627 matches
-
cultural și teorie socială necesare înțelegerii culturii media contemporane, într-un capitol introductiv asupra războaielor teoretice și culturale din ultimii ani, în capitolul 2, examinez strategiile și ideologia filmului hollywoodian în era Reagan și demonstrez că filmele populare reproduceau discursurile hegemonice conservatoare ale perioadei. Acest studiu aplică și amplifică metoda descifrării politice a filmului, dezvoltată de mine și Michael Ryan în 1988 în cartea Camera Politica, și produce studii concrete ale filmelor hollywoodiene contemporane, în același timp delimitînd un model de
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
ca un set de relații sociale de tip ierarhic și antagonic, caracterizate prin oprimarea păturilor subordonate de clasă, sex, rasă, minorități etnice sau naționale. Avînd ca bază modelul lui Gramsci de hegemonie și contrahegemonie, studiile culturale analizează formele de dominare hegemonică culturală și socială și caută forțe de opoziție și rezistență 24. Pentru Gramsci, societățile își mențin stabilitatea printr-o combinație de forță și hegemonie în care anumite grupuri și instituții își exercită autoritar puterea pentru menținerea barierelor sociale (de exemplu
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
clasei muncitoare, cultura relativ autonomă "a poporului". Discursul construit în jurul termenului de "popular" este de mult folosit în America Latină, dar și în alte zone, pentru a descrie arta produsă de și pentru popor, în opoziție cu curentul principal al culturii hegemonice, care este adesea de tip colonial, impusă de la vîrf. Astfel, atît în America Latină, cît și în alte arii geografice, termenul "forțele populare" descrie grupurile care se revoltă împotriva dominației și opresiunii, iar termenul de "cultură populară" descrie cultura creată de
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
textelor culturii media în context socio-politic și economic, ci și înțelegerea modului în care constituenții intimi ai textelor fie codifică relațiile de dominație și putere, servind la promovarea intereselor grupurilor dominante în detrimentul celorlalte, fie se opun ideologiilor instituțiilor și practicilor hegemonice, fie, pe de altă parte, conțin un amestec contradictoriu de forme ce promovează atît dominația, cît și rezistența. Așadar, interpretarea politică a culturii media implică situarea sa într-o conjunctură istorică și analiza modului în care codurile sale generice, poziția
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
și neintervenția guvernamentală sînt bune, apărarea țării necesită militarizarea intensă și o politică externă agresivă etc.). Textele culturii populare fac ca aceste poziții să apară ca naturale, normale și contribuie la mobilizarea consensului față de poziția politică dominantă 7. Critica ideologiilor hegemonice impune, așadar, indicarea modului în care anumite poziții din textele culturii media reproduc ideologiile politicii existente, în lupta politicii; așa se întîmplă cînd unele filme sau texte de muzică ușoară articulează poziții liberale sau conservatoare, în vreme ce altele articulează poziții radicale
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
a ideologiei care să urmărească categoriile și granițele trasate pînă la originile lor sociale și care să critice distorsiunile, mistificările și falsificările. Ca urmare, una din funcțiile principale ale culturii media este să mențină granițele și să legitimeze dominația forțelor hegemonice ale diferenței de clasă, sex sau rasă. Marxismul, feminismul și teoriile multiculturale urmăresc să realizeze o critică a acestor granițe, concentrîndu-se asupra sistemului binar de opoziție care structurează discursurile de clasă sexiste, rasiste și alte discursuri ideologice. Toate aceste forme
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
mai bună. Studiile culturale critice își propun să adopte asemenea metode și să le folosească în cadrul unor proiecte și domenii specifice. În consecință, voi face uz de studiile culturale, dar și de teoria critică socială pentru a analiza atît forțele hegemonice de dominație cît și forțele contrahegemonice de rezistență. Există întotdeauna forțe și alianțe care dețin controlul în societate și își conturează un plan de hegemonie, dar și forțe care i se opun. În timpul hegemoniei conservatoare a președinților Reagan și Bush
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
fiind astfel percepută, conform analistului cultural, ca avînd o tentă mai progresistă. Extinzînd teoria lui Gramsci, diferiți teoreticieni au încercat să dezvolte un concept mult mai diferențiat de ideologie, care acordă mai multă atenție ideologiilor în formare, celor reziduale sau hegemonice din cadrul societăților neocapitaliste (sau socialiste de stat). Această extindere a conceptului de ideologie ancorează critica ideologică mai sigur în analiza socio-politică cu specific concret istoric, punînd, astfel, bazele criticii ideologice în contextul în care au loc de fapt conflictele politice
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
perspectivă critică asupra fenomenului de degradare a vieții datorită constrîngerilor unui sistem economic nedrept și irațional, sistem care structurează secțiunile realiste ale filmului. În plus, filmele hollywoodiene, chiar cele mai conservatoare, expun speranțe și temeri care contestă relațiile de putere hegemonice și ierarhizate (Ryan, 1989: 111 ff). Textele ideologice fac uz atît de coșmaruri semnificative ale culturii, dar și de modul în care cultura încearcă să le dirijeze pentru a menține relațiile existente de putere și dominație. Top Gun, de exemplu
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
secundare, contradictorii din text. Acest procedeu ar trebui să arate faptul că o anumită ideologie se poate contrazice sau poate reprezenta un eșec, punîndu-i astfel în evidență fisurile și defectele, punctele slabe sau vulnerabile și lacunele existente în chiar ideologia hegemonică. Este, de asemenea, important să se acorde atenție și la ceea ce este omis din textul ideologic, căci tocmai elementele excluse și trecute sub tăcere revelează adevăratul program ideologic al textului. Filme precum The Deer Hunter și cele bazate pe tema
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
de imagini rezonante pe care producătorii au reușit uneori să le transforme într-un spectacol estetic de mare intensitate, extrem de fascinant și seducător. Povestirea destul de sinuoasă reproduce experiențe ale fragmentării, ale unei plictiseli care se instaurează lent, punctată de accente hegemonice. Adesea, imaginea capătă întîietate față de planul narativ, iar percepția vizuală și senzația devin elemente principale, adesea transferînd firul acțiunii și sensurile narative spre planul mai îndepărtat. Fără îndoială, acest stil postmodern discutabil reprezintă un element fundamental al serialului Miami Vice
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
alții să decodificăm în mod critic mesajele media și să le urmărim efectele extrem de complexe. Este foarte important să avem capacitatea de a percepe diferitele voci ideologice și coduri care operează în produsele culturii noastre și să distingem între ideologiile hegemonice și acele imagini, discursuri, texte care subminează aceste ideologii dominante. Este, de asemenea, important să învățăm să deosebim între ceea ce are mai bun și ce are mai rău cultura media și să cultivăm subculturi de opoziție și culturi care să
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
I, privind situația internațională a Rusiei, pe care l-a prezentat tarului, la 12 octombrie 1800. Ideea centrală a memoriului pune în evidență calitatea de mare putere continentală a Rusiei 104. Pentru că ea să fi devenit, însă, o veritabilă putere hegemonica pe Continent, autorul memoriului era convins că această calitate putea fi adjudecata numai în urmă împărțirii Imperiului Otoman, între Rusia, Prusia Austria și Franța. Deoarece, susținea el, slăbiciunea să era atât de avansată, încât orice măsură de redresare a sa
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
convingerilor în cadrul "modalităților existențiale trăite""666. Această distincție îi permite lui Giddens, remarcă McKerrow, să deturneze atenția dinspre întrebarea dacă discursul este adevărat sau fals înspre întrebarea, mai utilă, "cum este mobilizat discursul astfel încât să legitimeze interesele segmentate ale grupurilor hegemonice"667. Astfel, critica se îndreaptă înspre analiza discursului din perspectiva contribuției sale la realizarea intereselor clasei conducătoare, în timp ce "îi împuternicește pe cei conduși să își prezinte interesele într-o manieră puternică și provocatoare"668. Dominarea, prin urmare, are loc, de
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
critic. Revenind la structura cărții, remarcăm, ca trăsătură originală, faptul că cele două mari paradigme care au consolidat disciplina Relațiilor Internaționale, realismul și liberalismul, nu sunt privilegiate în raport cu mai modestul ecologism internațional, de pildă. Realismul, considerat multă vreme drept paradigma hegemonică (aceasta mai ales în timpul Războiului Rece), a fost din ce în ce mai contestat începând cu anii 90 din cauza incapacității sale de a explica și prezice fenomene internaționale. Dacă într-o primă etapă, principalul adversar al realismului fusese liberalismul, către zilele noastre, cele două
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
și economice dominante. Aceste chestiuni nu sunt rezolvate de investigația empirică -sunt în primul rând chestiuni etice care au pătruns în centrul disciplinei în ultimii douăzeci de ani. Aceasta ridică întrebări importante despre cum obțin teoriile un statut dominant sau hegemonic în cadrul disciplinei. Cotitura postpozitivistă a făcut ca astfel de chestiuni să devină dominante în disciplină, dar ele au o genealogie mai veche. Începând cu anii '60, de exemplu, cercetători radicali din Statele Unite, precum Yergin (1990) și Chomsky (1969) au analizat
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
vedea "Forum on Chomsky", Review of International Studies, 2003). S-a subliniat modul în care nevoile politice dominante ale momentului, așa cum erau ele definite de guverne, au favorizat unele teorii în așa fel încât o perspectivă să obțină un statut hegemonic, în timp ce altele să protesteze la marginile disciplinei. Studiile strategice au fost considerate un caz de acest tip, și mulți cercetători radicali au subliniat strânsele lor legături cu "complexul militar-industrial" în anii '60. Realismul a fost ideologia dominantă a establishment-ului
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
domeniul ca fiind limitat la interacțiunile între state" (Cox 1992b:132). Cox afișează o preferință pentru concentrarea pe modul cum se combină forțele interne și internaționale ale claselor dominante, statelor și instituțiilor internaționale puternice, pentru a forma o ordine globală hegemonică. Dezbaterile privind "structura primară a relațiilor internaționale" nu privesc doar ceea ce este "acolo" (out there) și cum ajungem să cunoaștem "realitatea"; ele sunt de asemenea în mod inextricabil legate de diferite viziuni asupra scopurilor investigației politice. Cox (1981:128) sublinia
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
punct central sau o intuiție cu caracter substanțial: de exemplu, genul pentru feminism, societatea internațională pentru Școala Engleză, puterea pentru realism. Pe de altă parte, ele includ și teorii explicative particulare, modele sau propoziții specifice: de exemplu, patriarhatul și masculinitatea hegemonică sau anarhia și echilibrul puterii. Acest capitol începe și se încheie cu o privire asupra caracterului general al abordării realiste. În cuprins, ne concentrăm pe explicații realiste particulare. Definirea realismului Deși definițiile realismului diferă în detaliile lor (vezi Cusack și
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
fi, de exemplu, dreptul mării. Acceptând structurile largi ale neorealismului, dar folosind teoria alegerii raționale și teoria jocurilor pentru a anticipa comportamentul statelor, instituționaliștii liberali caută să demonstreze că înțelegerea dintre state poate fi intensificată chiar și în lipsa unui jucător hegemonic, care să asigure conformitatea cu regulile. Pentru ei, anarhia este atenuată de regimuri și de cooperarea instituțională care duce la niveluri mai înalte de predictibilitate și de regularitate a relațiilor internaționale. Regimurile constrâng comportamentul statelor prin formalizarea așteptărilor fiecărei părți
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
societate de state, în termeni egali cu membrii occidentali (Bain 2003). Europenii credeau că această tranziție ar fi durat câteva zeci de ani, dacă nu secole, în parte deoarece celelalte civilizații trebuiau să se despartă ele însele de o concepție hegemonică a societății internaționale, în baza căreia se considerau centrul lumii. China, de exemplu, se considera Regatul de Mijloc ce merita să ia tribut de la alte societăți despre care credea că sunt pe un nivel inferior de dezvoltare. Viziunea islamică tradițională
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
Viziunea islamică tradițională a relațiilor inter-naționale distingea între Casa Islamului (Dar al Islam) și Casa Războiului (Dar al Harb) între credincioși și necredincioși -, deși posibilitatea unui armistițiu temporar cu puterile non-islamice era permisă. Nu mai puțin angajate într-o viziune hegemonică asupra ordinii internaționale, puterile europene credeau că apartenența la o societate de state era imposibilă pentru aceia ce încă nu atinseseră standardul lor de civilizație (Gong 1984). Aceasta însemna că diferitele civilizații aparțineau unui sistem internațional în secolul al XVIII
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
internaționalizarea relațiilor de producție în epoca modernă capitalistă și formele de guvernare globală care perpetuează inegalitățile de putere și bogăție. Dezvoltând o temă introdusă de marxistul italian Antonio Gramsci în anii 1920 și 1930, Cox s-a concentrat asupra naturii hegemonice a ordinii mondiale adică asupra modului în care arhitectura politică a capitalismului global ajută la menținerea inegalităților materiale prin intermediul unei combinații între constrângere și efortul de a obține consimțământul (Cox 1993). Abordarea pe care școala neogramsciană o oferă în ceea ce privește economia
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
instituții" ajută la crearea de atitudini, dispoziții și comportamente consistente cu și ducând la forma pe care statul o dă relațiilor de putere din societate. Prin urmare, statul, ce conține mașinăria guvernării, plus societatea civilă, reprezintă și reflectă "ordinea socială hegemonică" (1983). Această ordine socială hegemonică trebuie să fie înțeleasă ca o configurație dominantă a "puterii materiale, ideologiei și instituțiilor" ce formează și susține forme de ordine mondială (Cox 1981: 141). Problema de bază pentru Cox este prin urmare cum să
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
atitudini, dispoziții și comportamente consistente cu și ducând la forma pe care statul o dă relațiilor de putere din societate. Prin urmare, statul, ce conține mașinăria guvernării, plus societatea civilă, reprezintă și reflectă "ordinea socială hegemonică" (1983). Această ordine socială hegemonică trebuie să fie înțeleasă ca o configurație dominantă a "puterii materiale, ideologiei și instituțiilor" ce formează și susține forme de ordine mondială (Cox 1981: 141). Problema de bază pentru Cox este prin urmare cum să explice tranziția de la o ordine
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]