1,395 matches
-
până la 6.1, în vol. Scrierile Părinților Apostolici..., pp. 190-191. 4 nu este de spirite fără trup, ci de participanți la înviere împreună cu Hristos 12. Dacă scrisorile sunt concepute a avea un ton mistic, acesta provine din intensitatea pe care martiriul iminent al Sfântului Ignatie îl conferă argumentelor sale. Și totuși, el este mai interesat de solidaritatea creștină, decât de destinul personal. În concepția Sfântului Ignatie, Biserica este aceea prin care putem dobândi mântuirea, deoarece în Biserică se concretizează harul dumnezeiesc
Îndumnezeirea omului după Sf. Ignatie Teoforul, Teofil al Antiohiei şi Sf. Ipolit al Romei by Liviu PETCU () [Corola-journal/Journalistic/145_a_42]
-
supunerea față de Hristos și acceptarea suferințelor pe care o recomandă celorlalți creștini. Într-adevăr, în modestia și smerenia sa, el îi concepe pe ceilalți ca fiind deja „următori ai lui Dumnezeu”34, în timp ce el însuși va deveni imitator numai prin martiriu 35. Aceeași modestie poate fi observată și în legătură cu atingerea lui Dumnezeu. Această realizare spirituală supremă nu este neapărat o realitate prezentă pentru creștin, cât mai ales o posibilitate viitoare, o comuniune cu Dumnezeu care se realizează în momentul morții. Sfântul
Îndumnezeirea omului după Sf. Ignatie Teoforul, Teofil al Antiohiei şi Sf. Ipolit al Romei by Liviu PETCU () [Corola-journal/Journalistic/145_a_42]
-
expresia caracteristic paulină, „în Hristos”. Și totuși, imaginează o transformare care este instaurată în credincios prin ființarea sa ca adevărat discipol sau ucenic al Domnului. Putem vedea acest aspect grăitor exprimat în limbajul pe care îl utilizează asupra iminentului său martiriu. El îi imploră pe romani să nu-l înșele cu materia, ci să-l lase să primească lumina curată 39. Cele mai apropiate paralele se pot trasa la Sfântul Apostol Pavel. Sfântul Ignatie simte că durerile nașterii se apropie (Epistola
Îndumnezeirea omului după Sf. Ignatie Teoforul, Teofil al Antiohiei şi Sf. Ipolit al Romei by Liviu PETCU () [Corola-journal/Journalistic/145_a_42]
-
p. 212. A se compara cu spusele Sfântului Apostol Pavel de la Gal. 6, 14. 41 Epistola către romani, 6.2, p. 212. 42 Epistola către romani, 4.1, p. 211. 43 William R. Schoedel, Ignatius of Antioch ..., pp. 175-176. 7 martiriu, Sfântul Ignatie va ajunge la nivelul noii umanități inaugurate de Hristos, o pâine albă pură produsă din materia umilă a semințelor de grâu44. Teofil al Antiohiei În viziunea lui Teofil al Antiohiei († 183), crearea omului după chipul și asemănarea lui
Îndumnezeirea omului după Sf. Ignatie Teoforul, Teofil al Antiohiei şi Sf. Ipolit al Romei by Liviu PETCU () [Corola-journal/Journalistic/145_a_42]
-
înființat de preotul Miron Biluca. Biserica greco-catolică din Marin a dat și un preot martir, Ilie Borz, care a refuzat să-și lepede credința și astfel a murit maltratat și schingiuit în închisoarea politică comunistă de la Aiud, în anul 1952. Martiriul părintelui Borz este consemnat în mai multe cărți document despre persecuția Bisericii Greco-Catolice: „Biserica furată” și „Persecuția Bisericii Unite” de A. Rațiu, „Istoria Bisericii Universale și a Bisericii Românești”, de I. M. Bota, „Istoria marii prigoane contra Bisericii Unite cu
Marin, Sălaj () [Corola-website/Science/301808_a_303137]
-
Diavolului, cu destinația Franța, închis într-o cabină ca un deținut, deși nu mai avea acest statut. El a debarcat la 30 iunie la , în , în cel mai mare secret, „într-o întoarcere clandestină și nocturnă”. După cinci ani de martiriu, și-a regăsit pământul natal, dar a fost imediat închis începând cu 1 iulie în închisoarea militară din Rennes. El a fost adus la 7 august în fața curții marțiale din capitala bretonă, la liceul din Rennes (astăzi, ). Generalul Mercier, vârful
Afacerea Dreyfus () [Corola-website/Science/316399_a_317728]
-
a fost o prințesă și o studentă remarcabilă, care a devenit creștină în jurul vârstei de 14 ani, și a convertit sute de oameni la creștinism. A fost martirizată în jurul vârstei de 18 ani. La peste 1.100 de ani de la martiriul său, Ioana d'Arc a identificat-o pe Ecaterina ca fiind unul dintre sfinții care i-au apărut și au sfătuit-o. Biserica Ortodoxă o venerează ca mare muceniță și o prăznuiește în ziua de 24 sau 25 noiembrie (în funcție de
Ecaterina din Alexandria () [Corola-website/Science/335127_a_336456]
-
după ce a alungat rudele ei și moșiile i-au fost confiscate. Deși Eusebiu nu dă numele femeii, ea a fost identificată cu . Cea mai veche istorisire a vieții Sfintei Ecaterina apare la peste 500 de ani de la data tradițională a martiriului său, în "menologium"-ul atribuit împăratului Vasile I (866), deși descoperirea relicvelor ei de la Mănăstirea Sfânta Ecaterina, la poalele Muntelui Sinai a fost făcută la începutul anilor 800, lucru care, probabil, presupune un cult existent la acea dată (denumirea comună
Ecaterina din Alexandria () [Corola-website/Science/335127_a_336456]
-
iudei și dintre păgâni. În această comunitate este evident interesul pentru misiunea universală de vestire a Evangheliei (cf. ; ). Comunitatea este însă umbrită de două probleme: 1) este expusă posibilei, ba evidentei persecuții (; ), drept care evanghelistul o îndeamnă la disponibilitate chiar pentru martiriu (); 2) trăiește în condiții de grea «încercare» (; ; ), suferință provenind de la ruptura cu restul societății păgâne: exigență de bază a existenței creștine. O comunitate astfel încercată așteaptă în mod apocaliptic sfârșitul și revenirea imediată a lui Christos. Marcu o pune în
Evanghelia după Marcu () [Corola-website/Science/302717_a_304046]
-
o anumită perioadă de timp. Uneori, unui om însurat îi era permis să se alăture dacă avea permisiunea soției, însă nu avea voie să poarte mantaua albă. Crucea roșie pe care templierii o purtau pe robe era un simbol al martiriului, căci a muri în luptă era considerat o mare onoare, care asigura un loc în rai. Era o lege de căpătâi care sublinia faptul că războinicii Ordinului nu ar trebui să se predea niciodată, decât dacă steagul templierilor ar fi
Ordinul Templierilor () [Corola-website/Science/298894_a_300223]
-
și se supune pasiv legii”, și credea că exilul este o soluție mai bună decât pedeapsa capitală: „aș fi bucuros să despart și capul, și trupul lor de întreaga insulă și să fie duși peste mări.” Unii catolici credeau că martiriul mamei lui Iacob, Mary, regina Scoției, l-ar încuraja pe Iacob să se convertească la credința catolică, speranță posibil împărtășită și de casele catolice ale Europei. Iacob a primit o solie a arhiducelui Albert de Habsburg din Țările de Jos
Complotul prafului de pușcă () [Corola-website/Science/311001_a_312330]
-
neobișnuit prin care, din bugetul impersonal la care contribuie toți românii, indiferent de apartenența lor politică, era recompensat un politician liberal atât de controversat, și în multe din articolele sale Eminescu s-a referit la această „pensie reversibilă” primită pentru „martiriul său lucrativ”. Despre I.C. Brătianu, șeful partidului liberal, Eminescu avea altă părere. Acesta nu avea defectele lui C.A. Rosetti, ci pe cel specific românesc al unei ambiții exagerate. Pentru a-și realiza ambiția de a fi la putere Eminescu
Mihai Eminescu, jurnalist politic () [Corola-website/Science/314064_a_315393]
-
p. 121. 34 Patericul ..., p. 480. 10 ții martirilor. Eusebiu de Cezareea, în cartea sa Istoria bisericească, menționează o relatare a episcopului Dionisie cel Mare al Alexandriei († 264/265), ucenicul lui Origen. Dionisie e cel dintâi care face asemănarea între martiriu și slujirea aproapelui. El sublinia că, pe când Alexandria era bântuită de ciumă, „cei mai mulți dintre frați nu s-au cruțat deloc prin dragostea și frățietatea lor nemaiîntâlnită, ci s-au legat tot mai strâns unul de altul, vizitând fără frică pe
Nr. 4, 2012 by Liviu Petcu () [Corola-journal/Journalistic/126_a_95]
-
pentru un atac sinucigaș în Israel. Filmul spune povestea a doi tineri palestinieni,prieteni din copilărie, Said (Kais Nashef) și Khaled (Ali Suliman) care se pregătesc pentru un atac sinucigaș în Israel. Filmul este un thriller psihologic ce dezbate problematica martiriului și implicațiile acestui act asupra tânărului musulman. Filmul începe cu puțin timp înainte ca Said și Khaled să fie cooptați de o organizație palestiniană pentru a duce la îndeplinire atacul sinucigaș în Tel Aviv. Cei doi tineri sunt deciși să
Paradisul Acum () [Corola-website/Science/331865_a_333194]
-
mare dorință de răzbunare și opresiune a palestinienilor.Aceasta va afirma cu tărie faptul că acțiunile celor doi nu sunt o dovadă de eroism ci de răzbunare. "Istishad"( în arabă استشهاد)este termenul arab prin care este exprimat conceptul de martiriu, moarte eroica prin sinucidere. Ideea de martiriu este înrădăcinată mai ales în cultura Shia . Șiiții îl venerează în special pe Husayn Ibn Ali( fiul califului Ali) al cărui moarte eroică în bătălia de la Karbala rămîne un simbol pentru musulmanii șiiți
Paradisul Acum () [Corola-website/Science/331865_a_333194]
-
palestinienilor.Aceasta va afirma cu tărie faptul că acțiunile celor doi nu sunt o dovadă de eroism ci de răzbunare. "Istishad"( în arabă استشهاد)este termenul arab prin care este exprimat conceptul de martiriu, moarte eroica prin sinucidere. Ideea de martiriu este înrădăcinată mai ales în cultura Shia . Șiiții îl venerează în special pe Husayn Ibn Ali( fiul califului Ali) al cărui moarte eroică în bătălia de la Karbala rămîne un simbol pentru musulmanii șiiți din întreaga lume. În perioada modernă termenul
Paradisul Acum () [Corola-website/Science/331865_a_333194]
-
amplă ilustrare a hramului Adormirii Maicii Domnului și a unei teme noi în pictura românească Viața adevăratului călugăr, reprezentată în stânga intrării, pe același perete aflându-se, în dreapta ușii, portretul Arhimandritului Ioan alături de cel al egumenului Pahomie. Viața adevăratului călugăr cuprinde martiriul unui călugăr răstignit, deasupra căruia apare Iisus Hristos încadrat de doi îngeri. La baza crucii, în colțul din stânga, un balaur, Iadul cel atotmâncător, amenință cu flăcări, iar în dreapta un călăreț, Lumea cea deșartă, își îndreaptă sulița către călugăr. Reprezentarea este
Biserica Bolniței Mănăstirii Hurezi () [Corola-website/Science/320538_a_321867]
-
a provăduit și a murit Isus; toate cele trei mari religii având multe elemente în comun. Canalizarea spiritului războinic al cavalerilor în afara Europei a reprezentat toate beneficiile spirituale , inclusiv acordarea de indulgențe de iertare a pacatelor pentru participanți sau de martiriu pentru cei care cădeau în luptă. Cruciații, în calitate de pelerini, puteau să se bucure de ospitalitatea și protecția vieții și avutului asigurate de Biserică si "intrare liberă în rai" după moarte. Pe multi i-au motivat spiritul de aventura si dorinta
Istoria lumii () [Corola-website/Science/314038_a_315367]
-
perioadă descriu cum, după o perioadă liniștită de 7 luni, almohazii au omorât sau au convertit cu forța comunitățile evreiești din fiecare nou oraș cucerit până când „nu a mai rămas niciun evreu din Silves până în Mahdia”. Sunt descrise cazuri de martirii in masa a evreilor care refuzau să se convertească la Islam. Abraham Ibn Ezra (1089-1164) care a fugit și el de presecutiile almohazilor, a compus o elegie plângând distrugerea numeroaselor comunități evreiești din întreaga Spanie și Magreb sub dominația almohazilor
Dinastia Almohadă () [Corola-website/Science/331939_a_333268]
-
dată în 1957, ca parte dintr-o colecție intitulată "Exilul și împărăția" ("L'exil et le royaume"). Povestirea este formată dintr-un monolog lung al unui misionar creștin care cade într-o stare de negare, delir și halucinație după ce trăiește martiriul provocat de un trib de nomazi animiști din deșert pe care a vrut să-l evanghelizeze. "Renegatul" este una dintre cele mai obscure și confuze povestiri publicate în "Exilul și împărăția". Povestea începe cu naratorul, care și-a pierdut cumva
Renegatul sau un spirit confuz () [Corola-website/Science/333259_a_334588]
-
Răscoalei boxerilor. Biserica Ortodoxă Rusă afirmă că pe 11 iunie 1900, 222 de chinezi ortodocși au fost martirizați, în frunte cu preotul lor, părintele Mitrofan. Acesta din urmă a fost canonizat, devenind mucenic al bisericii ruse. Biserica ridicată pe locul martiriului celor 222 de ortodocși a fost distrus în 1956, ca urmare a cererii ambasadorului sovietic din acea vreme. În timpul Revoluției Culturale, mai mulți albazinieni au emigrat în Uniunea Sovietică, dar cei mai mulți dintre ei au rămas să locuiască în China, în
Albazinieni () [Corola-website/Science/318826_a_320155]
-
trece în toamna anului 306 prin Tesalonic, Dimitrie s-a pregătit pentru moartea sa și a dăruit jumătate din avere sclavului său Lup și cealaltă jumătate săracilor din oraș. Lup a fost arestat împreună cu stăpânul său și a asistat la martiriul acestuia (ce a avut loc în data de 26 octombrie); el și-a înmuiat veșmintele în sângele sfântului și a luat inelul acestuia. Cu aceste relicve se spune că Lup a făptuit numeroase miracole în Tesalonic, vindecându-i pe cei
Lup din Novae () [Corola-website/Science/335096_a_336425]
-
Domnul. În cele din urmă, după ce frații au terminat rugăciunea Pavecernița și cântau " Salve Regina" tătarii au reușit să spargă ușa bisericii. În timp ce tătarii credeau că aduc moartea acestor dominicani, ei le-au oferit acestora un mare dar - coroane de martiriu. De atunci, la moartea fiecărui călugăr dominican se cântă " Salve Regina " (sau " Bucură-te, Sfântă Regina "), pentru că Fecioara Maria să-i ia sub protecția ei pe aceia care urcă la Ceruri.). After the re-unification of the Polish lands în the
Sandomierz () [Corola-website/Science/297842_a_299171]
-
a romanului său, “Marea Fertilității” în ziua în care și-a făcut seppuku. Actul său de seppuku a fost încărcat cu afecțiunea sa pentru reînvierea unui ideal romanticizat al samurailor. Prin această demonstrație, Mishima spera ca Japonia să recunoască romanticismul martiriului său și să se întoarcă la vechiile tradiții. Deși societatea japoneză a respins actul seppuku al lui Mishima considerându-l o rușine, Occidentul a fost mai mult decât binevoitor în a-l accepta pe Mishima ca reprezentant al adevăratului spirit
Seppuku () [Corola-website/Science/302981_a_304310]
-
nu se va căsători niciodată. În scurtă vreme, frumusețea tablourilor lui El Greco atrage atenția regelui Filip al II-lea, un mecena al artei, care îl cheamă pe pictor la Madrid și îi încredințează câteva comenzi. Când artistul îi prezintă regelui ""Martiriul Sfântului Mauriciu"", pe care acesta i-l comandase, suveranul este nemulțumit. Pictorul, afectat de reacția regelui, se întoarce pentru totdeauna la Toledo în anul 1583. Din fericire, în Castilia comenzile îi vin de peste tot. El Greco stabilește contacte totodată și cu
El Greco () [Corola-website/Science/299118_a_300447]