1,240 matches
-
să cânt!/ Prin transparențe albe, de flaute târzii,/ Simt tot mai vag în sânge teluricul «aș vrea»,/ Prin văi de nebunie se clatină o stea”. În orizontul morții, versul din Fata Morgana păstrează, totuși, din ce în ce mai difuz, sentimentul împotrivirii în fața trecerii. SCRIERI: Tălmăciri din mine, Călărași, 1936; Fata Morgana, București, 1938. Repere bibliografice: V. I. Cataramă, „Tălmăciri din mine”, IIȘ, 1937, 1; Octav Șuluțiu, „Tălmăciri din mine”, F, 1937, 5; Ion Șiugariu, „Tălmăciri din mine”, „Decalog”, 1937, 53; Ovid Caledoniu, „Fata Morgana”, „Sfarmă-Piatră
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288767_a_290096]
-
teluricul «aș vrea»,/ Prin văi de nebunie se clatină o stea”. În orizontul morții, versul din Fata Morgana păstrează, totuși, din ce în ce mai difuz, sentimentul împotrivirii în fața trecerii. SCRIERI: Tălmăciri din mine, Călărași, 1936; Fata Morgana, București, 1938. Repere bibliografice: V. I. Cataramă, „Tălmăciri din mine”, IIȘ, 1937, 1; Octav Șuluțiu, „Tălmăciri din mine”, F, 1937, 5; Ion Șiugariu, „Tălmăciri din mine”, „Decalog”, 1937, 53; Ovid Caledoniu, „Fata Morgana”, „Sfarmă-Piatră”, 1939, 150; Ion Frunzetti, Poezia lui George Petcu, „Decalog”, 1939, 4-5; George Meniuc, Semnificația
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288767_a_290096]
-
clatină o stea”. În orizontul morții, versul din Fata Morgana păstrează, totuși, din ce în ce mai difuz, sentimentul împotrivirii în fața trecerii. SCRIERI: Tălmăciri din mine, Călărași, 1936; Fata Morgana, București, 1938. Repere bibliografice: V. I. Cataramă, „Tălmăciri din mine”, IIȘ, 1937, 1; Octav Șuluțiu, „Tălmăciri din mine”, F, 1937, 5; Ion Șiugariu, „Tălmăciri din mine”, „Decalog”, 1937, 53; Ovid Caledoniu, „Fata Morgana”, „Sfarmă-Piatră”, 1939, 150; Ion Frunzetti, Poezia lui George Petcu, „Decalog”, 1939, 4-5; George Meniuc, Semnificația lui George Petcu, „Decalog”, 1939, 96; Laurențiu Fulga
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288767_a_290096]
-
Morgana păstrează, totuși, din ce în ce mai difuz, sentimentul împotrivirii în fața trecerii. SCRIERI: Tălmăciri din mine, Călărași, 1936; Fata Morgana, București, 1938. Repere bibliografice: V. I. Cataramă, „Tălmăciri din mine”, IIȘ, 1937, 1; Octav Șuluțiu, „Tălmăciri din mine”, F, 1937, 5; Ion Șiugariu, „Tălmăciri din mine”, „Decalog”, 1937, 53; Ovid Caledoniu, „Fata Morgana”, „Sfarmă-Piatră”, 1939, 150; Ion Frunzetti, Poezia lui George Petcu, „Decalog”, 1939, 4-5; George Meniuc, Semnificația lui George Petcu, „Decalog”, 1939, 96; Laurențiu Fulga, Toamna aceea din ’37, UVR, 1941, 24; Vasile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288767_a_290096]
-
Z. s-a implicat în transpunerea în românește a prozei polone, în palmaresul său intrând versiuni la autori de primă mărime, precum clasicii Boleslav Prus, Henryk Sienkiewicz (Potopul), Zofia Nalkowska, Eliza Orzeszkowa, Maria Da¸browska. Un loc însemnat îl ocupă tălmăcirile din proza contemporană, incluse în mai multe antologii, ca și din scriitori moderni (Jaroslaw Iwaszkiewicz, Stanislaw Ignacy Witkiewicz, Witold Gombrowicz ș.a.) ori mai recenți (Czeslaw Milosz, Olga Tokarczuk). Traducerile se remarcă nu numai prin găsirea celor mai potrivite echivalențe stilistice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290688_a_292017]
-
VARLAAM ȘI IOASAF, carte populară tradusă în românește de Udriște Năsturel în anul 1649. În veacurile ce vor veni se vor face noi tălmăciri: Vlad Boțulescu (în 1764) și Samuil Micu (înainte de 1782) din italiană, iar alcătuitorii masivei culegeri Viețile sfinților (Iași, mănăstirea Neamț, 1807-1815) din rusește. Se adaugă prelucrările la care cartea a fost supusă și difuzarea în manuscrise și prin oralitate a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290432_a_291761]
-
spațiul ipotezelor neslave a fost ocupat de opinia generalului Petre Vasiliu Năsturel, care socotea că Udriște Năsturel ar fi tălmăcit din grecește, și de părerea lui Alexandru Piru, ce înclina spre aceeași sursă, atribuindu-i în plus lui Udriște Năsturel tălmăcirea în slavonă. Dar acesta nu avea de ce să se apuce de realizarea unei noi tălmăciri în slavonă, din moment ce manuscrisele slave conținând legenda vieților lui Varlaam și Ioasaf circulau în spațiul românesc din secolele al XIV-lea și al XV-lea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290432_a_291761]
-
Udriște Năsturel ar fi tălmăcit din grecește, și de părerea lui Alexandru Piru, ce înclina spre aceeași sursă, atribuindu-i în plus lui Udriște Năsturel tălmăcirea în slavonă. Dar acesta nu avea de ce să se apuce de realizarea unei noi tălmăciri în slavonă, din moment ce manuscrisele slave conținând legenda vieților lui Varlaam și Ioasaf circulau în spațiul românesc din secolele al XIV-lea și al XV-lea; el nu a tradus nici din grecește în românește (de altfel nu se cunosc prea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290432_a_291761]
-
ce cuprinde doar textul românesc. Toate sau aproape toate manuscrisele ulterioare specifică într-un fel sau altul că traducerea a fost făcută din slavonă. Năsturel a tradus, fără îndoială, de pe un original slavon, dar nu textul copiat în paralel cu tălmăcirea sa reprezintă izvorul principal. Textul slavon pare să fi fost transcris ulterior și „potrivit” după versiunea românească de cineva care știa slavonește destul de bine, operație dovedită de unele neconcordanțe, de spațiile libere, de glosele marginale și de feluritele „ajustări” datorate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290432_a_291761]
-
Depărățeanu și versuri de Maria Suciu. Redactorul I. S. Bădescu, folosind și pseudonimul Bihoreanul, e prezent cu fabule și cu o culegere de poezii populare. Se dau și câteva traduceri din Lamartine (reproduse după „Telegraphul”) și din Xavier de Maistre (tălmăcire de I. M. Codrescu). Colaborează și Ion Creangă, atunci diacon, cu articolele Misiunea preotului la sate și Iezuitismul în România. R.Z.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288485_a_289814]
-
cuvântului cu care începe. „Totuși este trist în lume” sau „Totul este trist în lume”? Criticul conchide că e vorba de tulburătorul totuși, căci logicul deși nu lipsește, fiind filigranat în structura intimă a poemei de la un capăt la celălalt. Tălmăcirea ideatică a Florii albastre în viziunea lui Vladimir Streinu este splendidă: „...deși poetul consimte la dulcea injoncțiune a iubitei de a se retrage din lumea inumană a „stelelor”, a „norilor” și a „cerurilor înalte”, deși a admis că numai mormintele
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92909]
-
Dumitrescu (vestita ediție bilingvă a operei poetului Ă, 1 idem, p.319 2 Pagini de critică literară, vol. IV, p. 444 3 Pagini de critică literară, vol. III, p. 73 75 salutată de Vladimir Streinu printr-o justă frază apreciativă, tălmăcirea fiind socotită „un adevărat act de cultură.”1 În O pagină din Proust este descifrat cu finețe mecanismul amintirii și procesul convertirii estetice: „... istoria întreagă a creației proustiene arată un om pus de sine însuși, în ciuda debilității fizice, sub efortul
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92909]
-
pentru podoabă, spectaculoasa vocație bibliofilă și anticarială în genere îl determină pe acest poet cu daruri de caligraf și miniaturist, pe acest insațiabil degustător de frumuseți artizanale să acorde aspectului tehnico-grafic al cărților pe care le semnează (opere originale și tălmăciri) tot atâta însemnătate, dacă nu chiar mai multă uneori, ca și conținutului lor: să aleagă formatul cel mai agreabil adecvat, să asigure cât mai ademenitoare coperți, să ornamenteze paginile, copios, cu ilustrații splendide, să procure, pentru imprimarea textelor, cerneluri speciale
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290668_a_291997]
-
la Direcția Teatrelor din cadrul Consiliului Culturii și Educației Socialiste (1975-1976), încheindu-și activitatea ca documentarist principal la Institutul de Informatică din București (1976-1982). S. a tradus îndeosebi proză din literatura rusă și din spațiul ex-sovietic. Un moment important îl prezintă tălmăcirea, în 1997, a romanului Casa Pușkin de Andrei Bitov, editat mai întâi în Occident în 1978, care urmărește destinul unor generații de intelectuali umaniști de origine nobilă confruntați cu vicisitudinile istoriei, protagonistul refugiindu-se în „turnul de fildeș” al renumitului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289875_a_291204]
-
un spațiu considerabil. Apar, printre altele, baladele Mihu Copilul, Miorița, basmele Oile cu lâna de aur (din zona Mehedinți) și Paserile cu cioc de fier (din Vâlcea). În ceea ce privește traducerile literare, nesemnate, dar aparținând mai toate lui Grandea, sunt de semnalat tălmăcirea parțială după Don Quijote de Cervantes și două articole despre H. Heine (unul al lui Gérard de Nerval), însoțite de o traducere în proză din creația poetului (Intermezzo). Mai apar scurte recenzii la cărți străine și o cronică la spectacolul cu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285888_a_287217]
-
și în 1707) și din străinătate (la Stambul, la Padova, în Polonia), dispuși să filtreze informațiile prin grile filosofice tot mai puțin rigide (proprii unui raționalism ortodox în plină coagulare), înzestrați cu o acribie filologică pe care o folosesc în tălmăcirea textelor sacre și profane, eliberați în bună măsură (fie și sub forma unor îndoieli pronunțate în legătură cu unele „adevăruri” tradiționale) de presiunea unor autorități confesionale până atunci de necontestat, pentru acești cărturari se limpezesc în spirit modern și alte imagini și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290334_a_291663]
-
izvod originar pentru trei tălmăciri-prelucrări în neogreacă, una tipărită la Veneția în 1803) în timpul lui Matei Basarab de un cărturar din cercul lui Udriște Năsturel sau chiar de învățatul cumnat al domnului, autor și realizator al unor programe savante de tălmăciri. B.P. Hasdeu publică textul „biografiei” patriarhului Nifon în „Arhiva istorică a României”, în 1865. Până la un punct, desfășurarea istorisirii nu depășește cadrul impus de o lungă tradiție: „introducția”, elogiul părinților de stirpe aleasă și încărcați de virtuți, anii de formare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290531_a_291860]
-
o serie de lucrări de edificare morală și religioasă - Înseninare... (1928), Casa din pădure (1932) Schitul cu plopi (1933) Flori creștine (1935), La apusul soarelui (1938), Alte flori creștine (1939), Stând la foc... (1941). Pe aceleași coordonate se situează și tălmăcirile făcute din operele unor scriitori ca Eugène Fromentin, Alphonse Daudet, Ivan Turgheniev, Bernardin de Saint-Pierre, Daniel Defoe, Oliver Goldsmith. A tălmăcit, de asemenea, Viețile sfinților (I-VII, 1934-1941), precum și Asemănarea cu Domnul Hristos (Imitatio Christi), a transpus în românește Histoire
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287749_a_289078]
-
literare, adesea veritabile nuvele și povestiri, sunt cuprinse în numeroasele scrieri de edificare morală și religioasă, destinate îndeosebi sătenilor. Ceea ce le distinge e profunda credință a scriitorului, precum și o veritabilă conștiință de misionar. Acesteia i se datorează și cele mai multe dintre tălmăcirile efectuate de L.-M. SCRIERI: Petre Liciu, Focșani, 1914; Zile de campanie, București, 1915; Povestirile lui Spulber, Craiova, 1921; Hotare și singurătăți, București, 1922; Revoluția de mâine..., București, 1925; Fabule și satire, Arad, 1925; În grădina lui Naș Mușat, București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287749_a_289078]
-
Fromentin, Dominique, București, 1922; Alphonse Daudet, Scrisori din moara mea, București, 1923, Din uimitoarele isprăvi ale lui Tartarin din Tarascon, București, 1942; Ivan Turgheniev, Anciar sau Arborele morții, București, [1912]; N. Iorga, Istoria românilor și a civilizației lor, București, 1929; Tălmăciri alese din Sf. Ioan Gură-de-Aur, București, [1937]; Samuel Smiles, Ajută-te singur sau Caracter, purtare și stăruință, București, [1935]; Viețile Sfinților, I-VII, București, [1934-1941]; Nicholas Patrick Stephen Wiseman, Fabiola sau Biserica din catacombe, București, [1937]; Vladimir Ghika, Femeia adulteră
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287749_a_289078]
-
cultura românească traducerea din greacă a culegerii de basme orientale Aravicon Mithologhicon [Povești arabe], din 1757, o prelucrare și o unificare a două cicluri epice de origine indiană și arabă, realizate în limba franceză între 1704 și 1712. Este prima tălmăcire românească păstrată integral (în manuscrisul 2587 de la Biblioteca Academiei Române), datează din 1783 și a fost atribuită monahului Rafail de la mănăstirea Hurezi. Revizuită după originalul grec și prelucrată stilistic, această versiune a fost publicată la București, în patru volume (1835-1838), de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287401_a_288730]
-
A. Bassarabescu (care semnează I.A.B. sau Barion), aflat la începuturile carierei literare. Traducerile, datorate lui I.S. Spartali, Ed. M. Adamski, B. Florescu, sunt la fel de eteroclite ca și literatura revistei. Căpitanul Matei Eminescu, fratele poetului, este prezent cu o tălmăcire în proză și un articol de istorie. Portretele unor scriitori români (A.I. Odobescu, I.S. Spartali, Veronica Micle) și străini (Vittorio Alfieri, Émile Zola, Octave Feuillet, Lev Tolstoi), câteva recenzii semnate de Dem. Moldovanu și articolele lui I.I. Livescu (Artele și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287213_a_288542]
-
Leconte de Lisle, Charles Baudelaire, Paul Verlaine ș. a. Transpunerile, pentru care i s-a acordat și un premiu al Institutului de Literatură în 1925, sunt publicate în periodice sau în volumul Flori de mare. De prețuire s-au bucurat și tălmăcirile în franceză ale unor capodopere folclorice - Miorița, Meșterul Manole - sau culte - Luceafărul (tipărită în revista pariziană „Revue de l’ACILECE”, 1972), precum și alte versiuni după Vasile Alecsandri, Perpessicius ș.a., rămase în periodice. SCRIERI: Flori de mare, Constanța, 1928; Fierbea az-noapte
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289444_a_290773]
-
sporadic V. Alecsandri, Iosif Vulcan, Olimpia Locusteanu, N. Barbu. Este republicată Cântarea României, atribuită lui Alecu Russo, însoțită de o prezentare a semnificației politice și estetice a scrierii, făcută de Radu Năsturaș (Nicolae Densușianu). Aron Densușianu dă versuri originale și tălmăciri din Leopardi și Petrarca, nuvele istorice și articole de critică literară. El continuă aici și controversa cu Titu Maiorescu (articolul Regenerarea literaturii române), care îl va împinge spre atitudinea antijunimistă și antieminesciană de mai târziu. În paginile O. l. s-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288574_a_289903]
-
Louise Bastien, S. Pavès, iar dintre români - de Mircea F. Gesticone, Mathilde Ralian, Ana Maria Nasta, N.N. Leguceanu, Mugur Mardan (M. Ar. Dan), C. Barcaroiu, cu poezii traduse figurând în sumar și Mihai Eminescu (La steaua și Scrisoarea III în tălmăcirea lui S. Pavès), Ion Minulescu, Octavian Goga, Tudor Arghezi, Al. T. Stamatiad, I. Gr. Periețeanu, Anișoara Odeanu, Victor Eftimiu, Al. Macedonski. Merită semnalate două poezii închinate lui George Enescu de Louise Bastien, precum și câteva versuri cu autor necunoscut închinate lui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287729_a_289058]