4,664 matches
-
nu-l scoată din minți petecuțul de mătase al bikinului, nu mai mare ca o frunză de arțar, căzută toamna pe aleile parcului de lângă complexul său. Își scoase la rândul său bluza, apoi pantalonul scurt, rămânând în boxeri. Își reluă mângâierea acestui trup de femeie ce se răsfăța în așternuturile sale, trup ce merita cercetat cu mare atenție. Îți putea oferi toate plăcerile atât la atingerea lui, cât mai ales la admirarea darului natural ce s-a abătut asupra celei ce
ROMAN (CAP. NOAPTEA DE TAINA) de STAN VIRGIL în ediţia nr. 612 din 03 septembrie 2012 by http://confluente.ro/Zbor_spre_stele_roman_cap_noaptea_de_stan_virgil_1346666816.html [Corola-blog/BlogPost/343751_a_345080]
-
al simțurilor să-i descopere toate necunoscutele. Dispăruseră și celelalte două textile ce mai acopereau câte ceva din materialul de studiu al bărbatului de lângă ea, dezvelindu-i corpul ca pe un trunchi mlădios de salcie, aflat în adierea vântului de vară. Mângâierile și sărutările lui erau ca o alizee ce-i alinta cu gingășie corpul. Îi plăcea să se lase mângâiată de aceste adieri ușoare și pline de senzații de nedescris în cuvinte. Buzele lui Ștefan se abătură cu insistență asupra sânilor
ROMAN (CAP. NOAPTEA DE TAINA) de STAN VIRGIL în ediţia nr. 612 din 03 septembrie 2012 by http://confluente.ro/Zbor_spre_stele_roman_cap_noaptea_de_stan_virgil_1346666816.html [Corola-blog/BlogPost/343751_a_345080]
-
GRELE Autor: Lucica Boltasu Publicat în: Ediția nr. 1513 din 21 februarie 2015 Toate Articolele Autorului Dedicată fratelui Ciupac Lucian, a cărui soție a plecat la Domnul la numai 34 de ani, după o grea suferință. Domnul să îi dea mângâiere lui, fetiței lor și întregii familii! Condoleanțe! Te-am urmat din tinerețe, Domnul meu, Yehova Tată, Mi-am zidit casa pe Stâncă, în Cristos eu am o vatră, Am căutat în tot și-n toate binecuvântarea-Ți sfântă, Dar acum
ACUM ÎN CLIPE GRELE de LUCICA BOLTASU în ediţia nr. 1513 din 21 februarie 2015 by http://confluente.ro/lucica_boltasu_1424538450.html [Corola-blog/BlogPost/377809_a_379138]
-
vis și pasul pe covor Adus-a înspre mine un sărut. Te-ai așternut ca boarea de lumină Și m-ai cuprins cu dulcele-ți fior. Eu mă rugam în taină ca să țină, La nesfârșit secunda de amor. Sub calda mângâiere se ridică Dorințe și poftiri ademenite De vălul așternut. Și îl despică, Pornind spre adâncimi demult dorite. Când roua-i așternută și-mplinirea Mă-ntoarce din periplul prin abis, Aud un „te ador !”. E-nchipuirea Ce m-a purtat spre
EPILOG de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1882 din 25 februarie 2016 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1456380180.html [Corola-blog/BlogPost/373391_a_374720]
-
Cum a murit săraca cu dorul pe gene! tânguia pe prispă una din mătușile mele. -Ce-ai Veto? sunt aici, ați chiorât cu toatele. Nici draga mea nu mă mai aude!Uite vă ating, vă iau în brațe. De unde atâta neputință în mângâierile voastre? ...La ușa casei, agățată de o grindă, zăcea o cană zâmbind strâmb la fărâma de viață ce-i sorbea din neantul invizibil, veșnicia. Departe, în arșița zorilor, un câine urla a moarte. Culcă-mi mamă roua dulce de pe câmpuri
CÂRTIŢA de DOINA BEZEA în ediţia nr. 1983 din 05 iunie 2016 by http://confluente.ro/doina_bezea_1465111930.html [Corola-blog/BlogPost/382146_a_383475]
-
perceput. Fiindcă i-am văzut împlinind sub ochii noștri Evanghelia, pentru că ne-au învățat creștinismul practic prin exemplul personal: au flămânzit ei ca să sature pe cei flămânzi, au privegheat ei ca să se odihnească cei osteniți, au pătimit ei ca să ia mângâiere cei întristați, s-au sacrificat ei ca să trăiască ceilalți. Bunul Dumnezeu să-l odihnească cu sfinții pe Părintele Arhimandrit Ioan Negruțiu - cel care a ajuns, în urmă cu nouă ani, alături de marii săi îndrumători, slujitori și înaintași, iar pentru rugăciunile
DESPRE CRUCE, MARTIRIU ŞI SUFERINŢĂ ÎN VIAŢA, OPERA, GÂNDIREA ŞI ACTIVITATEA PĂRINTELUI ARHIMANDRIT IOAN NEGRUŢIU DE LA MĂNĂSTIREA TIMIŞENI, JUDEŢUL TIMIŞ (1915 – 2003)… de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr by http://confluente.ro/stelian_gombos_1432630612.html [Corola-blog/BlogPost/344096_a_345425]
-
27 martie 1918, revenirea Basarabiei la patria mamă, era mult dorit și mult așteptat de aceea regele Ferdinand telegrafia: “Un vis frumos s-a înfăptuit. Din suflet mulțumesc Bunului Dumnezeu că mi-a dat, în zile de restriște, ca o mângâiere, să văd - după o sută de ani - pe frații noștri basaerabeni revenind la Patria Mamă“. Actul Unirii a fost promulgat de Regele Ferdinand și publicat în Monitorul Oficial din 10 Aprilie 1918. Dar visul frumos se spulbera in 28 Iunie
DE ZIUA BASARABIEI de GIGI STANCIU în ediţia nr. 1238 din 22 mai 2014 by http://confluente.ro/Gigi_stanciu_1400781543.html [Corola-blog/BlogPost/383537_a_384866]
-
prin ghețuri, căutând să se oprească Pe un bloc solid să-l țină, în ocean arctic, imens Istovit, cedează sorții, liniștea să și-o găsească... Ghiocel plăpând, ce zace sub zăpezi însingurate Așteptând unica rază, ce să-i dezvelească cerul Mângâierea de lumină, prin petale tremurate Să absoarbă tot din Tine, veșnicii și efemerul Tainele Divinității, înălțarea prin iubire Viață nouă naști-n mine și erupe dintr-o dată Ca o apă spargi zăgazuri, curge dorul în neștire Pe poteci de Rai
PRIMĂVARĂ SPULBERATĂ de ANTONELA STOICA în ediţia nr. 2241 din 18 februarie 2017 by http://confluente.ro/antonela_stoica_1487407755.html [Corola-blog/BlogPost/377406_a_378735]
-
ȘTIU DE CE SUNT TRISTĂ, de Nuța Istrate Gangan, publicat în Ediția nr. 640 din 01 octombrie 2012. atunci când se scutură magnoliile) mi-ai atins buzele cu o petală catifelată apoi ai desenat arabescuri pe obrazul meu umed am zâmbit sub mângâiere; primăvara plângea suav cu petale de mătase udă sânul stâng îmi tresărea în așteptare m-ai sărutat mușcat acoperindu-mi țipătul surprins cu o altă petală desprinsă din floarea care se odihnea mirată în palma ta vin inserări de vise
NUŢA ISTRATE GANGAN by http://confluente.ro/articole/nu%C5%A3a_istrate_gangan/canal [Corola-blog/BlogPost/359683_a_361012]
-
iar și iar... (știu de ce se scutură magnoliile... nu știu de ce mă sărutai mușcat atunci când eram ... Citește mai mult atunci când se scutură magnoliile)mi-ai atins buzele cu o petală catifelatăapoi ai desenat arabescuri pe obrazul meu umedam zâmbit sub mângâiere;primăvara plângea suav cu petale de mătase udăsânul stâng îmi tresărea în așteptarem-ai sărutat mușcatacoperindu-mi țipătul surprinscu o altă petală desprinsădin floareacare se odihnea mirată în palma tavin inserări de vise și lumiultima noastră primăvară s-a sinucis cu gingășieînroșindu-și
NUŢA ISTRATE GANGAN by http://confluente.ro/articole/nu%C5%A3a_istrate_gangan/canal [Corola-blog/BlogPost/359683_a_361012]
-
cerul azi tace, iar stelele-s stinse, Răspunsul ce-aștept nu mai vine. În duh simt vibrații, e glasu-Ți ce cheamă, Sunt vorbe primite-n tăcere, Le-adun în mănunchiuri, le pun într-o ramă, Să-mi fie la greu mângâiere. În negura nopții pătrund gânduri sute, Căutând un locaș printre nouri, Dar ziduri se-nalță și-n note acute, Speranța se sparge-n ecouri. În temnița vremii mă lupt cu furtuna, În valuri mă zbat cu durere, Te chem cu
CEAS DE SEARĂ de LUCICA BOLTASU în ediţia nr. 1731 din 27 septembrie 2015 by http://confluente.ro/lucica_boltasu_1443385021.html [Corola-blog/BlogPost/377533_a_378862]
-
târzie, sau ca o strună de violă în mâna unui violonist maestru cum era Ștefan în problema seducerii femeilor. Capul Daliei se odihnea pe umărul bărbatului, simțindu-și creșterea precipitată a bătăilor inimii, în timp ce mâinile lui Ștefan coborau ca o mângâiere continuă de pe umeri pe spate, apoi spre mijloc și în final poposi pe fesele tari ale fetei. Dându-și seama ce face, bărbatul își corectă gestul imediat, stârnind un zâmbet complice al partenerei, care ridică capul și-l privi insistent
ROMAN PREMIAT DE L.S.R. ÎN 2012 de STAN VIRGIL în ediţia nr. 2331 din 19 mai 2017 by http://confluente.ro/stan_virgil_1495169422.html [Corola-blog/BlogPost/376629_a_377958]
-
să cânte/imnurile acestui pământ/scrise cu plugul pe nepieritoarele pergamente/ale brazdelor.// Rostiți un cuvânt în limba noastră/și veți simți/și gustul mierii/și vânturile veacurilor/și mirosul câmpiilor.// Rostiți un cuvânt în Limba Română/și veți auzi/mângâierile mamei/și vorbele tatei grele ca piatra/din temelia casei.// Ascultați un țăran vorbind ogorului/și veți vedea cum trec cuvintele/din hrisoave în versurile eminesciene/precum ploaia în rădăcini./ Aceasta este Eternitatea ei,/gloria ei/de a fi mereu
ZIUA LIMBII ROMÂNE SĂRBĂTORITĂ LA MALUL MĂRII by http://uzp.org.ro/ziua-limbii-romane-sarbatorita-la-malul-marii/ [Corola-blog/BlogPost/94214_a_95506]
-
Acasa > Versuri > Frumusete > EȘTI TU... Autor: Marin Bunget Publicat în: Ediția nr. 239 din 27 august 2011 Toate Articolele Autorului Te știu din gânduri, Din vise, Din doruri și durere. Din tot ce-am vrut Să am - Iubire, mângâiere. Tu ești petală Și floare, Balsam de suflet ești. Tu ești cărarea Ce duce Spre lumea de povești. Tu ești iubirea, Și dorul Ce sufletul alină. Ești mângâierea Dulce, Ești rază, ești lumină. --> MAI ESTE TIMP Referință Bibliografică: Ești tu
EŞTI TU... de MARIN BUNGET în ediţia nr. 239 din 27 august 2011 by http://confluente.ro/Esti_tu_.html [Corola-blog/BlogPost/364678_a_366007]
-
Din doruri și durere. Din tot ce-am vrut Să am - Iubire, mângâiere. Tu ești petală Și floare, Balsam de suflet ești. Tu ești cărarea Ce duce Spre lumea de povești. Tu ești iubirea, Și dorul Ce sufletul alină. Ești mângâierea Dulce, Ești rază, ești lumină. --> MAI ESTE TIMP Referință Bibliografică: Ești tu... / Marin Bunget : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 239, Anul I, 27 august 2011. Drepturi de Autor: Copyright © 2011 Marin Bunget : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială
EŞTI TU... de MARIN BUNGET în ediţia nr. 239 din 27 august 2011 by http://confluente.ro/Esti_tu_.html [Corola-blog/BlogPost/364678_a_366007]
-
de dincolo de fereastră trupul îi e întepenit în povara ultimului măr din pom ochii i se opresc pe neîmbălsămatul orologiu ce a uitat să se scurgă din clepsidra altui timp se joacă în unghiuri de rubik încercând să găsească rotirea mângâierii unui gând fără să-i scârțâie amintiri și macii printre ruine i se par din anotimpuri cu fluturi și regine dispărute în coate ostoite și-ar cere o cafea de la o Vitoria Lipan cu toiag și costum popular Referință Bibliografică
METEMPSIHOZA FERESTREI de RADU LIVIU DAN în ediţia nr. 1121 din 25 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Metempsihoza_ferestrei_radu_liviu_dan_1390636776.html [Corola-blog/BlogPost/359909_a_361238]
-
subtitluri simbolice precum: Infinitul iubirii, Natura, farmec și suferință, Durerea lumii, Devenire ș.a. Autoarea mânuiește cu talent atât formula clasică precum și pe cea modernă. În subcapitolul ,,Infinitul iubirii” putem descifra caracterul duioșiei și al iubirii feminine, cu dăruire, blândețe și mângâiere. Aici autoarea este stăpânită de sentimentul Cristic, amintindu-ne de Vasile Voiculescu: Iisus,, S-a născut în vis de dor și în taină călătoare” spune autoarea; EL este-al lumii împărat, este soare și Luceafăr, este viață fără moarte, este
NOTE DE LECTOR de ELENA TRIFAN în ediţia nr. 1634 din 22 iunie 2015 by http://confluente.ro/elena_trifan_1434922399.html [Corola-blog/BlogPost/365925_a_367254]
-
natură, din cosmos. Ca atare reveria poetică are două surse: una internă (reveria sentimentelor ce pornesc din interior) și o alta externă (reveria indusă de caracterele estetice, atrăgător-încântătoare și seductive ale naturii). Reținem ca surse la reverie și șoaptele („Șoapte”), mângâierile („În căutarea mângâierii tardive”), neliniștea („Constrâns la amurguri”; „Extreme albe”), melancoliile („Vârstă”) și timpul („Formă de concesie”; „Înspre gândurile lui Dumnezeu”). Visul își trage, deci, puterea și din natură. Zăpada, de exemplu, îmbie la visare: „De pe sanie,/scrutam dealurile cu
DAN IONESCU: Noi resurse poetice ale reveriei / New poetical resources of the reverie by http://revistaderecenzii.ro/dan-ionescu-noi-resurse-poetice-ale-reveriei-new-poetical-resources-of-the-reverie-de-stefan-vladutescu/ [Corola-blog/BlogPost/339672_a_341001]
-
Ca atare reveria poetică are două surse: una internă (reveria sentimentelor ce pornesc din interior) și o alta externă (reveria indusă de caracterele estetice, atrăgător-încântătoare și seductive ale naturii). Reținem ca surse la reverie și șoaptele („Șoapte”), mângâierile („În căutarea mângâierii tardive”), neliniștea („Constrâns la amurguri”; „Extreme albe”), melancoliile („Vârstă”) și timpul („Formă de concesie”; „Înspre gândurile lui Dumnezeu”). Visul își trage, deci, puterea și din natură. Zăpada, de exemplu, îmbie la visare: „De pe sanie,/scrutam dealurile cu privire mândră/de
DAN IONESCU: Noi resurse poetice ale reveriei / New poetical resources of the reverie by http://revistaderecenzii.ro/dan-ionescu-noi-resurse-poetice-ale-reveriei-new-poetical-resources-of-the-reverie-de-stefan-vladutescu/ [Corola-blog/BlogPost/339672_a_341001]
-
Și vei fi întinerit. Câte inimi ai tu în piept, De îți aud o vâlvătaie de bătăi? De ce îți ridici vârful drept Amenințător peste văi? Binecuvântează natura-n reînviere Piaptănă-ți părul de brazi Lasă-te alinat de a vântului mângâiere Pentru a-ți vedea îmbujorat, Milenarul obraz. Baia de Arieș 1966 Referință Bibliografică: VÂRFUL MUNTELUI / Mihai Leonte : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 897, Anul III, 15 iunie 2013. Drepturi de Autor: Copyright © 2013 Mihai Leonte : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea
VÂRFUL MUNTELUI de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 897 din 15 iunie 2013 by http://confluente.ro/Varful_muntelui_mihai_leonte_1371283390.html [Corola-blog/BlogPost/363530_a_364859]
-
rece... - Ești atât de frumoasă... pielea ta... o prințesă din poveste. Mă cuprinde în brațele lui. Pleoapele grele cad peste ochii care mă ustură. Buzele fierbinți sunt răscroite de buze moi, trupul se încălzește, zâmbesc și mă topesc torcând sub mângâieri suave.” Ce poate fi mai frumos, fie descris, fie trăit? E dragoste, este viață, este tot ceea ce își doresc un bărbat și o femeie. Dar, dacă peste scurt timp, se vorbește doar la telefon, ce se mai înțelege din acel
IMPRESII DESPRE JURNALUL ŞEFEI MELE SCRIS DE HELENE PFLITSCH de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1225 din 09 mai 2014 by http://confluente.ro/Marian_malciu_1399656279.html [Corola-blog/BlogPost/350678_a_352007]
-
veșnicia și iubirea pentru divinitate în creații ritmice de o aleasă frumusețe. Despre poezie, Mariana Mihai vorbește cu emoție : “ Pentru mine, POEZIA înseamnă o aripă ce mă poartă spre o lume mai curată, mai bună. Totodată înseamnă terapie pentru suflet, mângâiere, lumină, sentimente curate”. Dar, în cel mai profund mod, descrie poezia ca fiind primordială, esența vietii. Simte că renaște prin poezie: “În mine port o lume de poeme; Metaforă mi-e viața, vreau să știi! Iubirea m-a-nvățat a
MARIANA MIHAI – DESPRE PUTEREA SIMPLITĂŢII de ALEXANDRA MIHALACHE în ediţia nr. 1486 din 25 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/alexandra_mihalache_1422203162.html [Corola-blog/BlogPost/377010_a_378339]
-
sfâșie, să distrugă tot ce-i frumos, tot ce-i curat, Dar cel ce se încrede-n Tine pe veci e binecuvântat, Să îmi lipești Cuvântul Vieții de inimă ca să nu uit, Că Tu ești Cel ce dă putere și mângâiere pe pământ, Nu-Ți cer pedeapsă pentru-aceia ce poartă-n inimă furtuni, Te rog să-i ierți, binecuvântă-i, căci numai Tu-i poți face buni! 07/03/15, Barcelona-Lucica Boltasu Referință Bibliografică: Numai tu / Lucica Boltasu : Confluențe Literare, ISSN
NUMAI TU de LUCICA BOLTASU în ediţia nr. 1527 din 07 martie 2015 by http://confluente.ro/lucica_boltasu_1425708826.html [Corola-blog/BlogPost/350066_a_351395]
-
Acasă > Poeme > Pitoresc > DEALURILE MELE Autor: Emilia Amăriei Publicat în: Ediția nr. 2069 din 30 august 2016 Toate Articolele Autorului Dealurile mele se preling sub zare, Frumos arcuite, până-n depărtare, Pește dunga, norii, ca o mângâiere, Unduiesc sub ceruri, blândă adiere. Foșnetul de frunze murmura un cântec, Se pornește vântul, iar, ca un descântec, Sub aripa serii, liniștea se lasă Dealurile mele n-au plecat de-acasă. Străjuiesc, tăcute, cerul și pământul, De o veșnicie tac
DEALURILE MELE de EMILIA AMARIEI în ediţia nr. 2069 din 30 august 2016 by http://confluente.ro/emilia_amariei_1472586349.html [Corola-blog/BlogPost/375418_a_376747]
-
umanistă sublimă. Anulează toate contrariile din omenesc, are, în toată înfățișarea corporală și sufletească, naturalismul frumuseții, superbitatea umană. Este suprasensibilă față de chinurile bolii, ascultă, înțelege, alină pe om. Acolo unde speranța încetează a fi precumpănitoare, mâna doctoriței palpează ca o mângâiere, readucând pe locul durerii străluminarea uitării de durere. Cuvântul doctoriței Luminița Marilena Pascariu narează pozitivist. El nu enunță nici în fața unui caz nevindecabil, descurajarea. Ocolește gândul abandonului în fața invincibilității unei boli oricât de severe. Sfătuiește, arată milă, grijă, însuflețește o
UN MEDIC AL UMANULUI ŞI ADORABILULUI OMENESC de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1007 din 03 octombrie 2013 by http://confluente.ro/Dr_luminita_marilena_pascari_aurel_v_zgheran_1380813434.html [Corola-blog/BlogPost/352338_a_353667]