716 matches
-
marele circuit de substanță care trece granița dintre viu și neviu, apa este elementul de continuitate a oricărui ecosistem și singurul factor care se regăsește neschimbat de ambele părți ale graniței. Orice alt factor, carbonul de exemplu, e anorganic și oxidat În lumea neviului, dar organic și reducător În aceea a viului. Principalul ei rost? Al acestui veritabil sânge al planetei care ca și acela din vinele noastre, circulă? Oricât de incredibil, Între magma de sub noi și spațiul cosmic, ea Închide
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
magnetofon“ care e ADN-ul. Apa doar le a dizolvat și a Îngăduit structurarea lor, Încetul cu Încetul, În puzderia de organisme de tot felul. Amoniacul Își Îndeplinise rolul și putea, ajutat de viața căreia Îi dăduse naștere, să se oxideze, devenind balastul atmosferei, adică azot. Metanul era de acum componentă de bază a viețuitoarelor, nițeluș schimbat, și doar puțin din carbonul lui a luat același drum, al oxidării, devenind bioxid de carbon. Apa s’a oxidat și ea, dar grație
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
dăduse naștere, să se oxideze, devenind balastul atmosferei, adică azot. Metanul era de acum componentă de bază a viețuitoarelor, nițeluș schimbat, și doar puțin din carbonul lui a luat același drum, al oxidării, devenind bioxid de carbon. Apa s’a oxidat și ea, dar grație unor forme noi de viață, acelea vegetale, devenind oxigen. Pe care, tot o formă nouă de viață, aceea care a descoperit respirația, s’a grăbit să-l folosească. Spuneam despre azot că e balastul atmosferei? Iertare
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
e reductiv. Pisica ghicește viitorul. Dacă În copilăria mea era un singur motan negru În tot cartierul, acum acesta e plin. Căci pisica neagră adună În blăniță eumelanină, o substanță oxidantă, aceea proprie mediului viitor, pe care-l creăm noi, oxidând tot ce ne cade În „labe“. Pisica se pregătește deci de viitor, și regret că „pisica“ de dincolo de microfon e blondă... adică În părul ei se află feomelanină, substanță reducătoare... Și, recunosc, treaba asta o fac și alții: veverița, de
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
ceea ce-și doresc heterotrofele din sol, „săracii“ În ale energiei care, scutite de ochiul stăpânului vegetal, valorifică aceste deșeuri, resturi, adică ceea ce au Împrăștiat, scurmând dezinvolt ca găina Într’o grămadă de energie, privilegiatele plante. Dar, consumând acele „deșeuri“, oxidând substanța mediului, heterotrofele pregătesc, pe lângă propriul și viitorul lor „post“, un alt mediu, favorabil ca să nu spun optim, pentru primăvara plantelor. Asta e reînvierea Naturii, aceea pe care o percepem prin muguri, frunze și flori, mai puțin prin zbor de
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
față În față chimia organismului și cea a mediului la nivelul membranei care sunt canalele milionului de nefridii, elementul de bază al acestuia. Rinichiului nu-i rămâne decât să asigure În exteriorul nefridiei un mediu reducător, pentru ca tot ce e oxidat, deșeu, să se adune acolo, lui rămânându-i folositoarele substanțe reducătoare. Copia separă printr’o membrană artificială sângele pacientului de un mediu, tot artificial, dar Întocmai principiului Naturii: acel mediu este tot reducător, astfel Încât nu atrage substanțele folositoare, precum glucoza
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
mediu, un teren de vânătoare tot mai degradat. Are grijă de asta Cristi și bipezii lui. Pe Cristi Îl iert totuși, căci degradează doar prin experimentele cu care Întreabă Natura. Așa a aflat și mi-a spus că mediul se oxidează, vrea să semene cu oxigenul, fără a fi. Pus În gardă, mi-am ordonat genomul și astfel cărnița mea e mai oxidantă decât a altor semeni, bașca a altor animale, chiar bipede. Îmi aflu astfel compatibilitatea cu mediul de astăzi
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
refăcând neutra apă, o parte din ea umplând zăcăminte ascunse În adânc de cărbuni, petrol, gaze, oxigenul se tot adună, pe măsură ce apa se tot Împuținează. Aha! De vreo două miliarde de ani, de când lucrează fotosinteza, planeta se tot usucă și oxidează. Uscarea ca uscarea, e cam greu de constatat. Dar oxidarea, un proces strâns legat de asta, e la Îndemână. Păi Terra primordială era un fel de bărbat. Cele patru elemente de bază ale vieții - carbonul, hidrogenul, azotul și oxigenul - erau
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
de substanță particular: hrana pe care o extragem din mediul nostru, devenită rezidii. Vorba lui Lavoisier, un cercetător pur sânge: nimic nu se pierde, nimic nu se câștigă, totul se transformă... Aceeași substanță devine din reducătoare oxidantă, iar mediul, deja oxidat prin sărăcirea În substanța reducătoare, se mai oxidează o dată prin rezidii. Nu de pierdere de substanță suferă deci mediul locuit de noi, ci de una de calitate. Care este dimensiunea acestui impact, poate fi el controlat ori chiar neutralizat? Asta
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
din mediul nostru, devenită rezidii. Vorba lui Lavoisier, un cercetător pur sânge: nimic nu se pierde, nimic nu se câștigă, totul se transformă... Aceeași substanță devine din reducătoare oxidantă, iar mediul, deja oxidat prin sărăcirea În substanța reducătoare, se mai oxidează o dată prin rezidii. Nu de pierdere de substanță suferă deci mediul locuit de noi, ci de una de calitate. Care este dimensiunea acestui impact, poate fi el controlat ori chiar neutralizat? Asta o poate spune numai cercetarea și, Încă, nu
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
să viziteze laboratorul - poluat la greu (ce pleonasm!) - al lui Cristi. Miră? N’ar trebui, știind, ca și mine, că poluarea e aproape sinonimă cu oxidarea. Precum o bucată de cărbune (reducător) care nu face nici un rău decât când se oxidează, arzând: devine oxid, acel atât de hulit CO2... Ei bine, mămica m’a predestinat ca prieten lui Cristi. Și m’a adaptat la viitorul mediu, acela poluat: cărnița mea e ceva mai oxidantă decât aceea a confraților. Și așa, ce
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
cu un gaz sau cu neelectroliți (de exemplu, oxidarea la în aer la temperaturi ridicate, dizolvarea în metale lichide, etc.). În timpul reacției chimice dintre un metal și mediul coroziv nu apare transportul de sarcini electrice. Prin încălzire aliajele metalice se oxidează la suprafață, formând o peliculă de coroziune formată din oxizi, sulfați, halogenuri etc. Continuând încălzirea, pelicula de oxizi nu se va forma numai pe suprafață ci va pătrunde și în profunzimea aliajului. Metalele pot fi corodate chimic și de unele
Tehnici de analiză în ingineria materialelor by Ioan Rusu () [Corola-publishinghouse/Science/91606_a_93482]
-
bun conducător electric (de exemplu, din oxizi de Fe sau Ni), va apare, la un anumit potențial (corespunzător punctului E) o creștere semnificativă a curentului, determinată de descompunerea electrochimică a solventului. Dacă filmul de oxid conține cationi care pot fi oxidați formând produse solubile (de exemplu, Cr, Mo sau oțel inoxidabil), creșterea de curent poate să apară la un potențial anodic mai mic (punctul F), creștere însoțită de dizolvarea metalului (starea de transpasivitate), fenomen însoțit în unele cazuri de o regiune
Tehnici de analiză în ingineria materialelor by Ioan Rusu () [Corola-publishinghouse/Science/91606_a_93482]
-
a genelor de reparare ADN (XRCC1). Prezenta genotipului de risc înalt GSTM1 nul, HLY*2 (HY/HH) și XRCC1 (AG/GG) determina o creștere a riscului de CHC de 15 ori [32]. ALCOOL DEHDROGENAZA (ADH) ȘI ALDEHIDDEHIDROGENEZA (ALDH) Alcoolul este oxidat la acetaldehida sub acțiunea ADH și aceasta în acetat, reacție catalizata de ALDH, rolul carcinogen al acetaldehidei fiind crescut [33]. Subiecții homozigoți pentru alela ALDH2*2 sunt lipsiți de activitatea enzimatica a aldehiddehidrogenazei iar heterozigoții pentru alela normală și varianta
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
calea Emben-Meyerhoff sau glicoliza anaerobă), cu eliberare de energie. În celulele cu oxigenare adecvată, glucoza este degradată în prezența oxigenului urmând calea ciclului acizilor tricarboxilici (ciclul Krebs): acidul piruvic rezultat din glicoliza anaerobă este transformat în acetilcoenzima A, care este oxidată până la apă și dioxid de carbon, proces din care rezultă o mare cantitate de energie ce va fi înmagazinată de celule sub forma legăturilor fosfat macroergice. În ficat 2/3 din acetilcoenzima A este metabolizată pe calea ciclului Krebs, cealaltă
Fiziologie - metabolism şi motricitate by Bogdan Alexandru HAGIU () [Corola-publishinghouse/Science/1171_a_1934]
-
care rezultă acetilcoenzima A, care la rândul ei intră în proporție de 70% în ciclul Krebs). Procesul are loc mai ales în hepatocite. Acetilcoenzima A rezultată poate servi și la cetogeneza hepatică, corpii cetonici fiind apoi descărcați în sânge și oxidați în diverse celule prin ciclul Krebs până la apă și dioxid de carbon, rezultând energie. În celule pot fi sintetizați, pornind de la acetilcoenzima A, toți acizii grași cu excepția acizilor linoleic, linolenic și arahidonic, care sunt reuniți sub denumirea de vitamina F
Fiziologie - metabolism şi motricitate by Bogdan Alexandru HAGIU () [Corola-publishinghouse/Science/1171_a_1934]
-
13% a intensității metabolice bazale pentru fiecare grad Celsius peste temperatura normală a corpului uman până când este atinsă o limită incompatibilă cu supraviețuirea. Raportul dintre CO2 eliberat și O2 consumat constituie coeficientul respirator (CR). CR este diferit pentru diferitele substanțe oxidate în organism. Astfel, glucidele au un CR egal cu 1, lipidele 0,703 iar proteinele 0,82. Mușchiul striat este un mare consumator de energie. Pe baza determinărilor coeficientului respirator la om și la câine s-a stabilit că mușchiul
Fiziologie - metabolism şi motricitate by Bogdan Alexandru HAGIU () [Corola-publishinghouse/Science/1171_a_1934]
-
scop energetic nu este recomandată, deoarece în urma catabolizării acestora rezultă acid uric și alte substanțe nocive. Glucidele. Sunt folosite de către organism pentru producerea de energie, de aceea în efortul fizic rația alimentară se suplimentează în special cu glucide, care sunt oxidate până la dioxid decarbon și apă. În lipsa glucidelor sunt utilizate drept combustibil lipidele, care au ca produși finali de catabolism corpii cetonici: de aceea un regim alimentar sărac în glucide are ca rezultat apariția cetonemiei și deci a acidozei metabolice. Alimentația
Fiziologie - metabolism şi motricitate by Bogdan Alexandru HAGIU () [Corola-publishinghouse/Science/1171_a_1934]
-
ml (o jumătate de cană) de apă și amestecați, fără a adăuga vitamina C. Puneți piureul obținut în altă farfurie, lângă prima. Rezultatul În câteva minute, piureul de măr și banană fără vitamina C devine maro pentru că moleculele de oxigen oxidează fructele. Din contra, cel cu vitamina C este apărat de aceste atacuri oxidante pentru cel puțin o zi. Contrastul obținut între fructele maro oxidate și cele care și-au păstrat prospețimea și culoarea va fi surprinzător, astfel încât nu veți uita
[Corola-publishinghouse/Science/2291_a_3616]
-
câteva minute, piureul de măr și banană fără vitamina C devine maro pentru că moleculele de oxigen oxidează fructele. Din contra, cel cu vitamina C este apărat de aceste atacuri oxidante pentru cel puțin o zi. Contrastul obținut între fructele maro oxidate și cele care și-au păstrat prospețimea și culoarea va fi surprinzător, astfel încât nu veți uita niciodată această imagine care ilustrează atât de bine puterea de protecție a vitaminei C. Simplificând mult lucrurile, aproximativ același lucru are loc și în
[Corola-publishinghouse/Science/2291_a_3616]
-
însă și molecula sau atomul. Din contra, un radical pozitiv a pierdut un electron (sarcină negativă), în timp ce un radical negativ a primit unul. Aceste schimburi de electroni stau la baza reacțiilor de oxidoreducție (redox). Cel care cedează un electron este oxidat, iar cel care îl primește este redus. În fine, pe lângă radicalul oxigen (O), mai bine cunoscut, există și alte baze de radicali liberi, în funcție de atomul principal care aste prezent, cum ar fi: - Radicalul carbon (C); - Radicalul nitrogen sau azot (N
[Corola-publishinghouse/Science/2291_a_3616]
-
dezastre ecologice. Acestea vor avea cu siguranță repercusiuni asupra sănătății oamenilor. Bolile cardiovasculare Cunoaștem relativ bine în prezent acțiunea nefastă a radicalilor liberi în dezvoltarea aterosclerozei. Particulele de grăsime transportate de proteinele LDL („transportul de colesterol rău”) sunt mai întâi oxidate de radicalii liberi, ceea ce le permite imediat să intre mai ușor în pereții vaselor sangvine. Aceste depozite de grăsimi oxidate formează plăci de grăsime (ateroame) pe pereții vaselor sangvine și obstrucționează încetul cu încetul trecerea sângelui, a oxigenului și a
[Corola-publishinghouse/Science/2291_a_3616]
-
îmbătrânire. Această teorie a fost confirmată recent de cel puțin două experimente indiscutabile. Primul a avut loc în 1992, la centrul medical al Universității din Kentucky. S-a arătat că, îmbătrânirea, un număr din ce în ce mai mare de celule ale creierului sunt oxidate și afectate. S-a remarcat că acest lucru implică numeroase probleme de memorie. A doua dovadă experimentală a unei legături cauzale directe între radicalii liberi și îmbătrânire provine din rezultatele cercetării echipei lui Orr (1994), publicate la 25 februarie 1994
[Corola-publishinghouse/Science/2291_a_3616]
-
betacarotenul a redus la jumătate incidența atacurilor cardiace. Cercetătorii sunt acum de părere că grăsimile se instalează în pereții arteriali și încep să obstrucționeze arterele numai când transportatorii lor, lipoproteinele (LDL), s-au combinat cu oxigenul, adică atunci când s-au oxidat. Doctorul Jialal de la Universitatea Texas din Dallas a fost primul care a arătat că antioxidanții pot preveni oxidarea lipoproteinelor în organismul uman. Echipa doctorului Hermann Esterbauer de la Universitatea din Graz, Austria, a arătat că oxidarea acizilor grași polinesaturați din LDL
[Corola-publishinghouse/Science/2291_a_3616]
-
celulă și în nucleul său. Într-adevăr, sub stres oxidativ, echilibrul celular al fierului, al cuprului sau al calciului este alterat, iar unii dintre acești ioni migrează spre nucleul celulei (nucleus) și i se atașează. Prezența peroxidului de hidrogen (H2O2) oxidează astfel fierul (Fe2+) și creează radicalul hidroxil (OH0), prin următoarea reacție: Fe2+ + H2O2 → Fe3+ + OH0 + OH- Tocmai acest radical hidroxil produce ulterior daune ADN-ului. Cum putem acționa în fața acestei invazii de metale grele? În primul rând, trebuie să evităm
[Corola-publishinghouse/Science/2291_a_3616]