424 matches
-
Păi, ori bine, ori rău! - Bine, că nu mai plătim nici bir turcilor, că se Înlesniră și drumurile, piețele și vămile, că s-au stârpit tâlharii de drumul mare și că ne putem face și noi case, acareturi, scăpăm de iobăgie și de dări și ajungem răzeși, țărani liberi, și țara e liberă și ea... Nu credeam să prind asemenea vremuri ... - Păi, parcă ziceai că e rău! - Păi, e rău, nea Vasilie, că toate astea le apărăm tot noi, și asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
ăsta prosperând cu timpul, tirania lui crește, explică Nory. - Da!. Dar e un fel de teamă curioasă în devotamentul Linei!. De ce să se teamă?. Am băgat bine de seamă. Are anume momente când zelul ei pare silnic și iobag. . . De ce iobăgie?. . . La Mehadia, când am cunoscut-o, era veselă și odihnită. Era singură!. Ciudat!. . . Tramvaiul, strigă Mini, cu o voce mică, das desperată; 15 fugea după cotitură. Consultă ceasul și se liniști; gerul parcă mai slăbise, un \est-mînt de ceață subțire
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
p. 284 footnote>, la care Gheorghe Duca i-ar fi răspuns: mergi tu, eu nu voi merge. ,, După ce l-a reținut la masă și l-a cinstit ca pe un fost stăpân, Duca i-a plătit dajdea răscumpărându-se de iobăgie”<footnote Idem, Studii și documente, vol. IV, p. 40 footnote>. A fugit din locurile natale de mic copil și a ajuns în Țările Române, unde „a intrat ucenic la abagerie, apoi ajutat de împrejurări, s-a alipit de casa lui
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
lui despre gândirea social-politică în secolul al XVIII-lea (o să pun o notă cultă). Aici, oamenii trăiesc istoria ca și cum ar respira. Și acuma popa din sat citește duminica la slujbă întâi din Biblie și-apoi din cărțile lui Prodan, despre iobăgia în Transilvania și despre Supplex Libellus... La nunți, noaptea, înainte de 12, când sunt serviți tăițeii, ceterașii cântă imnul lui Iancu, și bărbații, oricât de beți ar fi, își scot clopul sau basca de pe cap. În fața casei avem o cruce mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
era șef de catedră la Facultatea de Psihologie de la Universitatea „Babeș-Bolyai”. Cooperativă Agricolă de Producție. Asta-i nota cultă: Lucian Blaga, Gândirea românească în Transilvania secolului XVIII, București, 1995. D. Prodan, Supplex Libellus Valachorum, Editura Enciclopedică, București, 1998 D. Prodan, Iobăgia în Transilvania, 2 vol, Editura Științifică, București, 1986. Publicat cu tema „Exilul”, în Secolul XX, nr. 10-12, 1997. Consiliul de Ajutor Economic Reciproc, organizație de cooperare economică a țărilor comuniste. La peste 30 de ani distanță, pe băiatul meu l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
nobody vrea să ajungă cineva, unii cu orice preț - și dacă s-ar putea să ajungă stăpânul tuturor legilor din univers, tot nu ar fi mulțumit acel neica nimeni În care se trezesc frustrările celor o mie de ani de iobăgie, care s-au Înscris În genele lui ca În piatra tablelor lui Moise. De asta au ho tărât ei ca ar fi mai bine să știe totul despre ceilalți, Vasile. Și nu e nevoie să fii securist ca să afli că
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
S-ar fi găsit într-un mur din vremea lui Chios*. Cartea morților: în temple cu mult mai vechi, în locuri *** se găsesc scripte. Her[odot] narează de răutatea lui Cheops cumcă a închis templele ș-a cerut de la popoare iobăgie pentru zidirea piramidelor. Apăsarea - poate legendă. Pe vremea lui Cheops stare înflorită. Împrejurul mormântului lui Cheops morminte private. Afară de asta e puțin din vremea aceea (un inel de argint, dar foarte modern). Inscripții: pe drumuri stâncoase de Abdiramas*. Stânci cu
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
micile revelații care îl turmentează deschid ochii omului de rând, că, în fine, ar face parte dintre aleșii care ar putea reprezenta nația în fața unei improbabile „comisii“ ideale susține și îndreptățește concluzia irevocabilă că după o mie de ani de iobăgie amprentele frustrării s-au implantat adânc în genele valahilor bântuiți de mania scrisului. Mai înainte vreme nu scriau decât progeniturile clasei nobiliare sau, și mai în urmă, scribii, apoi călugării, ființe care nu profesau sclavia, făpturi scutite de îndobitocire. Urmașii
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
ai apucat să-ți bați joc de personaje, adică de noi, așa cum făceau scriitorii reacționari, de dinainte de 1944, de pe vremea burghezo-moșierimii. Da, da, da. Așa cum făceau reacționarii. Cum prindeau personajul, măi nene, dădeau cu el de pământ, ca pe vremea iobăgiei... - Dumneavoastră nu sunteți personaje, tovarășe director... insista intermitent Gerard. Ba da. Și uite aici, îți poate confirma dl. Regizor că-ți bați joc de noi, personajele. Oare noi mai trăim, tovarășe, pe vremea când nici măcar Liviu Rebreanu nu o întrebase
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
țărănești și-au păstrat libertatea, ele nu sunt amintite în acte juridice. Alte obști sătești românești nu erau aservite complet, în secolul al XII-lea, iobăgirea lor nu era desăvârșită, dar tendința acesteia era de creștere. Reducerea la starea de iobăgie a oamenilor liberi și a celor parțial dependenți era într-o dinamică continuă. Cei care erau amenințați cu iobăgirea, își apărau libertatea prin toate mijloacele posibile, astfel, "Registrul de la Oradea" amintește despre iobagi învinuiți de furt, ucideri ș.a. Să precizăm
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
acestea, care includea primele faze ale evoluției umanității, oamenii se întrețineau din vînat și pescuit; proprietatea era deținută în comun. A doua, aceea a civilizației clasice, era marcată de predominanța muncii sclavilor. Caracteristica celei de a treia epoci, feudalismul, era iobăgia. Cea de a patra, a capitalismului modern, acoperea perioada revoluției industriale. O a cincea și ultimă fază avea să urmeze după victoria totală a comunismului. În privința luptei de clasă, conflictul din epoca clasică îi punea față în față pe sclav
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
de vedere trebuie considerată, după părerea noastră, și plasarea cauzei române de către Adam Czartoryski printre chestiunile subsumate marii probleme slave, ceea ce românii, în speță N. Bălcescu, respingeau în mod hotărât. Pe plan social, partida aristocratică n-a acceptat ideea abolirii iobăgiei decât în preajma revoluției din 1848, mai precis, după răscoalele galițiene din anul 1846. Tactic, partida aristocratică urmărea să repună la primul punct al agendei internaționale cauza polonă, s-o promoveze prin intermediul cabinetelor marilor puteri, care trebuiau s-o soluționeze fie
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
relațiilor ruso-franceze). Politica externă a Rusiei țariste în acea perioadă poartă un caracter autocratic, reacționar și expansionist. Aceste trăsături caracteristice și fundamentale îi sunt date de structura economică și social-politică a Imperiului aflat în perioada de apogeu a crizei sistemului iobăgiei. Acesta este un fapt bine stabilit și recunoscut. Relația, de mai sus, de însemnătate capitală, ne obligă să respingem exagerările ce țintesc la deteriminări de decizii țariste explicate prin nevoia de apărare sau prevenire față de exterior. Ce-i drept, au
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
și simbolică. Omul zilei, eroul charismatic, este Bărnuțiu. El antrenează mulțimile. Programul de la Blaj comportă 16 puncte. Proiectul social este radical în intenții, însă se obligă să garanteze ordinea în aplicare. Națiunea română cere abolirea imediată și fără despăgubire a iobăgiei. Bărnuțiu subliniase, în ajunul Congresului, că această abolire nu putea fi realizată decît de țăranii înșiși. Proiectul național de inspirație liberală repune în discuție hotărîrile Budapestei. Națiunea română reclamă independența național-politică, în numele principiului libertății, egalității și fraternității, astfel ca "ea
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
repartizarea bogăției sînt modificate: raportul cu pămîntul este definit de proprietate. Proiectele avansate prin proclamația revoluției valahe din iunie 1848 își găsesc aplicarea. Reforma de la 1864 este un produs al anului 1848 și al marii mișcări ruse de reflecție asupra iobăgiei și asupra necesității abolirii ei. Regulamentul organic impus Principatelor de ruși a adus o primă mare mutație în definirea relației țăranilor cu stăpînii pământurilor: boierii au fost desemnați ca proprietari ai pămînturilor, iar drepturile țăranilor limitate la două treimi din
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
Proprietarii se plîng în fapt de abandonarea cronică a pămînturilor de către țăranii care căutau să lucreze în altă parte. Legea din 1864 eliberează de controlul rentei cele două treimi rămase din moșie. Oficial deci, țăranii sînt eliberați de statutul de iobăgie și acced la proprietate, mijlocită de o despăgubire vărsată către stat. Întinderea suprafețelor de pămînt distribuite în proprietate este în funcție de mijloacele de cultură de care dispun țăranii, care sînt repartizate în trei categorii, mergînd de la posesia a mai mult de
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
atacă în toate zilele personalul administrativ. Abuzurile puterii vor pregăti în cele din urmă prăbușirea tuturor instituțiilor și totul va fi răsturnat sub loviturile mulțimii, devenită nebună. Popoarele sunt înlănțuite la muncă grea mai tare decât le înlănțuiau sclavia și iobăgia. Se putea elibera de sclavie și iobăgie într-un chip sau altul. Se putea face atunci negoț cu sclavii și iobagii, dar azi ei nu se pot elibera de mizeria lor. Drepturile pe care noi le-am înscris în constituții
„Protocoalele” Înţelepţilor Sionului by Unknown () [Corola-publishinghouse/Science/852_a_1577]
-
puterii vor pregăti în cele din urmă prăbușirea tuturor instituțiilor și totul va fi răsturnat sub loviturile mulțimii, devenită nebună. Popoarele sunt înlănțuite la muncă grea mai tare decât le înlănțuiau sclavia și iobăgia. Se putea elibera de sclavie și iobăgie într-un chip sau altul. Se putea face atunci negoț cu sclavii și iobagii, dar azi ei nu se pot elibera de mizeria lor. Drepturile pe care noi le-am înscris în constituții sunt fictive pentru mulțime, iar nu reale
„Protocoalele” Înţelepţilor Sionului by Unknown () [Corola-publishinghouse/Science/852_a_1577]
-
prin secole de agitație vor face să reiasă caracterul binefăcător al dominației noastre. Greșelile administrației creștinilor vor fi zugrăvite de noi în culorile cele mai vii. Vom dezlănțui o atât de mare scârbă pentru ele, încât popoarele vor prefera odihna iobăgiei drepturilor renumitei libertăți care le-a tulburat atât, care le-a luat mijlocul de existență, care le-a făcut să fie exploatate de o trupă de aventurieri, neștiind ce făceau... Nefolositoarele schimbări de guvern la care îi îndemnam pe creștini
„Protocoalele” Înţelepţilor Sionului by Unknown () [Corola-publishinghouse/Science/852_a_1577]
-
1600 semnificații naționaliste. Concesia pe planul unității politice este însă compensată pe planul unității spirituale. Adevărata moștenire lăsată posterității de Mihai Viteazul nu a fost nici politică, nici națională ori socială (faimoasa "legătură" a lui Mihai prin care a legiferat iobăgia în Transilvania probează că principele nu a fost interesat de emanciparea țărănimii românești), ci eclezială: "Favorizarea elementului romănesc s-a făcut în direcția culturală, în biserică. A scutit pe preoți de sarcinile servile. [...] A legat întreaga biserică ardelenească de Târgoviște
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
Roma săvârșită la 1700 este denunțată ca un act de pe urma căruia au profitat doar prelații care au încheiat tranzacția religioasă. "Unirea și privilegiile acordate conducerii bisericii urmăreau atragerea ei ca sprijin în menținerea mai departe a țărănimii în stare de iobăgie" (p. 108). Nimic despre rolul Bisericii Unite în emanciparea națiunii țărănești a românilor din servitudinea în care era ținută în regimul constituțional al Transilvaniei, nici despre rolul acesteia în cristalizarea conștiinței naționale la românii ardeleni. Singura ei contribuție ar fi
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
despre rolul Bisericii Unite în emanciparea națiunii țărănești a românilor din servitudinea în care era ținută în regimul constituțional al Transilvaniei, nici despre rolul acesteia în cristalizarea conștiinței naționale la românii ardeleni. Singura ei contribuție ar fi fost la prezervarea iobăgiei. Deprivată astfel de orice merit istoric și împovărată în schimb cu un trecut păcătos, închiderea Bisericii Unite apare ca un act pe deplin justificat. Pe măsură ce înaintăm înspre epoca modernă, rolul bisericii în istoria românilor scade considerabil. Până în secolul al XX
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
ca evenimente de importanță marginală în istoria luptei pentru dreptate socială a clasei muncitoare. Mai mult, erau evidențiate consecințele antipopulare și efectele exploatative rezultate din cele trei evenimente politice: "legătura" lui Mihai prin care guvernatorul subordonat împăratului Rudolf a legiferat iobăgia; instituirea "statului național burghez" la 1859 care a facilitat infiltrarea capitalismului și implicit a exploatării claselor muncitoare; în fine, "regimul burghezo- moșieresc" instaurat după 1918, aservit fiind imperialismului occidental, a exacerbat antagonismul de clasă în societatea românească până la punctul de
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
efecte negative însemnate asupra țăranilor, aceștia devenind lucrători pe domeniul boieresc. Ripostele țărănești, care s-au născut din această cauză, au dus la momentul 1864, când prin autoritatea lui Cuza Vodă, are loc prima reformă agrară, ce duce la lichidarea iobăgiei. Marii proprietari cedează o parte din pământ, astfel că se realizează o împroprietărire a țăranilor boierii dețin acum aproximativ 70% din proprietatea funciară, iar țăranii 30%. Totuși o mare parte a țărănimii continuă să fie lipsită de pământ. Construind teoria
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
pus în gura unui tip ridicol propaganda pentru împroprietărirea țără-nească1. Această persistență în a combate ridicolele unei atitudini dovedește o pornire chiar împotriva atitudinii, a 1 E semnificativ că Alecsandri, care a cântat toate evenimentele mari, n-a cântat desființarea iobăgiei. Dl Iacob Negruzzi (Amintiri din "Junimea") spune că pricina este aversiunea lui Alecsandri pentru lovitura de stat. Dar chiar această aversiune e caracteristică. Afară de asta, nici înainte de lovitură el n-are accente împotriva iobăgiei, ca, de pildă, Boliac. "principiilor". E
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]