648 matches
-
stat și particulare întreprind și ele complexe studii și sondaje de opinie. 2.3.2. Proiectarea și desfășurarea sondajelortc "2.3.2. Proiectarea și desfășurarea sondajelor" Sondajele de opinie sunt o variantă a anchetei - metoda cea mai frecventă în studiile socioumane, cu deosebire în sociologie. Ca și aceasta, elaborarea și finalizarea unui sondaj presupun următorii pași (etape): circumscrierea cât mai exactă a problemei de cercetat, a informațiilor dorite; identificarea și precizarea universului populațional la care ne referim, a publicului vizat; determinarea
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
vezi Reddin, 1970; vezi și Vlăsceanu, 1993, pp. 335‑338). * * * În literatura de specialitate există încă multe alte tipologii ale stilurilor de conducere, indiferent de numărul dimensiunilor considerate. Astfel, Bales (1953) distinge „specialistul tehnic al sarcinii” de „specialistul în problemele socioumane”; Cartwright și Zander (1960) diferențiază „liderul centrat pe realizarea sarcinii” de „liderul centrat pe conservarea grupului”; Bass și Barrett (1972), desprind după criteriul motivației „liderul orientat spre sine”, „liderul orientat spre sarcină”, „liderul orientat spre interacțiune”. Tipologia lui Bales merită
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
organizaționale. d. Modelele participării. În 1959, Yves Delamotte s-a referit pentru prima dată la două modele ale participării: modelul participării idilice sau participarea provocată: este vorba despre participarea dorită de angajați sau despre cea provocată de specialiștii în științele socioumane partizani ai teoriei relațiilor umane; modelul participării conflictuale, rezultat din exercitarea puterii sindicale. În primul caz, conflictele de interese sunt ignorate sau puse între paranteze, iar participarea este calificată ca fiind idilică, deoarece se speră ca interesele comune să devină
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
de răspundere, și lucrători apatici, pasivi, inerți, preocupați mai ales de propriile lor probleme decât de cele ale organizației, deci lucrători care participă și alții la care participarea este minoră, superficială, doar în plan productiv și mai puțin în plan sociouman. La unii, participarea capătă forme violente doar atunci când propriile interese le sunt în joc, și rămân cu totul apatici atunci când este vorba de interesele altora, de fapt, ale organizației. Există și forme „perfide” de participare care se realizează prin prezentarea
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
unei cercetări personale efectuate la întreprinderea de produse medicamentoase „Biofarm”, din București. În acea cercetare (vezi Zlate, 1975, apud Zamfir, 1980) încercam să surprindem rolul pe care îl are participarea personalului muncitor la conturarea climatului organizațional, dimensiune esențială a sistemului sociouman al organizației industriale. Printre subdimensiunile climatului organizațional (condiții tehnologice, condiții de muncă și viață, fluxul informațional, motivația, controlul organizațional) figura și participarea la decizii a angajaților. Această subdimensiune cuprindea întrebări referitoare la: 1) măsura în care conducerea este receptivă la
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
în cunoștință de cauză, pe baza unor cercetări științifice aprofundate și nu pornind de la impresiile de moment, de intuiție sau bun-simț. De aceea, fundamentarea științifică a procesului decizional-participațional și dintr-o perspectivă psihosocială și organizațională, capabilă să-i sporească eficiența socioumană, se instituie într-o necesitate de prim ordin. Managementul participativ - varianta franceză Forma managementului participativ este ceva mai veche. Ea a fost propusă în America, aproape concomitent, de Douglas McGregor (Human Side of Entreprise, 1960) și Rensis Likert (New Patterns
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
concluzie practică. Astfel, dată fiind legătura motivației și satisfacției cu performanța muncii sau cu o serie de alte fenomene cum ar fi absenteismul, fluctuația forței de muncă, este absolut necesară controlarea lor riguroasă de către conducătorii și specialiștii organizației în problemele socioumane. Satisfacție-performanță Cu al treilea enunț de mai sus am anticipat deja problema relației dintre satisfacție și performanță, la fel de controversată, dacă nu chiar mai controversată decât celelalte două. Steers (1988) arăta că în legătură cu această relație au fost avansate trei puncte de
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
a motivației de participare superficială, declarativă? Ce mijloace și modalitați are la îndemână organizația pentru a diminua frecvența comportamentelor contraproductive și, implicit, de a crește motivația angajaților? - iată întrebări la care conducerea organizației și personalul ei specializat în rezolvarea problemelor socioumane trebuie să mediteze și să acționeze în consecință. În fine, una dintre sarcinile cele mai dificile cu care se confruntă psihologia organizațional-managerială este aceea a elaborării unor programe de motivare a angajaților, a stabilirii unor practici motivaționale menite să contribuie
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
studii cu obiective foarte limitate și strict precizate. De altfel, chiar și din punct de vedere metodologic, trebuie să observăm că unele metode sînt de fapt universale, aplicabile oricărui domeniu investigat și oricărei situări disciplinare, altele sînt specifice tuturor disciplinelor socioumane (antropologice). În cele din urmă, trebuie să recunoaștem că este foarte dificil să vorbim despre metode exclusiv pedagogice. În plus, fiind unul dintre fenomenele antropologice complexe cele mai intens abordate, educația a fost și unul dintre primele domenii care s-
GHID PENTRU CERCETAREA EDUCAŢIEI by NICOLETA LAURA POPA, LIVIU ANTONESEI, ADRIAN VICENTIU LABAR () [Corola-publishinghouse/Science/797_a_1743]
-
se referă la „Formarea și perfecționarea cadrelor didactice”, cealaltă la „Relația dintre evaluarea formativă și randamentul școlar”, ambele desfășurate spre sfîrșitul anilor ’80, pe cînd amintitul autor era cercetător la Laboratorul de Orientare Școlară și Profesională din cadrul Centrului de Științe Socioumane al Universității din Iași. fapte, iar ipoteza s-a născut de la sine. Este limpede că, împreună cu colegii din colectivul de cercetare, am procedat la o cercetare de tip constatativ, încercînd să stabilim un diagnostic și, în funcție de acesta, să formulăm soluții
GHID PENTRU CERCETAREA EDUCAŢIEI by NICOLETA LAURA POPA, LIVIU ANTONESEI, ADRIAN VICENTIU LABAR () [Corola-publishinghouse/Science/797_a_1743]
-
căsuțele rezultate nivelul de realizare a obiectivelor de către fiecare elev); 1.De-a lungul timpului, rezultatele experimentelor au fost prezentate pe larg în zeci de studii publicate de membrii colectivului de cercetare în Revista de pedagogie, Anuarul Centrului de științe socioumane din Iași, seria dedicată filosofiei din Analele Universității „Al.I.Cuza” Iași. Vezi o prezentare extinsă a rezultatelor cercetărilor în Roman, 1995. -verificarea rezultatelor clasei conform principiului 50/50 (cel puțin 50% dintre elevii clasei trebuie să realizeze cel puțin
GHID PENTRU CERCETAREA EDUCAŢIEI by NICOLETA LAURA POPA, LIVIU ANTONESEI, ADRIAN VICENTIU LABAR () [Corola-publishinghouse/Science/797_a_1743]
-
de vedere, dar și propuneri de definiții și clasificări de lucru. Descrierea metodelor de cercetare în științele educației are ca fundament considerația că puține dintre acestea constituie demersuri specifice investigației în spațiul educațional; cele mai multe dintre metodele prezentate sînt comune științelor socioumane, fiind utilizate în special în cercetarea sociologică și psihologică. Identificarea sau formularea unei definiții pertinente pentru metodologia cercetării constituie o veritabilă aventură: definițiile sînt rare în literatura de specialitate, iar conținutul lor este adesea ambiguu. Potrivit lui J.H. McMillan (1992, p.
GHID PENTRU CERCETAREA EDUCAŢIEI by NICOLETA LAURA POPA, LIVIU ANTONESEI, ADRIAN VICENTIU LABAR () [Corola-publishinghouse/Science/797_a_1743]
-
cercetarea sociologică și psihologică. Identificarea sau formularea unei definiții pertinente pentru metodologia cercetării constituie o veritabilă aventură: definițiile sînt rare în literatura de specialitate, iar conținutul lor este adesea ambiguu. Potrivit lui J.H. McMillan (1992, p. 231), metodologia cercetării în științele socioumane se referă la „maniera în care sînt colectate datele și în care sînt aplicate tratamentele experimentale”. Cîteva observații de principiu asupra acestei definiții ar putea conduce la resemnificarea sa prin adiționarea unor elemente suplimentare: -nu este exhaustivă, deoarece exclude studiul
GHID PENTRU CERCETAREA EDUCAŢIEI by NICOLETA LAURA POPA, LIVIU ANTONESEI, ADRIAN VICENTIU LABAR () [Corola-publishinghouse/Science/797_a_1743]
-
prin intermediul chestionarului sau al interviului și testul) și nu distinge metodele de culegere a datelor de cele de prelucrare a informațiilor (de exemplu, observația sistematică și metoda corelațională). Rotariu și Iluț (1997) acceptă ca metode propriu-zise și incontestabile în științele socioumane doar observația și experimentul, la care adaugă alte trei „variante ale observației”: analiza documentelor, interviul și ancheta. Includerea variantelor de observație în rîndul metodelor științelor socioumane se justifică prin caracterul foarte particular al acestei metode atunci cînd este aplicată realităților
GHID PENTRU CERCETAREA EDUCAŢIEI by NICOLETA LAURA POPA, LIVIU ANTONESEI, ADRIAN VICENTIU LABAR () [Corola-publishinghouse/Science/797_a_1743]
-
metoda corelațională). Rotariu și Iluț (1997) acceptă ca metode propriu-zise și incontestabile în științele socioumane doar observația și experimentul, la care adaugă alte trei „variante ale observației”: analiza documentelor, interviul și ancheta. Includerea variantelor de observație în rîndul metodelor științelor socioumane se justifică prin caracterul foarte particular al acestei metode atunci cînd este aplicată realităților socioumane, în afara sferei fenomenelor fizice și naturale. Considerăm că elementul cel mai important al unei clasificări a metodelor de cercetare constă în diferențierea metodelor de culegere
GHID PENTRU CERCETAREA EDUCAŢIEI by NICOLETA LAURA POPA, LIVIU ANTONESEI, ADRIAN VICENTIU LABAR () [Corola-publishinghouse/Science/797_a_1743]
-
doar observația și experimentul, la care adaugă alte trei „variante ale observației”: analiza documentelor, interviul și ancheta. Includerea variantelor de observație în rîndul metodelor științelor socioumane se justifică prin caracterul foarte particular al acestei metode atunci cînd este aplicată realităților socioumane, în afara sferei fenomenelor fizice și naturale. Considerăm că elementul cel mai important al unei clasificări a metodelor de cercetare constă în diferențierea metodelor de culegere a datelor, a metodelor de prelucrare și de organizare a informației. O precizare suplimentară se
GHID PENTRU CERCETAREA EDUCAŢIEI by NICOLETA LAURA POPA, LIVIU ANTONESEI, ADRIAN VICENTIU LABAR () [Corola-publishinghouse/Science/797_a_1743]
-
subiectivitatea observatorilor intervine în realizarea cercetării. Observația participativă este o variantă a observației naturale, în care observatorul își asumă un rol în cadrul social pe care îl cercetează. Într-o lucrare recentă, Mucchielli și colaboratorii săi (2002) afirmă că în științele socioumane observația participativă este astăzi echivalentă cu metoda etnografiei. Pe întreaga perioadă a desfășurării observației, observatorul trebuie să-și păstreze obiectivitatea științifică. Acest tip de observație este util mai ales în studierea mecanismelor interpersonale care operează într un cadru social (Evans
GHID PENTRU CERCETAREA EDUCAŢIEI by NICOLETA LAURA POPA, LIVIU ANTONESEI, ADRIAN VICENTIU LABAR () [Corola-publishinghouse/Science/797_a_1743]
-
pot fi utilizate și strategii cum ar fi analiza datelor de către doi sau mai mulți cercetători (după același protocol), prezentarea clară a concluziilor, dar și a posibilelor contra argumente ale acestora. Studiul de caz ca metodă de cercetare în științele socioumane, în general, și în științele educației, în particular, dispune de o serie de avantaje incontestabile: -Permite investigarea detaliată a unor persoane, evenimente și fapte, ceea ce poate pune la dispoziția cercetătorului un volum impresionant de date. -Facilitează explorarea unei probleme de
GHID PENTRU CERCETAREA EDUCAŢIEI by NICOLETA LAURA POPA, LIVIU ANTONESEI, ADRIAN VICENTIU LABAR () [Corola-publishinghouse/Science/797_a_1743]
-
Metoda anchetei este specifică sociologiei, dar se folosește frecvent, în formă adaptată, în cercetarea educațională. T. Rotariu și P. Iluț (1997) consideră că interviul și ancheta se constituie în metode de sine stătătoare, datorită specificului obiectului metodei observaționale în științele socioumane: indivizii cu care cercetătorul interacționează prin intermediul limbajului oral sau scris. În opinia autorilor, poziția potrivit căreia ancheta este o metodă ce se poate realiza fie prin intermediul tehnicii chestionării, fie prin tehnica interviului susținută de S. Chelcea (1996) nu este adecvată
GHID PENTRU CERCETAREA EDUCAŢIEI by NICOLETA LAURA POPA, LIVIU ANTONESEI, ADRIAN VICENTIU LABAR () [Corola-publishinghouse/Science/797_a_1743]
-
odată cu multiplicarea și perfecționarea mijloacelor de calcul și a celor grafice, tehnicile sociometrice ar putea fi „reinventate” ca metode de cercetare educațională. 3.4.4. Metode de măsurare: testele pedagogice Literatura care tratează probleme de metodologie a cercetării în științele socioumane abundă în definiții ale testului (în engleză, probă, examinare, încercare), de la definiții de dicționar pînă la definiții asociate unor mari nume din psihologie (L. Cronbach sau A. Anastasi). În lucrările de metodologie a cercetării educaționale, testul este definit ca „o
GHID PENTRU CERCETAREA EDUCAŢIEI by NICOLETA LAURA POPA, LIVIU ANTONESEI, ADRIAN VICENTIU LABAR () [Corola-publishinghouse/Science/797_a_1743]
-
aleși aleatoriu. În cazul în care natura problemei și a instrumentului de cercetare permite estimarea acestui tip de fidelitate, se calculează indicele mediu de corelație intraclasă (Gliner și Morgan, 2000), care se regăsește în pachetele de analiză statistică pentru științele socioumane de tipul SPSS printre opțiunile de analiză a fidelității. Validitatea unui instrument de cercetare se referă la măsura în care acesta surprinde conceptul/achizițiile vizate. În cazul unui instrument de cercetare, se pot estima mai multe tipuri de validitate (Anastasi
GHID PENTRU CERCETAREA EDUCAŢIEI by NICOLETA LAURA POPA, LIVIU ANTONESEI, ADRIAN VICENTIU LABAR () [Corola-publishinghouse/Science/797_a_1743]
-
pentru fiecare membru al populației s. existe aceeași probabilitate de a fi inclus în eșantion. Dacă s-ar respecta acest procedeu, ar rezulta un eșantion probabilist (Havârneanu, 2000a, p. 89). Asemenea eșantioane sînt greu de utilizat în cadrul experimentelor din științele socioumane, deoarece fiecare potențial subiect trebuie să și exprime acordul de a participa la realizarea unui studiu. -Artificialitatea mediului în care se realizează experimentul conduce la o scădere a așa-numitei validități ecologice (Best, 1977; Havârneanu, 2000a). Din dorința de a
GHID PENTRU CERCETAREA EDUCAŢIEI by NICOLETA LAURA POPA, LIVIU ANTONESEI, ADRIAN VICENTIU LABAR () [Corola-publishinghouse/Science/797_a_1743]
-
factori cîți au valorile eigenvalue peste 1. Criteriile în funcție de care stabilim numărul de factori ce urmează a fi extrași sînt: a) factorii să aibă valori eigenvalue peste 1; b) procentul de varianță cumulată explicată (în general, peste 40% în științele socioumane); c) testul Scree - momentul în care în graficul Scree apare ruptura este pragul de selectare a factorilor; d) interpretabilitatea factorilor. Activăm butonul Rotation. Aici sînt prezentate mai multe metode de rotație a factorilor, unele ortogonale (Varimax, Quartimax și Equamax), altele
GHID PENTRU CERCETAREA EDUCAŢIEI by NICOLETA LAURA POPA, LIVIU ANTONESEI, ADRIAN VICENTIU LABAR () [Corola-publishinghouse/Science/797_a_1743]
-
în anii ’50 ai secolului trecut i-a determinat pe Miller și Dollard să-i asimileze acesteia propria teorie. Coerența remarcabilă a construcției lor a facilitat această fuziune, dând naștere uneia dintre cele mai reușite concepții privind învățarea și devenirea socioumană. De fapt, cei doi au început săsusțină că teoria lor anticipase cibernetica și chiar o depășea pe aceasta prin complexitate. 5.6.1. Analiza cibernetică a orientării răspunsului prin legături feedbacktc " 5.6.1. Analiza cibernetică a orientării răspunsului prin
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
țării noastre în perioada considerată. Vizavi de avantajul enunțat, se impune însă și precizarea că înțelegerea științifică este focalizată pe fenomene și procese inedite pentru terți, ca trăire directă, și necesare ca transformări instituționale radicale, dar, deocamdată, anormale ca finalitate socioumană pentru majoritatea populației (fapt greu de calificat ca fiind o binefacere). Lucrarea este desfășurată pe 12 capitole structurate în două părți. Partea I, intitulată „Tranziție postsocialistă, transformare, reformă, privatizare, economie performantă”, cuprinde capitolele 1-6, care abordează demersul definirii și caracterizării
Macroeconomia tranziției postsocialiste by Cristian Florin CIURLĂU () [Corola-publishinghouse/Science/196_a_212]