699 matches
-
Scaligero, la vremea Renașterii, într-o oe c , astfel intitulată, cea dintîi reevaluare importantă a doctrinei aristotelice despre tragedie? Și cine, în cheie acut sensibilă, avea să anticipeze asupra unei asumări comprehensive a ermeticului Mallarmé, dacă nu admiratorul său din tagma chirurgilor, eminentul Henri Mondor? Devenită precauție pedagogică, trecerea, cîțiva ani, prin asprele delicii ale umanităților, la nivelul limbilor clasice, îi apăruse venerabilului nostru profesor, esteticianul Tudor Vianu, ca o pavăză de neînlocuit și un imbold, totodată, cînd își menea feciorul
În simbolismul corpului by Dan Hăulică () [Corola-journal/Journalistic/5666_a_6991]
-
implicarea celor mai reprezentativi compozitori români în actul muzicologic, evidențiindu-se astfel strânsa împletire dintre activitățile de creație și de cercetare, conlucrare impusă aproape pretutindeni cu necesitate generațiilor postbelice. Dar, dacă în teritoriile europene intens și îndelung muzicalizate există, pe lângă tagma compozitorilor, și destui teoreticieni neaoși care investighează literatura sonoră a variilor perioade din istoria muzicii or (in)validează, grație unei docte argumentații, producțiile contemporane, la noi muzicologia se limitează aproape exclusiv la ramuri îndeajuns de bătătorite precum istoriografia muzicală, etnomuzicologia
Matematica și muzica by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/8683_a_10008]
-
al acestora. El denunță intransigența anticomunistă din discursul unor oameni care nu erau complet străini de vechile structuri (de partid și/sau securitate), incompetența, nepotismul, spiritul gregar și rapace ale noilor conducători, fără a trece cu vederea tradiționala obsecviozitate a tagmei scriitoricești față de lumea politică. Elocvente, din punctul de vedere al lui Liviu Ioan Stoiciu (chiar dacă discutabile în termeni absoluți) au fost reacțiile clasei politice și ale liderilor de opinie în două momente cheie din existența regimului Emil Constantinescu: mineriada de la
Stoicism postmodern by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/14249_a_15574]
-
purtat n spate pe nalții prelați, n obositoare călătorii spre obscure concilii. El a făcut corvezile mănăstirilor și pe spinarea lui tăbăcită și-au tocat sutanele generații de călugări. Disprețul i-a fost răsplata! Același Corneliu Agrippa, bun cunoscător al tagmei călugărești, le-a ntors-o cu asprime: "turmă obraznică de monștri băgați n glugi". Apuleius, autorul nemuritorului roman Asinus aureus (Măgarul de aur), l-a făcut să participe la serbările zeiței Isis, ajungând să se nfrupte chiar din trandafiri! Binefăcătoare răsplată
Un român scrie în Canada by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/7017_a_8342]
-
mai devreme. Ceva asemănător - nu spun același lucru - se întâmplă și după confiscarea comunistă a artelor românești. Multă măiestrie, bunăoară, găsim în chinuitul poem al lui Ion Barbu "Bălcescu trăind", în gloria "republicii române populare"! Autorul "demască" burghezo-moșierimea ("ai multursuzei tagme gianabeți") care, cu complicitatea ofticii și a exilului, l-au ținut pe Bălcescu "sub peceți" fiindcă era "inima dintâi republicană". Pe cine vizează acuzația că: "iar zveltei libertăți suciră trilul"? Nu pe comuniștii care, chiar în anii când Ion Barbu
O relectură autocritică by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/8340_a_9665]
-
pagini. Se văd și dificultățile de care a avut parte în toate etapele vieții - de la greutățile supraviețuirii după venirea la București până aproape de sfârșit. Ni se restituie un portret al omului cu griji gospodărești, al scriitorului ca membru al unei tagme, al pasionatului de mișcarea teatrală văzută din interior. Din bogăția șantierului de creație au rămas doar momentele semnificative legate de geneza cărților, de elaborarea și redactarea lor, ele probează travaliul reluat cu alte încercări de la o carte la alta, aventura
„Dialog peste generații“ by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/7343_a_8668]
-
erau niște ageamii: unul chiar a mărturisit că, pentru a ține minte numele unuia dintre pictori, Matisse, s-a folosit de asemănarea sonoră cu marca de mașini coreeană, Matiz. Incultura crasă din vremea noastră este păgubitoare, iată, chiar și pentru tagma hoților. Orizonturi în Orizont Am citit în revista ORIZONT (nr.1, 2013) interviul lui Robert Șerban cu Cătălin Dorian Florescu, prozatorul care, pentru romanul său Jacob învață să iubească (recent apărut și în limba română, la Polirom), a primit în
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/3956_a_5281]
-
lor nu putem pune un motiv evocator. E lesne de intuit că Voiculescu sau Papilian supraviețuiesc prin detalii care, neținînd de lumea medicinei, vin să confirme criteriul de valoare a unui intelectual: întîlnim valoare acolo unde notorietatea, ieșind din hotarele tagmei, ajunge la urechile lumii. În privința aceasta, Paulescu are o notorietate cît un blazon și o celebritate cît o heraldică personală. Că notorietatea lui e clandestină e un amănunt secundar. Pînă la urmă nici nu contează dacă a descoperit insulina sau
Cercetătorul creștin by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6091_a_7416]
-
și în importantul Consiliu de conducere al Uniunii Scriitorilor, de unde putea observa multe lucruri pentru a le comenta pentru sine în jurnal. Viața de familie - cu multe rude solidare -, cea de vecinătate primează asupra celei de scriitor printre cei din tagma sa (la rândul ei, copios reprezentată). O mulțime de veritabile personaje capătă viață în preajma "eroului" complex care se dovedește a fi autorul însuși; chiar retractibilitatea sa sporește impresia, favorabilă literar, de rezervă și enigmă. În această gamă, Felea e necontenit
Despre jurnalul lui Victor Felea by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/15860_a_17185]
-
alții au militat - cu spirit ludic bine temperat - pentru înființarea unui foarte select club de lectură. Era firesc, deci, ca numai din timp în timp, această pânză freatică mobilă să erupă în forma definitivă a tiparului. Practic, de la distanță, oculta tagmă a mateinilor are semnalmentele unui colectiv de cercetare omogen. Cu foarte puternice individualități, e drept. Încă două vorbe înainte de a trece la subiectul acestei cronici, care este remarcabilul volum de investigații semnat de Ion Vianu. Dacă frunzărim galeria recentă de
Interogații mateine by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/8046_a_9371]
-
de către Carol Davila, a Școlii Naționale de Medicină și Farmacie din București.” (p. 17) Intenția, nobilă în motivația de evocare a trecutului medical, a dat naștere unei cărți a cărei atmosferă e în contrast cu aerul de cimitir care domnește azi în tagma medicală. Căci niciodată medicii nu au fost mai umiliți în România ca acum, în secolul XXI. Răniți în orgoliul elitei pe care o întruchipează, intimidați prin repetate acuze mediatice și batjocoriți prin înjositorul nivel de salarizare, medicii nu vor să
Casta medicilor by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3484_a_4809]
-
thinking ahead, duce, nu o dată, lumea înapoi. Însă, deprinsă cu riscul de-a cădea în utopie, inteligența - cel puțin o parte a ei - luptă pentru dreptul de a conta în cetate. Cale de-o istorie după ce Platon i-a refuzat, tagmei scriitoricești, pomenitul drept, nu e idiot, ca pe vremea elinilor, cine stă deoparte? Aceleași vechi probleme, ale puterii, implicării, iluziei, aservirii, le discută, prin 1905, în anii încă frumoși, purtînd, însă, în sîmbure, lipsa de măsură a viitorului, Charles Maurras
Inteligență and utopie by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/8752_a_10077]
-
și presărat cu îndemnuri, a rămas într-o ediție din Pillat. Altele sînt bucăți de ziar - o porțiune din If... a nimerit în traducerea Sonete-lor lui Shakespeare. Uneori, cărțile înghit fotografii. Decupaje din reviste, puse bine și rătăcite, în marea tagmă a cărților fără stăpîn. Alteori, între pagini sînt scrisori, pierdute fără gînduri de întoarcere. Chitanțe. Fișe de lectură (nu prea arareori, ele fac trup comun cu cartea...). Beningne indiscreții, adăugate subiectului. Din ele s-ar putea reconstitui obiceiuri, griji, fetișuri
Parfumul cărților vechi by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/8739_a_10064]
-
condiție: să dea impresia că nu a fost scrisă de un chirurg, ci de un om care, nimerit parcă întâmplător în hotarele disciplinei, o poate descrie cu un ochi curat nemedical, adică cu o privire din care să lipsească cinismul tagmei, răceala tonului și mai ales înclinația de a-și trece sub tăcere greșelile. Altminteri, scrisă cu morga inertă a unui halat alb ce se ascunde în spatele simandicosului și opacului jargon de specialitate, cartea ar fi o ghiulea tare și întunecată
Tăind în carne vie by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6528_a_7853]
-
prins între Proust și Gide, dar evoluând încet înspre respingerea ultimului și rămânându-i fidel toată viața primului, membru „de frunte” al lotului Noica - Pillat în perioada marilor arestări de la sfârșitul anilor ’50, convertit și botezat ortodox, apoi trecut în tagma monahilor de mănăstire, propus spre canonizare nu numai de către temperamentalul Cristian Bădiliță, Steinhardt nu seamănă suficient de convingător nici cu Claudel, nici cu Simone Weil. Știm, așadar, că există un „prim“ Steinhardt” și un „ultim“ Steinhardt, între ei existând, însă
N. Steinhardt și genul eseistic by Adrian Mureșan () [Corola-journal/Journalistic/3787_a_5112]
-
noua clasă a țoapelor și mojicilor ajunși în funcții înalte înțeleg să gândească viitorul țării. Stând cu ochii-n patru să nu-i prindă caraula în timp ce se înfruptă din resturile de măduvă ale stârvului sleit al țării, e limpede că tagma aceasta de vampiri veseli n-are nici timp, nici chef de "gândire prospectivă". Prospectiv gândesc maximum pentru ei și familiile lor! În rest, praful și pulberea să se aleagă de "țărișoara" pe care, altminteri, o căinează ori de câte ori au prilejul. Că
Iarna venețiană by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/16010_a_17335]
-
său până la Chișinău și înapoi. Probleme de maximă actualitate, acuitate, gravitate, par atinse doar în treacăt, pentru că scriitorul bosniaco-american pune întrebări fundamentale și sugerează răspunsuri greu de contestat ca și cum s-ar juca, ar glumi, n-ar ține să impună concluzii. Tagma reporterilor iese destul de șifonată: una văd și alta scriu. Așa a făcut, în 1908, un ziarist numit William P. Miller, ale cărui articole îmbrăcau minciunile șefului poliției despre primejdiosul anarhist evreu și despre vitejia cu care el, eroul, îl înfruntase
Sarajevo-Chișinău-București via Chicago by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/6317_a_7642]
-
și toți s-au năpustit înspre ieșire. Expresia "ai noștri" m-a cutremurat când am reme-morat-o, ceva mai târziu, după ce m-am dezmeticit din duhoarea care s-a risipit, treptat, pe uși, la următoarele stații. Deja e vorba de o tagmă, mi-am spus. O tagmă care nu are și nu va avea niciodată nici în clin, nici în mânecă, în mod evident, cu limba și literatura română. Între timp în autobuz urcă studenții. Vorbesc și ei mult, dar nu atât
Să nu vinzi pianul! by Mirela Stănciulescu () [Corola-journal/Journalistic/7863_a_9188]
-
înspre ieșire. Expresia "ai noștri" m-a cutremurat când am reme-morat-o, ceva mai târziu, după ce m-am dezmeticit din duhoarea care s-a risipit, treptat, pe uși, la următoarele stații. Deja e vorba de o tagmă, mi-am spus. O tagmă care nu are și nu va avea niciodată nici în clin, nici în mânecă, în mod evident, cu limba și literatura română. Între timp în autobuz urcă studenții. Vorbesc și ei mult, dar nu atât de tare ca elevii. Nici
Să nu vinzi pianul! by Mirela Stănciulescu () [Corola-journal/Journalistic/7863_a_9188]
-
pe toți semenii lor, oricare dintre ei putînd fi, fără pagubă, substituit printr-un robot: o cameră de luat vederi, o pușcă automată și un contor de înregistrare (atîtea minute, atîtea focuri, atîtea piese doborîte). Iar pentru că unii membri ai tagmei arborează și titluri nobiliare, mai mult sau mai puțin hibride ori apocrife, îmi voi declara neșovăielnic preferința pentru un nobil adevărat: baronul Karl Friedrich Hieronymus von Münchhausen (1720-1797), cel care într-o zi a întîlnit în codru un cerb măreț
Epistolă către Odobescu (IV) by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Imaginative/8031_a_9356]
-
otrăvii". Utile dulci Eșecurile în domeniul educației se explică în bună măsură prin incapacitatea de a folosi în mod adecvat componenta ludică" - scrie Solomon Marcus în prefața noii sale cărți Jocul ca libertate, al cărei "public țintă" pare a fi tagma elevilor, studenților și profesorilor. Într-adevăr, atîta timp cît elevii vor fi învățați de mici că orele de clasă înseamnă constrîngere, osteneală și plictiseală, iar recreația joc și libertate, nu se pot aștepta progrese și performanțe școlare. Abia cînd jocul
LECTURI LA ZI by Al. Ioani () [Corola-journal/Imaginative/13838_a_15163]
-
vânătul sânge urcă spre fețele două și sabia ține de-o parte pierdutele ambiții - cranii strălucitoare; în puterile focului se-mprăștie uleiul, începe dezlegarea de pânzele umede, departe de anotimpurile faptei, unde fumegă nemăsurate vise și resturi poetice ale strălucitoarei tagme de cântăreți aflată-n plin galop. După sorbirea cu alte buze, dă limbii cuvântul întreg! Pe calea întoarsă însoțit și singur sunt, despărțit de tot și împărțit în trei, precum năucitoare semnele arată? Timpul se desface: într-o parte palpabilă
Poezie by Dumitru Velea () [Corola-journal/Imaginative/7102_a_8427]
-
undeva și întrebarea de ce apar atît de mulți scriitori între intelectualii români din exil, alături de scriitorii profesioniști sau deja �înscriși" ca atare, și nu numai printre intelectuali: acum cîțiva ani găsisem în Canada un proaspăt romancier român din vîna (și tagma) lui Papillon. Dar notele referitoare la literatura exilului și problemele ei pe care le suscită și, în parte, le soluționează excelenta carte a Evei Behring vor continua, fără îndoială; această apariție nu va face decît să faciliteze și să grăbească
Pe marginea unei carți de Eva Behring: Scriitori români din exil by Mircea Anghelescu () [Corola-journal/Imaginative/14971_a_16296]
-
și toate celelalte. Stăpână autoritară peste treburile contabilicești-financiare, regină a daravelelor de investiții și salarii era tovarășa Nițescu o sfrijitură ajunsă la vârsta când femeile își joacă ultimele cărți și aruncă în luptă garda de onoare înainte de a intra în tagma fetelor bătrâne, or cum directorul se întâmpla să fie singurul holtei din școală căruia ar fi fost dispusă să-i ofere fecioria, atât cât va fi fost să fie, a conceput o iscusită strategie de învăluire - surâsuri dulci, ce deschideau
Viața la țară by Constantin Mateescu () [Corola-journal/Imaginative/13194_a_14519]
-
să fie Mozart", - ba chiar lăsându-se, pe degete, jucați în "Vicleimul" mânuit de Gore Pirgu; brelan de rigi (și, cu acesta ultim, chiar careu); prinți seculari și, la rigoare, eclesiastici: "odrasle de dinaști" ori "cavaleri-călugări", adică "mari egumeni ai tagmei prea senine"; sau, numai, niște simpli craidoni; dacă nu chiar, în calitate de "Crai de Curtea-Veche" (s. m.), scilicet "de spânzurătoare", niște "apelpisiți" fără de lege și, deci, un soi de desperados de Levant 2. Că termenul provine, în română, din slava veche
Cromatici mateine by Șerban Foarță () [Corola-journal/Imaginative/10542_a_11867]