506 matches
-
astfel până la secția de radiografie, cu camere întunecoase luminate doar de niște neoane fără intensitate, care nu se sting niciodată, mai conștiincioase ca lumina soarelui, dar la capătul coridorului observăm o luminiță pâlpâind intermitent, un copil complet chel, cu brațe slăbuțe, aprinde și stinge un întrerupător, iar eu văd cazna din ochii lui Udi, care încearcă să se ridice, lasă naibii întrerupătorul ăla, strigă el, nu ai altceva mai bun de făcut, nu văd nimic aici, îmi stric ochii. Ce s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
fiecare oră venea câte un autobuz gol la capăt de linie și pleca la fel de gol, uneori mi se părea că era unul și același autobuz care pleca și venea, lăsând în urmă satul neglijat, uneori Udi cobora acolo, mic și slăbuț, cu bretonul căzându-i pe ochi ca o coamă de cal, iar eu mă sprijineam de unul dintre pini și îl priveam dezamăgită, aproape rușinată, nu așa ar trebui să arate primul băiat de care m-am îndrăgostit, dar pașii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
pășește cu mare atenție, îmbrăcat doar în chiloți și un tricou albastru, rupt, sunt ani de zile de când îl bat la cap să îl arunce, dar nu vrea și, într-adevăr, îmbrăcat cu el arată ca un tinerel, proaspăt și slăbuț, pare dintr-odată mult mai tânăr decât mine, pare sănătos, medicina aceea orientală antică îl vindecase într-o clipă. Noga stă lângă el aplecată deasupra tejghelei de marmură, taie roșii, buzele ei sunt încordate din pricina efortului, totul este greu pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
începi să te maturizezi, atâta tot, trupul tău încă mai crește, vor mai trece câțiva ani până când își va căpăta forma finală, dar și eu sunt la fel ca ea, mă gândesc plină de invidie la Șhira și la Meirav, slăbuțe și bronzate, cu părul lor frumos tuns și cerceii sclipitori, atârnând de lobii urechilor lor asemenea unor dulci secrete. Acum vreau și eu să merg acasă, abia aștept să ajung, nu mai pot aștepta, aici suntem expuse, numai acasă vom
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
printre rafturile cu produse, temându-mă să nu fiu văzută, unde dispăruse, verific toate cozile, dar nu este nicăieri, aproape că îmi pierd speranța, când o văd lângă una dintre case, cu o pereche de jeanși strâmți și un tricou, slăbuță ca și când nu ar fi născut niciodată, punând pe bandă produse lactate unul după altul, iar lângă ele, sticluțe pentru bebeluși și scutece, și pudră, este ea sau nu, dar când privește în direcția mea, nu mai am nici o îndoială, ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
Ea se ridică agilă ca o maimuță). Vreau să mă-ntorc, să mă joc de-a "Monștrii în labirint". Fața fratelui ei se schimonosi. ― Atunci te joci singură. Trișezi mereu. ― Nu-i adevărat! făcu ea punându-și pumnișorii în șoldurile slăbuțe. Zici așa pentru că sunt mai tare și te oftici. ― Nici pomeneală. Tu te ascunzi prin niște conducte pe unde nu se poate trece. ― Și ce dacă? De-aia sunt cea mai bună. Mama lor își luă ochii de la pupitrul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
a ordonat să stau în birou cu un arestat al cărui anchetator avea de rezolvat niște probleme urgente. Nu trebuia decât să-l supraveghez, în timp ce omul scria o declarație. Nu am schimbat o vorbă cu acel bătrân mic de statură, slăbuț, care scria neobosit și despre care aveam să aflu că se numește Nicolae O. și fusese șef de cabinet al lui Horia Sima! De fapt, în acel moment, ancheta era terminată, inculpatul nefăcând decât să scrie, la dorința sa, un
ANCHETE ALE SECURIT??II by GHEORGHE COTOMAN () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84041_a_85366]
-
Giusto și-al soției sale Mărgărita. Marea epidemie cabalină din 1563-1565 l-a adus pe potcovar la sapă de lemn, așa că micul Pietro va fi dat fără prea multe regrete, încă de la cinci ani, unei mănăstiri franciscane din apropiere. Copilul, slăbuț, palid, cu păr castaniu cârlionțat, înainte de a se învăța cu rigorile vieții monahale și-ale gramaticii latine (va păstra de-a lungul întregii sale vieți o ușoară aversiune pentru prepozițiile cu cazul ablativî învață să vorbească cu păsările, gâzele și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
tare atât timp cât sloganurile sunt de genul „Muzica celor mai frumoși ani“. Nu pot accepta asta nici cu cel mai mult umor din lume. În plus, ce să zic, muzica era una, epoca era alta. Muzica anilor ’80 era însă destul de slăbuță, eu prefer muzica anilor ’70 de la noi. Ce piese ai folosit în spectacolele tale? În primul rând, muzica foarte bine lucrată din acea perioadă pe care eu o ascultam când eram copil și care îmi plăcea. Eu nu parodiez muzica
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2196_a_3521]
-
mai grav, a vrut toată gașca de la bloc, tăbărând pe ei. S-au încăierat ca la Podu’ Înalt, care cum se întâlneau față în față. Amicul meu a avut noroc. La el n-a venit decât un singur tip, unul slăbuț, cu o șapcă roșie pe cap. I-a tras un pumn în nas din prima, dar n-a căzut. S-a aruncat înfuriat spre el. S-au apucat strâns ca la box, atunci când nu mai ai putere, și s-au
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2171_a_3496]
-
face servicii neașteptate, dar și când apelează la cineva, nu este refuzată. Cu firea ei nu pare a fi exponentul care se lasă învins în lupta pentru existență, pomenită de ea. Mai departe pleacă la Matei, un băiat taciturn, necăsătorit, slăbuț, palid, cu părul rărit pe creștet, meticulos și răbdător, cu o vocație de înger, de-o politețe demodată cu femeile. Își saltă de pe cap căciula, sau basca, ce are, se înclină, la cuier își agață pardesiul tocmai la perete, chiar dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
Și cu treapta, cu treapta a doua ce face? În vara asta are examen de treaptă, nu-i așa? Știu eu, răspunse Maria, poate l-o ajuta Dumnezeu, poate o pune o vorbă, acolo și profesorul de sport. E cam slăbuț și la fizică și la matematică, acesta-i adevărul, el muncește, sărăcuțul are voință în el, dar dacă nu-l duce capul eu ce să-i fac? Învață ce învață și odată spune, văleu, mă doare capul de mor și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
cu totul specială a doctorului, rămâneau acolo, în paturile lor, niște amărâți de anonimi, cazuri neinteresante, prea ușoare sau prea dificile ca să se mai poată face ceva special. I se întâmplase mai de mult, să întâlnească în spital un bătrân slăbuț, tăcut, liniștit, cu ochii mari, serafici, adânciți în găvanele orbitei, se ținea de paturi, de pereți când pleca la WC-uri, târând papucii uriași pentru picioarele lui slăbănoage. La mine nu se uită nimeni, taică, i-a zis lui Marcu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
sârma de rufe de acasă, din copilărie și obrazul cenușiu al mamei sale. Spăla biata de ea rufe pentru opt copii veniți unul după altul... A, bună ziua domnule Viorel, te cinstești de dimineață, așa-i? Un coleg de serviciu, tinerel, slăbuț, ăsta, da, să tot facă teren, dacă o fi având serviciul lui și muncă de teren. Salut. Salut, ce zici, domnule, de chestia de afară, mai insistă acela, așezându-se la masa lui fără să fie poftit. Care chestie? Rândunelele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
se lupta cu ea însăși. Ela ridicată pe două perne, mânuia corect furculița și cuțitul, privea serioasă în farfurie, mesteca domol, cu gura închisă. Părea deosebită, separată de ei... Carmina încercă să recompună în minte figura mamei, o văzu blondă, slăbuță, cu pielea albă, lucioasă, o figură fragilă, timidă ce părea că plutește ușurel pe covoare și, dintr-odată, privind-o pe Fana, realiză că nu de prezența celei moarte se temea ea. Fana avea un fel de a gândi rectiliniu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
jura că ea nu le poate duce, încerca să mai scape de câteva borcane, dar amândoi părinții se împotriveau, se mențineau pe poziție. Lasă, ia-le, dimineața mai ai și tu ce întinde pe pâine, nu vezi cât ești de slăbuță, te suflă vântul, Carmina. Ea zâmbea și începea să cedeze, în copilărie existase același argument, dacă nu mănânci o să te sufle vântul și ea, pe jumătate încântată, pe jumătate speriată, se și vedea plutind prin aer înfrigurată, cu veșmintele fluturând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
suferind de piept, și folosind foarte des nuiaua, să mă scoată din blegia mea vizibilă și să mă împingă de la spate în fața satului? Patul său de moarte pe lângă care am trecut toată clasa și i-am sărutat mâna acestui om slăbuț, stins în floarea vârstei, cu o mică mustață neagră și cu o expresie ca de icoană pe chipul său supt de suferință, nu-mi apare niciodată în amintire fără un adânc fior: e pentru mine semnul că pe această lume
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
băitănași se uscau de umezeală lângă vatra mare, unde ardeau mănunchiuri de trestii. Faliboga izbi cu piciorul în ușă, o deschise și intră înlăuntru, cu Niță Lepădatu după el. —Măi Grecușor! se răsti el cătră unul din flăcăuași, subțire și slăbuț; ieși afară și du pe Alba acasă la mine. Și spunei Ianei să vie încoace și s-aducă ulciorul cel cu vin... Repede, măi! nu umbla împiedicat! Auzi-tu-m-ai?... Grecușor se deslipi ca o umbră de lângă horn și ieși afară ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
maschează radicalitatea unor texte poetice (de la Baconski la Mariana Marin). Ba s-ar putea spune că N. Manolescu se complăcea în a furniza un alibi puterii politice contribuind la acea supușenie a scriitorului român față de regim. Manolescu, critic de poezie? Slăbuț! Nu mai reiau demonstrația lui Mincu, pe care o socotesc destul de convingătoare. Se poate face o listă întreagă (o altă listă!) de clișee ziaristice pe care Manolescu nu se sfia să le aplice când unora, când altora, într-un mod
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
cu oase de mosc, care ți se târăște sub piele, otrăvindu-te, corturile din care răsare beduinul întunecat, mirosind a curmale, a sudoare de cal și a pulberi aurite, beduinul pe care l-ai chemat cândva noapte de noapte, fată slăbuță și strânsă între perne, zburătorul tău morganatic. Femeia uriașă, cu pielea exalând chemarea celeilalte Asii, conduce mașina, lângă tine, maiestuoasă prin însăși corpolența adormită a ființei ei revărsate sub falduri, sub basmaua care îi acoperă regulamentar părul și care se
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
Călărețul, dragul de el, prinde greu și dărâmă de fiecare dată orașe, tur nuri și alte minuni pitice. Otto și cu mine nu semănăm nici măcar la înălțime. Otto e mai înalt, mai rotofei, mai blond și mai tăcut. Eu sunt slăbuț, palid și am vorbit pri mul. Îmi place să povestesc, să folosesc cuvântul porto cală și să i-o iau înainte la toate. Otto mă privește, mă as cultă și mă înțe lege. Ne-am născut la douăzeci și cinci de minute
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
A renunțat în momentul în care doar tricoul îi mai ascundea bustul - monument ridicat pe piedestalul șuncilor. Prietena mea joacă cu o mână. Cu cealaltă își ascunde sânii. Iubitul ei e degajat. Eu sunt dealerul de data asta. Dau cărțile. Slăbuț. Pun jos două și ridic tot atâtea din teanc. Nu le mai țin sus, ca la macaua. S-ar duce naibii cacealmaua. Sunt ordonate cu fața-n jos, pe masă, dar le știu pe de rost. Blonda renunță la patru
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
În sfârșit, undeva, la fundul cufărului, regăsi tunica lui de studenție și câteva perechi de pantaloni. Nu arătau deloc rău. Ba chiar își amintea cât de repede cucerise, cu ajutorul lor, inimile unor copile din Viena. Pe vremea aceea era destul de slăbuț. Nu prea mânca, obosea repede și avea palpitații de inimă. Medicul îl invitase acasă și, în grădina înmiresmată de trandafiri și de zâmbetele frumoaselor sale copile, îi ținuse o veritabilă prelegere despre avantajele curei cu apă rece. Experiența dobândită în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
din dorința de a primi și oferi afecțiune celorlalți devine "brutal". O altă respondentă găsește ca principală cauză a agresivității reminiscențele de comportament învățat în centrul de plasament. O altă mamă semnalează dificultatea de adaptare a copilului, fiind "neajutorat" și "slăbuț", condiții în care a fost agresat de alți copii. Deși conștientizează aceste probleme este interesant de constatat că, părinții adoptatori nu mai identifică mecanisme de coping și resurse la fel de eficiente. În cazul copiilor cu dificultăți de vorbire, doi dintre copii
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
iar dacă nu are ce sau de unde, atunci să tacă. Un poet slab sau mediocru despre care nu se scrie, nu există. În momentul în care un "nume" critic îl distruge cu atât mai multă apă la moară îi dă slăbuțului sau mediocrului. Prea mulți critici români se ocupă de prea mulți creatori și de prea multe... altele! În Germania criticii așteaptă ceva mai mult ca și vinul care nu se bea tulburel și dacă consideră că e ceva de spus
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]