1,512 matches
-
față de tensiunea gravă care a răvășit relațiile sale cu evreii francezi și nici față de valurile de nedumerire stârnite (inclusiv în organele de presă) de invitația adresată unui oaspete ce trezește controverse profunde. Mitterrand era furios împotriva evreilor și, în fervoarea maniei care-l mistuia, a slobozit câteva expresii proto-antisemite, ba chiar și unele mai grave, precum acuzația că evreii francezi ar fi "agenți ai Statului Israel" în Franța. Cu trei zile înainte de aterizarea lui Arafat la Paris, Mitterrand convoacă o consfătuire
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
ea decât o adaptare a lucruri venite de aiurea, inteligentă, abilă, fecundă dar adaptare, nu creațiune proprie, spontană. Lumină din lumină. După unii, ar fi existat totuși o cultură veche "strămoșească", autohtonă deci. Cultura aceasta ar fi suferit mult din cauza "maniei străinizmului" care bântuie societatea noastră începând din secolul al nouă-sprezecelea și care, în jurul lui 1848, ar fi luat proporțiile unei adevărate calamități naționale. Dezmințită de realitatea istorică, cel puțin de datele, toate datele, pe care istoria ni le pune la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]
-
impresia unei inconsecvențe strigătoare. Evident că, în situația aceasta, ajunsesem să n-am încredere în sinceritatea tuturor conducătorilor, ba la alții, la unii din cei care-mi păreau în adevăr sinceri, să descopăr unele pliuri sufletești surprinzătoare, adevărate cazuri de manii sau monomanii și figuri tipice de maniaci. Dar în mișcările sociale, cazurile de acest fel sunt destul de frecvente. * O particularitate caracteristică a vechei mișcări socialiste e ateizmul. Doctrina clasică pretinde că religiile sunt instituțiuni de împilare a mulțimii. "Religia? O
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]
-
dacă dragoste nu e, nimic nu e“). Cei dintre dumneavoastră care s-au născut între două lumi înțeleg mai bine de unde se trage furia mea cu “înainte“ și „după“. De fapt, nu-i nici măcar o furie, e-o obsesie, o manie justificată, o obișnuință. Ca prizonierii pe care îi scoți din lagăr și vor înapoi, nu te lasă să-i duci în altă parte. Înainte de 1989, nu primeam șapte feluri de lapte, toate la fel de diluate: prindeam pe sub mână doar laptele praf
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
și să le scoți la întâlniri, le păstrezi agățate de tine toată viața. Întotdeauna mă uitam la volumul lor, la aspect, la mișcare. Fotografiile mă ajutau și ele. Îți dădeau o bună imagine a persoanei cu care vroiai să fii. Maniile, ticurile, obișnuințele, procentajele de frumusețe sau urâțenie, inteligență sau prostie, sănătate sau nebunie se-aflau acolo, prinse în deplasarea tăcută a corpurilor. Lucrurile trebuiau privite în perspectivă: ce-a fost? ce urma să fie? Nu mai aveam nici vârsta, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
încolăcite în jurul scaunelor și gâturile moi și pufoase ițindu-se dintre rafturi. Le pierdusem numărul. De fiecare dată când exploram magazinele, Maria ieșea cu un pulover. Era ca un viciu, o hoție asumată, un tic nervos. Pentru a-și satisface permanent mania, ticluise până și-un nou concept vestimentar: puloverul de vară. Teroarea se dovedea de neimaginat. Dacă un bandit ne-ar fi forțat dulapul din dormitor, mormane de pulovere ar fi sărit direct peste el, acoperindu-l din cap până-n picioare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
mic de bronz turnat pe corpul masiv al lui Lenin. De Storck, Paciurea sau Mestrovici, nici urmă: Giganții de piatră fuseseră ascunși în Parcul Libertății, iar Ferdinand și Carol I, topiți de comuniști. Istoria recentă nu scăpase nici ea de mania întemeietorilor. În Piața Palatului, cel puțin, nu te mai vedeai de-atâtea statui: în dreapta bisericii Crețulescu, bustul sărmanului Coposu, ridicat de extratereștri la vreo zece metri altitudine, pe-un drug de piatră; vizavi, lângă reclama cu „Johnnie Walker“, două arătări
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
știa că pe taică-meu îl cheamă Robe, iar pe taică-su tot la fel), dar nici n-a existat vreo hârtie prin casă din care să rezulte povestea asta. Și, credeți-mă, încă de când purtam pantalonași cu bretele, aveam mania scotocelii. Așa am descoperit, printre altele, steriletul maică-mii (pe vremea aia, crezusem că e-un tacâm de bucătărie pentru oaspeți), celebra cutie cu nasturi (câteva sute, de toate formele și culorile, după cum am mai pomenit) și-un Neckermann ascuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
răufăcătorii merg mână-n mână. Au grijă să-ți închidă gura sau să te tragă pe linie moartă. Incompetență, banditism, ticăloșie. Se-adună, se apără între ei, cu spatele la tine. Dacă te plângi, zice lumea că ești invidios sau suferi de mania persecuției. Dacă nu te plângi, ești mulțumit cu ce ai. Nimeni nu te-observă. Vocea ta nu se-aude. Pari un ratat sau, mai rău, un oarecare. De-aia pleacă toți, își iau câmpii. Când nu mai suporți, fugi, te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
comercializare a unui produs nou, evenimentul va fi arma care te va defini în viitor. E exact ca prima impresie, evenimentul va intra în percepția clienților și aceștia te vor cataloga. Dacă acum trei ani de zile era o adevărată manie în a populariza evenimentele (se folosea reclama gen "Îți dau cu lingurița", adică erai informat că mai sunt x zile până se deschide), în prezent asistăm la o scădere a importanței utilizării evenimentului (de exemplu Praktiker a dat trei anunțuri
Cum să-ţi faci publicitate : ghid practic testat by Dan Ştefanov [Corola-publishinghouse/Administrative/938_a_2446]
-
-i consoleze și să se roage pentru ei. De aci nu mai părăsi mînile lor, cari le strângea în ale sale. În fine, douăzeci minute după amiazi strânsoarea mînilor sale dispăru cu ultima bătaie de inimă. [4 aprilie 1881] ["ASUPRA MANIEI.. '' ] Asupra maniei ce-o are onor. d. Brătianu de-a crea din liberali, din fii și nepoți de liberali, reputațiuni uzurpate, primim un interesant articol, care ne dovedește cum un tânăr advocat ce e totodată profesor de religie, de caligrafie
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
și să se roage pentru ei. De aci nu mai părăsi mînile lor, cari le strângea în ale sale. În fine, douăzeci minute după amiazi strânsoarea mînilor sale dispăru cu ultima bătaie de inimă. [4 aprilie 1881] ["ASUPRA MANIEI.. '' ] Asupra maniei ce-o are onor. d. Brătianu de-a crea din liberali, din fii și nepoți de liberali, reputațiuni uzurpate, primim un interesant articol, care ne dovedește cum un tânăr advocat ce e totodată profesor de religie, de caligrafie și de
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
cauzate prin ranele datorite vitregiei secolelor trecute, urmărind cu nestrămutare țintele sociale și politice ale unui liberalism prudent. "Bukarester Tagblatt" va combate fără nici o considerație tentativele directe ale reacțiunii și c-o implacabilă asprime superficialitatea periculoasă. Nu politica stearpă a maniei măririi, care aleargă după planuri nerealizabile, ci mănținerea și consolidarea unității de stat și a independenței României contra inamicilor esterni și interni etc. etc., acestea sânt țintele foii, pentru realizarea cărora apelează la sprijinul tutulor amicilor patriei, fără deosibire de
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
II de liceu, având o literatură proprie foarte însemnată și o limbă formată, noi, care nu avem încă nici una nici alta, voim să mergem și mai departe, fără să căutăm la starea noastră actuală. Ar fi timpul să încetăm odată cu mania, cea foarte comodă altfel, dar care se răzbună în mod cumplit, de-a introduce schimbări și reforme care pot fi bune pentru alții, dar pentru noi, nesosind timpul lor, devin dezastroase. De aceea și cestiunea actuală, în privința instrucțiunii secundare la
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
datând aproximativ din anul 1930 și publicată În lucrarea lui Le Corbusier, La ville radieuse. Geometrie și standardizare Este imposibil ca, citind multe dintre scrierile lui Le Corbusier sau văzând numeroase dintre schițele sale arhitectonice, să nu observăm pasiunea (sau mania?) pentru liniile simple și repetitive sau oroarea față de complexitate. El Își face un scop din folosirea liniilor drepte și consideră că aceasta este o trăsătură esențială a naturii umane. Citez: „O infinitate de combinații devin posibile atunci când se reunesc nenumărate
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
ale unei eficiențe și raționalități deosebite. În cazul fermelor și al fabricilor, cu cât erau mai mari și cu cât aveau capitaluri fixe mai substanțiale, cu atât era mai bine. În concepția lui Lenin cu privire la agricultură se poate ghici deja mania pentru cooperativele agricole de producție, pentru Înființarea de mari ferme de stat și, În cele din urmă, pentru colectivizare (după moartea lui Lenin) și chiar și acel spirit extrem-modernist ce va determina enorme proiecte de colonizare, precum inițiativa lui Hrușciov
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
pp. 175-200. Pinkney, Napoleon III, capitolul 2. Merriman, Aux marges de la ville, p. 7-8. Vezi, de asemenea, T.J. Clark, The Painting of Modern Life: Paris in the Art of Manet and his Followers, Princeton University Press, Princeton, 1984, p. 35. Mania lui Louis Napoleon și a lui Haussmann pentru liniile drepte a făcut obiectul multor glume. Un personaj dintr-o piesă a lui Edmond About, de pildă, visează la ziua În care Sena Însăși va fi Îndreptată pentru că, spune el, „traseul
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
exprima disprețul față de proiectele utopice comuniste numindu-le „comunism de cazarmă”. S-ar putea spune că Ecaterina cea Mare, fiind de origine prusacă și purtând o corespondență bogată cu mai mulți enciclopediști, printre care și Voltaire, și-a dobândit „cinstit” mania pentru ordine rațională. Sheila Fitzpatrick, The Russian Revolution, Oxford University Press, Oxford, 1982, p. 119. Termenul de „gigantomanie” se folosea, cred, și În Uniunea sovietică. Eșecul final al celor mai multe dintre marile proiecte ale URSS este În sine o poveste importantă
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
literară” imprimă acestei mișcări o pronunțată orientare națională, susținută în continuare de „Propășirea”, „România literară”, „Steaua Dunării” ș.a., iar în Transilvania de cele două publicații ale lui George Barițiu, „Gazeta de Transilvania” și „Foaie pentru minte, inimă și literatură”. Denunțând „mania primejdioasă” a imitării literaturilor străine, Mihail Kogălniceanu recomandă în Introducția la „Dacia literară” valorificarea surselor autohtone de inspirație: „Istoria noastră are destule fapte eroice, frumoasele noastre țări sunt destul de mari, obiceiurile noastre sunt destul de pitorești și poetice, pentru ca să putem găsi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288709_a_290038]
-
School, Germania (1990), iar apoi, în 1992, absolvă cursurile de film de la Universitatea New York. Filmografie (selectivă) • Grațian (1995), Premiul Criticii Germane de Film, Duisburg, 1995; Mențiunea Joris Ivens la Festivalul Cinéma du Réel, Paris 1996; Premiul orașului München, 1996 • Face Mania (1997), Premiul Fundației Soros pentru artă contemporană, 1998 • Asta e (2001), Premiul Măslina de Aur la Festivalul Internațional de Film Documentar de la Kalamata, 2001; Marele Premiu al Juriului de film documentar la Belfort, 2001; Marele Premiu al Juriului pentru Ecran
Documentar şi adevăr. Filmul documentar în dialoguri by Lucian Ionică [Corola-publishinghouse/Science/1413_a_2655]
-
anul 1948, aici, în stânga Prutului, a fost pus în practică un adevărat "program de nimicire a arheului românesc", atât prin rusificare (sovietizare), cât și prin mancurtizare (cf. Cinghiz Aitmatov O zi mai lungă decât veacul). Același autor mai crede că mania imitației (servile) față de marile puteri, mai apropiate sau mai depărtate (Turcia, Grecia, Rusia, Franța sau SUA), ucide duhul național, amenință însăși identitatea noastră etnică și că programul "Daciei literare", schițat la 1840, era tocmai o condamnare a acestui gen de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
căruia și Th. Codreanu îi acordă atenție deosebită în ambele cărți Dubla sacrificare... și Mitul Eminescu) este prima "cădere", internarea forțată, cu imobilizare în cămeșoiul cu mâneci lungi, izolarea în spitalul condus de dr. Al. Șuțu, cu diagnostic (de intrare) "manie acută". Un diagnostic de pronostic rezervat, la care, în completare, numai după câteva zile (ciudată scurtare a intervalului de espectanță!), Maiorescu, "competent" în speță, avea să adauge întregirea riscată: "ce merge spre demență". Prima și poate cea mai profundă eroare
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
moderație. Voia reforme "blânde și graduale" și o "bună orânduială", nicidecum înnoirea "prichită" (vorba basarabeanului Stihescu, personajul său din Tainele inimei). Adică acele "sărituri fără orânduială", cum scria îngrijorat Eminescu. Față de spiritele exaltate, cețoase, proclamând sentimentul adamic, confiscate de felurite manii (romanomania, de pildă, în vremea aceluiași Kogălniceanu), temperanța ar fi soluția de urmat, refuzând jetul ditirambic ori oglinzile mincinoase. Doar rămânând "în hotarele moderației" putem câștiga respectul Europei; schimbând realitățile, nu vorbele, pentru a ne apropia civilizatoriu de cei care
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
multe centre nervoase suntu - i paralizate și că urmarea va fi o paralizie generală. El e foarte melancolic și roagă pe miniștrii de a-l scăpa din starea plină de cruzime în care se află. Abdul Hamid, fratele său, are mania de a se crede persecutat, prin urmare începuturile unei periculoase boale psihice, iar Iusuf Izzedin fiul lui Abdul-Aziz e rahitic. Cum se vede Kalifatul e aproape nominal iar stăpânirea împărăției în mînile lui Mehemed-Rudgi Vizirul, a lui Midhat Pașa și
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
cuvânt "Valea plângerilor ". La noi, în țara absolutei libertăți, este însă cu putință ca lucrătoriul să nu se bucure nici de duminecă, nici de sărbătoare, să nu se bucure nici de răgazul pe care scriptura îl asigură până și animalelor. Mania de a trata pe om ca simplă mașină, ca unealtă pentru producere, este întîi tot ce poate fi mai neomenos; al doilea, dezastruoasă prin urmările ei. Căci vita de muncă se cruță la boală, i se măsură puterile, nu se
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]