432 matches
-
mai stăruiască pentru a le limpezi și Închega mai bine. Într-adevăr - cum arată Lupta de clasă - redacția Vieții românești «nu a adoptat Încă o poziție hotărâtă În lupta Împotriva manifestărilor formaliste». De aceea consideră drept publicabile unele poeme vădit formaliste, În timp ce vede manifestări formaliste acolo unde nu sunt, așa cum apare În recenzia lui Radu Petrescu din nr. l (1950) - fapt pe bună dreptate criticat și de Contemporanul. «Critica formalismului rămâne uneori la suprafață» - se arată În recenzia din Lupta de
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
le limpezi și Închega mai bine. Într-adevăr - cum arată Lupta de clasă - redacția Vieții românești «nu a adoptat Încă o poziție hotărâtă În lupta Împotriva manifestărilor formaliste». De aceea consideră drept publicabile unele poeme vădit formaliste, În timp ce vede manifestări formaliste acolo unde nu sunt, așa cum apare În recenzia lui Radu Petrescu din nr. l (1950) - fapt pe bună dreptate criticat și de Contemporanul. «Critica formalismului rămâne uneori la suprafață» - se arată În recenzia din Lupta de clasă. Viața românească Încă
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
lui Radu Petrescu din nr. l (1950) - fapt pe bună dreptate criticat și de Contemporanul. «Critica formalismului rămâne uneori la suprafață» - se arată În recenzia din Lupta de clasă. Viața românească Încă nu a luat o poziție fermă Împotriva manifestărilor formaliste concrete din literatura noastră, nu a publicat nici un studiu În care formalismul să fie combătut pe baza materialului concret. Sectorul Orientări a dispărut din revistă, lipsind pe cititorii de studii mai ample cu privire la problemele literaturii arătând că În fond redacția
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
Încă, și pare curios să regăsești procedeele lui Barbu, Arghezi sau Blaga În opere a căror orientare ideologică le este nu numai străină, dar și ostilă. Lucrul a fost de nenumărate ori băgat În seamă, poeții au luptat Împotriva rămășițelor formaliste și fenomenul este azi pe cale de dispariție. Dar un arsenal poetic nu se naște de la o zi la alta. Armele delicate pe care poeții noștri le descopere acuma, se pregătesc cu Încetul, au nevoie de foc puternic și mâini pricepute
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
fuseseră clarificate, după ce partidul atrăsese atenția asupra lor. Nu s-a semnalat cu promptitudine această ieșire cosmopolită premeditată, respirând perfidia și camuflându-și atacul după o serie de fraze meșteșugite. De asemeni, critica noastră nu a reacționat imediat față de manifestările formaliste din unele poezii ale Vieții românești, nu a luat poziție față de aceasta și a trebuit ca Lupta de clasă să arate cum poezia lui Ion Caraion despre Canalul Dunăre-Marea Neagră și altele asemenea ei, nu au nimic de a face
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
aceeași tematică a vieții noi, aceleași elemente tot mai puternice ale realismului socialist; dar nimeni nu le cere aprobarea. Ei n-ar avea nimic Împotriva „imitării”, de pildă, a versurilor lui George Dan din Bună dimineața sau a altor lucrări formaliste”. Nu numai În presă, critica literară evolua, când principial când neprincipial (mai ales) ci și În ramura sa cea mai nouă: critica literară orală - rezultantă exclusivă a muncii În cenaclu, reviste, Uniunea Scriitorilor, ș.a. atrage atenția, Eugen LUCA61 În Contemporanul
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
modul În care autorul a știut să folosească atât criticile cât și sugestiile aduse, ilustrează rolul criticii orale. (Ă). Dată fiind importanța pe care o prezintă critica orală În dezvoltarea literaturii noastre, lupta Împotriva manifestărilor neprincipiale, dușmănoase chiar, cosmopolite sau formaliste, trebuie să fie la fel de aprigă, mai ales că aici aceste manifestări sunt și mai greu de depistat și mai răspândite. Efectul lor e de aceea și mai periculos. Un exemplu cras de atitudine critică neprincipială, demoralizantă, ne-a fost adus
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
manifestări ale realității trebuie să oglindim În scrisul nostru, pentru ca acesta să vorbească inimilor și minților omenești, pătrunzându-le de emoția ce vrem să le-o transmitem (emoție ce conține o concepție despre viață, o atitudine și un Îndemn). Arta formalistă manifestă predilecție pentru tot ce e formă moartă. Pictura decadentă e linie, culoare și nimic altceva, muzica e sunet, iar poezia-cuvânt. (Ă). Schematismul a fost numit boală infantilă a literaturii. Unii l-au explicat numai prin lipsa de meșteșug a
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
nici o raportare la lupta concretă a maselor - ce Înseamnă pentru noi pacea. În loc să se străduiască a oferi măcar o idee limpede a necesității luptei pentru apărarea păcii, poeta se străduiește să inventeze tropi dintre cei mai curioși, de pură esență formalistă, ajungând până la urmă la următoarea imagine „originală” a păcii: «Să crească o pace nu strâmbă-n găoace, Ci aripă ninsă pe harta Întinsă, Nu șubredă, slabă, spoită-n tabără Ci dreaptă și darnică, Lungă și trainică». (Nina Cassian, Sufletul nostru
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
o idee pe care a Înțeles-o cel mult poeta. Poezia nu cuprinde imagini realiste; cuprinde - În schimb - imagism steril. (Ă). De unde provine formalismul poeziei amintite a Ninei Cassian? Din vechea sa orientare artistică, Însușită de la decadenți. A scrie poezii formaliste nu e greu. Formalismul, ca și pe alte planuri schemantismul, reprezintă linia minimei rezistențe În domeniul creației artistice. E ușor a Înșira cuvinte goale «ce din coadă au să sune», spunea pe bună dreptate Eminescu. E ușor, dar nu folosești
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
N. Țațomir În Cablul telefonic. Bistrița e aproape Întotdeauna asemuită cu un mânz nărăvaș, căruia i se pune pentru prima oară frâul. În amintita poezie a lui Țațomir - ca de altfel și În alte poezii ale autorului - există serioase elemente formaliste: compasul unui inginer „saltă’nalt pe catalige”, iar În poezia În Munții Sibiului de Mircea Avram, un compas face „piruete”, trop ce trebuia evitat nu numai pentru că a mai fost folosit, ci și pentru că dansul compasului nu e potrivit pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
tot atâtea exagerări, pe care, de altfel, Însuși Eugen Campus va avea grijă să le bemolizeze simțitor atunci când, părăsind terenul teoretizărilor și al aprecierilor gratuite, va analiza câteva din poemele lui Baconsky. Poetul care gândește va deveni poetul care raționează formalist (În Fabulă din lumea coniferelor), uluitoarea simplitate și impresionanta vigoare, Își vor lepăda calificativele, și cronicarul, În fața exemplelor citate În cadrul discuției, va recunoaște că foarte adesea Baconsky se lasă târât «de la simplitate, vigoare și frământare teoretică la platitudine, emfază și
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
au fost Încununate de succes. Poeme ca Balada despre Barta Iosif și ortacii săi sau La frasinii de la răscruce dovedesc un asemenea progres. Drumul acesta ascendent a fost barat adesea de răbufnirile variate pe care le avea la Baconsky resturile formaliste ce mai stăruiau În viziunile sale poetice. (Ă). Formalismul este prezent, sub specia aceasta, mai ales În poeziile mai vechi ale poetului clujean. Sesizând pericolul pe care-l constituia pentru creațiile sale această influență (a decadentismului - n.n.). Baconsky a Început
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
când a lucrat mai cu migală asupra manuscrisului, el ne-a dat poeme de reale valori artistice, cum este de pildă La frasinii de la răscruce. (Ă). (Ă). Utilizând creator tezaurul nostru popular, Baconsky va elimina din poezia sa și răbufnirile formaliste și aplicațiunea spre abstractizare și tendințele individualiste, realizând astfel un progres În orientarea poeziei spre un realism de bună și durabilă calitate”. Și pentru că am pomenit de câteva ori până acum că la Uniunea Scriitorilor, la filialele acesteia aveau loc
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
ne comunice Întreaga bogăție de gânduri și sentimente, alteori stilul e prețios, artificial, necomunicativ; alunecând pe panta formalismului scriitorul Îngrămădește figuri politice cu nemiluita, Într-o imagistică goală de Înțeles. (Ă). Și este semnificativ faptul că În astfel de descrieri formaliste apar elementele unei viziuni pansexualiste, cu obsesii erotice. Natura devine o femeie care se oferă ca o prostituată, ademenind pe constructori. (Ă). Alteori stilul coboară spre exagerări naturaliste. (Ă). Mai frecvente sunt Însă expresiile improprii și repetate la infinit ca
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
rămășițe a ideologiei dușmanului de clasă și În creația lui Baconsky și În cea a altor poeți de la Cluj sau chiar de aiurea. (Ă). Lipsa de pregătire ideologică și profesională, ca și necunoașterea vieții și a literaturii, determină puternice infiltrații formaliste În unele lucrări ale criticilor noștri. O recenzie ca La Taliane, semnată de Aurel Martin În revista Almanahul literar, constituie un exemplu tipic În această privință: «Nuvela Își distribuie astfel interesul spre două probleme: punerea În lumină a dragostei nemăsurate
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
Înainte de toate cunoașterii temeinice a vieții pescarilor și nu talentului considerat „În sine”, artei cuvântului considerate „În sine”. De la conținutul nuvelei, de la confruntarea acesteia cu viața trebuie să pornească recenzentul și nu de la «ni se pare». Cu procedee impresioniste și formaliste nu se face știință. Cât privește «uvertura metafizică», mai bine să nu vorbim; este limpede că asemenea impresie de uvertură metafizică lasă recenzia lui Aurel Martin - nu nuvela În discuție. Trebuie Însă Întrebat criticul pentru cine a scris această recenzie
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
mai oscilează În unele cazuri - Între formalism și realism? (Ă). De altfel nu numai această formulare, ci Întreaga cronică e nefericit concepută. Ce face Aurel Martin? Parcurge volumul lui Baconsky, transcriind pe două file separate elementele socotite realiste și cele formaliste. Fără să cerceteze legătura de nedesfăcut Între imagine și ideea care a generat-o, fără să raporteze imaginea la sensul general al poeziei, criticul apreciază imaginile ca realiste sau nerealiste după criterii formale. (Ă). Aici, de fapt, nu e vorba
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
românești contemporane imi par a fi semnificative, raportat la tema principală a lucrării de față, referitoare la genealogia dictaturii judicativului: a) reconstrucțiile științei logicii, fiindcă ele vizează în mod explicit limitele logos-ului formal, evitând, în măsura în care vizează aceste limite, excesele formaliste și "analitice"; b) antropologiile teologice, fiindcă acestea, deși acceptă, încă din premise, formule "onto-teo-logice" predeterminate, mizează, chiar de la nivelul limbajului, pe șansa de a rosti după logos-ul întreg, evitând, tocmai în măsura în care rostesc astfel, capcana ideologiei (a celei religioase, în
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
în una sau alta dintre "poziții". Ambele sensuri sunt prinse de o anume concentrare a "ecstazelor" temporale în prezentuire (fără a fi aduse aici, cu sens de ne-prezență, atât chemarea trecutului, cât și survenirea viitorului). Și de aici nota formalistă uneori dominantă a reconstrucțiilor filosofice din orizontul dictaturii judicativului. A doua timporizare a subiectului și predicatului, al cărei sens a fost doar descoperit aici, face loc, în orizontul reducției, "termenului" care a însoțit de cele mai multe ori, în istoria filosofiei, timpul
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
o lume absolutist-mercantilistă. Științele sociale și politice, ce se dezvoltau autonom în perioada liberală, se întorc acum în serviciul statului și al guvernului, la fel ca în epoca științelor mercantilist-cameraliste, cum ar fi Polizeiwissenschaften și vechile Staatswissenschaften. Etapa liberală, teoretică, formalistă, pluralistă și autonomă a dezvoltării științelor sociale, acționând ca într-o hegeliană viclenie a rațiunii, a elaborat instrumente sofisticate ce pot fi folosite acum în serviciul statului cu o eficacitate mult crescută față de vechea perioadă absolutistă. În zilele de azi
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
prin prelucrarea, deseori îndelungată și complicată, a alimentelor. Dar bucătăria este în primul rând o artă și de aceea i se pot aplica termeni specifici de pildă teoriei literare. Ne referim aici la noțiunea de „înstrăinare“ („ostranenie“), folosită de Școala Formalistă Rusă (precursoare a structuralismului francez) și inventată de Viktor Șklovski. Este vorba despre calitatea textului literar, care îl înstrăinează pe cititor de sensurile neliterare ale limbajului comun; un articol de ziar, rescris în versuri, va „spune“ altceva decât în starea
Stufat, ori estouffade? sau Existã bucãtãrie româneascã? by Vlad Macri () [Corola-publishinghouse/Science/1386_a_2382]
-
un pas în direcția umanizării științei"4, o viziune care ne va ajuta să conștientizăm faptul că un nou domeniu, o nouă știință este reprezentată de Comunicarea interculturală. La data apariției cărții, teoria cunoașterii științifice era dominată de o tendință formalistă și normativă, dar Kuhn, prin conceptul său de "paradigmă", revoluționează gândirea științifică. Paradigmele stau la baza acordului oamenilor de știință asupra fundamentelor ce disting orice cercetare științifică matură; ele sunt definite ca "realizări științifice universal recunoscute, care, pentru o perioadă
Comunicarea interculturală. Paradigmă pentru managementul diversităţii by Silvia Popescu [Corola-publishinghouse/Science/923_a_2431]
-
Cu iacobinii însă, ea se va remodela în grandiosul proiect al Națiunii universale, al viitoarei patrii a libertății în care oamenii vor învăța să renunțe la propriile interese pentru a se devota interesului public. Prima dintre aceste concepții este doar formalistă, în vreme ce a doua suscită pur și simplu teama. Ea te face să te gîndești la acel pasaj în care Rousseau arată cu degetul "pe acești pretinși cosmopoliți care, justificîndu-și dragostea de patrie prin dragostea față de speța umană se laudă că
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
Critica literară s-ar întemeia pe principiile invariabile ale judecății, de unde și prezența unor „reguli absolute ale frumosului”. Ca un adevărat pozitivist, autorul nu deduce însă aceste reguli din filosofie, ci din realitatea artei. Principiile esteticii sale nu mai sunt formaliste, ci istorice și sociologice, dovedind în cele din urmă înțelegere față de toate școlile artistice. În concepția lui, estetica nu trebuie să propună formule artistice, ci doar să le constate și să le explice pe acelea care există și să le
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287778_a_289107]