înjumătățire de aproximativ 30 de ani
Cesiu () [Corola-website/Science/304474_a_305803]
-
obținerea apei oxigenate (HO). Dacă se dizolvă oxidul de bariu (BaO) în apă, se obține o bază tare, hidroxidul de bariu (Ba(OH)), care este utilizată pentru identificarea ionilor carbonat (-CO). Cu halogenii bariu formează combinații de tipul BaX. Cu excepția fluorurii de bariu (BaF), ce cristalizează în structura fluorurii, celelalte cristalizează în structura cloruriii de plumb (PbCl). Fluorura de bariu (BaF) are o suprafață transparentă mare, fiind folosită în industria optică; clorura de bariu (BaCl), toxică și ușor solubilă, este folosită
Bariu () [Corola-website/Science/304317_a_305646]
-
de bariu (BaO) în apă, se obține o bază tare, hidroxidul de bariu (Ba(OH)), care este utilizată pentru identificarea ionilor carbonat (-CO). Cu halogenii bariu formează combinații de tipul BaX. Cu excepția fluorurii de bariu (BaF), ce cristalizează în structura fluorurii, celelalte cristalizează în structura cloruriii de plumb (PbCl). Fluorura de bariu (BaF) are o suprafață transparentă mare, fiind folosită în industria optică; clorura de bariu (BaCl), toxică și ușor solubilă, este folosită ca materie primă pentru obținerea altor combinații ale
Bariu () [Corola-website/Science/304317_a_305646]
-
tare, hidroxidul de bariu (Ba(OH)), care este utilizată pentru identificarea ionilor carbonat (-CO). Cu halogenii bariu formează combinații de tipul BaX. Cu excepția fluorurii de bariu (BaF), ce cristalizează în structura fluorurii, celelalte cristalizează în structura cloruriii de plumb (PbCl). Fluorura de bariu (BaF) are o suprafață transparentă mare, fiind folosită în industria optică; clorura de bariu (BaCl), toxică și ușor solubilă, este folosită ca materie primă pentru obținerea altor combinații ale bariului, ca agent de precipitare a sulfaților, în identificarea
Bariu () [Corola-website/Science/304317_a_305646]
-
NaK (un aliaj cu sodiul care este lichid la temperatura camerei) pentru a usca solvenții, metoda alternativă distilării. În acest rol, servește ca un desicant potent. 2K(s) + 2HO → 2KOH(aq) + H(g) Potasiul reacționează de asemenea cu halogenii, formând fluorura, clorura, bromura și, respectiv, iodura de potasiu: KF, KCl, KBr, KI. 2K(s) + F(g) → 2KF(s) 2K(s) + Cl(g) → 2KCl(s) 2K(s) + Br(g) → 2KBr(s) 2K(s) + I(g) → 2KI(s) Potasiul se dizolvă în acid
Potasiu () [Corola-website/Science/302745_a_304074]
-
der Waals și rezultă în Hg·Ne, Hg·Ar, Hg·Kr și Hg·Xe (vezi exciplex). Compușii organici ai mercurului sunt de asemenea importanți. Metilmercurul este un compus periculos care este adesea încriminat ca agent de poluare al apei. Descoperirea fluorurii de mercur (IV) (HgF) a fost anunțată în septembrie 2007. Fulminatul de mercur, Hg(NO), poate fi obținut prin dizolvarea mercurului în acid azotic, adăugând apoi alcool etilic. Reacțiile chimice includ nitrarea mercurului metalic cu un exces de acid azotic
Mercur (element) () [Corola-website/Science/301013_a_302342]
-
familiei foloseau pasta de dinți împreună cu aceeași periuță și se puteau transmite boli. Pasta de dinți se comercializează de obicei în tuburi flexibile, deși containere mai rigide sunt disponibile (acestea având avantajul că, putând sta vertical, folosesc mai puțin spațiu). Fluorura de sodiu (NaF) este cel mai popular ingredient în pasta de dinți pentru a proteja împotriva cariilor; unele companii producătoare de pastă de dinți folosesc monofluoro-fosfat de sodiu (Na2PO3F). Aproape toată pasta de dinți vândută în Statele Unite conține 1000-1100 părți
Pastă de dinți () [Corola-website/Science/302260_a_303589]
-
foarte mare la combinarea cu alte elemente. Până în 1962 se credea că toate gazele nobile sunt inerte din punct de vedere chimic. În august 2000 s-a creat primul compus al argonului, expunând o mostră de argon înghețat, care conținea fluorură de hidrogen, la raze ultraviolete. S-a obținut hidro-fluorură de argon (HArF) un compus stabil până la temperatura de 40 K (-233 °C). Argonul reprezintă 0,934% din punct de vedere al volumului și 1,29% din punct de vedere a
Argon () [Corola-website/Science/304440_a_305769]
-
datorându-se, probabil, stratului de oxid subțire ce apare la suprafața metalului. Totuși, acesta reacționează cu hidrogenul, halogenii, calcogenii și pnictogenii, formând compuși binari. Cu ajutorul difracției cu raze X au fost identificați diverși compuși ai berkeliului, precum bioxidul de berkeliu, fluorura de berkeliu (BkF), oxiclorura de berkeliu (BkOCl) și trioxidul de berkeliu (BkO). În anul 1962 a fost izolată o cantitate vizibilă de clorură de berkeliu (BkCl), cu masa de 3 miliardimi de gram. Aceasta a fost prima dată când s-
Berkeliu () [Corola-website/Science/305268_a_306597]
-
În compușii halogenați, berkeliul poate avea starea de oxidare +3 sau +4. Starea +3 este cea mai stabilă, în special în soluții, deși halogenurile tetravalente (ca BkF și CsBkCl) sunt cunoscute doar în formă solidă. Coordinarea atomilor de berkeliu în fluorura și în clorura sa trivalentă se face în forma trigonală prismatică, cu numărul de coordinare 9. În bromurile trivalente, forma cristalină este trigonală prismatică, cu numărul de coordinare 8, sau octaedrică, cu numărul 6 , iar în iodură forma cristalină este
Berkeliu () [Corola-website/Science/305268_a_306597]
-
în clorura sa trivalentă se face în forma trigonală prismatică, cu numărul de coordinare 9. În bromurile trivalente, forma cristalină este trigonală prismatică, cu numărul de coordinare 8, sau octaedrică, cu numărul 6 , iar în iodură forma cristalină este octaedrală. Fluorura de berkeliu (IV) (BkF) este un solid ionic galben-verzui ce cristalizează în sistemul de cristalizare monoclinic, și este izotopică cu tetrafluorura de uraniu și cu fluorura de zirconiu. Fluorura de berkeliu (III) (BkF)este, de asemenea, un solid galben-verzui, dar
Berkeliu () [Corola-website/Science/305268_a_306597]
-
coordinare 8, sau octaedrică, cu numărul 6 , iar în iodură forma cristalină este octaedrală. Fluorura de berkeliu (IV) (BkF) este un solid ionic galben-verzui ce cristalizează în sistemul de cristalizare monoclinic, și este izotopică cu tetrafluorura de uraniu și cu fluorura de zirconiu. Fluorura de berkeliu (III) (BkF)este, de asemenea, un solid galben-verzui, dar care n-are structură cristalină. Cea mai stabilă fază la temperaturi mici are cristale ortorombice, substanța fiind izotopică cu fluorura de ytriu. Încălzită între 350 și
Berkeliu () [Corola-website/Science/305268_a_306597]