505 matches
-
mă echipez cum se cuvine. Până și chiloți și două cămăși de schimb a scos priorul din ladă, în plus un pulover croșetat din resturi policrome de lână, care avea să-mi mai țină multă vreme de cald. Și, pe deasupra, pater Fulgentius mi-a mai băgat pe gât și o cravată cu puncte roșii pe fond albastru: „Pentru duminica“, așa cum a spus el făcând aluzie la o posibilă vizită la capela Caritas care ținea de cămin. Toate se potriveau. Cât despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
zori până târziu, stătea sâmbăta după-amiaza, tăcut, în ușa deschisă a chiliei sale și privea cu evlavie cum ne aranjam noi ca să ieșim în oraș. Eu mă vâram în pantalonii negri găsiți în lada cu haine din donații a lui pater Fulgentius. În camera de rufe, călugărul care slujea acolo le călcase o dungă tăioasă. Îmbrăcat și cu jacheta mea cu model în ace de brad, trebuie să fi arătat ca unul din acei profesioniști care deschid dansul. Din păcate, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
oare se juca deja Tasso al lui Goethe sau asta a fost un an mai târziu? - și pur și simplu înecat de imaginea tablourilor din expozițiile care se tot schimbau: Chagall, Kirchner, Schlemmer, Macke, mai cine încă? În căminul Caritas, pater Stanislaus mă hrănea cu Rilke, Trakl, o antologie de poeți baroci și cu primii expresioniști. Citeam ceea ce ofereau fondurile de carte salvate de nazism din biblioteca franciscanilor. Iar în compania unei fiice de profesor accesibile - refugiată din Bunzlau împreună cu tatăl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
limpede - primăvăratică, văratică, tomnatică - mă văd desenând chipuri pe jumătate treze care, pe colile mele, anticipează moartea. Deoarece prada nefumătorului s-a pierdut, rămâne incert dacă i-am folosit și pe tovarășii de cameră ca modele. S-ar putea ca pater Fulgentius, prior al căminului Caritas, cu expresia lui severă și sumedenie de cicatrici de vărsat de vânt și iubitorul de Rilke, pater Stanislaus, un om sensibil, călcând neauzit, care cita cu predilecție versuri din Privighetoarea îndârjită a călugărului baroc Spee
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
pierdut, rămâne incert dacă i-am folosit și pe tovarășii de cameră ca modele. S-ar putea ca pater Fulgentius, prior al căminului Caritas, cu expresia lui severă și sumedenie de cicatrici de vărsat de vânt și iubitorul de Rilke, pater Stanislaus, un om sensibil, călcând neauzit, care cita cu predilecție versuri din Privighetoarea îndârjită a călugărului baroc Spee von Langenfeld, să fi ajuns pe hârtie. Mi-aș dori să existe o coală pe care fratele grăbit care supraveghea totul, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
sculpturi mici, torsurile de femei executate liber după Lehmbruck, capul expresiv -, îmi depusesem cererea de înscriere la timp, iar cererii îi atașasem un certificat de practică favorabil, semnat de meșterul Moog. În plus, după cum îl asigurase pe locatarul său preferat, pater Fulgentius intervenise și el, în timpul rugăciunii zilnice de dimineață, la sfântul Anton, aflat în capela Caritas sub chipul unei statui de ghips pictat, în mărime naturală, în a cărui competență intrau o mulțime de lucruri. Când i-am relatat cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
lui Iisus și în Maica Domnului, pierdute încă din copilărie, prilej cu care, încă de atunci, mă familiarizasem cu o duzină de subtilități teologice. Și, la fel ca Joseph în lagărul cel mare de la Bad Aibling, așa îmi vorbea acum pater Fulgentius, chiar dacă nu era la fel de deștept precum camaradul meu bavarez, mai degrabă de o șiretenie țărănească și perfid. În balconașul corpului principal, pe care el îl numea birou, el schița pentru locatarul său o imagine de viitor ale cărei dimensiuni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
imagine de viitor ale cărei dimensiuni medievale aveau un farmec din cale-afară de ispititor și îmi aminteau de fanteziile mele de elev. De curând, așa spunea el, în mânăstirea centrală a ordinului franciscanilor murise, la o vârstă înaintată, fratele sculptor, pater Lukas. Acum mi se oferea, cu oberliht, blocuri de modelaj și ladă plină de lut cu tot, atelierul acestuia care se întindea până în grădina mânăstirii. Până și marmură din carierele din Carrara - pe care, la vremea lui, o prefera marele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
am descris cu o plăcere infernală depravata mea dependență de fete tinere, femei mature, de femeia în sine și când am supralicitat ispitirile sfântului Anton cu desfrâul - comis cu animale și făpturi fabuloase din atelierul flamand al lui Hieronymus Bosch - pater Fulgentius a renunțat la strădaniile sale de a mă converti. „Ah, da, carnea“, a spus el și și-a ascuns mâinile în mânecile rasei; așa procedează întotdeauna călugării atunci când îi atacă diavolul. Totuși, câteva decenii mai târziu, la o producție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
din copilărie, iar apoi - cu sau fără o pregătire academică de sculptor - aș fi dat ascultare sfatului primit de la stareț și m-aș fi refugiat, întâi de probă, apoi ca novice, în sfârșit cu legământ în atelierul mânăstiresc lăudat de pater Fulgentius... Eu în chip de călugăr. Ce nume de călugăr mi-ar fi fost atribuit? Ce anume, în afară de sfinții doriți, mi s-ar fi oferit pentru sculptură figurativă? Oare, asemenea maestrului de la Naumburg, odinioară, aș fi așezat pe soclu și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
și semnătura proprie, prețuind liniile lungi pe dedesubt, confirmă ceea ce era de bănuit: tânărul acela întunecat, străin mie, sunt eu ca student la Arte în primul semestru. Cravata poate să provină din lada cu donații a acelui neobosit întru caritate, pater Fulgentius. Nodul i-a fost făcut anume pentru o rezolvare rapidă într-un magazin pe nume Fotomaton. Bine ras și cu cărarea corect pieptănată, așa mă văd în lumina fotografului; o imagine care până la urmă nu spune nimic, ceea ce lasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
nefumător convins când, împreună cu o fată din Krefeld, ale cărei statuete de animale - cerbi și căței - făcuseră o impresie favorabilă asupra comisiei, am fost repartizat la clasa de sculptură a profesorului Sepp Mages. Noi eram cei mai tineri. Cineva, probabil pater Fulgentius, mă convinsese de efectul înviorător al glucozei în loc de tutun, căci el era acela care mă aproviziona cu asta: donații din partea unor patres și frați franciscani din Canada. În atelier mi-a sărit în ochi că toți ceilalți, printre ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
cu efecte didactice, expresia cioplită în piatră. Sub supravegherea lui am rămas harnic și am învățat meșteșugul. Din ce anume însă se compunea viața mea cotidiană în afara atelierului? Citeam ce se putea lua cu împrumut și ce îmi mai strecura pater Stanislas. Romanele tipărite de Rowohlt la rotativă ieșiseră pe piață, ieftine: Lumină de august a lui Faulkner, Inima lucrurilor a lui Greene. Îmi ieșeam fără încetare de sub condei poezii erau influențate când de Trakl, când de Ringelnatz, când de amânoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
ale celorlalți profesori s-a putut deduce că, în urmă cu câțiva ani, Gonda scrisese și chiar publicase un roman. În plus, era considerat un admirator al lui Rilke. La care eu am adus în discuție câștigul, îmbogățit încă de pater Stanislaus, al foamei mele de lectură, Însemnările lui Malte Laurids Brigge. Prin urmare, am ajuns la Rilke ca secretar și biograf al sculptorului Auguste Rodin. Gonda și cu mine am început să ne întrecem în lecturi. Nu știu ce am citat eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
obișnuia. Încă de când grupul s-a întrunit prima oară pentru ca, mai târziu, să-și ia numele după anul primei lor întâlniri, s-a citit și, imediat după aceea, s-a criticat. Tânărului poet, pe când era încă ucenic cioplitor în piatră, pater Stanislaus, care păzea biblioteca din căminul Caritas de pe Rather Broich, îi citise poezii de Georg Trakl, care erau foarte triste, foarte frumoase și lesne de imitat. Unul dintre criticii care apăreau în basmul ce nu voia să se mai termine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
dialectica basmelor lui Grimm, s-a purtat acum ca o piatră capabilă să se înmoaie și era plin de elogii la adresa tuturor poeziilor lui Bachmann: „Evoluția spre marea formă“ se recunoaște cu certitudine. Lucruri asemănătoare îmi spusese de altfel și pater Stanislaus, atunci când cititul călugăr franciscan mi-a înmânat solemn volumașul de poezii ale lui Trakl. Astfel că tânărul poet a tăcut și a deschis gura abia atunci când s-a așezat pe scaun lângă bărbatul pe nume Richter și a început
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
livrați de clinica H&V Cryos - Cryos, mai simplu - puteau fi numiți tați. Putea să li se spună și așa: copiii se născuseră În ograda lor. Cu o mulțime de urmași - neștiuți, e drept, dar siguri -, Thomas era chiar un Pater. CÎștigase cîndva niște bani, făcînd mult bine, indirect, unor femei pe care nu trebuia să le cunoască vreodată. Sămînța sa amalgamată adu sese Împlinire unor familii din toate punctele cardinale. Un cîștig substanțial pentru clinică și unul nu cine știe ce pentru
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
fata. Mult timp n-am putut să dorm, m-am tot gândit la el. Să dai un om afară pe o vreme ca asta... Ne-am rugat întruna și eu, și mama. Iar el umbla sub cerul liber. Am spus Pater Noster de nenumărate ori și n-am putut sări peste partea cu iertarea chiar de fiecare dată, pentru că mama ar fi observat. —Mai bine să umble sub cerul liber decât să fie împușcat. —Știu și eu? Poate... Depinde... Când l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
fizică a unei primejdii de moarte. Agrippina spuse că, pentru a evita riscul și scandalul unui proces public, juriștii împăratului jonglaseră inteligent cu legile. Găsiseră una, veche de peste cinci sute de ani, numită de patria potestate, care îi concedea tatălui, pater familias, putere de viață și de moarte asupra tuturor membrilor familiei sale. Prin urmare, Augustus își putea judeca fiica în taină, fără martori și fără apărători. — Ce și-au spus Augustus și biata mama în timpul unei asemenea judecăți barbare, n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
mândrul Senatus, divizat acum în diferite curente, nu mai era indicat pentru a controla imensitatea imperiului. Senatorii fuseseră obligați să-și recunoască superiorii: din când în când, din Senatus se evidenția cineva născut să comande - un consul, un triumvir, un pater patriae -, iar senatorii îi delegau o parte din putere. Sau respectivul o lua prin forța armelor, iar senatorii se revoltau pe dată. Astfel, după interminabilele masacre din timpul războaielor civile, Augustus anulase blând vechile structuri republicane. Întrucât era cu neputință
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
și naivului“ Gajus Caesar, astfel încât, prin manevre ingenioase, să poată obține din partea lui prevederi care, dacă ar fi fost dezbătute de senatori, s-ar fi lovit de o ostilitate cu neputință de depășit. Chiar dacă era foarte tânăr, l-au ales pater patriae și augustus, adică persoană protejată în mod sacru de legi, și pontifex maximus, capul religiei de stat, și, ceea ce era mai important, imperator, comandant suprem al armatei. Printr-o surprinzătoare concordie, îi acordară jus arbitriumque omnium rerum, cea mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
filme de avangardă și că va reveni la scrierea în limba română abia atunci cînd editorii bucureșteni îi vor tipări volumele neapărute: Imagini și scriitori români, Caietele unui inactual, Probleme vesele, Ferestre spre Europa, Dialoguri, un studiu despre esteticianul Walter Pater (cel care i-a inspirat lui Fondane ideea „artei religioase” a amicului Brâncuși...) și volumul de poeme Priveliști. Doar ultimul va vedea lumina tiparului în România interbelică... Tot în 1930, după întoarcerea din Argentina, îi va scrie lui Liviu Rebreanu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
știi cumva? Da. Spune-l. Cabana din grădină. E a ta, zise Marta fără să clipească. Adăugă: Pentru o chirie bună, bineînțeles... Zâmbi. Flavius-Tiberius rămase În scaun. Știa că ea va dispărea Înainte ca el să-i mulțumească. 25. Ecce pater! O descoperire târzie și nefolositoare. Ramolismentul bătrânului punea capăt unei frumoase tradiții de soldați ai micilor victorii și ai marilor eșecuri. Pe asumarea lor nediferențiată, familia Moduna și-a construit o solidă reputație de Învingători păguboși și perdanți optimiști: strălucirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
din perspectiva unui personaj care nici nu existase În sursa inițială: dama de companie a mamei, o tânără În același timp plină de sensibilitate și de slăbiciuni omenești.Titlul provizoriu al povestirii era Frumoasa casă, o expresie lansată de Walter Pater și apropriată de Oscar Wilde, ca titlu al uneia dintre cele mai reușite conferințe publice ale sale. George Du Maurier se numărase printre primii prieteni care Îi scriseseră, cu sensibilitatea și tactul care Îl caracterizau, după premiera la Guy Domville
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
lumea dandy-lor englezi prin patru nume de răsunet: Wilde, Whistler, Beardsley și Beerbohm. Semn că patria dandysmului mai poate să nască fii străluciți, cu atât mai mult cu cât zânele bune ale estetismului fin-de-siècle se numesc John Ruskin și Walter Pater. Încă o dată, dandysmul de pe malurile Tamisei se dovedește ceva mai unitar decât În Franța, fără atâtea contorsiuni și nuanțe, poate și pentru că relaxarea cenzurii morale victoriene Îi Îngăduie acestuia să se dezvolte În voie. Whistler, artistul american descins la Londra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]