991 matches
-
182 G.F. Hegel, Prelegeri de filosofia istoriei, Editura Humanitas, București, 1997, p. 20. 183 Bergson crede că " Omul păcălește natura atunci când extinde solidaritatea socială la fraternitatea omului. (...) Omul proaspăt ieșit din mâinile naturii, era o ființă și inteligentă și socială, sociabilitatea lui fiind făcută să-și afle orizontul în comunități mici, iar inteligența fiind destinată vieții ulterioare, individuale și de grup.Dar inteligența, dezvoltându-se prin propriile eforturi, s-a dezvoltat în mod surprinzător . Ea a eliberat oamenii de restricțiile la
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
literaturilor naționale nu federează resursele pe care le presupune. În al doilea rând, la întâlnirea celor două modele ale genialității s-a deplasat spațiul de referință al limbii, "funcția" la care trimit practicile spontane. Geniul francez era orientat de valorile sociabilității, de idealul comunicării reușite și al schimbului fericit de idei; prin contrast, geniul micilor culturi naționale s-a situat în domeniul valorilor etice, bazându-se pe comportamente, atitudini, stiluri și moduri de a fi. Ceea ce trebuie subliniat e faptul că
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
întâlnirea, centralitatea, capitala), asumând în același timp o anchetă mai vastă și mai vagă, orientată spre alte moduri de folosire a limbajului, și în alte spații. Consecința cea mai importantă a acestei mutații a fost descentrarea practicilor spontaneității. Prin dispariția sociabilității din orizontul geniului, s-a produs o "explozie" a formelor productive, a numărului și distribuției lor: geniul, care se găsea în secolul al XVIII-lea concentrat în saloane și cancelarii, se dispersează în secolul al XIX-lea spre domeniile marginale
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
De aceea Herder insistă asupra practicilor sociale care se răsfrâng în repetițiile poeziei după ce s-au reflectat în redundanțele limbii. În paralelism e la lucru o "natură", aceea a dialogului intim ("viața fraților când locuiesc împreună"), un tip aparte de sociabilitate, care se bazează pe reluare și confirmare, nu pe conflict și dominație: "Cele două părți se întăresc reciproc, se ridică una pe alta, se inspiră în mod natural, fie că propovăduiesc, fie că exprimă bucuria, tristețea sau dragostea [...]. Când sufletul
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
realitate: în condiții "obișnuite", literatura ni se oferă cantitativ în cadrul unor forme de comunicare specializate (cei care își cumpără cărțile din librărie, cei care citesc literatură de consum sau experimentală, cei care fac sau vehiculează texte în cadrul diverselor forme de sociabilitate literară etc.). În raport cu literatura nu simțim solidaritatea cu milioanele de români, ci cu straturi sociale mult mai strâns determinate. Cum ar trebui ajustat unghiul de percepție ca să angajăm în domeniul literar cifrele mari ale demografiei? Aș compara situația cu modelul
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
separă - pe istoricul literaturii franceze din 1930 și pe animatorul literaturii române de la 1830 -, scopul urmărit prin exploatarea antonomazei e același. Heliade Rădulescu vrea să antreneze literatura română prin valuri ample de scriitori. Nu are încredere în structurile mici ale sociabilității literare, în cenacluri și bisericuțe și își imaginează cadența literaturii române exclusiv în funcție de succesiunea generațiilor. În acest sens ar trebui citită o idee care revine adesea în scrierile lui, aceea a geniului ca germene al întregii omeniri viitoare: În primul
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
Michelet cu o reprezentare aproape utopică. Pentru istoricul francez poeziile populare reprezentau un partaj de intimitate care nu depindea de formele sociale consacrate de tradiție și de cadrele instituționalizate ale spațiului public. Punctul lui de referință era idealul francez al sociabilității definit de instituțiile publice ale salonulului, curții regale sau conversației. Prin contrast, cultura română mobiliza forme de atașament colectiv lipsite de dimensiune publică. Era sociabilitatea Franței minus instituțiile ei. Dacă versurile vorbeau despre sentimente față de iubită sau față de tovarăși, Michelet
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
și de cadrele instituționalizate ale spațiului public. Punctul lui de referință era idealul francez al sociabilității definit de instituțiile publice ale salonulului, curții regale sau conversației. Prin contrast, cultura română mobiliza forme de atașament colectiv lipsite de dimensiune publică. Era sociabilitatea Franței minus instituțiile ei. Dacă versurile vorbeau despre sentimente față de iubită sau față de tovarăși, Michelet le presupunea ca ținând de sfera privată, constrânse de împrejurările istorice să se restrângă în domeniul intim al cercului familial: "strivită din toate părțile, pare
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
l-a citit pe Michelet e sensibil în textele lui Alecsandri la figurile fraternității, ale iubirii și ale prieteniei. Aproape toate analizele sunt desfășurate după o metodă tematistă, care recuperează din poezii sintagmele explicite care se referă la forme ale sociabilității "naturale". Faptul că într-o poezie se evocă tovărășia, atașamentul față de ceilalți, amorul, e văzut ca semn al libertății și al unei atitudini politice implicite. De aceea selectează dintr-o doină trei tipologii ale iubirii ("amorul filial, amorul patriei, ș-
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
inimii" se creează un cadru de oglindiri și de reverberări multiple. Amorul tematizat în poezie își regăsește "taina" în amorul trăit de poet și se oferă astfel pentru a fi experimentat în propria interioritate de către ascultător. În acest fel, valoarea sociabilității pe care Rosetti o împrumutase din lectura lui Michelet se construiește simultan și reiterativ pe mai multe planuri, ca și cum ar exista un flux comun care face să circule aceeași pasiune a simpatiei din viața culegătorului, în viața autorului anonim și
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
prilejuri de a înălța acolo câte un monument. * * * Vreau să insist asupra acestei prime figuri a angajamentului afectiv în literatură recurgând la un text clasic. Spinoza este cel care a reflectat asupra imitației de afecte și asupra rivalității în structurarea sociabilității umane 25. Toate textele care mă interesează se găsesc în Etica, mai exact în secțiunea referitoare la Originea și natura afectelor. E mai întâi Propoziția 27: "Dacă ne imaginăm că un lucru care ne seamănă și față de care n-am
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
zise naționale, vor fi reci și nepăsătoare pentru talente?99 " Prima întâlnire cu poetul" e o redare caracteristică, intens codificată, pe care o regăsim în numeroase documente ale vieții literare în modernitate 100. La fel ca și alte reprezentări ale sociabilității în lumea scriitorilor desfășurate în cadre specifice (cenaclul, revista literară) și în virtutea unei inițieri prealabile (" Îl întrebai de este frate cu poetul, despre care vorbisem altădată..."), această evocare participă la definirea unei marginalități. Pentru că atunci când sunt scoase în evidență, ritualurile
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
autori. În același sens a acționat și procesul de profesionalizare a literaturii, realizat prin precizarea progresivă a pozițiilor legitime din câmpul literar: definirea socială a statutului de scriitor, organizarea uniunilor de creație, delimitarea unor spații privilegiate ale comunicării și ale sociabilității literare, determinarea acțiunii critice, prescrierea conduitelor cititorului de literatură etc. În vreme ce reflecția în marginea productivității implica masa extinsă a populației, profesionalizarea se baza pe normarea strictă a sferelor de creație și consum. Cu excepția câtorva momente când specializarea practicilor literare a
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
și schimbare socială Schimbarea socio-culturală a societății noastre, modernizarea vieții și a stilului de viață zilnic au avut efecte asupra copilăriei, la copii cu vârste între 8 12 ani. Aceste schimbări nu trebuie înțelese ca o pierdere a, spontaneității, inițiativei, sociabilității pentru că ele încearcă să realizeze un echilibru între relații ca: individualitate-societate, intimitate societate. Baudrilard dă o definiție copilului, el fiind „destinul adultului care nu are voință iar societatea actuală a creat o generație consumatoare de mass media, copilul monstru, copilul
Învăţare motrică și sociomotrică by Radu Ababei () [Corola-publishinghouse/Science/1290_a_1899]
-
organizare a materialelor de studiat. Una dintre strategiile cele mai importante este cea a colaborării cu alți colegi. Pentru mulți studenți, cooperarea constituie o strategie de adaptare atât în plan emoțional (grupul, relațiile interpersonale securizează afectiv, răspund trebuințelor de afiliere, sociabilitate, recunoaștere, stimă), în plan cognitiv (schimbul de informații, cunoștințe, materiale are avantajul că se asociază cu economisirea de efort, resurse și, mai ales, facilitează reușita performanțială), cât și în plan comportamental (prin susținerea deprinderilor de relaționare, comunicare, întrajutorare). Așadar, colaborarea
[Corola-publishinghouse/Science/2159_a_3484]
-
școlari, comportamentul prosocial este corelat pozitiv cu „a fi prietenoși” și apare în asociație negativă cu agresivitatea și instabilitatea emoțională. Cercetările pe această temă au arătat încă o dată însemnătatea, pentru predipoziția altruistică, a formării la copii, încă de mici, a sociabilității și a unor scheme de sine ca persoane prosociale. Teoretic, dar și experimental, au fost reliefate și alte caracteristici de personalitate responsabile pentru conduitele prosociale. Și e firesc să conchidem că probabilitatea realizării lor efective crește atunci când respectivele caracteristici sunt
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
3.2. Structuri și relații socioafective" 3.2.1. Relații de afiliere infrastructurale: prietenia și dragosteatc "3.2.1. Relații de afiliere infrastructurale\: prietenia și dragostea" Una dintre certitudinile majore despre ființa umană este aceea că are nevoie de afiliere. Sociabilitatea este un dat genetic (omul este un animal social, în termenii sociobiologiei), întreținut și amplificat de organizarea vieții sociale (de la hoardele primitive, până la grupurile și instituțiile moderne) și operaționalizat pe plan spiritual-simbolic în valorile sociale. Ca entitate umană autentică, individul
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
populațional sau al unei comunități sunt decisive în geneza și desfășurarea unui comportament colectiv, începând de la simple manifestații până la revoluții. Două concepte apar astăzi mai des invocate în problema reușitei mobilizării: pe de o parte, potențialul de solidaritate, stocul de sociabilitate, cu alte cuvinte capitalul social, și, pe de altă parte, resursele de întreprinzător, de „agent social” (agency). Din punct de vedere social, cel mai relevant tip de comportament colectiv îl reprezintă - așa cum sugerează și cele de mai sus - mișcările sociale
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
cei mici; după ce crești, faci și tu pe alții. Nimeni nu-ți spune un cuvînt frumos, nimeni nu te mîngîie. Dacă ai un prieten mai bun cu care stai de vorbă, ceilalți zic că ți-o pui cu el."137 Sociabilitatea nu este o virtute nici pentru angajați; presați de superiori, șantajați de unii deținuți, mînați de interese meschine și ilegale, ei învață să fie suspicioși, să nu aibă încredere în nimeni, să se folosească de toate slăbiciunile celor din jur
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
greutatea, calitățile fizice, energia, sănătatea, aspectul exterior); - factori psihologici (inteligența, maniera de a comunica, instrucția, cunoștințele, judecata și decizia, intuiția, originalitatea, adaptabilitatea, trăsăturile temperamentale, caracterul, inițiativa, perseverența, ambiția, gradul de responsabilitate, încrederea în sine, controlul de sine etc.); - factori psihosociali (sociabilitatea, diplomația, popularitatea, prestigiul, cooperarea, capacitatea de influențare etc.); - factori sociologici (nivelul socioeconomic, statutul economic și social, mobilitatea socială etc.). # Deși eforturile investite în surprinderea și decelarea tuturor acestor factori au fost masive, rezultatele obținute sunt mai mult decât nesatisfăcătoare. În
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
am putea socoti - spune Stogdill - că factorii asociați cel mai adesea conducerii au fost următorii: capacitățile (inteligență, vivacitate, facilitatea comunicării, originalitate); reușita (instrucție, cunoaștere, putere atletică); responsabilitatea (siguranță, inițiativă, perseverență, agresivitate, încredere în sine, plăcerea de a excela); participarea (activitatea, sociabilitatea, adaptabilitatea, simțul umorului); statutul (nivel socioeconomic, popularitate). Din păcate, lista întocmită de Stogdill nu este unică. Astfel de liste abundă în literatura psihosociologică occidentală, numai că deficiența esențială a lor constă în faptul că între factorii sau trăsăturile enumerate nu
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
latente, subiacente unor variabile manifeste. Variabilele latente sau factor sînt variabilele care stau în spatele unor variabile manifeste. De exemplu, variabila măsurată direct prin răspunsul la un item de genul Sînt o persoană vorbăreață este o variabilă observabilă. În schimb, variabila sociabilitate nu poate fi măsurată direct și, prin urmare, este o variabilă latentă, nemanifestă. Cu toate acestea, în spatele faptului că sînt sau nu o persoană vorbăreață stă tocmai factorul sociabilitate. Analiza factorială permite tocmai descoperirea unui număr redus de factori sau
GHID PENTRU CERCETAREA EDUCAŢIEI by NICOLETA LAURA POPA, LIVIU ANTONESEI, ADRIAN VICENTIU LABAR () [Corola-publishinghouse/Science/797_a_1743]
-
Sînt o persoană vorbăreață este o variabilă observabilă. În schimb, variabila sociabilitate nu poate fi măsurată direct și, prin urmare, este o variabilă latentă, nemanifestă. Cu toate acestea, în spatele faptului că sînt sau nu o persoană vorbăreață stă tocmai factorul sociabilitate. Analiza factorială permite tocmai descoperirea unui număr redus de factori sau variabile latente care pot explica un număr mare de variabile manifeste. Există două tipuri majore de analiză factorială: analiza factorială exploratorie și analiza factorială confirmatorie. Dacă analiza exploratorie se
GHID PENTRU CERCETAREA EDUCAŢIEI by NICOLETA LAURA POPA, LIVIU ANTONESEI, ADRIAN VICENTIU LABAR () [Corola-publishinghouse/Science/797_a_1743]
-
zone-cartiere cu risc ridicat pentru un comportament antisocial, delicvența juvenilă, consumul de droguri, stupefiante; d) Cauze relaționale: dificultăți de comunicare (limbaj nedezvoltat, sărac, dezorganizat din cauza lipsei de stimulare); tulburări de articulație, ritm, fluență, voce, tulburări de relatare, evocare, lipsă de sociabilitate, introversiune accentuată; dificultăți de integrare în grup (respingerea de către membrii grupului, marginalizarea, izolarea); Principiul interactiv al acțiunii educațional terapeutice obligă ca activitățile educative să fie valorificate sub toate aspectele terapeutice ca urmare a faptului că aceste categorii terapeutice nu pot
Ghid metodic pentru activitățile de terapii în educația specială a copiilor cu cerințe educaționale speciale(CES) by Mihai Zamfir () [Corola-publishinghouse/Science/1189_a_2270]
-
zone-cartiere cu risc ridicat pentru un comportament antisocial, delicvența juvenilă, consumul de droguri, stupefiante; d) Cauze relaționale: dificultăți de comunicare (limbaj nedezvoltat, sărac, dezorganizat din cauza lipsei de stimulare); tulburări de articulație, ritm, fluență, voce, tulburări de relatare, evocare, lipsă de sociabilitate, introversiune accentuată; dificultăți de integrare în grup (respingerea de către membrii grupului, marginalizarea, izolarea); Principiul interactiv al acțiunii educațional terapeutice obligă ca activitățile educative să fie valorificate sub toate aspectele terapeutice ca urmare a faptului că aceste categorii terapeutice nu pot
Ghid metodic pentru activitățile de terapii în educația specială a copiilor cu cerințe educaționale speciale(CES) by Mihai Zamfir () [Corola-publishinghouse/Science/1189_a_2278]