940 matches
-
reclamă proastă pentru IAR. Dar cel mai virulent a fost articolul „Faimosul raid Burnaia” de Vasile Damaschin în care se insinua că tot raidul n-ar fi fost decât o idilă între „blondă” (ea spune că nu era blondă, nici oxigenată) și „gigolo”, pe banii (nn. statului) „adunați cu pumnul și cu toba de la văduva cu șapte copii, de la funcționar, de la nenorocitul de țăran, de la muncitori...", afirmații dovedite neadevărate de ancheta care a urmat, fondurile provenind din vânzarea unor proprietăți din
Raiduri aviatice românești în Africa () [Corola-website/Science/331595_a_332924]
-
munte în bazinele hidrografice ale Dunării, Nistrului și în apele din Peninsula Balcanică. Mreana vânătă trăiește, în special, în râurile colinare (de deal) și de munte (mai ales în Ardeal și în bazinul Bistriței), cu apa limpede, curgătoare și bine oxigenată, mai ales în apele cu debite mici, alături de păstrăv și lipan. A fost întâlnită și pe versantul sudic al Carpaților și chiar în pâraiele mici de deal, din regiunea București. Poate trăi și în ape curgătoare, ce seacă mult în timpul
Mreană vânătă () [Corola-website/Science/331505_a_332834]
-
în grupuri mici, compuse din pești de diferite vârste și dimensiuni. Mreana vânătă este moderat fotofobă și preferă apele de lângă mal cu multă vegetație și numeroase adăposturi în albia râului, locuri unde stă ziua. În timpul verii caută ape proaspete și oxigenate, cu curs rapid. Nu întreprinde migrații și iernează pe loc, stând la adânc în stare latentă în locuri ascunse sau sub pietre mari și, poate, îngropându-se în nisip. Bazinul dunărean din România (Mureș, Argeș, Olt, Tisa, Ialomița) și Bulgaria
Mreană vânătă () [Corola-website/Science/331505_a_332834]
-
ani. Reproducerea are loc din martie până în iunie, la o temperatură nu mai mică de 14°C, poate fi anticipată sau amânată în funcție de condițiile climatice locale și debitele râurilor. Depunerea icrelor are loc în ape puțin adânci, curgătoare și bine oxigenate, cu funduri bogate în vegetație submersă. Fertilitate este ridicată, într-un sezon fiecare femelă poate depune pana la 60.000 de icre adezive cu un diametru de aproximativ 2 mm, de culoare gălbuie. După fecundare icrele aderă la vegetație sau
Babușcă de Tur () [Corola-website/Science/331231_a_332560]
-
o specie de pește care trăiește în special în apele de munte, ape cu temperatură relativ scăzută și în timpul verii, dar poate fi găsit și în zonele mai joase, submontane și de deal, cu condiția ca apele să fie puternic oxigenate. Poate fi găsit și la altitudini de 250-300 m, însă principalul său habitat îl reprezintă apele de la altitudini de peste 1000 m. Atinge 25-30 cm lungime și 0,8-1,6 kg greutate, ajungând excepțional la 50-90 cm lungime și 15 kg
Păstrăv () [Corola-website/Science/312628_a_313957]
-
un pacient. Inima nu se pune în gheatță, se păstrează la temperatura corpului și se conectează la un aparat special numit "sistem de îngrijire de organe", care îi permite să-și conserve și continue funcția de pompare de sânge cald, oxigenat. Această tehnică poate menține inima într-o stare adecvată pentru mult mai mult timp decât metodă tradițională. Pacientul este dus după operație la terapie intensivă pentru a se recupera. Când el se trezește, se trece la o unitate de recuperare
Transplant de inimă () [Corola-website/Science/326740_a_328069]
-
punct de vedere hidrologic, un rest al Mării Sarmatice și prezintă o serie de aspecte unice în lume : ape salmastre (în medie 16-18 grame de sare pe litru față de 34-37 în alte mări și oceane), stratificare între apele de suprafață oxigenate și cele adânci anoxice (fenomen denumit "euxinism"), limane la gurile fluviale, floră și faună cu multe specii-relicve. În zona litoralului românesc salinitatea scade și mai mult, în mod obișnuit fiind între 7 și 12 la mie. Marea Neagră se întinde pe
Marea Neagră () [Corola-website/Science/296856_a_298185]
-
și la rotifere, există fenomenul de ciclomorfoză: în legătură cu variația temperaturi, diferite generații se deosebesc prin dimensiunile spinului carapacei sau a excrescenței cefalice. Cladocerele trăiesc în apele dulci stătătoare, mai rar în apele marine sau salmastre și preferă apele reci și oxigenate. Ele efectuează ample migrații pe verticală, noaptea ieșind la suprafață, iar ziua coboară în păturile profunde. Se hrănesc cu particule în suspensie (detritus organic fin, bacterii, alge unicelulare). Dată fiind abundența hranei, sub formă de particule mici în bălți, ritmul
Cladocer () [Corola-website/Science/330630_a_331959]
-
cu apă și se folosește în construcții că văr stins. Descompunerea cloratului de potasiu se folosește pentru obținerea oxigenului în laborator. 2KClO3 = 2KCl + 3O2 Este o substanță care explodează ușor și se utilizează la prepararea prafului de pușcă. Descompunerea apei oxigenate nu are loc la încălzire ci folosindu-se un catalizator de dioxid de mangan. 2 H2O2 = 2H2O + O2 Reacția are loc și la dezinfectarea rănilor. Substanță dezinfectanta este oxigenul care se degajă.
Reacție chimică () [Corola-website/Science/314716_a_316045]
-
orbitei și preopercular. De fiecare parte câte 2 supraorbitare și 3 tabulare. Parietalele în contact, despărțind frontalele de occipitalul superior. Bazisfenoidul este prezent, dar ortosfenoidul lipsește. Ectoetmoidele sunt osificate. Trăiesc în râuri repezi și pâraie cu apă limpede, rece, bine oxigenată și cu fundul pietros sau nisipos. Sunt tipice în cursul mijlociu și inferior al râurilor de munte, dar în zonele mai nordice sunt de asemenea prezente în lacurile și râurile din câmpii. În Euroasia sunt răspândiți în regiunile arctice și
Thymallus () [Corola-website/Science/332021_a_333350]
-
activității peroxidazei Principiul metodei -punerea în evidență a peroxidazei se face cu ajutorul unei soluții de quaiacol. Mod de lucru Se cântăresc 10g produs, se adăuga 30ml H2O distilata, se filtrează proba, se iau 2 ml filtrat, se adăuga 1ml apă oxigenata 0,3% și 1 ml soluție de quaiacol 1%. După 3 minute, daca nu se observă apariția culorii roz sau violaceu se considera proba negativă, adică produsul a fost blanșat corespunzător. FIȘA DE LUCRU NR. 2.1. Legume păstăi congelate
etsdfs by sadfasd [Corola-journal/Imaginative/567_a_933]
-
Mării Adriatice, pe arii de distribuție foarte limitate, și de multe ori sunt supuse unor modificări constante a mediului de către oameni și sunt în pericol constant de dispariție. Genul "" cuprinde specii tipice de ape moderat reci, limpezi, curgătoare și bine oxigenate. Acești pești se întâlnesc în lacurile de munte, torenții de mare altitudine, torenții și râurile de la poalele munților și de deal, mai rar în apele limpezi și nepoluate din râurile de câmpie. Până în urmă cu câțiva ani, majoritatea speciilor acestui
Telestes () [Corola-website/Science/331646_a_332975]
-
HO) și dioxidul de carbon (CO) fiind utilizat în mod corespunzător. Peroxidul de bariu (BaO), se obține din oxidul de bariu (BaO), fiind un puternic oxidant. Este folosit în pirotehnie. Peroxidul de bariu (BaO) poate fi folosit în obținerea apei oxigenate (HO). Dacă se dizolvă oxidul de bariu (BaO) în apă, se obține o bază tare, hidroxidul de bariu (Ba(OH)), care este utilizată pentru identificarea ionilor carbonat (-CO). Cu halogenii bariu formează combinații de tipul BaX. Cu excepția fluorurii de bariu
Bariu () [Corola-website/Science/304317_a_305646]
-
12 săptămâni , atazanavirul a fost decelat în lichidul cefalorahidian și spermă timp de 12 săptămâni . Metabolizare : studiile efectuate la om și in vitro utilizând microzomi hepatici umani au demonstrat că atazanavirul este metabolizat în principal de către izoforma CYP3A4 rezultând metaboliți oxigenați . Metaboliții sunt excretați în bilă ca și alți metaboliți liberi sau glucuronidați . Căi suplimentare minore de metabolizare sunt N- dezalchilarea și hidroliza . S- au detectat în plasmă alți doi metaboliți minori ai atazanavirului . Nici un metabolit nu a prezentat in vitro
Ro_920 () [Corola-website/Science/291679_a_293008]
-
12 săptămâni , atazanavirul a fost decelat în lichidul cefalorahidian și spermă timp de 12 săptămâni . Metabolizare : studiile efectuate la om și in vitro utilizând microzomi hepatici umani au demonstrat că atazanavirul este metabolizat în principal de către izoforma CYP3A4 rezultând metaboliți oxigenați . Metaboliții sunt excretați în bilă ca și alți metaboliți liberi sau glucuronidați . Căi suplimentare minore de metabolizare sunt N- dezalchilarea și hidroliza . S- au detectat în plasmă alți doi metaboliți minori ai atazanavirului . Nici un metabolit nu a prezentat in vitro
Ro_920 () [Corola-website/Science/291679_a_293008]
-
12 săptămâni , atazanavirul a fost decelat în lichidul cefalorahidian și spermă timp de 12 săptămâni . Metabolizare : studiile efectuate la om și in vitro utilizând microzomi hepatici umani au demonstrat că atazanavirul este metabolizat în principal de către izoforma CYP3A4 rezultând metaboliți oxigenați . Metaboliții sunt excretați în bilă ca și alți metaboliți liberi sau glucuronidați . Căi suplimentare minore de metabolizare sunt N- dezalchilarea și hidroliza . S- au detectat în plasmă alți doi metaboliți minori ai atazanavirului . Nici un metabolit nu a prezentat in vitro
Ro_920 () [Corola-website/Science/291679_a_293008]
-
12 săptămâni , atazanavirul a fost decelat în lichidul cefalorahidian și spermă timp de 12 săptămâni . Metabolizare : studiile efectuate la om și in vitro utilizând microzomi hepatici umani au demonstrat că atazanavirul este metabolizat în principal de către izoforma CYP3A4 rezultând metaboliți oxigenați . Metaboliții sunt excretați în bilă ca și alți metaboliți liberi sau glucuronidați . Căi suplimentare minore de metabolizare sunt N- dezalchilarea și hidroliza . S- au detectat în plasmă alți doi metaboliți minori ai atazanavirului . Nici un metabolit nu a prezentat in vitro
Ro_920 () [Corola-website/Science/291679_a_293008]
-
12 săptămâni , atazanavirul a fost decelat în lichidul cefalorahidian și spermă timp de 12 săptămâni . Metabolizare : studiile efectuate la om și in vitro utilizând microzomi hepatici umani au demonstrat că atazanavirul este metabolizat în principal de către izoforma CYP3A4 rezultând metaboliți oxigenați . Metaboliții sunt excretați în bilă ca și alți metaboliți liberi sau glucuronidați . Căi suplimentare minore de metabolizare sunt N- dezalchilarea și hidroliza . S- au detectat în plasmă alți doi metaboliți minori ai atazanavirului . Nici un metabolit nu a prezentat in vitro
Ro_920 () [Corola-website/Science/291679_a_293008]
-
fier au fost folosite în comerțul cu mercur. Încălzirea mercurului în aer conduce la formarea oxidului de mercur. Poziția sa în seria reactivității metalelor face mercurul un metal care nu reacționează cu acizii obișnuiți precum acid sulfuric diluat, deși acizii oxigenați concentrați ca acidul sulfuric sau acidul azotic sau apa regală (acid clorhidric + acid azotic) pot să dizolve mercurul în scopul obținerii sulfaților, azotaților și clorurilor. La fel ca și argintul, poate reacționa cu acidul sulfhidric atmosferic. Mercurul reacționează cu sulful
Mercur (element) () [Corola-website/Science/301013_a_302342]
-
din anul 1866 recomanda o pudră pentru dinți fabricată din cărbune pulverizat, dar în același timp avertiza că pudrele pentru dinți ce se comercializau făceau mai mult rău decât bine. Până în anul 1900, o pastă de dinți făcută din apă oxigenată și praf de copt (bicarborat de sodiu) a devenit combinația recomandată. "Pastele" de dinți pre-amestecate au fost prima oară fabricate în secolul al XIX-lea dar nu au întrecut în popularitate pudra pentru dinți înaintea primului război mondial. În anul
Pastă de dinți () [Corola-website/Science/302260_a_303589]
-
proveniți dintr-unul din aceste ingrediente active. Această particularitate a condus la concluzia că pasta de dinți ieftină este la fel de bună ca cea scumpă. Ingrediente ca bicarbonatul de sodiu, enzime, vitamine, plante medicinale, calciu, apă de gură și/sau apă oxigenată fac adesea parte din amestec și sunt comercializate ca fiind benefice. Unii producători adaugă și agenți antibacteriali cum ar fi triclosanul sau clorura de zinc. Pasta de dinți este într-o varietate de arome, de cele mai multe ori fiind variații de
Pastă de dinți () [Corola-website/Science/302260_a_303589]
-
i sunt compuși oxigenați ai siliciului cu metale. Constituie peste 90 % din scoarța pământului, pe când mantaua este alcătuită numai din silicați. i au o structură atomică bazată pe același principiu de construcție, piatra de fundament o constituie tetraedri de . Un atom de siliciu fiind
Silicați () [Corola-website/Science/308478_a_309807]
-
cerc științific francez. În 1808, Gay-Lussac, colaborând cu chimistul francez Louis Jacques Thénard, lucrează la prepararea potasiuului și a sodiului, și astfel descoperă borul (elementul chimic). În următorul an, cu ajutorul pilei voltaice, demonstrează faptul că clorul, atunci numit acid clorhidric oxigenat, este de fpat un corp simplu. În 31 martie 1809 un decret regal îi conferă titlul de profesor în chimie practică. Printr-un decret din 17 februarie 1810, Gay-Lussac este numit ’’profesor de chimie’’ , înlocuindu-l pe Fourcroy, decedat în
Joseph Louis Gay-Lussac () [Corola-website/Science/322682_a_324011]
-
tare. Prin încălzire se descompune, iar în prezența substanțelor organice explodează puternic. Anhidrida acidului percloric este heptaoxidul de diclor - ClO. Acesta are două legături covalente simple și trei legături covalent coordinative. Sărurile acidului percloric - "perclorații" - sunt cei mai stabili compuși oxigenați ai clorului. Se prepară prin oxidare anodică a cloraților în soluție apoasă sau prin încălzirea cloraților la temperaturi de peste 400°C: Toți perclorații (cu excepția celor de cesiu CsClO, rubidiu RbClO, potasiu KClO și amoniu NHClO) sunt solubili.
Acid percloric () [Corola-website/Science/312134_a_313463]
-
5 m și o greutate maximală de 20 kg. Înotătoarele pelviene, dorsală și caudală lipsesc; înotătoarele pectorale sunt mici, iar înotătoarea anală este foarte alungită. Au o respirație dublă, branhială și bucală, care le permite să trăiască în ape slab oxigenate. Peștii adulții se hrănesc cu alți pești și mamifere mici, iar juvenili se hrănesc cu nevertebrate. Țiparul electric este înzestrat cu 3 organe electrice: organul principal, organul lui Hunter și organul lui Sachs. Organul principal și organul lui Hunter produc
Țipar electric () [Corola-website/Science/330483_a_331812]