1,140 matches
-
i se relevă poetului evoluția artistică semnificativă: „După meditația de tip hamletic, al cărei nucleu întunecat era problema morții, văzută ca dezlegare realistă a suferinței de a trăi și gândi, devenită însă la poetul nostru izvor de spaime și halucinări macabre (Aur sterpă, după inițiativa faustiană în filozofia conceptelor-mame, către care l-a dus căutarea fericirii (Stânci fulgerateă, autorul Visurilor în vuietul vremii este preocupat (...Ă de procesul duratei personale.”3 Sonetistul Mihai Codreanu (Mihai Codreanu: Statui 4 Ă are disponibilități
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92909]
-
deținuților eliberați prin câteva lagăre de tranzit, la capătul căruia acea comunitate picarescă, variabilă și multietnică, ar fi urmat să-și găsească propria Ithacă, în cazul naratorului orașul natal Torino. Nicicând ca în cazul acestui tip de experiențe excepționale, între macabru, funest și animalitate, faptul trăit nu se legitimează mai convingător într-o estetică a autenticității premeditat brute, începând cu limbajul, galeria de portrete (de la tragic la caricatural), tablouri horror (amintind de descrierile lui Malaparte) și terminând cu miile de detalii
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
de fericire și bunăstare, având puterea de alternativă la cultul festivist al eroilor atât de drag propagandei fasciste. Oricum marcat, Yambo își redescoperă feluritele și posibilele măști induse copilului de școală și educația publică, totul pe fundalul unei Italii schizofrenice, macabră și frivolă, megalomană și mimetică, duplicitară și frustrată. Evenimentul prin care lungul sejur al eroului nostru în podul de la Solara capătă un sens nu întârzie să se producă: descoperirea revistei full color, intitulate " Misterioasa flacără a reginei Loana", nu alta
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
al lui Kadare) dă la iveală consecințele acelora, între care și dublul limbaj al albanezilor, cel ce se aude într-o comunicare inofensivă și convențională, și cel nerostit, dar subînțeles, îngropat în monologul fiecărui individ de bună credință contra farsei macabre la care tocmai lua parte. Beția din apropierea Puterii (locul la tribună), inevitabilă și pentru narator, nu-l face totuși să uite că inclusiv viața lui sentimentală fusese confiscată printr-o decizie discreționară a Succesorului. Suzana (aflată și ea la tribună
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
diavolul ascuns în vremuri biblbice în godaci, sălbăticiți deja ca niște roboți ucigași, comilitonii lui Alexandru se dedau unei furibunde parade alcoolice, la apogeul căreia n-are cum să nu apară acea meretrix babilonica a sfârșitului de lume. Profitând de macabrul fundal, Alexandru reface filmul căderii în colaps și al trezirii pe câmpul de bătaie, având viziunea detaliilor morții, asemeni unor faimoase personaje din Tolstoi sau Faulkner. Între derealizare și bilocație, emisia personajului suprapune lumile ce l-au marcat ireversibil, cea
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
iar cenușă postuma fierbinte de trăire. Leș Vivants et leș morts e o culminație a temei definitorii pentru N.: viața gestanta de moarte. Erosul e asociat morții în toate omologiile care se potențează reciproc; dragostea pierdută deschide sufletul către misterul macabru, cei vii sunt trecut, cuprinși în viitorul morții și, asemeni Isoldei, agonizează învolburat, celebrând iubirea că moarte extatica. Lirismul târziu al poetei reorchestrează marile ei teme - la care se adaugă carnagiul războiului -, oficiind solemn, cu zvâcniri revoltate, „onoarea de a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288468_a_289797]
-
tratare livrescă a iubirii ca poem, în care Shakespeare, Byron și Heine sunt invocați spre a defini erosul vampiric, delirant și pervers. Și din Ion Minulescu se reproduce, în deschiderea numărului 4, Romanța unui rege asiatic, o badinerie cu recuzită macabră, pe motivul amorului sadic criptat în statuile feminine dintr-un parc, văzute ca „o sută de poeme trăite-n altă lume”. Notabilă e și inserarea, alături de textul minulescian, a poemului Tanit de Iuliu Cezar Săvescu, precursorul simbolist defunct; invocarea lunii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289676_a_291005]
-
Himere (1927) și Pantheea (1927). În 1932 este decorat cu ordinul Meritul Cultural în grad de cavaler. Ins jovial și de o robustețe remarcabilă, O. cultivă în poezie un decadentism programatic. Imaginația sa se complace în scene de un fantastic macabru și bizar. Pe urmele lui Maurice Rollinat, el asociază plăcerea, moartea și descompunerea (Cadavrul și scheletul, Sodoma). Neajungând la vibrația mai adâncă a acestei poezii a abisului, îi rămâne un imitator conștiincios, dar superficial. Mai personal este în poezia de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288502_a_289831]
-
Pentru a pricepe ce s-a întâmplat atunci, nu trebuie să ne gândim doar la faptul că ne-am trezit în mijlocul luptei dintre doi coloși oribili. Nu aveam cum să scăpăm nevătămați din confruntarea teribilă dintre cele două sisteme totalitare macabre... Așa s-a petrecut și cu celelalte țări mici și mijlocii care au fost prinse cu sau fără voia lor în cumplitul război. Trebuia să ne așteptăm la un posibil deznodământ înfricoșător pentru ființa noastră statală și chiar națională. Să
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
Theodor Wilhelm Hoffmann. În operele sale magia coexistă cu ironia, apare întreaga gamă a fantasticului. La el apar feericul, mirificul, oniricul, halucinantul, iar sugestiile provenite din romanul negru și din cărțile medievale de demonologie sunt foarte evidente. Însă dincolo de fantasticul macabru preluat din literatura romancierilor gotici, dincolo de filonul negru și de demonismul romantic, putem descoperi în cea mai importantă lucrare a sa, Elixirurile diavolului, câteva dintre simbolurile și motivele favorite ale romanticilor germani preferate și preluate și de Hoffmann. Un prim
Fantasticul în proza lui Ion Luca Caragiale by Elena Deju () [Corola-publishinghouse/Science/1278_a_1923]
-
Dânsul ținea sub braț un motan/ negru-violet, smuls din noapte;/ trebuia să-i plombeze un dinte molar,/ acum era nemișcat, mort precis." (Habanera). Prezentarea spânzuratului trecând cu un motan mort reprezintă, până la urmă, o imagine a habanerei devenite un dans macabru în care lumea este prinsă, totul supus însă unei analize critice. Lumea interioră este și ea privită printr-o lentilă deformatoare, deși textul pare a începe în maniera obișnuită a celor meditative, poate doar puțin mai banal: "Sufletul meu era
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
trebuie citit în cheie horror. Genul sau sub-genul horror (dacă îl considerăm o ramură tenebroasă a literaturii fantastice) poate produce texte canonice în literatura universală, pe care apoi le iau în considerare intelectuali de elită, dar ele reprezintă și latura macabră a culturii populare, impactul complex al textelor sale, pozitiv sau negativ, fiind deschis interpretării într-o lume pluralistă, multiculturală și încă foarte postmodernă, precum o secțiune importantă a societății americane contemporane. Și în Grecia antică genul s-ar fi bucurat
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
vorba de simplă poză, D. se numără între cei dintâi „nevrozați” ai literaturii noastre. El este un citadin și orașul îi apare drept un loc blestemat, spațiu al singurătății și căderii, unde oamenii se metamorfozează în soboli (Cetate). Grotescul, închipuirile macabre, hidoase, bizare, toată figurația poeziei decadente pătrunde în poezia erotică și chiar în poezia naturii. Poetul imaginează o Orgie a florilor în care beția înfloririi se amestecă cu exhalațiile descompunerii și, vrând să scandalizeze și să sfideze sentimentalismul poeziei de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286725_a_288054]
-
de pe morminte nu mai sînt reprezentările idealizate a ceea ce a fost cel mort în timpul vieții, ci niște cadavre, uneori roase de viermi sau mîncate de broaște rîioase. Dacă tema Judecății de Apoi17 nu dispare din sculpturile religioase, cea a Dansului macabru începe să triumfe: acesta duce cu el, conduși de schelete, către o misterioasă lume de dincolo, unde va avea loc Judecata de Apoi, săraci și bogați, regi și episcopi, înalte doamne și oameni din popor. Mîntuirea, purificarea presupun și ele
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
al literaturii, a doua jumătate a secolului al XVIII-lea asistă la manifestarea "sufletelor sensibile". Acest curent preromantic este inspirat în mare măsură de literatura britanică, în care triumfă o melancolie profundă bazată pe fantastic, pe tristețe, chiar și pe macabru. Poeme inspirate de tristețe (Nopțile lui Edward Young), romane moralizatoare (Pamela sau Virtutea răsplătită de Richardson), gustul pentru morbid (Elegie scrisă într-un cimitir de țară de Thomas Gag), fiori provocați de fantastic (Castelul din Otrante de Horace Walpole) trezesc
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
parodii de felul Sonatei pentru clavirul vieții mele (Imitație după simboliștii autohtoni), cel mai atacat autor fiind Emil Isac. Astfel, același Kapuținăr promite: „Voi scrie cronici peste cronici / Să fie tuturor pe plac... Să s-aboneze pe viață / Chiar și macabrul E. Isac”. Nici V. E. Moldovan nu îl cruță pe poet, atacându-l că „scrie un vers prost și isteric”, „ține să fie recunoscut de unguri”, e un „minus-literat” și „fanfaron ridicol”. Se dau traduceri din Alphonse Daudet (Valentin Drăganu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288575_a_289904]
-
Psalmi moderni, Dialogul morților). Se naște atunci o stare de oboseală profundă a sufletului (Nepăsare), din care unica ieșire posibilă duce spre paradisurile artificiale ale visului și himerelor, spre spațiile imaginarului exotic și spre plăsmuirile gratuite ale fanteziei grațioase sau macabre. Virtuozitățile picturale din Acșam Dovalar, Banchet la curte, decorativul miniatural și stilizat din Rondelurile de porțelan sunt de orientare parnasiană, ca și unele viziuni clasicizante (Ospățul lui Pentaur), cu „exotismul” lor temporal. De simbolism îl apropie pe M. muzica vagă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287942_a_289271]
-
cele două femei în timp ce ceilalți trei corni cântă notele joase evocând căderea nopții, cu o secvență de armonii pe cuvintele sorgon gli spirti vagabondi a frotte (spirite rătăcitoare se ridică în stol) care creeaza modulații abrupte, neobișnuite. Alice relatează povestea macabră pe un ritm de marș care găsește întreaga orchestră cântând în registru cel mai de jos: tromboane, tromboane baș, corni, fagoți și împotriva uzanțelor împreună cu oboaiele și clarinetele. Prin această utilizare precisă a culorii orchestrale Verdi apelează la spiritul sabatului
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
Carducci, Heine). Numeroase sunt și tălmăcirile din poezia franceză simbolistă și parnasiană, prin care R.l. făcea, în linia „Literatorului”, atmosferă favorabilă curentelor moderne: Baudelaire (Poeme în proză, Abel și Cain, Spleen, Cântec de toamnă), Verlaine (Cânt de toamnă), Rollinat (Amanta macabră, Prăpastia, Biblioteca), Jean Richepin, José-Maria de Hérédia, Catulle Mendès. Alături de texte din Barbey d’Aurevilly, François Coppée, Paul Bourget, Georges Ohnet, Armand Silvestre, apar pagini din Zola, Maupassant, Flaubert, Tolstoi, E. A. Poe și chiar din Nietzsche. S.C.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289229_a_290558]
-
dexteritate devin, la poetul postbelic, generatoare: dezvoltă serii și succesiuni de imagini, însuflețesc ritmul poemului și îi sporesc, abundent, materia. Astfel, la poetul „cuvintelor potrivite”, în Ucigă-l toaca, versurile coagulează o „poveste”, au un sens epic centripet (unul destul de macabru, ca în multe din compozițiile volumului Flori de mucigai). Tensiunea crește pe parcursul poemului, până la un ingenios contrapunct final. În schimb, la D., „mecanismul” arghezian (sincoparea versurilor, oralitatea intervențiilor, ingenioasele împletiri dintre descriere și dialog, alternarea propozițiilor scurte cu cele lungi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286783_a_288112]
-
de Medicină Legală <Mina Minovici>. Ai ce vedea, poza și filma p’acolo”. La IML, nu mai erau holurile pline cu morți, așa cum văzusem la televizor, dar la intrare erau lipite pe ușă lungi liste de neidentificați însoțite de poze macabre. O doctoriță mi-a descris în mod apocaliptic ce fusese pe la ei în zilele de foc. Din oră în oră, din minut în minut soseau ambulanțe pline cu oameni sfârtecați de gloanțe, în marea lor majoritate tineri, uneori copii! Plin
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
să golească sticlele, fie rătăcind amețit, ca o legumă, prin cine știe ce parcuri, adormind lângă un copac sau sub vreo bancă, jegos în ultimul hal. Și de la capăt, zile și nopți întregi, cărora le pierduse numărul și sensul, rătăcind în lumile macabre pe care mintea sa le mai putea concepe. Nu de puține ori halucina și stătea de vorbă singur la masă, crezând că-l are alături pe Fernic. Ca un nebun scăpat de la sanatoriu, înconjurat de râsetele meschine ale bețivanilor care
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
a morții lui Titus; mi-am dat seama cu amărăciune de acest lucru și eram pe cale să o distrug, totuși, am hotărât să o recitesc mai întâi. Însuși faptul de a fi luat din nou în considerație scrisoarea ținea de macabra economie a acelei zile. Era păcat să irosesc elocința părții de la început și explicația importantă pe care o conținea, așa încât am distrus numai ultimele două pagini, care se refereau la Titus și la Ben. Pe urmă am așternut pe o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
doamnă Arbelow! — Nici nouă nu ne vine să credem, urmă Rosina. Și suntem fericiți. Cel puțin eu sunt fericită. Tu ești fericit, Peregrine? — Senzația nefamiliară pe care o încerc poate fi identificată drept fericire. Charles, își doresc toate cele bune. Macabrul tău văr militar mai e pe aici? — Nu, a plecat. — Așadar, huzurești cu de-a-pururi-fidela Liz? — Nu, și ea a plecat. — Singur-singurel? se interesă Rosina. Ce-i cu femeia cu barbă? — A, și ei pleacă. În orice caz, am renunțat la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
privit, Însă doar unii au Înțeles semnificația unui astfel de gest. Un alt individ odios, șeful Serviciului Anchete Penale din cadrul Direcției a VIII-a a Securității, Gheorghe Enoiu, Își savurează În liniște pensia grasă Într-o casă din București. Torționarul macabru Își Întâmpina victimele Îmbrăcat Într-un cearșaf pentru a nu se murdări de sângele lor. Nu mai devreme de anul 2005, cinismul său era evident În documentarul lui Alexandru Solomon, „Marele jaf comunist”. Valoarea memoriilor unor astfel de indivizi este
[Corola-publishinghouse/Administrative/1953_a_3278]