507 matches
-
superficială pe fiecare nouă cunoștință, nu faci decât să Împachetezi un hopa-mitică ce va sări În picioare și-ți va rânji În față În momentul când vei Începe să ai contacte cu adevărat antagonice cu lumea. În clipa de față, idealizarea unui semen ca Leonardo da Vinci ar putea constitui pentru tine un far călăuzitor mult mai valoros. Negreșit, valurile vieții te vor ridica și te vor coborî, cum mi s-a Întâmplat și mie În tinerețe, dar străduiește-te să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
muncii; sistemul de performanțe; tipul de feedback; atitudinea față de risc; structura sau orientările (orientarea activității, orientarea în raport cu natura umană omul este bun, rău, sau neutru, orientarea în raport cu natura individul poate stăpâni sau nu natura, orientarea în raport cu timpul supralicitarea realizărilor strămoșilor, idealizarea prezentului sau a viitorului, orientarea în raport cu relațiile interumane egalitate, ierarhie sau independență. Unul dintre cei mai reputați specialiști în cultura organizațională, Charles Handy, a structurat patru tipuri de culturi organizaționale care, evident, nu se regăsesc într-o stare pură în
Brandingul de angajator by Mihaela Alexandra Ionescu [Corola-publishinghouse/Administrative/900_a_2408]
-
și antiumanistă. Ea arată omului două fețe: una bună, fiind un mijlocitor al bunăstări sale, și alta rea (partea Diavolului, în termenii lui Denis de Rougemont). Numai că fețele științei sunt de fapt fețele umanității. Chiar dacă, dintr-o dorință de idealizare a umanului, fețele deosebit de rele sunt considerate inumane; inumanul fiind termenul prin care modernitatea indică partea Diavolului). Tindem să considerăm din ce în ce mai multe nevoi ca fiind vitale. Ceea ce înseamnă că una din dimensiunile vieții noastre este în continuă extindere: dorința (partea
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
Dar ne-am trecut una alteia atâta suflet, încât acum știu: singura limbă din adâncuri e cea a dragostei de alt om, de altă ființă. Polonia, 1992 Mihaela: Țara de suflet Tot ce scriu eu se poate să fie curată idealizare. Dar până la urmă, poate să ne spună oricine că Georgică e mai frumos și mai reliable decât Costică, cui îi pasă? Dacă ne îndrăgostim de Costică, asta e și pace. Așa am pățit eu cu Dania. Mi s-a lipit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
ei în versuri era masturbarea mea. Împopoțonarea ei în rime n-o făcea mai mult decât eleva ce aștepta violul la orizont. Și care avea să vină după ce carnea ei de sidef devenise de moluscă. Așa, ca o răzbunare a idealizării lui Mircea Eliade pentru Maitreyi lipsită total de poezie. Discipolul și-a concentrat toată forța pentru a arunca măiestrit la țintă. Fără simboluri, fără versificație, fără rimă. În vers alb, bine săpat în carnea neagră în metrul antic. Și pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
Mai ales că romanticii și-au schimbat, vizibil, strategia între ruinele clasice. Au renunțat la elegie și au trecut la rugăciune. Locul suspinelor l-a luat pietatea. Același romantism care ne face sensibili la farmecul muribund al Veneției hrănește și idealizarea antichității. Sau îi extinde limitele. Ulise nu acordă o importanță prea mare faptului că își cioplește piciorul patului nupțial dintr-un măslin nedezrădăcinat. Dar un romantic nu se poate abține să nu exclame: Așadar, haimanaua știa că dragostea și fidelitatea
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
lumi. Din acest punct de vedere, dacă am percepe pământul nu ca pe o planetă care se rotește în jurul soarelui în construcțiile teoretice ale științei, ci ca pe acel teren al oricărei experiențe la care fac referire în mod inevitabil idealizările științifice, ar trebui să reluăm maxima smintită a lui Husserl și să spunem odată cu el: "Arca originară Pământ nu se mișcă". Pe de altă parte, în calitate de idealități, determinările geometrice și matematice de care se folosesc științele naturii presupun operația subiectivă
by MICHEL HENRY [Corola-publishinghouse/Imaginative/1006_a_2514]
-
nici scădere, nici dreaptă, nici curbă: aici există înțelesuri ideale care își află originea absolută în conștiința care le creează în sensul strict al termenului și pe care trebuie s-o numim în cazul lor conștiință transcendentală. Prin urmare, dacă idealizările geometrice și matematice își au sursa în subiectivitate este pentru că, departe de a o reduce pe aceasta la o simplă aparență, lumea științei găsește dimpotrivă în ea principiul care o generează continuu drept condiția permanentă a propriei sale posibilități. În
by MICHEL HENRY [Corola-publishinghouse/Imaginative/1006_a_2514]
-
Pentru a gândi relația dintre știință și cultură, nu este de-ajuns așadar să se sublinieze natura subiectivă a activității științifice ca atare, și mai cu seamă a originii sale galileene adică proto-actul prin care conștiința a substituit datului empiric idealizarea sa geometrică și, pentru aceasta, a constituit această idealizare ca atare, drept corelatul unei invenții și unei creații specifice. Este necesar în egală măsură ca această subiectivitate să fie înțeleasă ca viață, în așa fel încât prestațiile transcendentale care fac
by MICHEL HENRY [Corola-publishinghouse/Imaginative/1006_a_2514]
-
este de-ajuns așadar să se sublinieze natura subiectivă a activității științifice ca atare, și mai cu seamă a originii sale galileene adică proto-actul prin care conștiința a substituit datului empiric idealizarea sa geometrică și, pentru aceasta, a constituit această idealizare ca atare, drept corelatul unei invenții și unei creații specifice. Este necesar în egală măsură ca această subiectivitate să fie înțeleasă ca viață, în așa fel încât prestațiile transcendentale care fac sau, mai degrabă, care sunt știința să se lase
by MICHEL HENRY [Corola-publishinghouse/Imaginative/1006_a_2514]
-
fiecare dintre prestațiile sale această teză este prezentă și activă, ea este cea care o pune în mișcare și îi determină scientificitatea. Nu mai putem așadar afirma pur și simplu, cum o făceam până acum, că tematizând ființa naturală prin intermediul idealizării matematice știința galileană nu mai tematizează ființa sensibilă, și prin urmare nici viața: această dare deoparte nu este o simplă consecință situată în afara vieții savantului, ci sălășluiește în aceasta, este cea care o mobilizează și face din ea ceea ce este
by MICHEL HENRY [Corola-publishinghouse/Imaginative/1006_a_2514]
-
O consideră încă și mai puțin ca ceea ce este ea, ca ceva ce constituie ei înșiși, ca sensibilitate și corpropriere: condiția transcendentală. Mai curând, ei nu sunt în ea decât efectele sale, efectele naturii reduse la corelatele materiale presupuse ale idealizărilor fizicii matematice. Aici ni se înfățișează o a doua grupă de științe, cele care au în vedere omul însuși și fenomenele care îi sunt asociate din principiu, pe care le vor specifica și diversifica potrivit tematicii lor proprii, dând naștere
by MICHEL HENRY [Corola-publishinghouse/Imaginative/1006_a_2514]
-
însuși o experiență subiectivă și o voire a vieții, cea de a se nega ea însăși? Din simplul punct de vedere metodologic, respectul pentru fenomen, adică pentru modul dăruirii sale pentru angoasă, în exemplele noastre nu impune oare procesului de idealizare în care se constituie orice știință un stil și o direcție definite? Se poate situa punctul de plecare altundeva decât în fenomenul însuși înțeles astfel, așa încât abstractizarea se produce pornind de la el, iar caracterele pe care le reține aceasta sunt
by MICHEL HENRY [Corola-publishinghouse/Imaginative/1006_a_2514]
-
forme fenomenale este lumea. În aceasta din urmă fiecare viață se raportează la celelalte și la sine, la natură, în sfârșit, în calitate de alta în această lume. Pornind de la obiectivarea empirică a fiecărei vieți și grație proceselor de abstractizare și de idealizare despre care am vorbit, științele umane se construiesc paralel cu științele naturii. Relația obiectivă cu celelalte și cu natura nu este totuși decât reprezentarea a ceea ce în calitate de Dorință și Necesitate își găsește sălașul originar și rațiunea în viața însăși. Pornind
by MICHEL HENRY [Corola-publishinghouse/Imaginative/1006_a_2514]
-
-și atinge scopurile imediate și a supraviețui. Există prin urmare două moduri de interpretare a economiei politice. Cel dintâi dintre acestea o integrează în mișcarea generală a științelor către propria lor scientificitate, către domnia deplină a obiectivității sub forma unei idealizări și a unei matematizări crescânde. "Critica economiei politice" este în acest caz cea a tot ceea ce păstrează în ea o legătură oarecare cu omul, cu viața, cu indivizii tot ceea ce nu este reductibil la obiectiv, la forme obiective, la "concepte
by MICHEL HENRY [Corola-publishinghouse/Imaginative/1006_a_2514]
-
copilărească din ei - condiționarea inevitabilă a trecutului. La Început Încercăm cu toții să le atribuim părinților ceea ce obișnuia să-i fie atribuit lui Dumnezeu: puterea nelimitată de a interveni și Înțelepciunea incontestabilă. Evident, conceptul teologic nu a fost altceva decât o idealizare a acestui lucru. Defectul său este confuzia inevitabilă dintre autoritate și liberul arbitru - amăgirea comună că posesia uneia atrage după sine posesia celuilalt. Privind În urmă, sunt convins că hotărârea tatălui meu de a se reîntoarce În suburbii depășea cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1911_a_3236]
-
care cade ondulat În bucle naturale precum acelea ale lui Paganini, pe un gât de Ahile sau Antinous! Acest portret nu trebuie considerat Întru totul realist, căci e privit prin mijlocirea picturii și a poeziei și Înfrumusețat printr-o dublă idealizare; dar asta nu Înseamnă că nu este sincer și, pentru acea vreme, el a fost exact. Charles Baudelaire a avut momentul său de frumusețe supremă și de deplină Înflorire; o constatăm din această mărturie fidelă. Se Întâmplă rar ca un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
regele macedonean - citez din memorie, dar destul de exact - „pionierul uneia dintre cele mai profunde revoluții din istoria lumii”: afirmarea fraternității dintre oameni și unitatea umanității. Au existat, vă dați seama, voci care l-au acuzat pe Tarn de exagerare, de idealizare și, dacă pot spune așa, de contemporaneizare forțată a gestului și vorbelor lui Alexandru cel Mare. S-a spus că, totuși, regele a Împărțit vinul ritualului de reconciliere În primul rând cu soldații macedoneni și că În speech-ul său
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
beția unei voințe suprasolicitante și dilatate. - Estențialul în beție este senzația de sporire a forței, și de plinătate. Această senzație ne face să împrumutăm lucrurilor ceva al nostru, le silim să ia de la noi, le siluim - acest procedeu se numește idealizare<footnote Ibidem, pp. 81-82 footnote>. Aceste forme de beție dezinhibă psihicul uman și dau o energie supradimensionată ce este transfigurată de către artist în actul creator, energie ce îl propulsează către realizarea unor fenomene cultural artistice; lipsit de această energie transumană
ARTĂ, DEGENERARE , KITSCH Arta holotropică, o reeducare a ”bunului simţ estetic'' by Edi APOSTU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/381_a_550]
-
armatei din fața adversarului: Imaginea apocaliptică a războiului, când fiecare își așteaptă ora fatală, atinge punctul culminant atunci când soldații sunt acoperiți de pământ, iar unul dintre ei strigă: Ne-a acoperit pământul lui Dumnezeu..." Autorul a înfățișat războiul concret, autentic, fără idealizarea romantică, războiul crud și inutil, blamat de cei care îl duc efectiv și exploatat de cei care îl provoacă. Cu această experiență tragică, la care se adaugă și altele, ulterior, Ștefan Gheorghidiu acumulează o cunoaștere exactă a războiului și a
CAMIL PETRESCU STRUCTURI ALE ROMANULUI by NICOLETA-GEORGETA SOLOMON () [Corola-publishinghouse/Imaginative/516_a_1169]
-
unui naționalism constructiv, a unui spirit nou, fără atacarea altor partide și fără vreun element de inspirație cuzistă. Era mărturia de credință a unei noi generații. Corneliu Codreanu a acceptat-o cuvînt cu cuvînt". Această confesiune a lui Crainic revelează idealizarea tînărului erou legionar și a atracției exercitate de intelectualii dreptei antidemocratice prin forța curentului militant legionar. Italia mussoliniană îl fascinează pe Crainic pentru că este întreprinzătoare, pentru că se bizuie pe Antichitate și exaltă tinerețea. Tinerii legionari întruchipează, fără îndoială, acest transfer
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
le-am expus în multe alte cărți anterioare. Nu izbutesc să gîndesc după cum îmi cîntă ea, muzica sa putînd fi pusă sub semnul titlului unui lied de Schubert: "Mai jos, tot mai jos". Sînt, desigur, de acord că trebuie evitată idealizarea omului și a societății și că ținînd cont de experiențele noastre istorice recente, e salutar să demontăm fabricile de iluzii. Dar mi se pare dificil să negăm necesitatea, forța socială a unor idealuri ale democrației și libertății. De aceea au
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
ori nu, francezul vede în conversație o frînă în calea puterii absolute, o garanție de libertate. Ghicim la el o nostalgie a vechii vieți comunale, un regret pentru dispariția saloanelor și cluburilor care făceau și desfăceau reputații, dar și o idealizare a democrației antice care s-a ivit și a murit datorită discuțiilor din agora. "Din punct de vedere politic, afirmă el, conversația este, cu mult înaintea presei, singura frînă a guvernelor, azilul inexpugnabil al libertății. Ea creează reputații și prestigii
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
lupta. Dar nu renunță cu totul la orice rezistență și rămîne spectatorul jocului în care este prins. Aici, el încearcă să obțină aprobarea asupra eului mulîndu-se pe dorințele și percepțiile acestuia. În măsura în care orice relație sexuală efectivă este exclusă, tendința spre idealizarea medicului și supunere pasivă față de acesta este exacerbată: "Raportul hipnotic, conchide Freud, constă într-un abandon amoros total, cu excluderea oricărei satisfacții sexuale, în timp ce, în starea de îndrăgostit, această satisfacție nu este refulată decît momentan și se află mereu în
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
cea a ordinii (hoardă, matriarhat, patriarhat) se întîlnește admirabila evoluție reconstituită de Vico: era zeilor, era eroilor, era oamenilor. În același timp însă, ea tinde să schițeze drumul istoriei, din punct de vedere psihic, ca rezultat al unui travaliu de idealizare. La început, constrîngerea le este impusă oamenilor cu forța unei realități brute pe care o supraestimează, așa cum tirania tatălui înăbușă, prin mijloace fizice, dorința fiilor de a se împreuna cu femeile. Sosește apoi vremea încercărilor și a coalițiilor dintre aceștia
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]