1,309 matches
-
de la Varșovia pe 25 mai 1919, iar frontul din Polonia Mare a încetat să existe pe 8 martie același an. Soarta teritoriului Poloniei Mari a fost dezbătută în timpul tratativelor de pace și soluția a fost înscrisă în Tratatul de la Versailles. Insurecția din Polonia Mare este una dintre cele două insurecții încununate de succes: prima a fost cea din 1806, care a fost terminată de intrarea armatelor napoleoniene în țară. Trebuie spus că insurecția, împreună cu pierderile teritoriale de după război consfințite de Tratatul
Marea Revoltă Poloneză () [Corola-website/Science/305107_a_306436]
-
Polonia Mare a încetat să existe pe 8 martie același an. Soarta teritoriului Poloniei Mari a fost dezbătută în timpul tratativelor de pace și soluția a fost înscrisă în Tratatul de la Versailles. Insurecția din Polonia Mare este una dintre cele două insurecții încununate de succes: prima a fost cea din 1806, care a fost terminată de intrarea armatelor napoleoniene în țară. Trebuie spus că insurecția, împreună cu pierderile teritoriale de după război consfințite de Tratatul de la Versailes, au fost cauzele puternicilor tensiuni cu Republica
Marea Revoltă Poloneză () [Corola-website/Science/305107_a_306436]
-
soluția a fost înscrisă în Tratatul de la Versailles. Insurecția din Polonia Mare este una dintre cele două insurecții încununate de succes: prima a fost cea din 1806, care a fost terminată de intrarea armatelor napoleoniene în țară. Trebuie spus că insurecția, împreună cu pierderile teritoriale de după război consfințite de Tratatul de la Versailes, au fost cauzele puternicilor tensiuni cu Republica de la Weimar, care revendica teritorii populate majoritar de germani, așa cum era zona Orașului Liber Danzig/Gdańsk sau cea a Coridorului polonez dintre Prusia
Marea Revoltă Poloneză () [Corola-website/Science/305107_a_306436]
-
opunea hegemoniei sale. Pentru a aplica mai bine blocada continentală împotriva insulelor britanice, Franța ocupă Portugalia în 1807 și apoi operează o schimbare dinastică în Spania, trimițând din în ce mai multe trupe în peninsula iberică, pentru a lupta împotriva insurecțiilor antifranceze. Anii 1808-1809 marchează o schimbare majoră de context politic pe continentul european, marcată de răcirea relațiilor franco-ruse și de o implicare din ce în ce mai semnificativă a Franței în afacerile peninsulei, fapt ce slăbește prezența militară franceză în Germania centrală. Nemulțumit de
Bătălia de la Wagram () [Corola-website/Science/304378_a_305707]
-
a traversa este respinsă de austrieci în 21 - 22 mai, în cadrul sângeroasei bătălii de la Aspern-Essling. „Marea Armată din Germania” rămâne pe malul drept al fluviului, pregătind o nouă traversare. În acest timp, francezii și aliații lor luptau cu succes împotriva insurecției tiroliene și a celei saxone, cât și pe teatrele secundare de operațiuni, obținând succese pe toate fronturile și împingând înapoi armatele austriece respective. Crucial pentru bătălia ce se anunța la nord de Viena a fost succesul Viceregelui Italiei, Prințul Eugène
Bătălia de la Wagram () [Corola-website/Science/304378_a_305707]
-
poliției. Spartakiștii au organizat manifestații ce au degenerat în conflicte armate cu forțele de ordine, satele erau însă neatinse de revoluție. Armata a fost chemată pentru a apară guvernul și pe 9-12 ianuarie au loc lupte sângeroase în Berlin, iar insurecția spartakista a fost învinsă și liderii spartakisti Rosa Luxemburg și Karl Liebknecht au fost arestați și executați. Reformarea a început să fie aplicată, fiind legalizate sufragiul feminin, liberalizarea moravurilor, politizarea tineretului. Republica a fost constestata însă de represiunea insurecției spartakiste
Perioada interbelică () [Corola-website/Science/303086_a_304415]
-
iar insurecția spartakista a fost învinsă și liderii spartakisti Rosa Luxemburg și Karl Liebknecht au fost arestați și executați. Reformarea a început să fie aplicată, fiind legalizate sufragiul feminin, liberalizarea moravurilor, politizarea tineretului. Republica a fost constestata însă de represiunea insurecției spartakiste. Regimul a fost determinat să-și asume responsabilitatea Tratatului de la Versailles. Deși a pierdut teritorii, Germania și-a menținut echilibrul și restrângerea teritorială drept efect al accentuării conștiinței apartenenței la germanitate. Revendicarea teritoriilor germane pierdute a devenit tema naționalistă
Perioada interbelică () [Corola-website/Science/303086_a_304415]
-
respectat Constituția și atrăgea atenția opiniei publice. A fost reales în 1932 și a început să deconsidere poziția parlamentului în dauna statutului autorității centrale. Clasa politică era dominată de : Armata sau Reichswerh a rămas ostil revoluției, a contribuit la reprimarea insurecției comuniste și salvarea socialiștilor. Însă au fost ofițeri activi care au participat la tentative de puci la Berlin și Munchen. Conducerea era preocupată de reconstituirea potențialului militar german prin antrenarea clandestină a voluntarilor și testarea de noi arme în Rusia
Perioada interbelică () [Corola-website/Science/303086_a_304415]
-
ravagii, iar noul guvern de coaliție condus de Stresemann a pus capăt rezistenței pasive și a reluat plata reparațiilor. În 1923 Rhenania și-a problamat independența cu sprijinul trupelor franceze, însă fără succes, iar în Saxa și Thurigina sunt înfrânte insurecțiile comuniste, iar în noiembrie 1923 a fost rezolvată criza bavareză. Inflația s-a agravat, un dolar fiind 4,2 mărci în 1914, iar în 1920-84 mărci, 1922-186 mărci. Germania a achitat în bani și în natură 8,2 miliarde de
Perioada interbelică () [Corola-website/Science/303086_a_304415]
-
Zygmunt Deybel și Joachim Daniel Jauch. În 1765 sau 1766, Stanislaw August Poniatowski devine noul proprietar și pune aici bazele Corpului de Cadeți al Școlii de Cavaleri, renovând interiorul după planul lui Dominic Merlini. În 1794, ca urmare a nereușitei insurecției lui Kościuszko, școala a fost desființată. În anul 1814, un incendiu a nimicit clădirile saxone, cazarme ale palatului, în 1816 fiind ridicate în locul lor două pavilioanele proiectate de Jakub Kubicki. În același an, palatul devine sediul Universității din Varșovia. Din
Palatul lui Kazimierz () [Corola-website/Science/328141_a_329470]
-
clădirea Auditorium Maximum, urmând proiectul lui Alexander Bojemski. În timpul celui de-al doilea Război Mondial, palatul fost distrus alături de alte clădiri universitare din campus, devenind o ruină. A suferit de asemenea în timpul Războiului de apărare din anul 1939 și în timpul Insurecției din Varșovia. Palatul a fost reconstruit după război, între anii 1945 și 1954, în cadrul proiectului lui Piotr Biegański.Ultima lucrare de restaurare s-a finalizat în anul 1960. Clădirea Palatului Kazimierzowski adăpostește în prezent rectoratul Unversității din Varșovia și Muzeul
Palatul lui Kazimierz () [Corola-website/Science/328141_a_329470]
-
Orléans și al celei de-a doua soții, Marguerite de Lorena, s-a născut la 18 iulie 1645 la Castelul Blois. Marguerite Louise a primit o educație rudimentară la curtea tatălui ei la Blois, unde s-a retras după eșecul insurecției împotriva nepotului său Ludovic al XIV-lea al Franței, Fronda. Marguerite Louise a avut o relație apropiată cu sora sa vitregă, Anne Marie Louise, Ducesă de Montpensier, "La Grande Mademoiselle", care o lua pe ea și pe prietenele ei la
Marguerite Louise d'Orléans () [Corola-website/Science/321998_a_323327]
-
mai 1132, Grimoald a fost capturat, iar Tancred a fost cruțat doar cu condiția promisiunii de a participa la cruciadă. El a renunțat la Brindisi pentru 20 de monede de aur. Tancred se pregătea pentru participarea la cruciadă când o insurecție a izbucnit în apropierea sa. El s-a raliat răscoalei la Montepeloso. Acolo, el a preluat comanda rebelilor din Apulia, care dețineau Melfi, Venosa, Barletta și multe alte orașe. Roger s-a aruncat asupra lor și a cucerit orașele centrale
Tancred de Conversano () [Corola-website/Science/328158_a_329487]
-
a îndurat dominația spaniolă. Din 1724 pe cea austriacă și, plecând din această perioadă, istoria orașului Como devine comună cu aceea a orașului Milano și - mai general - cu a întregii regiuni Lombarde. În 1848 Como a prticipat la mișcările de insurecție, cucerindu-și propria independență și capturând garnizoana austriacă (a făcut-o prizonieră). A urmat soarta Lombardiei până în 1859 când a fost anexat Regatului Italiei. În sec. al XIX-lea, în acest oraș s-a dezvoltat foarte mult industria (îndeosebi aceea
Como () [Corola-website/Science/297324_a_298653]
-
Balcani. Pe 23 august 1944, România a ieșit din rândul forțelor Axei și a întors armele împotriva Germaniei. Sovieticii au putut să traverseze fără probleme România și s-au îndreptat în forță spre Bulgaria. Frontul Național a luat decizia declanșării insurecției armate împotriva guvernului. Pe 2 septembrie a fost numit un nou guvern, care însă a pierdut rapid sprijinul Frontului Național, care a constatat că noii miniștri erau politicieni de dreapta de orientare fascistă, care încercau să păstreze puterea. Trei zile
Istoria militară a Bulgariei în timpul celui de-al Doilea Război Mondial () [Corola-website/Science/311607_a_312936]
-
ca teatru de operațiuni ale lui Napoleon împotriva Austriei în timpul războaielor diverselor coaliții. Atunci când Napoleon a abdicat pe 11 aprilie 1814, Eugène de Beauharnais (fiul vitreg al lui Napoleon) a dorit să fie încoronat rege, însă opoziția "Senatului regatului" și insurecția din Milano (20 aprilie 1814) i-au dat peste cap planurile. Eugène a fost exilat de către austrieci, care au ocupat orașul Milano. Infanterie: Cavalerie: Armata regatului, inclusă în Marea Armată, a luat parte la toate campaniile lui Napoleon. Timp de
Regatul Italiei (napoleonian) () [Corola-website/Science/313491_a_314820]
-
acordul funcționarilor locali) și merg să muncească pe marile proprietăți pentru a scăpa de povara taxelor asociată deținerii de pământ. 930 - Suzaku devine împărat titular până în anul 946. Fujiwara Tadahira devine regent până în anul 949. 940 - După cinci ani de insurecție Taira Masakado este omorât în provincia Shimosa. La un moment dat în timpul revoltei, Taira Masakado chiar trimite o scrisoare lui Fujiwara Tadahira în care se autodeclară împărat. (Aceasta arată puterea în continuă creștere a familiilor bogate și cu pământuri din
Cronologia Perioadei Heian () [Corola-website/Science/303063_a_304392]
-
1019 - „Genji Monogatari” („Povestirile lui Genji„) de Murasaki Shikibu este terminat. 1028 - Taira Tadatsune conduce o revoltă în estul Japoniei în provinciile Kazusa, Shimosa și Awa în timp ce încearcă să-și extindă teritoriul de sub controlul său. 1031 - După trei ani de insurecție, Taira Tadatsune se predă înaintea unui atac plănuit de familia Minamoto și condus de Minamoto Yorinobu (la ordinele guvernului central). 1036 - Go-Ichijo moare. Go-Suzaku devine împărat până în anul 1045, când moare. 1045 - Go-Reizei devine împărat. 1050 - Minamoto Yoriyoshi este numit
Cronologia Perioadei Heian () [Corola-website/Science/303063_a_304392]
-
retragere. Împăratul în retragere (sau împăratul-călugar) își păstrează și după abdicare puterea efectivă. 1075 - Fujiwara Morozane devine regent până în anul 1094. 1083 - Minamoto Yoshiie este numit guvernatorul provinciei Mutsu și, cu ajutorul lui Fujiwara Kiyohira, conduce trupele pentru a pune capăt insurecției familiei Kiyowara. (Acest război va dura trei ani și este numit Razboiul târziu de trei ani - cu toate ca victoriile decisive nu vor fi decât în anul 1087). 1087 - Shirakawa abdică în favoarea fiului său, Horikawa, care devine împărat titular. Shirakawa devine împărat
Cronologia Perioadei Heian () [Corola-website/Science/303063_a_304392]
-
și au susținut Regatul Unit în conflict, 175.000 de oameni înscriindu-se în din diviziile și , în timp ce unioniștii s-au înrolat în ale . Miezul grupării voluntarilor irlandezi, care se opuneau oricărei susțineri acordate Regatului Unit, împreună cu , au declanșat o insurecție armată antibritanică în 1916, denumită . Aceasta a început la 24 aprilie 1916, cu o declarație de independență. După o săptămână de lupte grele, duse în principal în Dublin, rebelii care mai supraviețuiau au fost obligați să capituleze. Majoritatea au fost
Irlanda () [Corola-website/Science/297681_a_299010]
-
lui Napoleon Bonaparte. Fiul unui hangiu modest care mai avea încă 10 copii, Joachim primește totuși o educație timpurie la seminariile teologice de la Cahors și Toulouse, înainte de a se înrola într-un regiment de vânători călare. Se face remarcat în timpul insurecției regaliste din Paris, servind sub comanda generalului Bonaparte. Acesta apreciază calitățile de comandant de cavalerie ale lui Murat și îl va lua cu el în campania din Italia (1796-1797), unde va face minuni de vitejie în fruntea cavaleriei sale ușoare
Joachim Murat () [Corola-website/Science/305050_a_306379]
-
a șters de pe suprafața pământului satul Oradour-sur-Glane pe 10 iunie. Luptătorii rezistenței franceze i-au sprijinit în mod activ pe aliați în timpul operațiunilor Dragoon și Anvil. În condițiile în care Aliații se apropiau de capitală Franței, luptătorii rezistenței au declanșat Insurecția din Paris. Operațiunea Tempest lansată în Polonia în 1944 avea să ducă la declanșarea mai multor acțiuni importante de luptă ale Armatei teritoriale poloneze, cea mai importantă fiind Insurecția din Varșovia. Norvegienii au sabotat în mai multe rânduri programul nuclear
Mișcările de rezistență în timpul celui de-al Doilea Război Mondial () [Corola-website/Science/310340_a_311669]
-
care Aliații se apropiau de capitală Franței, luptătorii rezistenței au declanșat Insurecția din Paris. Operațiunea Tempest lansată în Polonia în 1944 avea să ducă la declanșarea mai multor acțiuni importante de luptă ale Armatei teritoriale poloneze, cea mai importantă fiind Insurecția din Varșovia. Norvegienii au sabotat în mai multe rânduri programul nuclear german. ("Vedeți și": Bătălia pentru apa grea).
Mișcările de rezistență în timpul celui de-al Doilea Război Mondial () [Corola-website/Science/310340_a_311669]
-
vor înălța din nou corul Uniunii, când vor fi din nou atinse, și sigur vor fi, de îngerii cei buni ai naturii noastre.” Eșecul a dat semnalul că un compromis legislativ nu este posibil. Până în martie 1861, niciun lider al insurecției nu a propus revenirea în cadrul Uniunii cu vreo condiție. Între timp, Lincoln și conducerea Partidului Republican au căzut de acord că dezmembrarea Uniunii nu poate fi tolerată. Pe la sfârșitul războiului, Lincoln spunea: Comandantul Fortului Sumter din Carolina de Sud, maiorul
Abraham Lincoln () [Corola-website/Science/302214_a_303543]
-
o ușoară îmbunătățire a comerțului și finanțelor. Scandaloasa ei viață privată este cunoscută de întreaga țară. La 18 septembrie 1868 regina se găsea în reședința ei de la San Sebastian, într-o întrevedere cu Napoleon al III-lea, când află de insurecția de la Cadix, condusă de generalul Juan Prim și susținută de fostul ei amant Serrano. Exilul său din 1868 a contribuit la izbucnirea Războiului franco-prusac, deoarece spaniolii au văzut în prințul Leopold de Hohenzollern-Sigmaringen un posibil candidat. Regina Isabela a II
Isabela a II–a a Spaniei () [Corola-website/Science/300855_a_302184]